Լրիվ էդ մի երկու անգամն ա արել, էլի։Մարկիզ-ի խոսքերից
Ինձ հայրս չի խփել երբևէ, բայց մայրս մի թե երկու անգամ…
Բայց եղել եմ, կամ ու կլինեմ ա-մաչ-կոտ…
Միանշանակ այո
Առավելապես այո
Առավելապես ոչ
Միանշանակ ոչ
Լրիվ էդ մի երկու անգամն ա արել, էլի։Ինձ հայրս չի խփել երբևէ, բայց մայրս մի թե երկու անգամ…
Բայց եղել եմ, կամ ու կլինեմ ա-մաչ-կոտ…
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Dorian (27.02.2009)
Իմ կարծիքով ամաչկոտությունը բոլորի մոտ պետք է որ լինի առողջ հոգեբանության սահմաններում, այսինքն չափերի մեջ: Ամաչել չիմացող մարդը այնքան էլ լավ հոգեբանական վիճակում չի գտնվում: Սակայն շատ ամաչկոտ լինելն էլ մի ծայրահեղություն է: Ինձ թվում է, որ պետք չէ առանձնացնել տղամարդիկ են ամաչկոտ թե կանայք: Անհամեմատելի բաներ են:
Միանշանակ - ոչ: Էդ էր պակաս..., այ քեզ բան
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Մի քանի լավ խոսք կա: <Ամաչելով տուն չեն պահի, ինչից ինչց բայց ուտելուց տղեն չպտի ամաչի>: Երբեմն տղու համեստությունը նույնպես ընկալվում է որպես ամաչկոտություն: Կան իսկապես համեստ տղամարդիք և կան ակտիվ աշխուժ տղամարդիք, բայց հանդիպում են նաև էնպիսինները որոնց համար կարելի ա ասել կեղծ համեստությունը ավելի վատ է քան լինելը ինչպիսին կան:
Կարծում եմ ամաչկոտությւնը դա ինքնապաշտպանության միջոց է ու ամաչկոտ տղամարդկանց մոտ կան թաքնված երևույթներ որոնց մասին ամաչկոտը ինքն էլ չգիտի, ամեն դեպքում դա մեծ թշնամի է տղամարդու համար]
Թանկագին yeghishes, մեծ թշնամի կարող է լինել ցանկացած հատկության անհավասարակշռված դրսևորումը։
Իսկ սա ընդհանուր գրառումների մասին իմ կարծիքը.
Եթե ամաչկոտությունը չի խանգարում վճռական լինելուն, որոշումներ կայացնելուն, տղամարդու, ամուսնու և հոր պարտականությունները կատարելուն և այլն, ապա կարծում եմ ամեն բան նորմալ է։ Մի գուցե տղամարդու ամաչկոտությունը դրսևորվում է այսպես՝
չի սիրում մարդաշատ տեղերում խոսել և շփվել՝ ամաչում է։ Ո՞րն է վտանգը, կամ տղամարդուն անսազական ի՞նչ կա։
Ունի կոմպլեքս երգել պարելու հարցում։ Ո՞րն է վտանգը, կամ տղամարդու համար ի՞նչ անսազական բան կա։
Ամաչում է ուրիշներին նեղություն տալ և անհանգստացնել, ամաչում է անդադար խորհուրդներ տալ դիմացինին և դա անում է միայն իրական անհրաժեշտության դեպքում և ոչ թե պատեհ-անպատեհ, ամաչում է իրեն գովելուց.... Բայց վճռական է, նպատակասլաց, հոգ է տանում և պաշտպանում իր սիրած մարդկանց, կարողանում է պաշտպանել իր ինքնասիրությունը և այլն, ապա ի՞նչով է վատ այսպիսի ամաչկոտությունը։
Մարդիկ տարբեր են ու կարծում եմ, որ պետք չի ամաչկոտության չափավոր դրսևորումը ջնջել տղամարդուն սազական և գեղեցկացնող հատկությունների շարքից։
Կարծում եմ անսազականի բան չկա:Իհարկե կան մարդիկ որոնք իրենց բնույթով մի քիչ քիչ շփվող են, նաև կան ամաչկոտներ:Մարդիկ էլ կան որոնք սիրում են ավելի շատ լինել ունկնդրող և ոչ թե խոսացող:Ու ասել թե նրանք ամաչկոտ են կամ անսազական բաներ են անում ըստ իս սխալ է:Jarre-ի խոսքերից
չի սիրում մարդաշատ տեղերում խոսել և շփվել՝ ամաչում է։ Ո՞րն է վտանգը, կամ տղամարդուն անսազական ի՞նչ կա։
Էտ կոմպլեքսը մենակ տղամարդուն չէ որ բնորոշ է:Ունի կոմպլեքս երգել պարելու հարցում։ Ո՞րն է վտանգը, կամ տղամարդու համար ի՞նչ անսազական բան կա։
Իսկ այ էս հարցում եթե բոլորը էտպես մտածեն շատ լավ կլինի: Եվ սա ես կապում եմ ավելի շատ սեփական ուժերին վստահելու և ինքնուրույն ուզածին հասնելու կամ էլ հարցը լուծելու հետ:Ամաչում է ուրիշներին նեղություն տալ և անհանգստացնել, ամաչում է անդադար խորհուրդներ տալ դիմացինին և դա անում է միայն իրական անհրաժեշտության դեպքում և ոչ թե պատեհ-անպատեհ, ամաչում է իրեն գովելուց.
Jarre (22.04.2009)
Շատերը չեն հավատա, բայց ես ամաչկոտ եմ:
ես էլ եմ ամաչկոտ, բայց դա չի նշանակում ինչ-որ թերություն կամ թուլություն է դա
Դե ես ամանչկոտ եմ,բայց դրա մեջ վատ բան չեմ տեսնում,բայց միաժամանակ վճռական իմ որոշումների մեջ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ