Հա հա դուք ձեր փրկության մասին մտածեք.
Դուք մտածումեք մենակ Ձեր Փրկության, Ձեր ես-ի ու ձեր հոքու մասին.
Կներեք բայց իմ՛ Մեղաորիս կառծիքով, Խաչակնքել կամ Չխաչակնքելով չեք Փրկվի.
ու Սոուլ կամ Բլյուզ երքելնել ընդանրապես կապ չունի ձեր փրկվելու հետ.
կարդացեք ու մի զլացեք, ու կիմանաք թե ովքեր են փրկվել ու Փրկել Ձեզ!!!
1918 թ. մայիսի 19-ին թուրք պատվիրակության ղեկավար Խալիլ բեյը Բաթումում հայտարարեց, թե «հայերը պարտված են եւ պետք է ենթարկվեն»: Նույն օրը հայ պատվիրակներ Խատիսյանն ու Քաջազնունին հեռագրեցին Թիֆլիս` «Ազգային խորհրդին խորհուրդ տալով ռազմական դիմադրություն ցույց չտալ թուրքերին»
Իր հերթին, Երեւանի քաղաքային խորհուրդն ընդունեց քաղաքագլուխ Թուշյանի առաջարկը` Երեւանն առանց դիմադրության հանձնել թուրքերի ողորմածությանը:
Մայիսի 20-ին Երեւանի զորամասի պետ գեներալ Մովսես Սիլիկովը զորքին հրամայեց թողնել Սուրմալուն ու Էջմիածինը, իսկ ինքն անձամբ գնաց Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գեւորգ Ե Սուրենյանի մոտ եւ առաջարկեց իր օգնությունը` Մայր Աթոռը Սեւանի վանք տեղափոխելու համար: Սակայն Վեհափառ հայրապետը կտրուկ հրաժարվեց մեկնել, ասելով, որ եթե հայոց զորքը չի կարող պաշտպանել իր սրբությունները, ապա ինքը մենակ սուր կվերցնի ու կմեռնի սուրբ տաճարի շեմին, բայց չի հեռանա Էջմիածնից:
Սա բեկումնային պահ էր հայոց նոր պատմության մեջ: Կաթողիկոսի պատասխանը կայծակի արագությամբ տարածվեց բնակչության մեջ եւ նրա խիզախ կեցվածքը խոր տպավորություն գործեց զորքի ու ողջ ազգի վրա:
Փաստորեն գլխատված երկրում, ուր կառավարիչները ծառից պոկված տերեւի պես քարշ էին գալիս Թիֆլիսում, ուր գլխավոր հրամանատարը զորքի մեծ մասի հետ պատսպարվել էր Դիլիջանի անտառներում, որի մայրաքաղաքը պատրաստվում էր հանձնվել, միակ ձայնը, որ ժողովրդին կոչ արեց կռվել թշնամու դեմ` եկեղեցունն էր: Եվ այդ ձայնը հնչեց ոչ միայն վերացական, բանաստեղծական իմաստով: Մայիսի 22-ի առավոտյան Վեհափառ հայրապետ Գեւորգ Ե-ի հրամանով Արարատյան դաշտի բոլոր եկեղեցիների զանգերը ղողանջեցին, դրանց սկսեցին ձայնակցել մյուս եկեղեցիների զանգերը` Էջմիածնից մինչեւ Երեւան, Արագածից մինչեւ Սեւան: Ութ օր ու գիշեր շարունակ, անդադար, մինչեւ մայիսի 29-ը:
451 թվականից ի վեր, Ավարայրի ճակատամարտից հետո առաջին անգամ, 15 դար անց հայ ազգը նորից վեր կանգնեց ու համախմբվեց ժողովրդական պատերազմի համար: Բայց Հայ առաքելական եկեղեցու մասնակցությունն այս պայքարին չէր սահմանափակվում զանգերի ղողանջով:
Կուսակցական ու քաղաքական դատարկախոսների բացակայության ու դասալքության պայմաններում ինքնապաշտպանական պայքարը գլխավորեցին Էջմիածնի ճեմարանի տեսուչ Գարեգին եպիսկոպոս Հովսեփյանը, Էրզրումի հոգեւոր առաջնորդ Զավեն եպիսկոպոս Մահտեսի-Բաբայանը, վարդապետներ Եզնիկն ու Թադեւոսը, քահանա տեր Հովհաննես Տեր-Մկրտչյանը:
Մայիսի 22-ի վաղ առավոտյան Գարեգին եւ Զավեն եպիսկոպոսները ձիեր հեծած գնացին Էջմիածնի շրջանի Հայի Զեյվա ու Քյորփալու գյուղեր, որտեղ տեղակայված էր գնդապետ Պողոսբեկ Փիրումյանի գլխավորած 5-րդ գունդը հիմնականում կազմված ղարաբաղցիներից/ եւ կապիտան Խորեն Իգիթխանյանի հրետանային մարտկոցը` 10 թնդանոթով: Երկու եկեղեցականներն օրհնեցին զինվորներին եւ հորդորելով չենթարկվել նահանջելու հրամանին` զորամասը վերանվանեցին Մահապարտների գունդ: Ապա խաչերը բարձր պահած` նրանք զորքն առաջնորդեցին դեպի մարտի դաշտ:
Այսպես սկսվեց Սարդարապատի հերոսական ճակատամարտը:
Ցերեկվա ժամը ուղիղ 12-ին կապիտան Իգիթխանյանի մարտկոցը կրակի տակ է առնում Ղամշլու /Արաքս/ կիսակայարանը եւ Կուլիբեյլի գյուղի տարածքում պատսպարված թուրքական զորքերը: Մահապարտների գունդը գրոհի է անցնում` բարձրաձայն երգելով «Գացողը ետ չեկավ, Բայբուրդ» կոտորածի ժամանակ տարածում գտած երգը: Աջ թեւից նրան միացավ Աղթամարի միաբանության վարդապետ Եզնիկի ջոկատը` կազմավորված ճեմարանի 500 սաներից, որոնք մարտի դաշտ եկան իրենց պատանքներով, նրանք նման էին խաչակիր ասպետներին: Նրանց մեջ կային հմուտ նշանաձիգներ, որոնք դիպուկ կրակոցներն այդ օրն ուղեկցում էին «Անտեր մնար Հասան լալեն, մեռնի Էնվեր փաշի բալեն » երգով: Կարելի է պատկերացնել, թե թուրքերի վրա ինչ տպավորություն էին թողնում զանգերի անդադար ղողանջների ներքո հարյուրավոր ձայներով երգող մահապարտների ու միաբանների սեւ շղթաները, որ մահաբեր կրակի տակ նորից ու նորից անցնում էին գրոհի:
Համարյա տարերայնորեն սկսված կռվի ղեկավարությունն ստանձնեց մարտի դաշտում կռվող հայ սպաներից ամենաբարձր զինվորական կոչում ունեցող գնդապետ Դանիելբեկ Փիրումյանը: Կռվի թեժ պահին նա հանկարծ հագի մոխրագույն զինվորական շինելը շուռ տվեց ու հագավ կարմիր աստառը դեպի դուրս եւ այսպես ոգեւորելով զինվորներին` անձամբ առաջ տարավ հարձակվող զորքը:
Վերջին խմբագրող՝ Monk: 07.03.2009, 20:13: Պատճառ: #Վիրավորական տարրերի հեռացում
Արյունալի աղետներով, աղմուկներով ահարակու,
Արևմուտքի ստրուկները մեքենայի և ոսկու,
Իրենց հոգու անապատից խուսափում են խուռներամ
Դեպ Արևելքն աստվածային` հայրենիքը իմ հոգու…
Ինչպիսի ամպագոռգոռ տպավորիչ խոսքեր...
Մոգուս սենց մեծ մեծ խոսում ես , սրան, նրան ազգի դավաճան ես հայտարարում, իսկ կասե՞ս թե ինքդ ինչ ես արել ազգիդ համար: Միգուցե ազգային հերոս ես չգիտենք, որ քեզ այդքան իրավունք ես վերապահում բոլորին սևացնելու: Եթե անգամ մի բան արել ես լավ կլիներ նշեիր այդ մասին:
Եթե կոնկրետ բաներ գիտես, որ ԿԽ-ն խանգարում է ազգի բարգավաճմանը, կամ կոնկերետ բանով դավաճանում է, գրի՛ դրանց մասին: Թե չէ քո արտակարգ հայերենով ու ռասիզմով հագեցած մեծածավալը տեքսը անիմսատ է:
Հա ի դեպ նշեմ, որ կարմիրով նշած հատվածդ ճիշտ էր , ի տարբերություն մնացած հատվածների:
Love has an enemy, but it is already defeated!
may (06.03.2009)
Ի՞նչ հեշտ է չէ զրպարտելը:
Ռասիզմին վերաբերվող բառերը հատուկ հաստ տառերով նշել էի, որպեսզի առավել քան հասկանալի լիներչնայած հասկացողը առանց դրա էլ գլխի կնկներ:
Բայց արի ու տես այսքանից հետո ինչ են ասում, նման թյուրիմացության արդյունք է նաև այս ողջ մեղադրանքները ավետարանականների հասցեին: Կարելի պարզապես պարզ հետևություն անել, որ այս սկզբունքով է մեկնաբանվում ամենինինչ:
Մայ ջան, ես Մոգուսի ոչ ամբողջ գրառումն էի մեջ բերել, եթե նկատել ես![]()
Love has an enemy, but it is already defeated!
Ինչ խոսք, հայերենս շատ հարուստա,չեմ թաքցնում
բայց և կառծումեմ որ Ձեզ պես նրբանկատ ու Բարի Քրիստոնեա-ի հետ շփվելով ավելի կհարստացնեմ, եթե իհարկե չզլանաք միշտ Կարմիր կարմիր նեկեք իմ Ռասիստական գրառումների մեչ առկա տառասխալները. Ու սրա հետ կապված մի առաջարկ ունեմ
Եկեք միհատ թեմա բացենք, Անունը դնենք "Մոգուսին Հայերեն ենք սովորեցնում ակումբցիներով"ես չեմ ամաչի
, հա բայց մի պայմանով, որ ետ թեման Կրոն Բաժնում բացենք
թե Խի՞ ետ առթեն դուք մտածեք
ինչ վերաբերումա հակա Ազգային -ին գոյություն ունի մի շաատ հին Կանոն ԲԱԺԱՆԻՐ ՈՐ ՏԻՐԵՍ
ու ինչ ազգի մասինա խոսքը՞ ձեր համա՞ր որ միհատել խանգառե՞ք, Կներես Հարգելիս բայց եթե մարդ կայացած ազգային մտածելակերպ ունենա ոչ մի Ըսենց ԿԽ-ների ու ՅՎ-ների գերի չի դառնա,
դեպք եմ պատմում, Իրական, առանց Հրաշքների ու առանց աստծո կամքի,
Հիցունական մի աղանդավոր գառնուկի պատճառով ղարաբաղի 1-ին գծում 12 զոհ. Հայ ջահել երեխեք.
հա մեկել մի հառց եթե կարելիա. Դուք զենք վեռցնումե՞ք թե ձեր աստվածը դեմա դրա՞ն
Քանի դեռ ուզածիս պես չեմ պայքարում ու չեմ տեսնում են պահը թե ոնցեն փախնում հայատանից Ետ Բիզնեսմեն ու Շպիոն հոքեվոր հովիվները ու մյուս բոլլոր հակա հայկական տարրերը, Կարելիա ասել Ոչ մի բանել չեմ արել հայրենիքիս համար.
Վերջին խմբագրող՝ Mogus: 06.03.2009, 18:22:
Արյունալի աղետներով, աղմուկներով ահարակու,
Արևմուտքի ստրուկները մեքենայի և ոսկու,
Իրենց հոգու անապատից խուսափում են խուռներամ
Դեպ Արևելքն աստվածային` հայրենիքը իմ հոգու…
Monk (07.03.2009)
Գիտես Մուգուս գնալով զարմանում եմ թե մարդիկ ինչու են մի բանից անտեղյակ պնդումներ շարունակում անել: Դու անգամ չես տարբերում Եհովայի վկաներին քրիստոնայաներից: Շատ ցավալի է գիտես դու ուղղակի անտեղյակ կրակում ես, առանց փաստերի ամենինչ խառնում իրար...
Եհովայի վկաները ըդհանրապես կապ չունեն ավետարանական քրիստոնյաների հետ: Ի գիտություն քեզ ասեմ, որ ավետարանան հավատացյալները այդ թվում/ և հիսունակաները ԿԽ-ն/ ուղղադավան քրիստոնայաներ են որոնք ընդունում են Նիկեան հավատո հանգանակը: Որոնք հավատում են Սուրբ երրերդությանը և այլն: Ու ըստ ավետարանի փրկված են քանի որ ընդունում են Հիսուսին որպես ճշմարիտ Աստված և փրկիչ : Իսկ այս կամ այն ավանդական կամ այլ անհամաձայնություններն ու տարբերությունները ինչպիսիք են օրինակ խաչակնքվելը, մոմ վառելը, կամ երաժշտության տեսակ ընդհանրապես պատճառ չեն կարող լինել աղանդ համարելու:
Այսքանը քեզ ի գիտություն Մոգուս ջան:
Իսկ այն որ քո ազգի բազում զավակների ամբարո, թմրամոլ, հարբեցող կյանքերը փոխվում են այդ եկեղեցիների միջոցով, դառնում օրինապահ ընտանիքի անդամներ ու երկրի քաղաքացիներ, - դա արդեն դու դատիր նպաստ է ազգիդ թե վնաս:
Love has an enemy, but it is already defeated!
Նախ ասեմ որ շատ լավ եմ տարբերում իրական Քրիստոնեաներին մյուս բոլլոր աղավաղումներից. Ու եթե զայրույթտ մի կողմ դրած կարթաիր են իմ նացիոնոլիստական ու քերականական սխալներով լի գրառումը. Ապա կհասկանաիր թե ես ինչ ինկատի ունեմ, ասելով իրական քրիստոնեա.
Ուրեմն մի պահ պատկերացնենք թե ես ֆոռում ում, մենք քննարկում ենք ոչ թե ես թեման, այլ ասենք Գյուղատնտեսությունից որեվիցե մի ճուղ, ու դու ել Amina ջան հեչ ել աղանդավոր չես ( խնդրումեմ չնեղանալ նման ձևակերպումից), ու ես ել ընդանրապես նացիոնալիստ չեմ. Իսկ քննարկման առարկան ել ասենք ինչ որ գյուղատնտեսական ճուղ է.
Ու դու շատ սիրելով Այծիկներին. Պնդում ես որ պետքե զարգացնել հենց այտ ուղղությունը , քանզի այծերը լավ կաթեն տալիս ու նրանց կաթից շատ համեղ պանիր են ստանում.
Իսկ ես որպես մի պռակտիկ ու անհամ հաշվետար, քեզ ասում եմ որ
–Մանր Յեղջերավոր աննասունը շատ դժվար է պահել մեր կլիմայական պայմաններում ու ես ճիշտ եմ գտննում որ պետք է զարգացնել խաղողագործությունը.
Մենակ անկեղծ ելի , եսքանից հետո դու կասե՞ս թե , ես ինչ նագրագետ հաշվետար ես. Այծը ու ոչխարը իրարից չես տարբերում.
Մեկել խնդրում եմ ելի, իմ հարցը անպատասխան մի թող. Ձեր արական սեռի աղանդակիցները բանակ գնում ե՞ն, ձեռքները զենք վեռցնում ե՞ն.
Իսկ ինչ վերաբերվում ա նրան որ իմ ազգի բազում զավակների ամբարո, թմրամոլ, հարբեցող կյանքերը փոխվում են այդ եկեղեցիների միջոցով, դառնում օրինապահ ընտանիքի անդամներ ու երկրի քաղաքացիներ,
Ես ամենայն Պատասխանատցությամբ ասում եմ, որ իմ ազգին անուղեն ու զոմբիացված զավակներ պետք չեն. Որոնք բանակեն գալիս, ասելով թե իմ աստվածը ինձ չի թողնում ես զենք վերցնեմ. Պետք չեն տենց զավակներ ում որ ուղեղը անիմաստ է տրված, քանզի իրանք շատ երջանիկ ու օրինապաշտ կապրեյին եվ լոք միայն ողնուղեղի հույսին.
Ես եմ բանակում իմ աչքով տեսել ետ քո օրինապաշտ Հիսունականներին, որոնց ներկայութունը ավելի շատ թուքին եր օգուտ քանց թե հային. Քանզի հայ բանակի համար անիմաստ սպառիչներ եին ու անիմաստ ուտողներ! Վեշ!... որոնց վրա երբեմն հույս դնելով զոհեր ենք ունեցել.
Իսկ հարբեցող ու թմրամոլ Ազգի զավակները դու չեսել պատկերացնի թե ինչ պատասխանատվությամբ եին պահակակետ գնում.
Արյունալի աղետներով, աղմուկներով ահարակու,
Արևմուտքի ստրուկները մեքենայի և ոսկու,
Իրենց հոգու անապատից խուսափում են խուռներամ
Դեպ Արևելքն աստվածային` հայրենիքը իմ հոգու…
Ձայնալար (07.03.2009)
Ես քո հարցը անպատասխան չեմ թողել հարգելիս, մեկ անգամ էլ կարդա խնդրում եմ:
Բայց քանի որ այդքան դժվար ես հասկանում ու միգուցե էլի սկսես շփոթել Եհովայի վկաներին քրիստոնյաների հետ ասում եմ այո վերցնում են ու պաշտպանում են իրենց հայրենիքը: Այսքանը քեզ բավական է՞ որպեսզի ավելորդ խոսքերով չփնովես մարդկանց առանց նորմալ տեղեկացված լինելու:
Իսկ ինչ վերաբերվում է աղանդավոր լինելուն այդ դու չես որ պետք է դա սահմանես, թե որն է այն/քանի որ նորմալ Աստվածաշունչ էլ չգիտես/: Աղանդավորը ճշմարիտ վարդապետությունից շեղվողն է, այն կարևոր սկզբունքներից, որ ավետարանն է տալիս: Իսկ քանի ես այդ սկզբունքների հետևորդն եմ Աստված է այն բոլորի դատավորը ով կհամարձակվի փնովել ու ինձ աղանդավոր համարել անգամ եթե այդ փնովողը ՀԱԵ-ի նախանձավոր սպասավորն է:
Մոնկը շատ հաճախ է մեջբերում « Ամեն բան քննեցեք բարին ամուր բռնեցեք» հատվածը Աստվածաշնչից՝ սա իմ սրիրելի համարներից է: Ու նաև սա «Ծառը իր պտուղից կճանաչվի /բարի է թե չար/:» Ես տեսնում եմ ավետարանակնների մոտ բարի պտուղներ՝ փոխված հիանալի կյանքեր, Աստծուն նվիրված, Հիսուսի սերը ճաշակող ու բաժնեկցող: Այնպես որ ով դատում է թող զգույշ լինի, որովհետև նույն դատաստանով է դատվելու:
Այսքանը բարին ընդ ձեզ:
Love has an enemy, but it is already defeated!
Ամինա, ներողություն, բայց սա արդեն սահմանակից է ցինիզմին: Խոսքը գնում է մարդկանց մասին, որոնք, եթե իրենց կյանքերը չտային, այսօր մենք, միգուցե, ընդհանրապես չլինեինք, կամ խոսեինք թուրքերեն և ոչ քրիստոնեությունից: Տարրական հարգանքը նրանց սխրանքի հանդեպ անտեսելով, գրում եք՝ «ի տարբերություն մնացած հատվածների...»: Մնացած հատվածի ո՞ր մասն եք ակնարկում, որ մեր հայրերը փրկե՞լ են մեզ: Որ գրված լիներ «Աստված փրկել է նրանց միջոցով», չէ՞իք առարկի: Քրիստոնեությւոնը վերացական բան չէ, մարդ չի նստում տանը պատերազմի ժամանակ ու հանկարծ հայտնվում ապահով տեղում. այս մարդիկ իրենց ժողովրդին են պաշտպանել՝ գործով ապացուցել են իրենց հավատքը առ Աստված: Գրված է՝ մի սպանիր: Եթե կարող տղամարդը պատերազմի ժամանակ չի դուրս գալիս պաշտպանելու իր ընտանիքն ու ազգը, նա դառնում է նրանց սպանության մասնակից և խախտում նշված պատվիրանը:
Եթէ մէկն ասի, թէ սիրում է Աստծուն, եւ ատի իր եղբօրը, սուտ է խօսում. ով չի սիրում իր եղբօրը, որին տեսնում է, ինչպէ՞ս կարող է սիրել Աստծուն, որին չի տեսել։ Եւ նրանից ունենք այս պատուիրանը՝ ով սիրում է Աստծուն, նա պէտք է սիրի նաեւ իր եղբօրը։ (Ա Հովհ Դ 20, 21)
Կարելի՞ է, արդյոք, ժխտել, որ մեր հայրերը սիրել են իրենց մերձավորներին, եթե համաձայն են եղել կյանքից հրաժարվելու հանուն նրանց: Իսկ եթե ոչ, ապա ըստ Հովհաննես առաքյալի՝ նրանք սիրել են Աստծուն: Այդպես չէ՞:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Monk (07.03.2009)
Նախ գրառումս կարդալուց պետք է ուշադիր լինեիր, որ իմ մեջբարած հատվածում / Մոգուսի/ միայն այն մասն էր, որի վերաբերյալ էլ, ես խոսել եմ: Իսկ այդ քո ասած հատվածը ընդհանրապես թեմային չէր վերաբերվում դրա համար էլ դրան չեմ անրադարձել: Ի դեպ նույնը պատասխանել եմ նաև Մայ-ին , այնպես որ կարող էիր գլխի ընկնել նախքան ցինիզմի մասին դիտողություններ անելդ: Եվս մեկ անգամ համոզվում եմ, որ գրառումներիս պատասխանում ես միայն հակապատասխան գրելու համար- առանց ուշադիր կարդալու և հասկանալու ներկայացված միտքը:
Love has an enemy, but it is already defeated!
Amina, սա ձեր գրառման մեջ կատարված մեջբերումն է.
Այնուհետև ձեր խոսքերը՝ «Հա ի դեպ նշեմ, որ կարմիրով նշած հատվածդ ճիշտ էր , ի տարբերություն մնացած հատվածների:»Mogus-ի խոսքերից
Հա հա դուք ձեր փրկության մասին մտածեք. Ընկեք սուտի մուտի բաների հետեվից.
Ձեր համարել միհատ Նեգռ կամ լավագույն դեպքում անգլոՍաքս Առաջնորդ ճարեք թող նեգռական մուղամ կանչի ( Սոուլ ) դուքել ետ մուղամի տակ ախոթեք որ տերը ձեզ փրկի
Ախր հասկացեք դուք շաաաատ փոքր եք որ կառծեք թե հենց միհատ աղոտք ասեք Միանգամից Քրիստոսը լսելու է ձեզ
Դուք մտածումեք մենակ Ձեր Փրկության, Ձեր ես-ի ու ձեր հոքու մասին.
Կներեք բայց իմ՛ Մեղաորիս կառծիքով, Խաչակնքել կամ Չխաչակնքելով չեք Փրկվի.
ու Սոուլ կամ Բլյուզ երքելնել ընդանրապես կապ չունի ձեր փրկվելու հետ.
Այ իրանք են փրկվել, Ու ՓՐԿԵԼ Ձեզ Բառից բուն իմաստով. իսկ ամեն մի յեհովական ու հիցունական ու մյուս բոլոր ակկաններտ ուղղակի Փոկրիկ ազգի Փոքրիկ Դավաճաններ եք, վախկոտ ու էգոիստ Որ զութ ձեր փրկության մասին եք մտածում
կարդացեք ու մի զլացեք, ու կիմանաք թե ովքեր են փրկվել ու Փրկել Ձեզ!!! Որ դուքել էս օր Ջհուդ կամ Նեգռի Զուռնի տակ Պարեք,
Սա նշանակում է, որ դուք, մասնավորապես սուտ եք համարում վերևում մուգ կանաչ գույնով առանձնացված հատվածը /որը կարմիրով չեք նշել/, այն է՝ «Այ իրանք են փրկվել, Ու ՓՐԿԵԼ Ձեզ Բառից բուն իմաստով», որի մասին ես արտահայտել եմ տեսակետս /այն, որ իմ տեսակետը վերաբերվում է հենց այս հատվածին, պարզորոշ երևում է, օրինակ, հետևյալ խոսքերիցս՝ «Որ գրված լիներ «Աստված փրկել է նրանց միջոցով», չէ՞իք առարկի:»/
Հիմա պա՞րզ է:
Եթե կարելի է, արտահայտեք ձեր կարծիքը՝ հավատի և Հայրենիքի համար զոհվածների վերաբերյալ. արդյո՞ք նրանք Աստվածահաճո, քրիստոնեական արարք են գործել և արժանի են մեր կողմից որպես սրբեր պատվվելու, թե՞ ոչ:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ