Երվանդ, Եկվորը համեմատում է երկու սեր՝ առաջինը և վերջինը: Ու նա զարմանում է, որ վերջին սերը այդքան գեղեցիկ ու ուժգին է: Ստացվում է, որ նա ընդամենը երկու անգամ է սիրել, քանի որ եթե քո ասածով նա տվյալ պահին ապրած սերն է համարում վերջինը, ապա դա նշանակում է, որ նա չէր կարող երկուսից ավելի սեր ունեցած լինել: Այլապես ամեն անգամ սիրելուց նա նույն ձևի պիտի զարմանար սիրո (որը ըստ նրա կլիներ վերջինը) գեղեցկության ու ուժի վրա:
Եթե այնպես ստացվի, որ Եկվորը նորից սիրի, ապա նորից պիտի զարմանա ու ասի այս նույն տողրեը: Այդպե՞ս է ստացվում![]()
Էջանիշներ