Գրառումս հասցեագրում եմ Կյանքի խոսքի և նմանատիպ ուղղությունների հետևորդներին ու պաշտպաններին. ես բավականին պասսիվ եմ այս թեմայում, քանի որ գրեթե բոլորն էլ գիտեն, որ Հայ Առաքելական Եկեղեցու հոգևորական եմ, և հետևաբար չի բացառվում, որ ասածներս ընկալվելու են իբրև սուբյեկտիվ մոտեցման արդյունք: Պարզապես տեղեկացման կարգով ասեմ, որ ժամանակին, երբ հոգևոր ճանապարհի որոնումների մեջ էի, միառժամանակ սերտ առնչություն եմ ունեցել <Սրբության շարժման> երևի ամենալիբերալ ճյուղի` հիսունականության հետ, որի նեո տարբերակն է ԿԽ-ն: Ինչ որ է, մտադրություն չունեմ ոչ կյանքս պատմելու, ոչ էլ այս ուղությունների վրա հարձակվելու: Ուղղակի ուզում եմ մի խորհուրդ տալ` հնարավորինս մնալով օբյեկտիվության սահմաններում: Բացում եք Գուգլ համակարգը և որոնում եք տալիս glossolalia բառը: Սա նույն լեզվախոսության երևույթն է, որի վրա մեծ շեշտադրում են այս ուղղությունները և այն համարում են Սուրբ Հոգու շնորհ` նույնացնելով սուրբգրային լեզվախոսության հետ: Ասեմ, որ բավականին թվով ինֆորմացիա է բերելու: Դուք պարզապես անտեսեք բոլոր այն մեկնաբանություններն ու տեսակտեները, որ կյանդիպեք այդ երևույթի հետ կապված: Կապ չունի, դա կլինի առաքելահաստատ եկեղեցիների, բողոքականների, այլ դավանաքների կամ պարզապես աթեիստ մասնագետների հայացքներ: Դուք ուսումնասիրեք օբյեկտիվ ինֆորմացիան: Գուցե մի քիչ զարմանալի կամ անսպասելի կլինի ձեզ համար, երբ նկատեք նույն երևույթը ոչ քրիստոնեական կրոններում և կրոնական ուղղություններում, անգամ շամանական և սատանայապաշտական կրոնական համակարգերում: Համեմատական կարգով ուսումնասիրեք այդ երևույթները ձեր դավանած կամ համակրած ուղղություններում և վերոնշյալ ոչ քրիստոնեական համակարգերում: Ուշադրություն դարձրեք տվյալ երևույթի դրսևորւմներին, դրան հասնելու ճանապարհներին ու մեթոդներին, էական հատկանիշներին: Եվ այնուհետև համեմատեք այն առաքյալների ու աշակերտների վրա իջած Սուրբ Հոգու շնորհի հետ: Բավականին դժվար ու մանրազնին աշխատանք պահանջող գործընթաց է: Դրա համար պետք է նաև ձերբազատվել մինչ այդ կրած ազդեցություններից և կանխակալ մոտեցումներից: Ի վերջո խոսքը դատարկ բանի մասին չէ, այլ քրիստոնյայի համար առանցքային խնդրի` ճշմարիտ ճանապարհի և հոգու փրկության: Հակասուրբգրային որևէ բան արած չեք լինի, ի վերջո Սուրբ Գիրքն ինքն է պատվիրում ամեն ինչ փորձել, բայց բարին ամուր բռնել: Իսկ թե ինչն է Քրիստոս համարում աններելի մեղք, կարծում եմ հիշեցնելու կարիք չկա:
Չգիտեմ, թե խորհուրդս ինչքանով ձեր սրտով կլինի կամ ինչքանով հարկ կհամարեք հետևել դրան: Ասեմ, որ անպտուղ վիճաբանությունների բռնվել չեմ ցանկանում: Ես ձեզ ուղղակի ներկայացրել եմ մի հատված իմ անցած ճանապարհից: Եթե այն անտեղի էր, ապա կներեք:![]()
Էջանիշներ