Նշված եկեղեցիների մասին հայտնի է, որ հիմնվել են անմիջապես Քրիստոսի ընտրած առաքյալների, կամ նրանց ձեռնադրված աշակերտների կողմից: Ի՞նչ է հայտնի, օրինակ ԿԽ հիմնողների մասին:
Նորից դուք օրինակներ եք բերում՝ մեզ չվերաբերող: Խոսում եք ՀԱԵ-ի «սխալականությունից», բերում Կաթոլիկ եկեղեցու օրինակը:Բայց այս եկեղեցիները բազմաթիվ անգամ ապացուցել են իրենց սխալականությունը... Օրինակը հենց կաթոլիկ եկեղեցին, որից շատ ազդված է ՀԱԷ-ն/նրանից է եկել կարծեմ սրբերին աղոթելու ոչ սուրբգրային ավանդույթը/ ու եթե չլիներ Մարտին Լյութերի շարժումը երևի մենք էլ հիմա ինդուլգենցիաներ գնեինք մեղքերի համար...
Այո ոչ ոքի համար էլ գազտնիք չի, որ կաթոլիկ եկեղեցին հասել էր իր «սրբության» գագաթնակետին ... լավ է որ Աստված միջամտեց...
Մի օրինակ բերեմ ձեզ: Այսօր ուրախ ենք, որ քրիստոնյա ենք, մեր երկրում կարելի է ազատ քրիստոնեություն դավանել, և այլն, և այլն: Բայց կարող է հիմա այպ ուրախությունը չունենայինք, դուք ման գայիք չադրայով, ես ունենայի տասը կին, ու անդանարար Ալլահ կանչեինք: Մի կողմ թողնենք այս հեռանկարի լավ կամ վատ լինելը, միայն հարցնեմ. այն ձեզ դուր կգա՞ր: Ինձ՝ ոչ: Հիմա նայենք, թե ո՞մ շնորհիվ է, որ մենք այսօր այսպես ուրախ ենք /այլ կերպ ասած, Աստված ո՞ւմ միջոցով է գործել/: Անցյալ շաբաթ ՀԱԵ-ն նշում էր Վարդանանց տոնը, հիշատակում այն մարդկանց, ովքեր իրենց կյանքը զոհեցին հանուն հավատքի և հայրենիքի, հանուն իրենց զավակների /որոնց մեջ ենք նաև դուք և ես/ հոգևոր և մարմնավոր առողջության: ՀԻմա ասացեք, խնդրեմ, քանի՞ բողոքական կազմակերպություն գոնե մեկ բառով հիշատակեց մեր հայրերին, կամ նրանց հոգիների համար աղոթեց, կամ շնորհակալություն հայտնեց Աստծուն նրանց համար: Կասկածում եմ, որ գրեթե ոչ մեկը /միգուցե, Ավետարանչականը/: Բայց փոխարենը մենք կարող ենք հիանալ ժամանակակից առաքյալներով ու միսսիաներով, որոնցով ամերիկայի թմրամոլները բուժվեցին: Ճիշտ հասկացեք, ամերիկայի թմրամոլների բուժման դեմ բան չունեմ, բայց մեզ հետ նրանք կապ չունեն. մենք այսօր էլ մեր շուրջը ունենք մեր որբերին, մեր ծերերին, մեր հաշմանդամ եղբայրներին և քույրերին: «Խաչ ու դանակի» փոխարեն մեզ ավելի է վերաբերում «Վարք Սրբոցը», «Վարդանանքը», «Տաթևացուց մինչև Տաթևացին», և այլն:
Հետևություն այս ամենից, որ անիմաստ է պարծանքը՝ որպես առաքելահաստատ...
Մեզանով չենք պարծենում, այլ այն շնորհով, որ տրվել է Աստծուց, որ մեզ մոտ Առաքելահիմն Եկեղեցի լինի:
Սա էլ այն դրոշակն է, որը փողփողում է բողոքականության ձեռքին: Մակերեսային, թռուցիկ հայացք: Վերցրեք, օրինակ, ՀԱԵ-ի «Քրիստոնեականը» և Ուլֆ Էկմանի «Դոկտրինաները», կարդացեք և համեմատեք, հետո ասեք՝ արդյո՞ք էական ոչ մի տարբերություն չեք տեսնում: Դուք ՀԱԵ-ի եկեղեցական ծեսերի մեջ «լոկ ծես» եք տեսնում, առանց խորամուխ լինելու դրա իմաստի մեջ և միանգամիցԻնչն է հիմանկան տարբերությունը՝ ֆորմալիզմը/ձևապաշտությունը /որից հրաժարվում են բողոքական եկեղեցիները/:
որակում եք այն որպես ֆորմալիզմ:
Եթե ցանկանում եք ավելի շատ բան իմանալ եկեղեցական ծեսերի և խորհուրդների մասին, կարդացեք, օրինակ, դրանցից ամենակարևորներից մեկի՝ Պատարագի մասին՝
1. հttp://araratian-tem.am/media/Pataragamatujc%20Achxarabar%201.pdf
2. http://araratian-tem.am/media/S.%20Patarag.pdf
3. http://araratian-tem.am/media/Sects%20in%20Armenia.pdf
4. http://araratian-tem.am/media/Andzev...20Pataragi.doc
Շատ լավ, նշանակում է՝ մի բան կա, որ հաստատվել է, Աստծո կողմից պահպանվել է:Այ սա է եկել դարերով ու հաստատվել , իսկ դա ընդհանրապես կապ չունի աստվածապաշտության հետ ու չի կարող առիթ լինել չընդունելու այս կամ այն եկեղեցին:
Պարզը ո՞րն է՝ «թեթև ռոք»-ը շարականի փոխարե՞ն: Անգլերեն կազմած տեքստերը և դրանց թարգմանություննե՞րը: Այդ երբվանի՞ց մեզ համար «բնականը» դարձավ ռոքն ու փոփը՝ մի բան էլ որպես հոգևոր երաժշտություն: Դա էլ են մեզ համոզում դրսից, այն էլ նրանք, որ ոչ մի գաղափար չունեն շարականի ու տաղի, հայ հոգևոր երգի մասին /Կոմիտասի, Եկմալյանի, Նարեկացու, իրենց համար, երևի, բոլորը «կաթոլիկանման բաներ են»/:Բողոքական եկեղեցիները նախնտրում են ավելի բնական ու պարզ կերպով պաշտել Աստծուն , և այդ կերպը չի մերժում աստվածաշունչը այլ հակառակը(այս մասին շատ բան կա ասելու բայց առայժմ այսքանը):
Վերը արդեն գրել եմ սրա մասին, չկրկնվեմ:Իսկ ինչ վերաբերվում է պառակտություններին- ապա ընդհանրապես ոչ մի պառակտության առիթ չկա այլ կան բազմաթիվ փոխված կյանքեր , բարոյական , վերականգնված ամրապնդված ընտանիքներ - սա արդեն դուք դատեք թե ինչքան օգուտ կամ վնաս է մեր երկրին:
Էջանիշներ