Կյանքի խոսք (խարիզմատներ)

[Կտրուկ]

Լավ, խոսենք Աստվածաշնչյան ցիտատներով: Վարդան Մամիկոնյանի մասին:

[/COLOR] (Ա Հովհ. Գ 16-19)
Հիմա քննենք Վարդան Մամիկոնյանի և նրա հետ նահատակված սրբերի կյանքի Ավարայրի ճակատամարտի դրվագը: Իրենց կյանքերը տվեցի՞ն հանուն իրենց ժողովրդի, հետագա սերունդների /մեզ էլ ներառյալ/: Սրանից ավելի մեծ սիրո դրսևորում ըստ Քրիստոսի լինել չի կարող.
Աւելի մեծ սէր ոչ ոք չունի, քան այն, որ մէկն իր կեանքը տայ իր բարեկամների համար։ (Հովհ. ԺԵ 13)

Արս ջան.3 պետք չէ ամեն ինչ մարմնավոր ձևով հասկանալ։ իսկ ո՞վ է իմ բարեկամը եթէ ոչ բարի Սամարացին ՝այսինքն հենց Քրիստոս(կամ Քրիստոսինները)։ իսկ ինչու՞ չես շարունակել քո մեջբերումը ՝ դուք իմ բարեկամներն եք. եթե մնաք իմ պատվիրանների մեջ։
և անդրադառնալով ռազմական սուրբերին. ուզում եմ հարցնել.ՙ ովքեր զոհվեցին հանուն հայրենիքի ՝վերցրինք ու սուրբ կարգեցինք. լավ .բա նրանք. ում որ բախտը ժպտացել և ողջ էր թողել ՝նրանք ինչո՞վ են մեղավոր. որ չեն զոհվել։ եկեք նրանց էլ կենդանի սուրբեր նշանակենք։