Ամաչկոտ տղամարդիկ

[Ceceron]

.
Երկրագնդի տարբեր մասերում կան և ամաչկոտ մարդիկ և համարձակ մարդիկ
ես նույնիսկ կասեի, ամակոտությունը իծնե է լինում... Օրինակ, երեխաներին եթե հետևեք, կնկատեք, որ որոշ երեխաներ, բայ դիֆոլթ, շատ աշխույժ են ու համարձակ, իսկ մյուսները՝ համեստ, ժամերով նույն տեղը կնստեն, չեն խոսի, մեծերի հետ խոսելուց երեսը կարող են թեքել...

Անի ջան կլինի չհամաձայնեմ ..... ես իրականում փոքր ժամանակ շատ աշխույժ և համարձակ երեխա եմ եղել, չնահած հիմա էլ եմ աշխույժ,... ինչ անեմ բնածին ահավոր շատ էներգիա ունեմ, բայց դա ամենևին չի նշանակում որ ես ամաչկոտ չեմ եղել, ասեմ ավելին ես ամաչկոտ եմ նաև ներկա պահին, ճիշտա էդքան չէ որքան առաջ էր, ուղղկի վրաս շատ աշխատեցի ու հնարավորինս ազատվեցի որոշ սխալ հատկանիշներից ... բայց մինչև վերջ չստացվեց.. ինչ անեմ.... երևի ժամանակի ընթացքում դա էլ կվերանա... ինչ վերաբերվում է ամաչկոտությանը տղաների մոտ.... գտնում եմ դա այնքան էլ տեղին հատկանիշ չէ որովհետև շատ դեպքերում նույնիսկ խանգարող է դառնում.... համեստության մասին գրածիդ հետ համամիտ եմ.....

[Դեկադա]

Dorian-ի խոսքերից
Եթե քեզ թվում է, որ բոլոր հրապարակավ մերկացողները անամոթ են սխալվում ես:

Հետաքրքիր ա իսկ ինչնա ըստ Ձեզ ամոթը:
Ինձ թվում ա որ շատերը ամաչկոտությունը, վախկոտությունը կամ ռիսկի չգնալը դնում են միևնույն սանդղակի վրա:

Դա մարդու բարոյականության մասին ոչ մի բան չի ասում:

մի հարց էլ. մարդու բարոյականության սահմանը որտեղից որտեղ ա ձգվում, ինչը կամ որ արարքը կամ պահվելաձևը կարողա դառնա անբարոյական վարքի հիմք:

[REAL_ist]

Երկրագնդի տարբեր մասերում կան և ամաչկոտ մարդիկ և համարձակ մարդիկ

ինչի ամաչկոտի հակառակ բևեռը համարձակնա? ամոթը համարձակության հետ ինչ կապ ունի

[Տրիբուն]

Ծննդոց, 3,9,10

Երեկոյեան նրանք լսեցին Տէր Աստծու՝ դրախտում շրջագայելու ոտնաձայնը, եւ Ադամն ու իր կինը Տէր Աստծուց թաքնուեցին դրախտի ծառերի մէջ։ 9Տէր Աստուած կանչեց Ադամին ու ասաց նրան. «Ո՞ւր ես»։ 10Ադամը պատասխանեց. «Լսեցի քո ձայնն այստեղ՝ դրախտում, ամաչեցի, որովհետեւ մերկ էի, եւ թաքնուեցի»։

Երևի, ամեն դեպքում, ամաչելը մերկ լինելու հետ ուղղակի կապ ունի: Այսինք եթե ամաչում ես, Սևանի ափին մորեմերկ ման չես գա, նույնսիկ եթե լողափին անչափահասներ չկան:

[Dorian]

Հետաքրքիր ա իսկ ինչնա ըստ Ձեզ ամոթը:
Ինձ թվում ա որ շատերը ամաչկոտությունը, վախկոտությունը կամ ռիսկի չգնալը դնում են միևնույն սանդղակի վրա:

Չարդարացված ամոթը այն է, երբ երկու անծանոթ մարդ են տեսնում, մոռանում են իրենց անուն-ազգանունը, երբ վախենում են արտահայտել սեփական կարծիքը, երբ ամաչում են կարճ հագնվեն, ինչ ա թե ոտերը չերևա:
Դա ամոթի ցանկացած դրսևորումն է, որը խոչընդոտում է մեր` լիարժեք կյանքով ապրելուն:

Արդարացված ամոթ եմ համարում, երբ մարդը ամաչում է իր անարդար լինելու, ստելու, հանցանքների համար: Երբ իրոք թույլ է տվել անթույլատրելի որևէ արարք:

մի հարց էլ. մարդու բարոյականության սահմանը որտեղից որտեղ ա ձգվում, ինչը կամ որ արարքը կամ պահվելաձևը կարողա դառնա անբարոյական վարքի հիմք:

Անձամբ ես ոչ ոքի չեմ դատում ոչ մի արարքի համար (բացառությամբ այն դեպքերի, երբ ցանկանում եմ ինչ-որ մեկին պարզապես կպնել, վիրավորել): Այ, օրինակ, եթե ընկերն ընկերոջը դավաճանում է` համարում եմ անբարոյական, եթե կինը ոչ թե ֆինանսական վիճակը բարելավելու, այլ իր կենդանական ցանկությունները բավարարելու համար դառնում է մարմնավաճառուհի` համարում եմ անբարոյական, նույնն էլ տղամարդկանց է վերաբերվում: Անբարոյական եմ համարում երեխային լքած մորը, բայց ոչ նրան, ով լքել է ամուսնուն:
Կարծում եմ, որևէ ընդհանուր չափանիշներ չկան: Վախտը գիտի

[Ուլուանա]

Ժողովուրդ, ախր ամոթն ու ամաչկոտությունը տարբեր հատկանիշներ են, մի՛ խառնեք։

Չարդարացված ամոթը այն է, երբ երկու անծանոթ մարդ են տեսնում, մոռանում են իրենց անուն-ազգանունը, երբ վախենում են արտահայտել սեփական կարծիքը, երբ ամաչում են կարճ հագնվեն, ինչ ա թե ոտերը չերևա:
Դա ամոթի ցանկացած դրսևորումն է, որը խոչընդոտում է մեր` լիարժեք կյանքով ապրելուն:

Արդարացված ամոթ եմ համարում, երբ մարդը ամաչում է իր անարդար լինելու, ստելու, հանցանքների համար: Երբ իրոք թույլ է տվել անթույլատրելի որևէ արարք:

Դորիան, քո ասած էդ «չարդարացված ամոթ» կոչվածը սովորական ամաչկոտությունն է, իսկ «արդարացված ամոթը» հենց ամոթն է։