Երբ տխրությունդ խտանա այնքան,
Որ կարողանաս շոշափել ձեռքով,
Երբ վարդագույնդ պատանեկության
Գունաթափ լինի մեռնողի հևքով՝
դու ինձ կհիշես…
Լուռ կվերապրես անցածը մի օր
Ու կզարմանաս՝ ինչու՞ ամեն ինչ
Այսպես ստացվեց… առօրյադ անդորր
Կխուժի մի նոր, սառը փոթորիկ
և դու կարտասվես
Հետո դու կզգաս, որ սխալ էիր,
Սխալն այդ ուղղել դու կցանկանաս,
Ու կցանկանաս ինձ ասել. «ներիր»,
Բայց ինչ-որ բանից քիչ կվախենաս
և…կսխալվես
Քո սիրո վերջին բռնկումը այն
Շուտով կխամրի, կդառնա մոխիր
Սիրտդ կդառնա լոկ մի գունդ մկան,
Ու էլ չես հիշի, որ սեր ունեիր
դու…կմոռանաս…
Էջանիշներ