dvgray-ի խոսքերից
մենակ իմ ասած ճանապարհը կստօպի տուֆտա պապուն ավելի քիչ տուֆտություններ անել: մարդու ավենավերջինը կետը իրա երեխայի ա, ինչքան էլ տուֆտա ուզում է լինի:
իսկ ես համարում եմ որ տուֆտությունն են ա, որ ասում են որ երեխան մեղավոր չի ծնողների արածի համար: նախ՝ շուրջտ որ նայես, կտեսնես որ էտպես չի, որ ասենք պոռնիկի տղեն բոլորի աչքին պոռնիկի տղա ա, և հետո էլ, ասենք եթե պապը ուտում մսպում ա իրա երեխայի ու թոռան կարողությունը/տունը/և այլն, ապա դա ոնց՞ կանվանես:
Ես կարծում եմ որ էտ դեմագոգիան/"մարդասիրություն" պետք ա թարգել ու շարժվել նորմալ մարդկային լոգիկայով, որ եղել ա մարդկության մեջ, երբ ասենք իշխանը դավաճանել ա, ապա դրա համար իրա ամբողջ ցեղ ու տակին են պատժել, և ոչ թե կիրառել ինչ որ ապուշ "օրենսդրություն":
Հանցանքը ՝ ժառանգական է, ու սերունդը պետք է կրի ամբողջ պատասխանատվությունը:
Մեջբերել
Էջանիշներ