Մարդու դերը աշխարհում և մարդը որպես նպատակ, թե՞

[Դեյզի]

Էս թեման երևի ամենահարմարը ստեղ տեղադրելը կլինի:
Բոլորիս հայտի է դեմոկարտիա, հավասարություն, արդարություն, եղբայրություն, հույս, սեր, հավատ և նման այլ բառեր, որոնք մարդուն ստիպում են իրեն համարել ազատ այս աշախարհում, ազատ իր որոշումների կայացման հարցում և նպատակին հասնելու հնարավորություն ունեցող, սակայն պետքա միամիտ լինել, որ ամբողջովին հավատալ դրան, հիմա հարցա ծագում, թե ինչքանով են գործում այդ գաղափարները:

Գործում են, ուղղակի չկա միասնական ընկալում: Յուրաքանչյուրս յուրովի է ընկալում ու զգում եղբայրությունը, արդարությունը: Հավատում ենք տարբեր երևույթների: Հույսով ներշնչվում դեմոկրատ-էգոիստների բլբլոցից:
Պատմության մեջ չեմ կարողանում մտաբերել մի ժամանակաշրջան, որ այս գաղափարները նույն կերպ ընկալվեին բոլորի կողմից ու տիրեր համայն ազատություն կամ հավասարություն: Կամ էլ հորինված երևույթը` դեմոկրատիան, որը էլի ծագել է այս կամ այն մարդուց, որպես այդպիսին գործեր:
Այստեղ կարևորում եm ոչ այնքան հարցը` գործում են արդյոք գաղափարները, այլ հարցը` ինչքանով եմ նպաստում ես`էգոիստ արարածս, որ դրանք գործեն գոնե ինձ համար:

Հարցեր են առաջանում ինչպիսիք են՝ պետությունների նպատակը և ինչ են ուզում ստանալ ժողովրդից,

Ի±նչ է պետությունը: Եթե սահմանենք, գուցե ստանաք նաև այս հարցի պատասխանը, միայն թե սահմանման մեջ «հասարակություն», «ժողովուրդ» բառը փոխարինենք «մի խումբ մարդիկ» բառերով:
Պետությունը նպատակ չունի, պետությունը միջոց է մի խումբ մարդկանց նպատակները իրագործելու համար` ի բարօրություն կամ ի վնաս պետության`ժողովրդի:

ինչն է ընկած կրոնի հիքում և ինչն է կրոնի նպատակը (ամենաշատը խոսքը գնումա կրոնական կառույցների և անհատների մասին, այ ոչ թե կրոնական գաղափարախոսություններրի մասին),

Կրոնը միջոց է մարդկանց միավորել քո` վերընշյալ գաղափարների շուրջ և այս կամ այն կերպ նպաստել դրանց իրագործմանը, և այստեղ այդքան կարևոր չէ, որ այդ միջոցի հիմքում ընկած են մի շարք մարդկանց անձնական շահերը: Հանգրվան է, երբ փախչում ես հորինված դեմոկրատիայից:

ի՞նչու են մեծ պետությունները մարդկային զոհերի հաշվին նպատակներ իրականացնում, ի՞նչու պետքա աշխարհում միլիոնավոր մարդիկ սովից և հիվանդություններից մահանա, եթե կարելիա դրանցից խուսափել, ի՞նչու է ստեղծվել փողը՝ մարդուն ի՞նշխելու, արդյոք կա իրականում ազատություն, թ՞ե մեր իմացած ազատությունը թվացյալ ազատություն է և մարդու ճակատագիրը որոշվումա որոշ պետությունների շահերի շրջանակներում, վերջիվերջո շատ փաստեր հակասության են տանում այդ գաղափարախոսություններին

«Մարդը` մարդուն գայլ» քո հարցերի պատասխանը այս տողերում են:
Իսկ դու երբևէ մտածել ես` ինչու՞ ենք մենք ծնվում: Ամեն ինչի հիմքում պայքարն է, եթե հոգնում ես և հանձնվում, ճակատագիրդ որոշվում է, ինչպես դու նշեցիր, «որոշ պետությունների շրջանակներում»

Ով ենք մենք իրականում, ոչխար թե մարդ, ու՞ր ենք գնում, և կա արդյոք մի կառույց, որը ինչ-որ չափով ղեկավարում է երկիրը:

Գնում ենք մեր գաղափարների հետևից, գուցե և ոչխարի պես...