Ցավոք սրտի արդեն քանիերորդ տարին է ուշի ուշով լսում կարդում եմ, բայց չեմ տեսնում արժեքավոր ՊԱՐՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ... Միայն ինքնահակասություններ են, ինչն էլ քննադատում եմ։Chuk-ի խոսքերից
Կրկնելու եմ այնքան մինչև ոչ միայն դու, այլ բոլոր մնացած պայքարողները ներկայացնեն իրենց ծրագիրը – ինչ են ուզում անեն։
Հարցը տրված է – ինչ կոչ է ներկայացրել ԼՏՊն, ՀԱԿն, ԲՌԱԿՆ..., որ ժողովուրդը համատարած անի, լծվի ու փոխի իրավիճակը «միտինգ ու երթ անել ՄԱՍՍԱՅԱԿԱՆ», ամեն միտինգից հետո քառակուսի մետր կոշիկի ռազմեր, հաշվել ներկայացնել որ վախնան ՍՍերժանտներն ու հաբՌՔածներն՞ Հա վախցան իրենց երեսը պատռվեց, դրանից երկրում կաշառակերությունը ու անարդարությունը, հաբՌՔածությունը վերացավ՞
Իմ արած չարածներն ու ի համեմատումը այստեղ թեմայի հետ էական նշանակություն ու կապ չունի ու հեքիաթներ պատմելն էլ «արա վարյանտ չկա արդարությունը հայ ժողովրդի մոտ չի կարա գործի» կրկնվեմ ՎԻՐԱՎՈՐԱԿԱՆ է, միք թերագնահատի – ժամանակին 1988ին արվել է, անոց լինի էլի կանեն։
Առայժմ միայն կարելի է փաստել, որ էմոցիոնալ հա նույն երգն է – մենք չենք հասկանում ինչ կայֆա պայքարը ու վիճակը ինչ վատա, դրա համար պետք ա գնալ ԼՏՊին լսել ինքը կասի թե մեր վիճակը ինչ վատա։
Բայց գոնէ այսքան ամիսներ կրկնություններից հետո մի քայլ առաջ անցանք, անձով պայմանավորվածությունը գոնէ խոսքով առաջնային չես համարում, մնում է մնացածն էլ դա այդպես գիտակցեն ու անձից անկախ գաղափարը կոնրետացնենք։
Անձի համար չեք պայքարում, բայց դեռ անձի դեմ եք։
Երբ պայքարը գաղափարական կդառնա դրանից հետո կսկսի ինչ որ բան փոխվել։
Մեջբերել
Էջանիշներ