Կյանքի խոսք (խարիզմատներ)

[Karina]

Թույլ տվեք չհամաձայնվել ընդգծված մասի հետ:




Բեեղզեբուղի մասին մի բան պատմեմ: ԿԽ-ից մի կնոջ հետ /մեր ընտանիքի ընկերներից, մարդ, որին ես հարգում եմ/, մի առ ժամանակ առաջ խոսում էինք գրաբարի մասին: Հայ բողոքականների առանձնահատկություններից մեկն էլ գրաբարի նկատմամբ գրեթե պաթոլոգիկ վախն է: Փորձեք որևէ հայ բողոքականի հետ միասին «Հայր մեր»-ը արտասանել: Անպայման ժամանակակից հայերենով կասի, չնայած արտակարգ հասկանում է աղոթքի խոսքերը հայերենով:
Խոսակցության ժամանակ ես տեղեկացա, որ «գրաբարը սատանայական հնարք է», «ժողովրդին մոլորեցնելու մի ձև», որը «կիրառում է սատանան, ժողովրդին Աստվածաշունչը անհասկանալի գրաբարով ներկայացնելու համար», որպեսզի մարդիկ «լսածը չհասկանան և չփրկվեն»: Դուք նման բան լսե՞լ եք:

ԿԽ ում նման տեսակետ չկա: Եթե եկեղեցու մի անդամ այդպիսի բան է ասել, դա դեռ չի նշանակում որ դա է ամբողջ մի եկեղեցու դիրքորոշումը: