Կյանքի խոսք (խարիզմատներ)

[Second Chance]

Հ.Գ. Երբ առաքյալներն ուղարկվեցին քարոզելու քրիստոնեությունը, այդ գործընթացը քաոտիկ չէր. ամեն մեկը մի տեղ գնաց՝ քարոզելու: Մեզ մոտ եկան երկու առաքյալ և հիմնեցին եկեղեցի, որև հետագայում կոչվեց ՀԱԵ: Բացատրեք խնդրեմ, եթե Աստված կամեցավ իր առաքելական եկեղեցու միջոցով քրիստոնեության բերել մի ազգի, ինչի՞ համար է անհրաժեշտ ազգը նորովի «դարձնել քրիստոնյա», այն հեռացնելով դարերով խնամքով սովորեցրած և փայփայած քրիստոնեական սկզբունքներից ու Եկեղեցուց: /ինչպես դա անում եմ բազմաթիվ «հարանվանություններ», և այլն/

Ինչո՞ւ և պետք և ո՞ւմ է ձեռնտու ազգի կրոնական պառակտումը:

Սա միակ դրոշակն է որ առաջ են քաշում ՀԱԵ-ն ,կաթոլիկ և ուղղափառ եկեղեցիները համարելով , որ իրենք անիջական առաքելահաստատ են ուրեմն իրենց է մենաշնորհը...
Բայց այս եկեղեցիները բազմաթիվ անգամ ապացուցել են իրենց սխալականությունը... Օրինակը հենց կաթոլիկ եկեղեցին, որից շատ ազդված է ՀԱԷ-ն/նրանից է եկել կարծեմ սրբերին աղոթելու ոչ սուրբգրային ավանդույթը/ ու եթե չլիներ Մարտին Լյութերի շարժումը երևի մենք էլ հիմա ինդուլգենցիաներ գնեինք մեղքերի համար...
Այո ոչ ոքի համար էլ գազտնիք չի, որ կաթոլիկ եկեղեցին հասել էր իր «սրբության» գագաթնակետին ... լավ է որ Աստված միջամտեց...
Ինչի հաշվին է կառուցվել այդ հոյակապ, ոսկեզոծ, ցնցող ճարտարապետական շինվածքով Ս, Պետրոս -ի տաճարը - մի ձեռնատու բիզնեսի միջոցով, որը կոչվում էր ինդուլգենցիաներ... ուզում ես մեղքերդ ներվեն ինչ կարիք կա անես հետո ներվես նախորոք առ ու գործիր...
Չխոսեմ էլ Կարդինալների բարոյականությունից ու սրբությունից...
Իսկ հիմա Լյութերի արած բարեփոխումից օգտվում են նաև հենց իրենք կաթոլիկները...
Հա մեր եկեղեցին էլ՝ ՀԱԵ-ն ոչ պակաս բիզնես է ունեցել ժամանակ առ ժամանակ . կարգին կալվածատեր էր խեղճ գյուղացիներին ճորտի պես էր պահում դրա համար էլ երբեմն հուզումներ էր առաջանում ժողովրդի մեջ , որովհետև պարզապես չէին դիմանում այդ աստիճան հարկերին : Արդեն մարդկանց կոկորդներին էր հասել: Դրա համար էլ հարձակվել ու սպանել են Տաթևի վանքի հոգևորականներին, ու մինչև հիմա էլ Սյունիքի մարզում չեն սիրում հոգևորականներին , և եկեղեցու ազդեցությունն այտեղ շատ թույլ է..

Այնպես որ եթե նայենք եկեղեցիների պատմությանը, ապա պարզ կհասկանանք, որ եկեղեցիների սրբությունը կամ օրինականությունը չի որոշվում ոչ ժամանակով ոչ էլ, ինչ որ մեկի հաստատությամբ՝ կարևորը, որ Տերը հաստատի ու պահի եկեղեցին...
Հետևություն այս ամենից, որ անիմաստ է պարծանքը՝ որպես առաքելահաստատ...
Ինչն է հիմանկան տարբերությունը՝ ֆորմալիզմը/ձևապաշտությունը /որից հրաժարվում են բողոքական եկեղեցիները/:Այ սա է եկել դարերով ու հաստատվել , իսկ դա ընդհանրապես կապ չունի աստվածապաշտության հետ ու չի կարող առիթ լինել չընդունելու այս կամ այն եկեղեցին: Բողոքական եկեղեցիները նախնտրում են ավելի բնական ու պարզ կերպով պաշտել Աստծուն , և այդ կերպը չի մերժում աստվածաշունչը այլ հակառակը(այս մասին շատ բան կա ասելու բայց առայժմ այսքանը):

Իսկ ինչ վերաբերվում է պառակտություններին- ապա ընդհանրապես ոչ մի պառակտության առիթ չկա այլ կան բազմաթիվ փոխված կյանքեր , բարոյական , վերականգնված ամրապնդված ընտանիքներ - սա արդեն դուք դատեք թե ինչքան օգուտ կամ վնաս է մեր երկրին:

[ars83]

Սա միակ դրոշակն է որ առաջ են քաշում ՀԱԵ-ն ,կաթոլիկ և ուղղափառ եկեղեցիները համարելով , որ իրենք անիջական առաքելահաստատ են ուրեմն իրենց է մենաշնորհը...

Նշված եկեղեցիների մասին հայտնի է, որ հիմնվել են անմիջապես Քրիստոսի ընտրած առաքյալների, կամ նրանց ձեռնադրված աշակերտների կողմից: Ի՞նչ է հայտնի, օրինակ ԿԽ հիմնողների մասին:

Բայց այս եկեղեցիները բազմաթիվ անգամ ապացուցել են իրենց սխալականությունը... Օրինակը հենց կաթոլիկ եկեղեցին, որից շատ ազդված է ՀԱԷ-ն/նրանից է եկել կարծեմ սրբերին աղոթելու ոչ սուրբգրային ավանդույթը/ ու եթե չլիներ Մարտին Լյութերի շարժումը երևի մենք էլ հիմա ինդուլգենցիաներ գնեինք մեղքերի համար...
Այո ոչ ոքի համար էլ գազտնիք չի, որ կաթոլիկ եկեղեցին հասել էր իր «սրբության» գագաթնակետին ... լավ է որ Աստված միջամտեց...

Նորից դուք օրինակներ եք բերում՝ մեզ չվերաբերող: Խոսում եք ՀԱԵ-ի «սխալականությունից», բերում Կաթոլիկ եկեղեցու օրինակը:
Մի օրինակ բերեմ ձեզ: Այսօր ուրախ ենք, որ քրիստոնյա ենք, մեր երկրում կարելի է ազատ քրիստոնեություն դավանել, և այլն, և այլն: Բայց կարող է հիմա այպ ուրախությունը չունենայինք, դուք ման գայիք չադրայով, ես ունենայի տասը կին, ու անդանարար Ալլահ կանչեինք: Մի կողմ թողնենք այս հեռանկարի լավ կամ վատ լինելը, միայն հարցնեմ. այն ձեզ դուր կգա՞ր: Ինձ՝ ոչ: Հիմա նայենք, թե ո՞մ շնորհիվ է, որ մենք այսօր այսպես ուրախ ենք /այլ կերպ ասած, Աստված ո՞ւմ միջոցով է գործել/: Անցյալ շաբաթ ՀԱԵ-ն նշում էր Վարդանանց տոնը, հիշատակում այն մարդկանց, ովքեր իրենց կյանքը զոհեցին հանուն հավատքի և հայրենիքի, հանուն իրենց զավակների /որոնց մեջ ենք նաև դուք և ես/ հոգևոր և մարմնավոր առողջության: ՀԻմա ասացեք, խնդրեմ, քանի՞ բողոքական կազմակերպություն գոնե մեկ բառով հիշատակեց մեր հայրերին, կամ նրանց հոգիների համար աղոթեց, կամ շնորհակալություն հայտնեց Աստծուն նրանց համար: Կասկածում եմ, որ գրեթե ոչ մեկը /միգուցե, Ավետարանչականը/: Բայց փոխարենը մենք կարող ենք հիանալ ժամանակակից առաքյալներով ու միսսիաներով, որոնցով ամերիկայի թմրամոլները բուժվեցին: Ճիշտ հասկացեք, ամերիկայի թմրամոլների բուժման դեմ բան չունեմ, բայց մեզ հետ նրանք կապ չունեն. մենք այսօր էլ մեր շուրջը ունենք մեր որբերին, մեր ծերերին, մեր հաշմանդամ եղբայրներին և քույրերին: «Խաչ ու դանակի» փոխարեն մեզ ավելի է վերաբերում «Վարք Սրբոցը», «Վարդանանքը», «Տաթևացուց մինչև Տաթևացին», և այլն:

Հետևություն այս ամենից, որ անիմաստ է պարծանքը՝ որպես առաքելահաստատ...
Մեզանով չենք պարծենում, այլ այն շնորհով, որ տրվել է Աստծուց, որ մեզ մոտ Առաքելահիմն Եկեղեցի լինի:

Ինչն է հիմանկան տարբերությունը՝ ֆորմալիզմը/ձևապաշտությունը /որից հրաժարվում են բողոքական եկեղեցիները/:

Սա էլ այն դրոշակն է, որը փողփողում է բողոքականության ձեռքին: Մակերեսային, թռուցիկ հայացք: Վերցրեք, օրինակ, ՀԱԵ-ի «Քրիստոնեականը» և Ուլֆ Էկմանի «Դոկտրինաները», կարդացեք և համեմատեք, հետո ասեք՝ արդյո՞ք էական ոչ մի տարբերություն չեք տեսնում: Դուք ՀԱԵ-ի եկեղեցական ծեսերի մեջ «լոկ ծես» եք տեսնում, առանց խորամուխ լինելու դրա իմաստի մեջ և միանգամից
որակում եք այն որպես ֆորմալիզմ:
Եթե ցանկանում եք ավելի շատ բան իմանալ եկեղեցական ծեսերի և խորհուրդների մասին, կարդացեք, օրինակ, դրանցից ամենակարևորներից մեկի՝ Պատարագի մասին՝
1. հttp://araratian-tem.am/media/Pataragamatujc%20Achxarabar%201.pdf
2. http://araratian-tem.am/media/S.%20Patarag.pdf
3. http://araratian-tem.am/media/Sects%20in%20Armenia.pdf
4. http://araratian-tem.am/media/Andzev...20Pataragi.doc

Այ սա է եկել դարերով ու հաստատվել , իսկ դա ընդհանրապես կապ չունի աստվածապաշտության հետ ու չի կարող առիթ լինել չընդունելու այս կամ այն եկեղեցին:

Շատ լավ, նշանակում է՝ մի բան կա, որ հաստատվել է, Աստծո կողմից պահպանվել է:

Բողոքական եկեղեցիները նախնտրում են ավելի բնական ու պարզ կերպով պաշտել Աստծուն , և այդ կերպը չի մերժում աստվածաշունչը այլ հակառակը(այս մասին շատ բան կա ասելու բայց առայժմ այսքանը):

Պարզը ո՞րն է՝ «թեթև ռոք»-ը շարականի փոխարե՞ն: Անգլերեն կազմած տեքստերը և դրանց թարգմանություննե՞րը: Այդ երբվանի՞ց մեզ համար «բնականը» դարձավ ռոքն ու փոփը՝ մի բան էլ որպես հոգևոր երաժշտություն: Դա էլ են մեզ համոզում դրսից, այն էլ նրանք, որ ոչ մի գաղափար չունեն շարականի ու տաղի, հայ հոգևոր երգի մասին /Կոմիտասի, Եկմալյանի, Նարեկացու, իրենց համար, երևի, բոլորը «կաթոլիկանման բաներ են»/:

Իսկ ինչ վերաբերվում է պառակտություններին- ապա ընդհանրապես ոչ մի պառակտության առիթ չկա այլ կան բազմաթիվ փոխված կյանքեր , բարոյական , վերականգնված ամրապնդված ընտանիքներ - սա արդեն դուք դատեք թե ինչքան օգուտ կամ վնաս է մեր երկրին:

Վերը արդեն գրել եմ սրա մասին, չկրկնվեմ:

[Second Chance]

Նշված եկեղեցիների մասին հայտնի է, որ հիմնվել են անմիջապես Քրիստոսի ընտրած առաքյալների, կամ նրանց ձեռնադրված աշակերտների կողմից:
Նորից դուք օրինակներ եք բերում՝ մեզ չվերաբերող: Խոսում եք ՀԱԵ-ի «սխալականությունից», բերում Կաթոլիկ եկեղեցու օրինակը:

Օրինակները ձեզ չվերաբերվող չէին: Զուգահեռները Կաթոլիկ եկեղեցու հետ ապացուցելու համար էր այն պարզ ճշմարտությունը/ քանի որ նա էլ նույն դիպվածով առաքելահաստատ է համարվում/ որ Աստծո շնորհքը կապ չունի դրա հետ: Այդ նույն առաքելահասատ եկեղեցին ամբողջովին մեղքի ու սխալ վարդապետության մեջ էր, ինչ ես կարծում Աստված դրան էր հաճում թե՞ Լյութերին: Այնպես որ դա նաև վերաբերվում է ՀԱԵ -ին իսկպաես իզուր է պարծանքը...
Մի լավ մաս կա աստվածաշնչում, երբ Հիսուսը շրջում էր աշակերտների հետ, նույն առաքյալներից ոմանք եկան ու ասեցին/ կարծում շատ ոգևորված/ -գիտես Հիսուս որոշ մարդիկ քո անունով դևեր էին հանում բժշկություններ էին անում... մենք էլ նրանց արգելեցինք: Ուզում եմ հիշեք ինչ պատասխանեց նրանց Հիսուսը : Արդյո՞ք նա ասաց ճիշտ արեցիք ապրեք միայն ձեզ է տված այդ մենաշնորհը ... Իհարկե ոչ
Դուք պայքարում էք մենաշնորհի համար, բայց պետք է լրիվ այլ բանի դեմ պայքարել:
Սա ընդհանրապես հայերին շատ բնորոշ գիծ է երբ մի ապրանքակիր մենաշնորհ է ձեռքբերում այդ ապրանքը ներկայացնելու Հայաստոնւմ , նա բնականաբար դեմ է որ ուրիշ մեկն էլ դա անի , ու ամեն կերպ խոչնդոտում ու սևացնում է նրանց: Ասում է նրաց ապրանքը լավը չի իսկականը չի մի առեք, որովհետև իր բիզնեսին խանգարում ա: Բայց ախր եկեղեցու հարցն այդպիսին չի , սա ախր բիզնես չի; Հավատքի հարցում չի կարելի այդպես մտածել:
Երբ պետք է վերջ տաք այդ թշնամանքին ու սկսեք մտածել ավելի շատ Աստծո գործի՝ մարդկանց փրկության մասին:

[Nareco]

Օրինակները ձեզ չվերաբերվող չէին: Զուգահեռները Կաթոլիկ եկեղեցու հետ ապացուցելու համար էր այն պարզ ճշմարտությունը/ քանի որ նա էլ նույն դիպվածով առաքելահաստատ է համարվում/ որ Աստծո շնորհքը կապ չունի դրա հետ: Այդ նույն առաքելահասատ եկեղեցին ամբողջովին մեղքի ու սխալ վարդապետության մեջ էր, ինչ ես կարծում Աստված դրան էր հաճում թե՞ Լյութերին: Այնպես որ դա նաև վերաբերվում է ՀԱԵ -ին իսկպաես իզուր է պարծանքը...
Մի լավ մաս կա աստվածաշնչում, երբ Հիսուսը շրջում էր աշակերտների հետ, նույն առաքյալներից ոմանք եկան ու ասեցին/ կարծում շատ ոգևորված/ -գիտես Հիսուս որոշ մարդիկ քո անունով դևեր էին հանում բժշկություններ էին անում... մենք էլ նրանց արգելեցինք: Ուզում եմ հիշեք ինչ պատասխանեց նրանց Հիսուսը : Արդյո՞ք նա ասաց ճիշտ արեցիք ապրեք միայն ձեզ է տված այդ մենաշնորհը ... Իհարկե ոչ
Դուք պայքարում էք մենաշնորհի համար, բայց պետք է լրիվ այլ բանի դեմ պայքարել:
Սա ընդհանրապես հայերին շատ բնորոշ գիծ է երբ մի ապրանքակիր մենաշնորհ է ձեռքբերում այդ ապրանքը ներկայացնելու Հայաստոնւմ , նա բնականաբար դեմ է որ ուրիշ մեկն էլ դա անի , ու ամեն կերպ խոչնդոտում ու սևացնում է նրանց: Ասում է նրաց ապրանքը լավը չի իսկականը չի մի առեք, որովհետև իր բիզնեսին խանգարում ա: Բայց ախր եկեղեցու հարցն այդպիսին չի , սա ախր բիզնես չի; Հավատքի հարցում չի կարելի այդպես մտածել:
Երբ պետք է վերջ տաք այդ թշնամանքին ու սկսեք մտածել ավելի շատ Աստծո գործի՝ մարդկանց փրկության մասին:

Հարգելի Ամինա, այստեղ մենաշնորհ հասկացությունը տեղին չէ օգտագործված: Հավատը բիզնես չէ, անպարկեշտ եմ համարում նման համեմատությունները: Դե եկեք քնենք-զարթնենք, օրեկան մի «եկեղեցի» հորինենք, ամեն մեկս իրենը, այդպես չի լինում:

Հարցը ամենևին էլ մենաշնորհը չէ, ոչ էլ հնությունը, ուղղակի ցանկացած նոր բան հետապնդում է որոշակի նպատակներ, այդ թվում ԿԽ-ն: Չունենալով նույնիսկ կեսդարյա պատմություն, օրերից մի օր ոմն շվեդ որոշում է ստեղծել մի նոր եկեղեցի ի հեճուկս մնացած առաքելահաստատ եկեղեցիներին: Այդ «եկեղեցու» անդամի համար պետք է հարց ծագի, ո՞րն է նորաստեղծ ԿԽ-ի առավելությունը ՀԱԵ-ի նկատմամբ:
Փորձե՞լ եք գտնել առավելությունները:

Խնդրում եմ անընդհատ մի մեջբերեք Մարտին Լյութերին, կաթոլիկ եկեղեցուն և այլն մենք կաթոլիկ եկեղեցու անդամ չենք: Իրենք թո'ղ իրենց յուղի մեջ տապակվեն մենք մեր: Վերջապես մի' մոռացեք, որ նույն կաթոլիկ եկեղեցին մի քանի անգամ փորձել է վերացնել հենց ՀԱԵ-ի անկախությունը, որպես առաքելական եկեղեցի: Այսինքն ասելիքս այն է, որ պետք չէ նույնացնել կաթոլիկներին ու մեզ:

Օրինակ. մեկ հարց, ինչքան հասկացա այդ եկեղեցու հետ սերտ առնչություններ ունես:
Ինչպե՞ս ես մեկնաբանում «հրեշտակային լեզուներով» խոսելու «շնորհը»:

[Second Chance]

Հարգելի Ամինա, այստեղ մենաշնորհ հասկացությունը տեղին չէ օգտագործված: Հավատը բիզնես չէ, անպարկեշտ եմ համարում նման համեմատությունները: Դե եկեք քնենք-զարթնենք, օրեկան մի «եկեղեցի» հորինենք, ամեն մեկս իրենը, այդպես չի լինում:

Մենաշնորհը բառը շատ էլ տեղին է կարծում եմ:
Այո ես էլ հենց դա եմ ասում հավատը բիզնես, չի մի վարվեք այդպես դրա հետ:
Հավատացյալների շատությունից վնաս չկա այլ հակառակը, ուրշ ուղղությամբ պետք է պայքարել...
Աստված կարող է ամեն ժամը մեկ մի եկեղեցի հիմնել, հիմնողն Աստված է ինչպես և հաստատողը

Հարցը ամենևին էլ մենաշնորհը չէ, ոչ էլ հնությունը, ուղղակի ցանկացած նոր բան հետապնդում է որոշակի նպատակներ, այդ թվում ԿԽ-ն: Չունենալով նույնիսկ կեսդարյա պատմություն, օրերից մի օր ոմն շվեդ որոշում է ստեղծել մի նոր եկեղեցի ի հեճուկս մնացած առաքելահաստատ եկեղեցիներին: Այդ «եկեղեցու» անդամի համար պետք է հարց ծագի, ո՞րն է նորաստեղծ ԿԽ-ի առավելությունը ՀԱԵ-ի նկատմամբ:
Փորձե՞լ եք գտնել առավելությունները::

Առավելությունները շատ են կարծում եմ,եթե մարդը գնացել է այնտեղ ուրեմն գտել է այդ առավելությունները: Թող ամեն մարդ իր համար գտնի իր հարմար տեղը

Խնդրում եմ անընդհատ մի մեջբերեք Մարտին Լյութերին, կաթոլիկ եկեղեցուն և այլն մենք կաթոլիկ եկեղեցու անդամ չենք: Իրենք թո'ղ իրենց յուղի մեջ տապակվեն մենք մեր: Վերջապես մի' մոռացեք, որ նույն կաթոլիկ եկեղեցին մի քանի անգամ փորձել է վերացնել հենց ՀԱԵ-ի անկախությունը, որպես առաքելական եկեղեցի: Այսինքն ասելիքս այն է, որ պետք չէ նույնացնել կաթոլիկներին ու մեզ:

Ես վերը նշել եմ համամատության նպատակը: Իսկ թե ինչ է փորձել անել կաթոլիկ եկեղեցին դա ես ոչ ժխտել եմ ոչ էլ խրախուսել:

Օրինակ. մեկ հարց, ինչքան հասկացա այդ եկեղեցու հետ սերտ առնչություններ ունես:
Ինչպե՞ս ես մեկնաբանում «հրեշտակային լեզուներով» խոսելու «շնորհը»:

Օրինակ Nareco ջան այդ մասին կարող ես ինքդ կարդալ աստվածաշնչում ու պատասխանել այդ հարցին

[Nareco]

Մենաշնորհը բառը շատ էլ տեղին է կարծում եմ:
Այո ես էլ հենց դա եմ ասում հավատը բիզնես, չի մի վարվեք այդպես դրա հետ:
Հավատացյալների շատությունից վնաս չկա այլ հակառակը, ուրշ ուղղությամբ պետք է պայքարել...
Աստված կարող է ամեն ժամը մեկ մի եկեղեցի հիմնել, հիմնողն Աստված է ինչպես և հաստատողը
Առավելությունները շատ են կարծում եմ,եթե մարդը գնացել է այնտեղ ուրեմն գտել է այդ առավելությունները: Թող ամեն մարդ իր համար գտնի իր հարմար տեղը
Ես վերը նշել եմ համամատության նպատակը: Իսկ թե ինչ է փորձել անել կաթոլիկ եկեղեցին դա ես ոչ ժխտել եմ ոչ էլ խրախուսել:
Օրինակ Nareco ջան այդ մասին կարող ես ինքդ կարդալ աստվածաշնչում ու պատասխանել այդ հարցին

Ամինա ջան, ոնց որ «Քաղաքականություն» բաժնում լինեմ, բոլոր կոնկրետ հարցերին տրվեցին անորոշ պատասխաններ:

Իսկ ԿԽ-ում «բիզնես» չկա՞: Եկե'ք անկեղծանանք:
Չասացիք ԿԽ-ի առավելությունները, էլի որ, ամեն մարդ ունի ազատ կամաարտահայտման իրավունք: Բայց օրինակ ինձ հետաքրքիր է ձեր «եկեղեցու» առավելությունները մեր ՀԱԵ-ի հետ համեմատ:
Ես չեմ ասել, որ Դուք ժխտել եք կամ խրախուսել եք կաթոլիկների գործողությունները, բայց այն որ փորձել եք նույնացնել կաթոլիկ եկեղեցին ու ՀԱԵ-ն դա անժխտելի է:

Նախ. Աստվածաշունչը գրվում է մեծատառով: Ես ինքս կարդացել եմ, Ձեր տեսակետն էր ինձ հետաքրքիր, բարի' եղեք ձեր եղբորը բացատրել խնդրո առարկայի էությունը, ես երբեք չեմ խոսել այդ լեզվով, այդ ի՞նչ լեզու է, ի՞նչ հիմք ունի, ի՞նչ հիմնավորում ունի: Հուսով եմ չեք զլանա Ձեր թանկագին ժամանակից մի փոքր հատկացնելու այդ ամենին պատասխանելու:
Նախապես շնորհակալ եմ:

[Second Chance]

Ամինա ջան, ոնց որ «Քաղաքականություն» բաժնում լինեմ, բոլոր կոնկրետ հարցերին տրվեցին անորոշ պատասխաններ:

Իսկ ԿԽ-ում «բիզնես» չկա՞: Եկե'ք անկեղծանանք:
Չասացիք ԿԽ-ի առավելությունները, էլի որ, ամեն մարդ ունի ազատ կամաարտահայտման իրավունք: Բայց օրինակ ինձ հետաքրքիր է ձեր «եկեղեցու» առավելությունները մեր ՀԱԵ-ի հետ համեմատ:

Նարեկո ջան եթե մի քիչ ուշադիր կարդաս իմ նախորդ գրառումները կտեսնես, որ նախ ես ԿԽ եկեղեցու անդամ չեմ: Բայց կուզենամ պնդել, որ բիզնես որպես այդպիսին /որ դու ես կարծում/ չկա:
Իսկ ի հակառակ դրան կուզենամ հիշեցնեմ Հայ Առաքելական Եկեղեցու կալվածքներն ու կարողությունը ժամանակների ընթացքում, նրա մրցակցությունը մեր պետականության, թագավորների հետ ի հակառակ նրան, որ Հիսուսը չէր փորձում անել նման քայլեր: Չնայածխ որ նրան նույնիսկ դրդում էին մտնել քաղաքական ասպարեզ դառնալ թագավոր...
Բայց Նա ասաց որ իմ թագավորությունն այստեղից չէ - այնպես էլ եկեղեցին չպետք է ստանձնի այն իշխանությունը, որ Աստված չընդունեց: Այս մասին ևս վերը խոսվել է որ ՀԱԵ-ն շատ մեծ իշխանություն ուներ ու լավ էլ բիզնես, խեղճ գյուղացիներն էլ ճորտեր էին ու տառապում էին այդ իշխանության տակ:

Ես չեմ ասել, որ Դուք ժխտել եք կամ խրախուսել եք կաթոլիկների գործողությունները, բայց այն որ փորձել եք նույնացնել կաթոլիկ եկեղեցին ու ՀԱԵ-ն դա անժխտելի է:

Նորից եմ ասում Nareco ջան լավ չես կարդացել երևի գրառումներս ու չես հասկացել համեմատության նպատակը: Այնտեղ նույնացման մասին խոսք չկա:

Նախ. Աստվածաշունչը գրվում է մեծատառով:

Օ շնորհակալ եմ տգետիս ուղղելու համար: Դարձյալ եթե կարդաս նախորդ գրառումերս այնտեղ կհանդիպես Աստվածաշունչ բառին մեծատառով , ու կհասկանաս, որ դա անուշադրության կամ շտապողականության սխալ էր և միգուցե կներես նվաստիս այդ մեծ հանցանքը

Ես ինքս կարդացել եմ, Ձեր տեսակետն էր ինձ հետաքրքիր, բարի' եղեք ձեր եղբորը բացատրել խնդրո առարկայի էությունը, ես երբեք չեմ խոսել այդ լեզվով, այդ ի՞նչ լեզու է, ի՞նչ հիմք ունի, ի՞նչ հիմնավորում ունի: Հուսով եմ չեք զլանա Ձեր թանկագին ժամանակից մի փոքր հատկացնելու այդ ամենին պատասխանելու:
Նախապես շնորհակալ եմ:

Nareco ջան թույլ տուր այս հարցին հիմա ուղղակի չպատասխանեմ, բայց քեզ խորհուրդ կտամ կարդալ Գործք առաքելոց 2 րդ գլուխը, Կորնթացիների 12:10, 28 14:2 համարները

[Կտրուկ]

Ինչպե՞ս ես մեկնաբանում «հրեշտակային լեզուներով» խոսելու «շնորհը»:

Նարեկո ջան միայն մի տող՝ՙԼեզուներ խոսելը մի՛ արգելեք՚
Ա կորնթ ժդ 40 խոսքից։
ես անձամբ չունեմ լեզվի պարգև. բայց զարմանում եմ թէ Առաքելական եկեղեցին ինչու չի ընդունում Սուրբ հոգու պարգևը։կարծում եմ ավելորդ է հիշեցնել որ ողջ գործք առաքելոցում կարմիր թելի պես անցնում է Սուրբ հոգու մկրտության և պենտեկոստեի նկարագրումը

[Nareco]

Նարեկո ջան միայն մի տող՝ՙԼեզուներ խոսելը մի՛ արգելեք՚
Ա կորնթ ժդ 40 խոսքից։
ես անձամբ չունեմ լեզվի պարգև. բայց զարմանում եմ թէ Առաքելական եկեղեցին ինչու չի ընդունում Սուրբ հոգու պարգևը։կարծում եմ ավելորդ է հիշեցնել որ ողջ գործք առաքելոցում կարմիր թելի պես անցնում է Սուրբ հոգու մկրտության և պենտեկոստեի նկարագրումը

Կտրուկ ջան, պարզաբանիր, էդ «լեզուներով խոսելը» ո՞րն է: Այդ «լեզուներով խոսելու» բառակապակցության տակ, էդ ինչ մի միֆ ու ֆանտաստիկ բան կա, հլը որ Առաքելականն էլ արգելում է:

[Ներսես_AM]

Ներողություն խոսակցությանը խառնվելու համար, քննարկմանը չեմ մասնակցում Աստվածաշունչը անգիր արած չլինելու պատճառով, բայց կարդում եմ:
Մի հարց ունեմ, խարիզմատն ի՞նչ է:
Մեկել Ամինա ջան դու, ո՞ր եկեղեցու/ուղղության հետևորդ ես:

[Կտրուկ]

Կտրուկ ջան, պարզաբանիր, էդ «լեզուներով խոսելը» ո՞րն է: Այդ «լեզուներով խոսելու» բառակապակցության տակ, էդ ինչ մի միֆ ու ֆանտաստիկ բան կա, հլը որ Առաքելականն էլ արգելում է:

Նարեկ ո ջան ես ո՞վ եմ որ մի հատ էլ պարզաբանեմ լեզուների պարգևը։Դա Սուրբ հոգու շնորհն է ։և միֆ ու ֆանտաստիկա չէ ինչպես նշում ես.այլ իրականություն։միթէ՞ Աստվածաշնչից լավ պետք է պարզաբանեմ։փա՜ռք Աստծո .որ տեղյակ ես Աստծո խոսքին ։ կարդա՛ այնտեղ ամեն ինչ գրված է։

[Second Chance]

Պարզը ո՞րն է՝ «թեթև ռոք»-ը շարականի փոխարե՞ն: Անգլերեն կազմած տեքստերը և դրանց թարգմանություննե՞րը: Այդ երբվանի՞ց մեզ համար «բնականը» դարձավ ռոքն ու փոփը՝ մի բան էլ որպես հոգևոր երաժշտություն: Դա էլ են մեզ համոզում դրսից, այն էլ նրանք, որ ոչ մի գաղափար չունեն շարականի ու տաղի, հայ հոգևոր երգի մասին /Կոմիտասի, Եկմալյանի, Նարեկացու, իրենց համար, երևի, բոլորը «կաթոլիկանման բաներ են»/:

Կարծում եք Աստծո համար կարևո՞ր է թե դու ինչ նոտաներ ես ընտրել նրան երկրպագելու համար: Կամ ո՞վ է սահմանել հատուկ երաժշտության տեսակ:
ars83 ջան եթե ուշադիր ու խորը նայենք ապա կհասկանանք, որ դրանք 2րդ-ական բաներ են: Հասկանում ես սա ընդամենը նախապաշարմունք է ավանդույթից եկած, ոչ թե Աստծուց

[ars83]

Կարծում եք Աստծո համար կարևո՞ր է թե դու ինչ նոտաներ ես ընտրել նրան երկրպագելու համար: Կամ ո՞վ է սահմանել հատուկ երաժշտության տեսակ:

Ամեն ինչն է կարևոր: Երբ տաճար էր շինվում Հին Ուխտում, Աստված մանրամասն նկարագրում է, թե ինչպես պետք է այն շինված լինի: Կարող էր ասել՝ «մի շքեղ դղյակ կառուցեք, կարևորը, որ Իմ անունով լինի», ու վերջ: Բայց ոչ՝ մանրամասն նկարագրվում է ամեն ինչ: Նույնը և հոգևոր երաժշտության մեջ: Յուրաքանչյուր նոտաների դասավորություն «հոգևոր երաժշտություն» անվանել չի լինի: Մի օրինակ ևս: Այդպիսի «հոգևոր երգերից» մեկի երաժշտությունը /բողոքական կազմակերպություններից մեկի անդամների մեջ շրջանառվող/ Ֆիլիպ Կիրկորովի "Я поднимаю свой бокал" երգինն է: Երբ լսում ես, ակամա ասոցիացիաներ են առաջանում այդ երգի հետ և հիշում ես դրա բառերը: Երգը նվիրված է կնոջ, որով երգիչը հույս ունի «հարբած լինել մինչև լուսաբաց» /...Чтоб я остался пьян тобою до зари.../: Հիմա ինչքանո՞վ էր սա հոգևոր երգ:

ars83 ջան եթե ուշադիր ու խորը նայենք ապա կհասկանանք, որ դրանք 2րդ-ական բաներ են: Հասկանում ես սա ընդամենը նախապաշարմունք է ավանդույթից եկած, ոչ թե Աստծուց

Եթե մի քիչ խորը նայեք, կտեսնեք, թե ինչի հետ է փոխանակվում մեր հայրերի հավատը, մեր արժեքավոր հոգևոր մշակույթը: Ջիմիների, Մայքլների գրած «թեթև ռոքը» /որի դեմ բան չունեմ, բայց չեմ ընկալում այն որպես «հոգևոր երգ»/ համարվում է հոգևոր երաժշտություն, իսկ «Տեր ողորմեան», որ մեր հայրերն ու տատերն են երգել՝ նախապաշարմունք, որն «Աստծուց չի»:

Հ.Գ. Ի դեպ, կարծում եմ, եթե Լյութերին էլ խարիզմատիզմը ներկայացնեին, նա էլ այն աղանդ կհամարեր:

Լյութերանականների մոտ գիտե՞ք՝ ինչ երաժշտություն է հնչել ժամերգության /месса/ ընթացքում: Յ.Ս. Բախի «Страсти по Матфею»-ն: Առանց ծափերի ու պարերի: Խարիզմատներից քանի՞սը «կդիմանային» այս ստեղծագործությանը:

[Second Chance]

Այդպիսի «հոգևոր երգերից» մեկի երաժշտությունը /բողոքական կազմակերպություններից մեկի անդամների մեջ շրջանառվող/ Ֆիլիպ Կիրկորովի "Я поднимаю свой бокал" երգինն է: Երբ լսում ես, ակամա ասոցիացիաներ են առաջանում այդ երգի հետ և հիշում ես դրա բառերը: Երգը նվիրված է կնոջ, որով երգիչը հույս ունի «հարբած լինել մինչև լուսաբաց» /...Чтоб я остался пьян тобою до зари.../: Հիմա ինչքանո՞վ էր սա հոգևոր երգ:

Սա լավ բան չէ իհարկե, սա ծայրահեղություն է, ամեն մի ծայրահեղություն էլ վատ է: Սա սխալ է այնքանով որքանով, որ սխալ է հեթանոսությունից փոխառված տոները: Այդ երգերը կնոջն էին նվիրված, իսկ այդ տոներն էլ հեթանոսությանը:

Եթե մի քիչ խորը նայեք, կտեսնեք, թե ինչի հետ է փոխանակվում մեր հայրերի հավատը, մեր արժեքավոր հոգևոր մշակույթը: Ջիմիների, Մայքլների գրած «թեթև ռոքը» /որի դեմ բան չունեմ, բայց չեմ ընկալում այն որպես «հոգևոր երգ»/ համարվում է հոգևոր երաժշտություն, իսկ «Տեր ողորմեան», որ մեր հայրերն ու տատերն են երգել՝ նախապաշարմունք, որն «Աստծուց չի»:

Ես ինքս հաճույքով Կոմիտաս եմ լսում , բայց դա չի նշանակում որ միայն դա պետք է լսեմ: Երևի կարդացել ես «նոր երգ երգեցեք Տիրոջը» սա նշանակում է որ պարտադիոր չէ երգել 10 դար առաջվա գրած երգերը ամեն անգամ: Պետք է լինի նաև նոր երգ / բայց իհարկե նախատեսված Տիրոջ համար:

Հ.Գ. Ի դեպ, կարծում եմ, եթե Լյութերին էլ խարիզմատիզմը ներկայացնեին, նա էլ այն աղանդ կհամարեր:

Ես համաձայն եմ որ որոշ խարիզմատներ ծայրահեղությունների են դիմում, մի տեսակ շահարկվում է Աստծո շնորհքը , բայց դա բոլորին անխտիր չի վերաբերվում:
Հայտնության գրքում երբ ուղերձ էր հղում Տերը 7 եկղեցիներին միթե՞ նրանք կատարելության մեջ էին: Ոչ իհարկե: Պետք է միշտ զգոն լինել որպեսզի չանցնենք չափը: Իսկ սխալվելու դեպքում կարողանանք կանգնել նորից Տիրոջ շնորհքով:

[Second Chance]

Այս սխալը մտնում է ԿԽ հիմնարդիր Ուլֆ Էկմանի «Դոկտրինաներ» գրքի մեջ և ես չեմ կարծում, որ ԿԽ-ն դրանից հրաժարվել է: Նյութական բարգավաճումը միշտ էլ կազմել է նրա ուսմունքի մի մասը: Ի հակառակ դրան, ֆինանսական բարգավաճման թեման շատ քիչ է շոշափվում հիսունականների մոտ, պետք է նշեմ: Այդ առումով նրանց ուսմունքը շատ ավելի քրիստոնեական է, քան ԿԽ-ինը:

Այս մասին հստակ չեմ պնդի քանի որ 100 տոկոսանոց փաստեր չունեմ:

Բայց հաղորդությունը խաղ ու պար չէ, որպեսզի այն ինչպես ուզեն, կատարեն: Հաղորդությունից առաջ կենսական պայման է ապաշխարությունը և խոստովանությունը, այլապես ինչի՞ համար է մարդ մոտենում հաղորդությանը: Ինչքանով տեղյակ եմ, մինչև այսօր էլ ոչ մի խոստովանության կարգ ԿԽ-ում գոյություն չունի: Այստեղ ևս հարկ է նշել, որ հիսունականների մոտ խոստովանության հարցը շատ ավելի խիստ է դրված. այն պարտադիր է, այն էլ՝ անհատական:

ars83 ջան ես չեմ էլ համարում, որ հաղորդությունը խաղ ու պար է : Բայց սա նաև անհատական խնդիր է մարդը ինքը պետք է զգա պետք է մոտենա հաղորդությանը թե ոչ: Եթե ասվում է որ «զգույշ եղեք անարժանաբար չմոտենաք, որպեսզի չդատապարտվեք» / ներողություն բառացի չմեջբերելու համար/ երբեք առաջնորդը չի իմանա թե արդյոք բոլոր անդամները որ ընդունեցին հաղորդություն արժանի էին դրան անգամ եթե խոստովանություն էին արել- միգուցե կեղծել էին: Մի խոսքով էստեղ հարցը անհատական է , չեմ համարում որ հաղորդությունից առաջ պարտադիր է խոստովանությունը, որովհետև աստվածաշունչն էլ չի նշում դրա պարտադիր լինելը այլ ավելի մղում է դեպի անհատականը ամեն մարդ իր ներսը նայի: Կարող է ես ունենամ խոստովանության կարիք մարդու մոտ կարող է՝ ոչ: Եթե ես մեկի հանդեպ բան ունեմ պետք է նախ այդ հարցը լուծեմ, հետո մոտենամ այդ սեղանին,եթե սիրտս անհաշտ է Տիրոջ հետ նախ պետք է լուծեմ այդ հարցը , հնարավոր է լինի մեկի օգնության կարիքը հնարավոր է ոչ - իսկ այդ ամենը արվում և խոսվում է հաղորդությունից առաջ: Սա ընդհանուր եմ ասում ոչ թե ԿԽ-ի համար:

Մեկ տարի էլ չի անցել, որ հանդիպել եմ 16-ամյա մի «լիդերի», որն անգամ իր մոր հետ հարգալից չէր կարողանում խոսել: Ինչևէ, հարցը, նորից եմ կրկնում, մարդիկ չեն, հարցը ավագների կարգման սխալ սկզբունքներն են, ինչպիսիք, օրինակ.
ա. կանանց կարգումը
բ. նորահավատների և անփորձների կարգումը
Կարդացեք, խնդրեմ, Պողոս առաքյալի պատվիրած կարգը՝ եպիսկոպոս և սարկավագ նշանակելու մասին /սարկավագը կարելի է համարել «լիդերը»/, Ա Տիմոթ. 3-րդ գլուխ, և ասացեք, արդյո՞ք սուրբգրային է «լիդերների» նշանակման կարգը ԿԽ-ում:

Այս հարցով գրեթե ամբողջովին համաձայն եմ քեզ հետ: Սա թերություն է որը կարիք ունի շտկվելու:

Նկատեմ, նախ, որ ես չեմ ասել, որ /ցիտում եմ ձեզ/ «բողոքական եկեղեցիները ծաղրում են սրբերին»: Նման բան չէի կարող ասել, քանի որ չեմ ուսումնասիրել բոլոր բողոքական հոսանքները, խոսքս ԿԽ մասին է:
Ինչ վերաբերում է սրբերին աղոթելուն՝ նրանց բարեխոսությունը խնդրելուն, ապա սա շատ ծավալուն թեմա է, այստեղ քննարկելու համար: Եթե ցանկությւոն ունեք, կարելի է առանձին թեմայում քննարկել: Մի բան նշեմ, միայն, օրինակ, երբ Հակոբոս առաքյալի ընդհանրական թղթում գրված է /5-րդ գլուխ/, որ միմյանց համար պետք է աղոթել, նաև, որ պետք է խնդրել երեցներին, որպեսզի աղոթեն /հիվանդության ժամանակ, օրինակ/: Բողոքականների համար, երբ մեկը ննջում է եկեղեցուց, դադարում է գոյություն ունենալուց /իրենց համար/, ուստի ոչ մի խնդրանք լինել չի կարող հանգուցյալ սրբին: Աշխարհը, ինչպես նաև Քրիստոսի Եկեղեցին նրանց համար սահմանափակված է իրենց ապրաշ ժամանակաշրջանով /այդպես է ստացվում/: Սակայն Առաքելական Եկեղեցու համար միշտ կապ գոյություն ունի Քրիստոսի Մարմնի անդամների միջև, թե՛ ներկայումս ապրող, թե՛ ննջած: Ինձ համար, օրինակ, Պողոս առաքյալը «մեռած-գնացած» չէ: Եթե Քրիստոս լսում էր նրա բարեխոսությունը երկրային կյանքի ընթացքում, ինչո՞ւ պետք է չլսի նաև հիմա:

Այս մասին այո արժե առանձին թեմա բացել, եթե ուզում ես բացիր կխոսենք: Բայց քանի որ նշեցիր . ես էլ ասեմ
Հակոբոս առաքյալի 5 րդ թղթում նշված չէ մահացածներին աղոթելու , կամ մահացածների համար աղոթելու որևէ խոսք: Եթե խոսք կա աղոթքի մասին ապա դա կենդանիներին է վերաբերվում, այլապես դա ինչ որ կերպ կամրապնդվեր Աստվածաշնչում շատ այլ համարներով: Չկա որևէ համար աստվածաշնչում որտեղ նկարագրված լինի աղոթք ուղղված որևէ մահացած մարդու անձին, քանի որ միայն Աստծուն է, որ կարելի է աղոթել: Այնպես որ այդ դրույթը լիովին կարելի հերձվածողություն համարել:

Նախ, պարզ չէ, թե մարմնական բժշկությունն ինչքանով է նպաստում հոգու փրկությանը և առողջությանը: Դուք դատում եք արտաքին և ժամանակավոր փոփոխություններով /առողջության վերականգնում, վնասակար սովորություններից ազատում, և այլն/, բայց գլխավոր չափանիշը պետք է լինի մարդու հոգու փոփոխությունը, այդպես չէ՞: Չեմ ժխտում, որ մեկը մյուսին զուգընթաց կարող է տեղի ունենալ:
Երկրորդ, անձամբ ես ոչ այնքան շատ դեպքեր գիտեմ մեր իրականությունից, որ թմրամոլները, հարբեցողները բուժվեն ԿԽ-ի քարոզության շնորհիվ: Շատ-շատ եմ լսել այդպիսի պատմություններ արտերկրացիների մասին /հատկապես ամերիկացիների/: Ձեզ քաջ հայնի «խաչը և դանակը», օրինակ, ի՞նչ կապ ունի մեր իրականության հետ: Դուք շա՞տ եք տեսել մեզ մոտ մարդկանց, որոնք սեռական հարաբերություններ են ունենում հասարակական վայրերում, կամ սևամորթների թաղամասեր, ուր սպանություններ և կողոպուտ է: Եվ արդյո՞ք դրանցից շատերը բժշկվել են ԿԽ քարոզությամբ: Հասկանո՞ւմ եք, մեզ /և ոչ միայն մեզ/ միշտ փորձում են համոզել, որ մենք ուրիշներից ոչնչով չենք տարբերվում, առանձնահատկություններ չունենք, ուստի մեր նկատմամբ կիրառելի են, օրինակ շվեդերի բարքերին համապատասխան քարոզությունները:
ՀԱԵ-ն մեր ժողովրդին ճանաչում է շատ ավելի լավ և խոսում է շատ ավելի մաքուր ու բնական լեզվով, քան բոլոր նրանք, ում շփումը մեր ազգի հետ ընդամենը 1 հարյուրամյակ է /կամ ավլի քիչ/: Նաև անժխտելի է ՀԱԵ-ի վաստակը ազգի և ինքնության պահպանման հարցում:

Ես իմ խոսքի մեջ ընդհանրապես չեմ շեշտել ֆիզիկական բժշկությունը, փոխված կյանքեր ասելով չենք հասկանում ֆիզիկական բժշկություն այլ հենց հոգեվոր , կյանքի , վարքի փոփոխություն, բնավորության...
Իսկ ինչ վերաբերվում է բարքերի տարբերությանը. կարծում եմ դա շատ շուտով կշտկվի, / ցավոք սրտի ամեն ինչ տանում է դրան, թե՛ համատարած թմրամոլություն, թե՛ ազատ սեռական հարաբերություններ.../ եթե դրա դիմաց կանգնողները չշատանան:

Եվս մի բան. դուք շեշտը դնում եք դարձի վրա՝ դրդվելով մարմնական բժշկությունից /կամ նմանատիպ բաներից/: Իհարկե, սա կարևոր է, բայց ցավն այն է, որ ԿԽ-ի նման կազմակերպություններում, շեշտը հենց դրված է այսպիսի նշանների, «հրաշքների», արտաքին բաների վրա: Ոչ թե մարդու հոգին է կոփվում, որ պատրաստ լինի, ինչ էլ իրեն պատահի, ասի «փառք Աստուծոյ», մխիթարություն գտնի, այլ արտաքին նշանների /խարխուլ հիմքի/ վրա է կառուցվում հավատքի տունը:

Օրինակ լսել եմ, որ «ԿԽ-ն «Աստծո եկեղեցի է», որովհետև այնտեղ գործում է Սուրբ Հոգին. մարդիկ բժշկվում են, ուրախ են, բարգավաճում են»: Եվ սա ընկալվում է որպես Ս. Հոգու հիմնական գործելակերպ:

Այս մասին արդեն ասեցի , ու չեմ կարծում որ Կյանքի Խոսքում կենտրոնանում են միայն արտաքին նշանների վրա, համենայնդեպս իմ ճանաչած մարդկանց մոտ այդպես չէ: Բայց

Ս. Հոգին սուրբերին տանում էր դեպի անխախտ կամք, ուժեղ հավատ

Անշուշտ լրիվ համաձայն եմ

նահատակություններ /Քրիստոսի խաչելության մասին Ավետարանն ասում է, որ նա «փառավորվեց». մեզանից քանի՞սը կուզեն այդպես «փառավորվել»/, զրկանքներ /ոչ մի բարգավաճում չկար/: Բայց նրանց մասին Ավետարանը խոսում է մեծագույն հարգանքով և բերում որպես օրինակ: Իսկ ԿԽ-ի նման կազմակերպությունում, ամեն ոք իրեն պետք է պատկերացնի ոչ պակաս, քան Պողոս Առաքյալը, օրինակ: Գրում եմ «պետք է պատկերացնի», որովհետև ուսմունքն է այդպիսին. առաջին օրվանից դու «սուրբ ես, մաքրված»: Դե ինչպե՞ս այսպիսի ուսմունքը կնպաստի հոգու փրկությանն ու հզորացմանը:

Սա շատ հետաքրքիր է , իսկ քանի՞ Առաքելական նահատակ կարող էք նշել, որ նահատակվել, կամ չարչարվել են ավտեարանը մարդկանց հասցնելու համար, ինչպես առաքեալներից շատերը : Չեմ ասի ԿԽ-ում, որովհետև տեղյակ չեմ հստակ, բայց հենց բողոքական քանի հարյուրավորներ են իրենց կյանքը դրել ավետարանի համար, քանիսն են կյանքները վտանգում օտար ոչ քրիստոնյա երկրներում Աստծո խոսքը հասցնելու համար: Նահատակների թիվը երևի, թե անհաշվելի է ամբողջ աշխարհում... Իսկ առաեքանալականներից կա՞ն: