Գուշակություն

[Գեա]

Ես քեզ ճի՞շտ հասկացա, Գեա, առողջությանս մասին բազմանշանակ լռու՞մ ենք

ինձ հուզեց այն ինչ տեսա ներսում, ամեն ինչ շատ հարմոնիկ էր

[Եկվոր]

Էրեխեք ( Գեա ջան, հազար ներողություն, բայց չեմ կարող չասել), Էս ինչ քրեստոմատիկ անկապություն է վերջին գրածս

[Գեա]

Էրեխեք ( Գեա ջան, հազար ներողություն, բայց չեմ կարող չասել), Էս ինչ քրեստոմատիկ անկապություն է վերջին գրածս

Նորմալ է Եկվոր ջան , ստեղծագործող մարդը միշտ պետք է իրենից մի քիչ դժգոհ մնա , դա շարժիչ ուժի նման մի բան է ,ստիպում է որ միշտ ավելիին ձգտես:
Մի բան եմ նկատել , ակումբում շատերն են վախենում, զգուշանում ակադեմիական, ստանդարտ երևալուց, բայց չէ որ էքսցենտրիկ լինելը հաճախ ավելի մեծ անկապություն է լինում,գուցե սխալվում եմ , բայց կարծում եմ ,որ կարևորը իսկապես զգացածը արտահայտել կարողանալու մեջ է, քրեստոմատիկ լինի թե ոչ քրեստոմատիկ արդեն կարևոր չէ, միևնույնն է եթե անկեղծ է, ապա կգտնի իր ընթերցողին:
կսպասեմ ոչ քրեստոմատիկ նորություններիդ

[Գալաթեա]

Ես վաղուց էի Եկվոր ձյայիս խոստացել, բայց ձեռքս չէր գնում վերջին գրածի մասին գրեի:

Համամիտ եմ հետդ, Եկ, թույլ էր: Էն մագիան չկար, որ քո գրածներում միշտ լինում ա:
Դու ես մեղավոր, որ սենց կռիսություն եմ անում Պլանկան շատ բարձր ես դրել, ինքդ: Իրավունք չունես իջեցնելու:

[Եկվոր]

Ես վաղուց էի Եկվոր ձյայիս խոստացել, բայց ձեռքս չէր գնում վերջին գրածի մասին գրեի:

Համամիտ եմ հետդ, Եկ, թույլ էր: Էն մագիան չկար, որ քո գրածներում միշտ լինում ա:
Դու ես մեղավոր, որ սենց կռիսություն եմ անում Պլանկան շատ բարձր ես դրել, ինքդ: Իրավունք չունես իջեցնելու:

Լիլիթ ջան, հիմա ես ինձ զգում եմ Դերսու Ուզալայի նման՝ երբ արդեն սկսել էր կրակելիս վրիպել
Հավանաբար շուտով պետք է սպասել վերջին նորությունների

[Եկվոր]

Ես վաղուց էի Եկվոր ձյայիս խոստացել…

Ես զգում էի… …վաղուց էի զգում, որ սենց դանդաղորեն-անխուսափելիորեն…… ձյա եմ դառնում

[/COLOR][/QUOTE]

…Դու ես մեղավոր, որ սենց կռիսություն եմ անում

Համենայն դեպս առնետ ունեմ՝ ա՛շխարհը չունի

[Եկվոր]

ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ԲՈԼՈՐԻԴ ԳԱՐՈՒՆԸ

[Եկվոր]

Էս ի՞նչ է անում ԺԱՄԱՆԱԿԸ
Էս ու՞ր է տանում բոլորիս…
Հայելուս միջի էս քոփակը
Խփում է սիրային գործերիս:

[Lusntag Lusine]

Առաջին սերը ուժեղ է, գիտեմ,
Սրտիս վրա' եմ փորձարկել ես այն,
Մահն էլ անզոր է այդ հրաշքի դեմ,
«Ես»-ը մանրուք է, տիեզերքն ունայն:

Առաջին սերը անուշ է անչափ,
Տառապեցնի՛ էլ, երջանկություն է,
Սիրտդ նրանով լցրու ափեափ՝
Ու կապահովես անմահությունդ:

Բայց որ վերջինը այսպիսին լինե՜ր՝
Այսքան գեղեցիկ և ուժե՛ղ այսքան…
Չէի հավատա, եթե մեկն ասեր,
Թե այսքան հզոր մի վերջին սե՛ր կա:

Ե՛կ, ազատիր ինձ իմ տառապանքից,
Իմ ԵՐՋԱՆԿՈւԹՅՈւՆ, իմ ՀՈւՅՍ, իմ ԸՆԿԵՐ,
Լցրու՛ քեզանով դատարկված հոգիս,
Ամենամիակ դու իմ վերջին սեր:

Առաջին սերը ուժե՛ղ է, գիտեմ,
Սրտիս վրա՛ եմ փորձարկել ես այն…
Բայց որ վերջի՜նը այսպիսին լիներ…
Փա՜ռք իմ աստծուն իմ սիրո համար:

Լավն էր...

[Եկվոր]

Արթնացում

Անդորր է այգում: Ծառերը մեղմիկ
Բամբասանքներ են փսփսում իրար,
Զույգեր են քայլում սահուն, անաղմուկ…
Սպասում եմ քեզ, գիշեր է, ամառ:

Հավատում եմ ես իմ բարի հույսին
Եվ փնտրում եմ քեզ հայացքով ագահ.
Թեկուզ հոգնատանջ ննջում է այգին,
Բայց շատրվանը խշշում է. «Կգա՜ա՜»:

Լուսինն իր դեղին օրորն է ցանում,
Շիթ – շիթ քամվում է հավատս հսկա,
Եվ շատրվանն է կարծես հարցնում
Մեղավոր ու մեղմ խոխոջով. «Չեկա՞ա՞վ»:
………………………………………………..

Մենակությունից թախծում է սիրտս,
Մեռավ հավատս, դարձավ ուրվական,
Թոշնում է վշտից վերջին ծաղիկս
Իսկ շատրվանը հաստատում. «Չեկա՜ա՜վ»:

[keyboard]

Էսօր մի բացահայտում արեցի, ափսոս, որ էս թեման չէի այցելել, շատ բան եմ կորցրել, ոչինչ, կլրացնեմ:

[Եկվոր]

Լավն էր, շատ



երբեմն մենք լքում ենք նրան, ով սիրում է, որ հետո կարողանանք մտովի վերադառնալ նրա մոտ ու զգալ սիրո վայրկյան՝ թեկուզ անիրական…

Տխուուր, տխուր(մի անսպասելի ու շաաաաաատ տխուր լուրից ) քայլերս բերեցին կարդալու անցյալիս անհոգ օրերին գրածներս ( սիրել էի, գրում էի, սիրում էին, չէի սիրում (ավաղ՝թվում էր)), անսպասելի սառը ցնցուղի նման հառնեց անչափ սիրելի Երկնայինի անչափ մոռացված գրառումը...
տխու՜ր վերադարձ էր