Այո՛, հարկավոր է գիտելիքները կիրառել։ Իսկ այն գիտելիքներն էլ, որոնք մեր կյանքում կրում են պարզապես ինֆորմատիվ բնույթ, տալիս է մեզ բավարարվածություն։dvgray-ի խոսքերից
Եթե խորը մտածենք, կտեսնենք որ գիտելիքներ կիրառելը կյանքի հեշտ գործերից չէ, երբեմն շա՜տ դժվար է լինում։
Օրինակ՝ բժիշկը շարքային մարդուց ավելի լավ է պատկերացնում ծխելու թողած հետևանքները առողջության վրա, բայց ծխում է։ Ընտանեկան հոգեբանը իր գիտելիքներով օգնում է ուրիշ ամուսնական զույգերի, բայց նույն հարցում իր անձնական կյանքում նա չի վարվում նույն ձև։
Ակամայից հիշեցի աստվածաշնչյան մի գործնական ու իմաստուն խոսք, որն ասել է Հիսուսը առաջին դարի կրոնական առաջնորդների մասին՝ «Այն ամենը, ինչ որ նրանք ասում են ձեզ, արե՛ք և պահե՛ք, սակայն նրանց գործերի պես մի՛ արեք, որովհետև նրանք ասում են, բայց չեն անում» (Մատթեոս 23:3)
Եթե վերցնենք համաշխարհային մակարդակով, ապա այսօր քաղաքական գործիչներն էլ կրոնական առաջնորդներն էլ գիտեն ինչպես կարող են ավելի լավացնեն աշխարհի վիճակը, բայց անձնական շահի ու էգոիզմի պատճառով չեն անում։
Այս դեպքում գիտելիքները ոչ միայն անօգուտ են, բայց իմ կարծիքով նաև բարոյազրկում են մարդուն, քանի որ մի բան է անգիտակցաբար վատ բան անել, բայց բոլորովին այլ բան է հասկանալով անել սխալը՝ տեսնելով դրա մասսայական վտանգավոր հետևանքները։ Դա նույնն է, եթե բժիշկը իմանա հիվանդությունը բուժելու ձևը և դա լինի մատչելի, բայց գիտակցաբար այնպես անի, որ հիվանդը մահանա։
Մեջբերել
Էջանիշներ