Կյանքի խոսք (խարիզմատներ)

[may]

ՙնմանապես և սարկավագները թող լինեն պարկեշտ...........։նախ թող իրենք փորձի ենթարկվեն և ապա պաշտոնի մոտենան.՚Ա Տիմոթ. Գ.10

Այդ փորձվելն ինչպես է կատարվում? դա նկատի ունեի մեթոդ ասելով:

մյուս քննվածները։

ու այսպես որ ետ գնանք, ում կհասնենք?

[Կտրուկ]

Այդ փորձվելն ինչպես է կատարվում? դա նկատի ունեի մեթոդ ասելով:?

իսկ դու՞ ինչպես կպատկերացնես։

ու այսպես որ ետ գնանք, ում կհասնենք?

Մայ հարցերղ ուղղակի հետաքրքական բնույթ են կրու՞մ.թէ ՝ առարկության։եթէ ուղղակի հարց է.սիրով պատասխանեմ՝ինչպես մինչև հիմա։իսկ եթէ ոչ՜
ես պատկերացնում եմ թէ ուր ես ուզում ՙխփած՚լինել.լավ կլինի մուկն ու կատու չխաղանք։առարկությունդ հստակ ներկայացրու։ բայց ի նկատի ունեցիր. որ մինչև ինձ անցնելը՝ ես դեռ չստացա իմ առարկությունների պատասխանները
բայց և այնպես պատասխանեմ հարցիդ՝ մինչև կտակարանի գրվածքներ։

[may]

իսկ դու՞ ինչպես կպատկերացնես

Մի շրջանցիր հարցս: Եթե գաղտնի բան կա, պարզապես կարող ես չասել:

Մայ հարցերղ ուղղակի հետաքրքական բնույթ են կրու՞մ

Նաև:

ես պատկերացնում եմ թէ ուր ես ուզում ՙխփած՚լինել

Նայիր նախորդ գրառումներս, որևէ տեղ նկատել ես որ ես ցանկանամ մեկին ԽՓԱԾ լինել?
Եթե ուշադիր լինես, նույնիսկ որոշ եզրերի կհանդիպես, որոնք օգնում են մարդուն խույս տալ դիմացինին ԽՓԵԼուց:

բայց ի նկատի ունեցիր. որ մինչև ինձ անցնելը՝ ես դեռ չստացա իմ առարկությունների պատասխանները

իմ հարցերին տված քո պատասպանների օգնությամբ է, որ պիտի փորձեմ քո առարկություններին պատասխանել (կներես, բայց համոզված չեմ, որ այդ առարկությունները քո սեփականն են կամ միջնորդավորված չեն):

[Կտրուկ]

Մի շրջանցիր հարցս: Եթե գաղտնի բան կա, պարզապես կարող ես չասել:։):

Մայ.եկեղեցին ֆե բե եռ չէ. որ գախտնի բան լինի։ու եթե մեր մեջ հարց շրջանցող կա.կարծում եմ որ ես չեմ։ ես միշտ կոնկրետ կտակարանային տողերով եմ խոսում։ դու հարցրեցիր .թէ ինչպե՞ս կարող ես կտակարանային հիմնավորում տալ սպասավորների փորձվելուն.ես էլ հստակ համարը.ներկայացրեցի։դրանից հետո քեձ մոտ սկսում է անվերջ շրջապտույտ։այսինքն ինչ է նշանակում ՙոնց ե՞ն փորձվում՚ ես անձամբ այղ գործում դեռ չեմ եղել.բայց ի՞նչ մի դժվար բան կա դա պատկերացնելու։ իհարկե՝ տեղեկություններ և բարի վկայություններ են հավաքվում տվյալ անձի շուրջ։հետո մի փոքրիկ խմբի՝ նորահավատների վրա պատասխանատու են կարգում.այսինքն այցելություններ և հոգատարություն է նրանից պահանջվում։ դե.ջամանակն էլ ցույց է տալիս տվյալ թեկնածուի պիտանելությունը՝ որևէ սպասավորության համար։համեմատական կարգով. ավելի պարզեցնեմ՝ ինչպես է փեսացուն տեղեկություններ հավաքում իր ապագա ընտրյալի համար։արդյոք չի՞ ձննում նրան. արդյոք այս ու այն կողմից տեղեկություն չի՞ հավաքում նրա մասին։եկեղեցին էլ Աստծո հարսն է .միթէ՞ Տերը թույլ կտա. որ ցանկացած պատահական մեկը մտնի ու ծառայություն անի իր հարսին։
եթէ որևէ բան թերրի ասեցի՝խնդրեմ ասա։):

իմ հարցերին տված քո պատասպանների օգնությամբ է, որ պիտի փորձեմ քո առարկություններին պատասխանել ):

կներես՝բայց այդ հարցերիդ տրամաբանական շարունակությունը տեսնելով՝ չեմ կարծում որ կտաս իմ հարցերի պատասխանը։ իսկ եթե. ես էլ նորից քո հարցին հարցով պատասխանեմ և այդպես շարունակ.ու՞ր կհասնենք։ նորից եմ ասում. ինձ ուղղված հարցերին տվել եմ կտակարանային հիմնավորումներ. այլ ոչ թէ պապերիս և տատերիս հավաքած ավանդության վրա հիմնված պատասխաններ։

(կներես, բայց համոզված չեմ, որ այդ առարկությունները քո սեփականն են կամ միջնորդավորված չեն):

Մայ ջան. սա արդեն ուղղակի վերջն էր։այսինքն ոնց թէ ինչ որ մեկը ստիպում կամ թելադրու՞մ է ինձ։ թէ՞ մեկը ստիպել է ընդունել ի՛ր ճշմարտությունը։ասեմ. որ ցանկացած մեկս ել օդից որևէ բան չենք սովորում։ որևէ մեկից ենք մի բան ընդունում կամ մերժում։ բայց հավատքին ու դավանանքին վերաբերվող հարցերում ցանկացած ճշմարտություն ընդունելուց առաջ՝նախ այդ ճշմարտությունը բերում եմ ավետարանի լույսի ներքո և նրանով զննում։և եթե անհամապատասխանություն եմ տեսնում դրանց մեջ ապա հաղթանակում է կտակարանը ՝այլ ոչ թէ պապերի ավանդությունը։ նույն ՝առավել հաջողությամբ էլ. ես քեզ կարող եմ ասել. որ քո մտքերը ոչ՛ թէ քոնն են.այլուղղորդված են ՀԱե ի կողմից.քանի որ կտակարանը կարդալով այնտեղ երբեք չես տեսնի քավորների. մատաղ զոհաբերությունների և այլն։

[ars83]

Նախ գրառումս կարդալուց պետք է ուշադիր լինեիր, որ իմ մեջբարած հատվածում / Մոգուսի/ միայն այն մասն էր, որի վերաբերյալ էլ, ես խոսել եմ: Իսկ այդ քո ասած հատվածը ընդհանրապես թեմային չէր վերաբերվում դրա համար էլ դրան չեմ անրադարձել: Ի դեպ նույնը պատասխանել եմ նաև Մայ-ին , այնպես որ կարող էիր գլխի ընկնել նախքան ցինիզմի մասին դիտողություններ անելդ: Եվս մեկ անգամ համոզվում եմ, որ գրառումներիս պատասխանում ես միայն հակապատասխան գրելու համար- առանց ուշադիր կարդալու և հասկանալու ներկայացված միտքը:

Amina, սա ձեր գրառման մեջ կատարված մեջբերումն է.

Mogus-ի խոսքերից
Հա հա դուք ձեր փրկության մասին մտածեք. Ընկեք սուտի մուտի բաների հետեվից.
Ձեր համարել միհատ Նեգռ կամ լավագույն դեպքում անգլոՍաքս Առաջնորդ ճարեք թող նեգռական մուղամ կանչի ( Սոուլ ) դուքել ետ մուղամի տակ ախոթեք որ տերը ձեզ փրկի

Ախր հասկացեք դուք շաաաատ փոքր եք որ կառծեք թե հենց միհատ աղոտք ասեք Միանգամից Քրիստոսը լսելու է ձեզ

Դուք մտածումեք մենակ Ձեր Փրկության, Ձեր ես-ի ու ձեր հոքու մասին.
Կներեք բայց իմ՛ Մեղաորիս կառծիքով, Խաչակնքել կամ Չխաչակնքելով չեք Փրկվի.
ու Սոուլ կամ Բլյուզ երքելնել ընդանրապես կապ չունի ձեր փրկվելու հետ.

Այ իրանք են փրկվել, Ու ՓՐԿԵԼ Ձեզ Բառից բուն իմաստով. իսկ ամեն մի յեհովական ու հիցունական ու մյուս բոլոր ակկաններտ ուղղակի Փոկրիկ ազգի Փոքրիկ Դավաճաններ եք, վախկոտ ու էգոիստ Որ զութ ձեր փրկության մասին եք մտածում

կարդացեք ու մի զլացեք, ու կիմանաք թե ովքեր են փրկվել ու Փրկել Ձեզ!!! Որ դուքել էս օր Ջհուդ կամ Նեգռի Զուռնի տակ Պարեք,

Այնուհետև ձեր խոսքերը՝ «Հա ի դեպ նշեմ, որ կարմիրով նշած հատվածդ ճիշտ էր , ի տարբերություն մնացած հատվածների:»
Սա նշանակում է, որ դուք, մասնավորապես սուտ եք համարում վերևում մուգ կանաչ գույնով առանձնացված հատվածը /որը կարմիրով չեք նշել/, այն է՝ «Այ իրանք են փրկվել, Ու ՓՐԿԵԼ Ձեզ Բառից բուն իմաստով», որի մասին ես արտահայտել եմ տեսակետս /այն, որ իմ տեսակետը վերաբերվում է հենց այս հատվածին, պարզորոշ երևում է, օրինակ, հետևյալ խոսքերիցս՝ «Որ գրված լիներ «Աստված փրկել է նրանց միջոցով», չէ՞իք առարկի:»/

Հիմա պա՞րզ է:

Եթե կարելի է, արտահայտեք ձեր կարծիքը՝ հավատի և Հայրենիքի համար զոհվածների վերաբերյալ. արդյո՞ք նրանք Աստվածահաճո, քրիստոնեական արարք են գործել և արժանի են մեր կողմից որպես սրբեր պատվվելու, թե՞ ոչ:

[may]

ես միշտ կոնկրետ կտակարանային տողերով եմ խոսում։ դու հարցրեցիր .թէ ինչպե՞ս կարող ես կտակարանային հիմնավորում տալ սպասավորների փորձվելուն.ես էլ հստակ համարը.ներկայացրեցի

-Ոչ, ես հարցրել էի քննելու կամ փորձվելու կատարման ձևի սուրբ գրային հիմքը.իսկ դու բերել էիր ԱՏիմոթ. Գ.10, որն ինձ ծանոթ էր:

տեղեկություններ և բարի վկայություններ են հավաքվում տվյալ անձի շուրջ։հետո մի փոքրիկ խմբի՝ նորահավատների վրա պատասխանատու են կարգում.այսինքն այցելություններ և հոգատարություն է նրանից պահանջվում։ դե.ջամանակն էլ ցույց է տալիս տվյալ թեկնածուի պիտանելությունը՝ որևէ սպասավորության համար։համեմատական կարգով

Շնորհակալ եմ:

Մայ ջան. սա արդեն ուղղակի վերջն էր։այսինքն ոնց թէ ինչ որ մեկը ստիպում կամ թելադրու՞մ է ինձ։ թէ՞ մեկը ստիպել է ընդունել ի՛ր ճշմարտությունը։ասեմ. որ ցանկացած մեկս ել օդից որևէ բան չենք սովորում։ որևէ մեկից ենք մի բան ընդունում կամ մերժում։ բայց հավատքին ու դավանանքին վերաբերվող հարցերում ցանկացած ճշմարտություն ընդունելուց առաջ՝նախ այդ ճշմարտությունը բերում եմ ավետարանի լույսի ներքո և նրանով զննում

Կներես, գուցե մի քիչ կոպիտ ստացվեց ասելիքս. Նկատի ունեի, որ տպավորություն ունեմ, թե առիթ կամ ցանկություն չես ունեցել ինքնուրույն քննելու այն բաները, որոնց դեմ առարկություն ունես: Այդ առարկությունները եղել են Լութերի ժամանակ և գուցե արդարացված: Այդ ժամանակ Լութերը բողոքում էր կաթոլիկ եկեղեցու մի շարք սխալների դեմ: Նույն առարկությունները բերվում են բողոքականությունից առաջ եկած խարիզմատիկների կողմից, բայց այս անգամ ՀԱԵ-ու դեմ` համեմված քավորամատաղամոմային աղավաղված տեղեկություններով: Եթե մեկը փորձի օբեկտիվորեն նայել այդ խնդիրներին, կհասկանա, որ այդ առարկությունները ՀԱԵ-ու դեմ չեն աշխատում:

եթե անհամապատասխանություն եմ տեսնում դրանց մեջ ապա հաղթանակում է կտակարանը ՝այլ ոչ թէ պապերի ավանդությունը։

Եթե այդքան դեմ ես պապերի ավանդությանը, հիմա ում կազմած ու թարգմանած Աստվածաշունչն ես կարդում? Ում միջոցով փոխանցված հավատքն ես դավանում? Ում շնորհիվ ես քրիստոնյա ազգ ներկայանում? ում կազմած Նիկիական հավատամքին հետևում?

Քո ասած ՊԱՊերից քանիսի աշխատանքներին ես ծանոթացել, քանիսի գրած աղոթքներն ու շարականները կարդացել?

նույն ՝առավել հաջողությամբ էլ. ես քեզ կարող եմ ասել. որ քո մտքերը ոչ՛ թէ քոնն են.այլուղղորդված են ՀԱե ի կողմից.քանի որ կտակարանը կարդալով այնտեղ երբեք չես տեսնի քավորների. մատաղ զոհաբերությունների և այլն

Երբևէ փորձել ես քո ասած <<առարկությունների, մատաղ զոհաբերությունների>> ՀԱԵ-ու իրական մեկնաբանությունը մի տեղ գտնել ու կարդալ?, թե տեսել ես մատաղը քեֆի վերածած, ճակատներին արյուն քսած, եկեղեցի միայն մոմ վառելու եկած, հարուստ քավոր փնտրող մարդկանց (որոնք ի դեպ մեղավոր չեն, որ անաստվածության դարաշրջանում են ապրել ու շատ բաներ ճիշտ չեն անում), ու մտածել թե սա է ՀԱԵ-ու դավանանքը:

[Vaz]

Ճիշտն ասած նշյալ գրառումներն ու կարծիքները կարդալուց հետո մի բանի համար եմ ցավում, որ այդպես էլ հայ հասարակության մեջ ճշմարիտ պատկերացում չի կազմվել իրական աղանդի և ճշմարիտ եկեղեցու չափանիշների ու բնորոշումների վերաբերյալ: Հետևաբար, ցավով նշում եմ, որ որոշակի ապատեղեկացված մարդիկ միտումնավոր կամ էլ ակամա բոլոր ոչ առաքելապատկան եկեղեցիներին քայքայիչ աղանդների հետ խառնել են մեկ ընդհանուր կաթսայի մեջ և եփում են: Արդյունքը թշնակաման և ֆաշիստական մոտեցումներն են կրոնական փոքրամասնությունների և քրիստոնեական այլ հարանվանությունների հանդեպ: Եկեք չշտապենք դատողություններ անել առանց խորը մտածելու և ավետարանական մոտեցման:

[Կտրուկ]

[FONT=Arial Unicode][SIZE=2]

Եթե այդքան դեմ ես պապերի ավանդությանը, հիմա ում կազմած ու թարգմանած Աստվածաշունչն ես կարդում? Ում միջոցով փոխանցված հավատքն ես դավանում?

Մեսրոբ Մաշտոցի թարգմանածն եմ կարդում. բայց ողջ ՙփոշին՚կուտակվել է նրանից հետո։[QUOTE=may;1608622][FONT=Arial Unicode][SIZE=2]

[SIZE=2]
աշխատանքներին ես ծանոթացել, քանիսի գրած աղոթքներն ու շարականները կարդացել?]

Նարեկացու.որին ել իր ժամանակին էին աղանղ համարում։

Երբևէ փորձել ես քո ասած <<առարկությունների, մատաղ զոհաբերությունների>> ՀԱԵ-ու իրական մեկնաբանությունը մի տեղ գտնել ու կարդալ?, թե տեսել ես մատաղը քեֆի վերածած, ճակատներին արյուն քսած, եկեղեցի միայն մոմ վառելու եկած, հարուստ քավոր փնտրող մարդկանց (որոնք ի դեպ մեղավոր չեն, որ անաստվածության դարաշրջանում են ապրել ու շատ բաներ ճիշտ չեն անում), ու մտածել թե սա է ՀԱԵ-ու դավանանքը:

ի սեր Աստծո. ոչ մի բանի էլ դեմ չեմ.ու ոչ էլ ուզում էի ծավալել այս խոսակցությունը։ դավանեք այնպես.ինչպես ձեր սիրտը ուզում է։հիմա կուզեյի. որ տեղափոխվեիր թեմայի սկիզբ ու նայել. թէ ո՞վ .ու՞մ սկսեց մեղադրել ու դասել սատանիստների ու կրիշնաների հետ .ով է ում. ոչ թէ եկեղեցի համարում՝այլ այսպես կոչված շարժում։։ և նորից ուշադրություն դարձրու այն խոսքիս .ուր ասում եմՙամենալավ եկեղեցուց կլինեն կորսվածներ.և ամենավատ եկեղեցուց կլինեն փրկվածներ՚որովհետև Աստված ոչ թէ եկեղեցու անվանմանն է նայում.այլ սիրտ ու երիկամունք է քննում։

[Սելավի]

Ու այսպես շարունակ մարդկությունը միշտ կպտտվի իր սեփական հայացքները ու հասկացածը ուրիշի վզին կապելով, այդպես էլ չհասկանալով որ բոլորն էլ ճիշտ են, քանզի իրենք մարսել են արդեն այն «իմաստուն» միտքը, թե իբր ճիշտը մի հատ ա, սակայն ամենևին կարիք չկա մեկդ մյուսին սատանա անվանելու, թանկագին ՄԱՐԴԻԿ դուք բոլորդ էլ շատ հրաշալի հրեշտակներ եք, և Աստծու մի մասնիկն եք, պարզապես դեռ առիթ չեք ունեցել դրա մեջ համոզվելու, քանզի ձեզ թվումա թե լիարժեք տիրապետում եք Աստվածաշնչի իմաստություններին, և Աստվածաշնչյան մեջբերումներ եք անում, որպեսզի ի ցույց դնեք Ձեր դիմացինի սխալական և շեղված լինելը, չհասկանալով որ երբեք ոչ ոք չի կարող սխալական կամ շեղված լինել, այս ազատ ընտրության մոլորակում, որի տեսանելին ղեկավարվում է անտեսանելի աշխարհից:
Վեց միլիարդից ավելի տիեզերքների մեջ չկա մեծեր և փոքրեր, շատ սիրելիներ և քիչ սիրելիներ, ճիշտ և սխալ հասկացողություններ, չկա բուրգաձև մտածելակերպ՝ կա շրջան, որի շուրջ հատուկ ծրագրով հավաքված ենք մենք բոլորս:
Ապրեք հանգիս ու լույս արարեք, ձեր լույսը ավելի քան հիմա պետք է մեր երկիր մոլորակին, մենք բոլորս էլ ՄԵԿ ենք ու ՄԻ ԸՆՏԱՆԻՔ:
Ամեն մեկդ մի պահ պատկերացրեք որ բացում եք ձեր աչքերը և հայտնաբերում եք որ այս ամենը, ինչը կոչվում էր կյանք՝ դա ընդհամենը երազ էր, դուք դա տեսնում եիք ձեր երազում, ո՞րը կլինի ձեր հաջորդ որոշումը, փակել աչքերը և շարունակել տեսնել այդ հրաշալի մարդու, հրաշալի կյանք կոչվող երազը՞, որի գլխավոր հերոսը ի դեպ դուք եք, թե՞ այլևս չեք ցանկանա քնել, որպեսզի չշարունակվի այդ մղձավանջը:
Եթե այն հրաշալի է ապա շարունակեք քնել, իսկ եթե մղձավանջ էր ապա ինչու եք քնում, արթնացեք և վայելեք այս կյանքը, առանց մեկին մեղադրելու, որովհետև ամեն մեկը յուրահատուկ առաքինությամբ է այստեղ, մեկը եկել է որ հեռանա երեք տարեկան հասկում, և իր չափով սիրո էներգիա թողնի այստեղ, իսկ մյուսն էլ եկել է որ սիրո էներգիան ընդունելով լույս արձակի և փարոսի նման լուսավորի «մեծ նավերի» Աստծո գործերի ընթացքը:
Այնպես որ մենք բոլորս էլ մեկ ՇԱՏ ՄԵԾ նպատակի համար ենք այստեղ, և ամեն մեկս լրացնում ենք միմիանց:
Կարևոր չի քո ապրած կյանքի ընթացքում կհասկանաս քո այստեղ լինելուդ նպատակը թե ոչ, միևնույննա դու շատ կարևոր առաքինությամբ էս այստեղ և շատ կարևոր գործ էս անում ընդհանուրի համար երբ կարողանում էս սիրել գոնե մեկին, դա կլինի քո հարազատ մայրը, թե հարևանը, քո որդին թե կինդ, էական չի՝ կարևորը սիրիր, հետո կյանքը ու տիեզերքը տարբեր առիթներով քեզ կբացատրեն թե ինչու պիտի սիրեիր:

[Mogus]

Ես քո հարցը անպատասխան չեմ թողել հարգելիս, մեկ անգամ էլ կարդա խնդրում եմ:
Բայց քանի որ այդքան դժվար ես հասկանում ու միգուցե էլի սկսես շփոթել Եհովայի վկաներին քրիստոնյաների հետ ասում եմ այո վերցնում են ու պաշտպանում են իրենց հայրենիքը: Այսքանը քեզ բավական է՞ որպեսզի ավելորդ խոսքերով չփնովես մարդկանց առանց նորմալ տեղեկացված լինելու:

Իսկ ինչ վերաբերվում է աղանդավոր լինելուն այդ դու չես որ պետք է դա սահմանես, թե որն է այն/քանի որ նորմալ Աստվածաշունչ էլ չգիտես/: Աղանդավորը ճշմարիտ վարդապետությունից շեղվողն է, այն կարևոր սկզբունքներից, որ ավետարանն է տալիս: Իսկ քանի ես այդ սկզբունքների հետևորդն եմ Աստված է այն բոլորի դատավորը ով կհամարձակվի փնովել ու ինձ աղանդավոր համարել անգամ եթե այդ փնովողը ՀԱԵ-ի նախանձավոր սպասավորն է:

Մոնկը շատ հաճախ է մեջբերում « Ամեն բան քննեցեք բարին ամուր բռնեցեք» հատվածը Աստվածաշնչից՝ սա իմ սրիրելի համարներից է: Ու նաև սա «Ծառը իր պտուղից կճանաչվի /բարի է թե չար/:» Ես տեսնում եմ ավետարանակնների մոտ բարի պտուղներ՝ փոխված հիանալի կյանքեր, Աստծուն նվիրված, Հիսուսի սերը ճաշակող ու բաժնեկցող: Այնպես որ ով դատում է թող զգույշ լինի, որովհետև նույն դատաստանով է դատվելու:

Այսքանը բարին ընդ ձեզ:

Հա հա Ես անհասկացող եմ քո ասածնա
մենակ թե Մտատանջ մի ըլիլ

[Karina]

Եթե ամեն ինչ այդքան ուղիղ իմաստով եք ըմբռնում, ապա թույլ տվեք հարցնել, իսկ էլեկտրոնային գործիքներ (ионика) կամ ժամանակակից Sound Forge-ով ստացված «ցքը-ցքը-ցքը» տակտը ինչո՞ւ եք օգտագործում, չէ որ այդ մասին այդ սաղմոսում չկա:

Հերիք է ամեն ինչ մեկնաբանեք, ինչպես որ ձեռք է տալիս: Հոգևոր երաժշտությունը թո'ղ լինի իր տեղում, դասականը իր, մնացած ոճերը իր, բայց ես չեմ հասկանում, երբ իոնիկայով կամ այլ ժամանակակից գործիքով, լրիվ ուրիշ ոճի մեջ մեկը Աստծուն «փառաբանում» է, հիմա կասեք ինչ կապ ունի ինչ գործիքի երաժշտության տակ ենք Աստծուն «փառաբանում», քույրիկս դե որ այդպես է Թաթուլը, Վլեն ու մնացյալ ռաբիզամուղամները երգեր ունեն, որ միայն Աստծո մասին է: Դրանք էլ եք լսու՞մ ու դրա տակ փառաբանում:

Նարեկո ջան, կներես, բայց Դավիթ թագավորի ժամանակներում իոնիկա չկար նախ, երկրորդն էլ կարծում եմ, որ հենց քո ասած իոնիկան մտնումա լարային նվագարանների շարքի մեջ ու Աստված սահմանափակումն եր չի դրել:

Հետո, դու ինքդ քեզ հակասում ես, մեկ գրում ե թե ամեն բան ուղիղ իմաստով ենք ըմբռնում, հետո էլ նշում ես թե ինչպես ուզում ենք մեկնաբանում ենք Աստծո Խոսքը: Ես արդեն Աստվածաշնչից հատված բերեցի ու կարծում եմ Աստված ամեն բան ուղիղ ձևով է ասում: Ու կարևորը ոճը չի երաժշտության. կարևորը, որ այն Աստծուն փառաբանի: Ես տաղեր լսում եմ, շատ եմ սիրում ամեն մի երաժշտություն, որն Աստծուն է փառաբանում:
Իսկ ինչ վերաբերվում է ռաբիզ երաժշտությանը, պարզապես ես դրա սիրահարը չեմ և չեմ լսում:

[Karina]

Նույն տրամաբանությամբ կարելի է ընդհանրապես չաղոթել, չէ՞ որ «ձեր Հայրը գիտէ, թէ ինչ է ձեզ պէտք, նախքան որ դուք նրանից մի բան ուզէք» (Մատթ. Զ 8): Բայց և՛ դուք, և՛ ես գիտենք, որ նման տրամաբանությամբ չի կարելի այս մեջբերումը մեկնաբանել: Եվս մի բան ավելացնեմ, որ խաչակնքումը ոչ միայն «Աստծուն որևէ բան ցույց տալ է», այլև սեփական անձին փրկության ճանապարհը հիշեցնելեը, այն է՝ ինքնազրկանք, բարիք գործել, հրաժարվել կրքերից, հետևել Քրիստոսի պատվիրաններին, և այլն: /«ով իր խաչը ճվերցնի և չգա Իմ ետևից...»/

Դրանք տարբեր բաներ են: Ի տարբորություն խաչակնքվելու աղոթելու մասին բազմիցս անգամ նշվում է Աստվածաշնչում. չնշեմ բոլոր տեղերը, դրանք շատ-շատ են…
Իսկ ինչ վերաբերվում է սեփական անձին փրկության ճանապարհը հիշեցնելուն, ճիշտ ես, ինչն էլ կարևոր է:

[Karina]

Ինձ շատ բան, քանի որ ԿԽ-ին անդամակցում են իմ հայրենակիցները, ԿԽ օտարածին ուսմունքի միջոցով անտարբեր կամ բացասական վերաբերմունք է ձևավոևվում իմ ազգի հոգևոր մշակույթի վերաբերյալ, այն փոխարինվում է որ հոգևորով:

Մինչ այդ ես խոսում էի այն մարդկանց մասին, ովքեր խաչ են դաջում իրենց մարմնին և հաստ շղթայի վրա անցկացնում ոսկե խաչեր, նրանք չեն էլ հասկանում խաչի իմաստը, դու ասացիր ինձ ինչ: Մի՞թե նրանք քո հայրենակիցները չեն: Կարծում եմ ավելի ճիշտ կլինի որ նրանք Հիսուսի մասին քարոզես, ոչ թե ԿԽ անդամներին հանդիմանես չխաչակնքվելու համար:

[Moon]

Չեմ կարդացել, թե ինչ քննարկում ա եղել, բայց ուզում եմ կիսվել այն տպավորություններով, որ էսօր ստացա՝ մասնակցելով "Կյանքի խոսքի" ժողովին...
Ահավոր բան ա....
Ուղեղի լվացում...հոգևորսություն...շոկի մեջ եմ, աչքովս տեսա...
Այսօրը ես կյանքում չեմ մոռանա...30 րոպեում ինֆորմացիոն ծանր հոսք...Ծրագրիս շրջանակներում այցելեցի կրոնական կազմակերպություններից՝ աղանդներից մեկի՝ "Կյանքի խոսք" կոչվող եկեղեցի համարվող ժողովին։
Հիմա շոկի մեջ եմ ու լրիվ հասկանում են, թե ինչպես է իրագործվում հոգևորսությունը, եթե ես էնտեղ 30 րոպեից ավելի մնայի, հավանաբար ինքս էլ զոմբիացած դուրս կգայի։
Հավաքատեղին գտնվում էր Բանգլադեշում, մի քառակուսի շենք էր, վրան խաչ, նկատեցինք, որ մարդկանց հոսքը շարժվում է էնտեղ, ներս մտանք, մեզ բարևեցին...մեծ սրահ մտանք, հարսանիքի սրահների պես մեծ....նստարաններ էին հորիզոնական շարված մի քանի շարքով, նստարանների մոտ կարմիր դույլեր...Բեմը զարդարված էր՝ պատերին խաչ կարմիր գույնի, Հայաստանի քարտեզը, Աստծո պատվիրանները, բեմում էին երաժիշտներ՝ ֆլեյտիստ, ջութակահարուհի, սաքսաֆոն, կլառնետիստ, կիթառիստներ, կարծես ռոք խումբ լիներ բեմում։ Մենք տեղավորվեցինք, լռություն էր, մեկ էլ մեկը բեմ բարձրացավ սկսեց ինչ որ բան կարդալ ավետարանից, քիչ անց բոլորը ոտքի ելան ու սկսվեց՝ ինչպես իրենք են անվանում Աստծո "Փառաբանություն".
Այդ "Փառաբանություն" կոչվածն անտանելի էր, մարդկանց տրանսի մեջ գցող, անիմաստություն, որով ուտում են մարդկանց ուղեղները։ Երաժիշտները նվագում էին պոպսայոտ երաժշտություն ու բոլորը միասին երգում էին, բառերը գրվում էր վերևի էկրանին, կարաոկե...
Երգում էին մոտավոր նման բաներ...՝
Ես կորած էի, դու ինձ ճիշտ ուղղու վրա տարար
Ես խաբված էի, ճշմարիտը ասացիր,
Ես մեռած էի, կյանք տվեցիր
Ալելուա, Հիսուս
Դու հիասքանչ ես, հրաշալի ես....և նման լիքը այլ բաներ..
Այդ պահին ուժեղ աղմուկ էր, մարդիկ երգում էին, ծափ տալիս, որոշ մարդիկ թևերը բաց ափերով վեր էին պարզել, կարծես ալլահ կանչեին, ոչ թե՝ Հհիսուս..դեմքերին նայելիս կարծես թրանսի մեջ լինեին, խելագարված տեսք ունեին, անգամ իմ տարիքի երիտասարդներն էին էդպիսին...երգ երգի ետևից երգում էին, ծափ տալիս...անգամ փոքրիկ երեխաների էին բերել իրենց հետ...պատկերացնում եմ, ապագա քարոզիչներ պիտի դառնան....
Հետո սկսեցին դույլերն իրար փոխանցել...փող էին հավաքում...Ձևի համար ես էլ փող նետեցի...
Կողքիս կնոջից փորձեցի պարզել ո՞վ է քարոզողը՝ ասելով, թե նորեկ եմ (դե իրոք էդպես էր)...կինը ժպտաց մինչև ականջներն ու ասաց."Աստված պահի սիրտդ, որ եկել ես մեզ մոտ"..."Այս քարոզիչը շատ լավն ա, մի գիրք ունի, "Արի ինձ մոտ" է կոչվում, գնեք դա...ես գնեցի ու եկա իր մոտ..."
Քիչ անց զգացի , որ ճնշվածություն եմ զգում, լարված էի, չեի կարողանում դիմանալ այդ աղմուկին, զոմբիացած դեմքերին, մեկ էլ ամբոխի մեջ տեսա շատ ծանոթ , քիչ էլ հարազատ դեմք....ու մռայլ դեմքս ավելի մռայլվեց...ո՞նց նա՞ էլ է էստեղ...իրանցից...զարմացած էի, մտքովս չէր անցնի, որ նման մարդու կարող եմ էնտեղ հանդիպել...
Ինչպես կարելի է մեր հոգևոր գեղեցիկ երգերը թողած, կնունքի հետաքրքիր արարողությունը թողած, մեր հանգիստ եղեկցին թողած ընկնել տարվել այս ամենով։ Կնքվել չգիտեմ լողավազանում, երգել ինչ որ պարզունակ երգեր, թե էդպես փառանբանում ենք Աստծուն...շոկի մեջ եմ...
Աշխատողներ կային շատ, ոմանց բեյջերի վրա գրված էր "կարգ ու կանոն", ոմանց" ֆինանսական ծառայություն"...
Քիչ անց փոքրիկ կռիվ եղավ ետևի նստարանում....մի կնոջ վրա սկսեց բղավել մեկ ուրիշ կին." Ես իմ տեղը գիտեմ, դու չպիտի ասես, ես ուր գնամ, ինչ անեմ"...2 րոպե անց "Կարգ ու կանոն"-ի աշխատողները դուրս հրավիրեցին այդ կնոջը...
Մեկի ձեռքին նկատեցի թուղթ ծալված, հավանաբար մեջը տասանորդն էր, որը պետք է վճարեր...թե ու՞մ...հավանբար ինքն էլ չգիտի, թե ուր են գնում այդ գումարները...
Այլևս անհնար էր մնալ այդ ճնշող միջավայրում...մենք նյարդայնացանք...և մինչ նրանք հերթական "փառաբանությունն" էին երգում...մենք վազեցինք դուրս...
Գնացինք վազելով դեպի Սուրբ Երրորդություն եկեղեցի...5 րոպե նստեցինք, անձայն....հոգուս վրա հանգստություն իջավ...լարվածությունս անցավ...
Անգամ բլոկնոտս չբացեցի նշում անելու համար...ավելորդ էր...ես ամեն ինչ անգիր եմ հիշում...տպավորվել է...մինչև կյանքիս վերջ տպված է հիշողությանս մեջ...
Ես չեմ կարող դա հասկանալ երբեք...քանզի անմտություն է...հոգևորսություն..ուղեղի լվացում...ուրիշ ոչինչ...աչքերովս համոզվեցի...ինչպես ասում են, լավ է մեկ անգամ տեսնել, քան հազար անգամ լսել...

[ars83]

Եվս մի հետաքրքիր հարց՝ Քրիստոսի մարդեղությունը: ՀԱԵ Քրիստոնեականի համապատասխան հատվածը կարդալիս՝ վերհիշեցի մի դեպք «աստվածաշնչյան դպրոցում» եղած տարիներիցս: ԿԽ ղեկավարի դասախոսությունն էր, որում նա ակնարկում էր, որ Քրիստոս ևս, ինչպես ամեն մի տղամարդ, ունեցել է կանանց նկատմամբ ցանկություն, սակայն պայքարել է դրանց դեմ «Աստծո զորությամբ» և հաղթել՝ նույն ձևով պետք է վարվենք և մենք:

«Երկբնակության» հերձվածի ակնհայտ դրսևրումներից է, կարծում եմ:

Մեջբերումներ ՀԱԵ Քրիստոնեականից (http://araratian-tem.am/media/Miqely...istoneakan.pdf, էջեր 237, 239).

Քաղաքական հանգամանաց պատճառով եվտիքյան մոլորությունը հեղհեղվեց, Հռովմն ու Բյուզանդը մրցման մեջ մտան և վերջապես Հռոմեական եկեղեցու քահանայապետը (Լեո Ա) յուր մի մոլար տոմարի պաշտպանության համար վեճին զարկ տվավ: Միակ ելքը ժողովն էր, և Հունաց կայսրը, գումարելով Քաղկեդոնում 451-ին, կարծեց, թե կկարողանար լուծել այդ խնդիրը: Այդ տոմարը քարոզում էր , թե երկու բնությունները, հարելով միմյանց մի անձի մեջ, առանձին-առանձին կրում են թշնամանքն ու փառքը: Ըստ որում՝ մեկը մյուսի հաղորդակցությամբ գործում է այն, ինչ որ յուրյան հատուկ է, այսինքն՝ բանը գործում է այն, ինչ յուրյանն է, և մարմինն էլ յուրն է կատարում, որպեսզի «միեւնոյն միջնորդն Աստուծոյ եւ մարդկան մարդն Հիսուս Քրիստոս կարող լիցի մեռանիլ միովն և լիցի կարող մեռանիլ մյուսովն», մեկ բնությունը խաչվի և կախվի խաչափայտի վերա, իսկ մյուսը՝ոչ: Խնդիրը չլուծվեց, վեճերն էլ չվերջացան, այլ շարունակվեցան նաև հետևյալ դարերում, ու երբ դուրս եկան կայսրներ, որոնք երկու բնության դավանանքի վեճերը կամեցան մեղմացնել՝ մեկ կամք ու մեկ ներգործություն քարոզելով, այդ միջոցներն ևս մերժվեցան և վերջնականապես դոցա մեջ հաստատվեց դավանել ի Քրիստոս մի անձն, բայց երկու բնություն, երկու կամք և երկու ներգործություն:

...Հայաստանյայց առաքելական Ս. Եկեղեցին երբեք չէ կարող Քրիստոսի մեջ որևէ երկվություն դավանել և երբ նորա առաջ դնում են երկու բնության, երկու կամքի ու երկու ներգործության նոր վարդապետությունը, նա «ի վերա լերինն բարձու» հռչակում է, որ ինքը դավանում է մեկ բնություն, մեկ աստվածմարդկային կամք ու մեկ աստվածմարդկային ներգործություն, այսինքն՝ որ մարդացյալ Աստվածը մեկ բնություն, մեկ կամք ու մեկ ներգործություն ունի, միություն և ոչ երկվություն, ապա թե ոչ Ս. Երրորդության մեջ երկու բնություն կդավանվի, և արիոսությունը նորձևված կնորոգվի:

Առարկություննե՞ր, մեկնաբանություննե՞ր: