Ուզում ես ասել, որ ե՛ս էլ, դու՛ էլ ամբոխի մասնիկ ենք, հա՞։Լեո դե Գրան-ի խոսքերից
Մի ռեպլիկ անեմ:
Ոնց եմ հոգել «եկեք վեր կանգնենք անձերից» կատեգորիայի հայտարարություններից:
Իմ համոզմամբ ժողովուրդն ըստ էության ոչ այլ ինչ է, քան ամբոխ: Նա իր ամբողջականության մեջ զուրկ է բանական մտածելու և համակարգված գործելու ունակությունից: Ժողովուրդը ժողովուրդ է միմիայն իր անձերով ու անհատականություններով: Ժողովրդին լիդերներ են պետք, որպեսզի ժողովուրդը կարողանա առաջնորդվել ճիշտ ճանապարհով: Պատմությունը կերտում են անհատները, և պատմությունը կառուցվում է անձերի շուրջ: Առանց անհատ-լիդերների ժողովուրդը դառնում է անկառավարի մի հոտ, որը չգիտի իրեն ինչ է պետք և ինքը ուր է գնում:
Ցավոք այսօր մեր հասարակությունը բաժանված է 3 խմբի.
1. ՍՍ-ի լիդերությամբ առաջնորդվող մաս /շատ չնչին մաս, հիմնականում կլանը/,
2. ԼՏՊ-ի լիդերությամբ առաջնորդվող մաս,
3. Լիդեր չունեցող մաս /ամենամեծ մասը/:
Վերոնշյալ 3 դեպքերում էլ վիճակն անմխիթար է
Ինչքան էլ ուզենանք անհատներից վեր կանգնել, միևնույն է փաստն այսպիսին է:
Եթե դու չգիտես քեզ ինչ է պետք, օրինակ ես գիտեմ ու պայքարում եմ իմ ուզածին հասնելու համար։ Հա, թեկուզ ինչ–որ մեկի առաջնորդության ներքո։ Էդ առաջնորդությունն էլ ես եմ ընտրել, ելնելով հետապնդածս նպատակներից։ Ու կարծում եմ ստեղ էլի մարդիկ կան, որ իրենց անուղեղ ամբոխ չեն կարծում։ Լեո դե Գրան, չեմ կարծում թե դու ինքդ քեզ անուղեղ ամբոխի մասնիկ ես համարում։
Հայտնի փորձված մեթոդ է. եթե ուզում են մարդկանց պասիվ վիճակում պահել, ներշնչում են, որ ձեզնից ոչինչ կախված չէ։ Դուք ընդամենը ամբոխ եք, գործիք, մարիոնետներ։
Ոչ մի լիդեր ինքն իրենով պատմություն չի կերտում։ Առանց ժողովրդի որևէ լիդեր ոչինչ չի կարող անել։ Լիդերին ընտրում է, ուժ է տալիս ժողովուրդը։ Իսկ ընտրությունը բանականության պրոցես է։
Ցանկացած հասարակության մեջ կան տարբեր գիտակցական մակարդակ ունեցող մարդիկ։ Ու բնականաբար ամեն մեկը ընդհանուր պրոցեսների վրա իր գիտակցության չափով է ազդում։ Բայց «մեկ լիդեր ու մնացած անուղեղ ամբոխ» մոդելը արհեստական պրիմիծիվացում է։ Տենց բան ոչ բնության մեջ կա, ոչ էլ մարդկային պատմության։
Մեջբերել
Էջանիշներ