Հանրահավաք և երթ մարտի 1-ին

[Արշակ]

Մի ռեպլիկ անեմ:
Ոնց եմ հոգել «եկեք վեր կանգնենք անձերից» կատեգորիայի հայտարարություններից:

Իմ համոզմամբ ժողովուրդն ըստ էության ոչ այլ ինչ է, քան ամբոխ: Նա իր ամբողջականության մեջ զուրկ է բանական մտածելու և համակարգված գործելու ունակությունից: Ժողովուրդը ժողովուրդ է միմիայն իր անձերով ու անհատականություններով: Ժողովրդին լիդերներ են պետք, որպեսզի ժողովուրդը կարողանա առաջնորդվել ճիշտ ճանապարհով: Պատմությունը կերտում են անհատները, և պատմությունը կառուցվում է անձերի շուրջ: Առանց անհատ-լիդերների ժողովուրդը դառնում է անկառավարի մի հոտ, որը չգիտի իրեն ինչ է պետք և ինքը ուր է գնում:

Ցավոք այսօր մեր հասարակությունը բաժանված է 3 խմբի.
1. ՍՍ-ի լիդերությամբ առաջնորդվող մաս /շատ չնչին մաս, հիմնականում կլանը/,
2. ԼՏՊ-ի լիդերությամբ առաջնորդվող մաս,
3. Լիդեր չունեցող մաս /ամենամեծ մասը/:

Վերոնշյալ 3 դեպքերում էլ վիճակն անմխիթար է

Ինչքան էլ ուզենանք անհատներից վեր կանգնել, միևնույն է փաստն այսպիսին է:

Ուզում ես ասել, որ ե՛ս էլ, դու՛ էլ ամբոխի մասնիկ ենք, հա՞։
Եթե դու չգիտես քեզ ինչ է պետք, օրինակ ես գիտեմ ու պայքարում եմ իմ ուզածին հասնելու համար։ Հա, թեկուզ ինչ–որ մեկի առաջնորդության ներքո։ Էդ առաջնորդությունն էլ ես եմ ընտրել, ելնելով հետապնդածս նպատակներից։ Ու կարծում եմ ստեղ էլի մարդիկ կան, որ իրենց անուղեղ ամբոխ չեն կարծում։ Լեո դե Գրան, չեմ կարծում թե դու ինքդ քեզ անուղեղ ամբոխի մասնիկ ես համարում։
Հայտնի փորձված մեթոդ է. եթե ուզում են մարդկանց պասիվ վիճակում պահել, ներշնչում են, որ ձեզնից ոչինչ կախված չէ։ Դուք ընդամենը ամբոխ եք, գործիք, մարիոնետներ։
Ոչ մի լիդեր ինքն իրենով պատմություն չի կերտում։ Առանց ժողովրդի որևէ լիդեր ոչինչ չի կարող անել։ Լիդերին ընտրում է, ուժ է տալիս ժողովուրդը։ Իսկ ընտրությունը բանականության պրոցես է։
Ցանկացած հասարակության մեջ կան տարբեր գիտակցական մակարդակ ունեցող մարդիկ։ Ու բնականաբար ամեն մեկը ընդհանուր պրոցեսների վրա իր գիտակցության չափով է ազդում։ Բայց «մեկ լիդեր ու մնացած անուղեղ ամբոխ» մոդելը արհեստական պրիմիծիվացում է։ Տենց բան ոչ բնության մեջ կա, ոչ էլ մարդկային պատմության։

[Լեո]

Խնդրում եմ այս գրառմանս պատասխանեք:

Մի հարց լևոնականներին (խնդրում եմ «լևոնական» բառի համար ինձ չքարկոծել. ուղղակի ձեր լեզվով դա կաչվում է «համաժողովրդական շարժման մասնակից», իմ լեզվով՝ լևոնական: «Լևոնական»-ը ինձ համար հավաքական կերպար է և պայմանավորված չէ միմիայն Լևոնի անձով: Սա ի միջի այլոց):

Իսկ հիմա հարցս:
Ես վատ եմ տեղեկացված ԼՏՊ-ի արտաքին քաղաքական ծրագրի մասին: Եթե լավ տեղեկացվածներ կան, խնդրում եմ ընդհանուր գծերով ներկայացրեք այն:

[Արիացի]

Իսկ թե մարդը հիասթափվում է պայքարից, քանի որ այնտեղ աթոռի համար պայքարողներ էլ կան, ապա դա նույնն է, թե մենք բոլորս հիասթափվենք դասական երաժշտությունից, քանի որ Շպրոտը հանկարծ ջութակ է ձեռքը վերցրել, և փորձել է Բրանդերբուրգյան կոնցերտից մի հատված նվագել։

չէ Վիշապ ջան: Համեմատությունդ իմ կարծիքով ճիշտ չի, քանի որ երբ Շպռոտը ջութակ ա նվագում դրանից դասական երաժշտություն լսողը չի հիասթափվում:

[Մարկիզ]

Խնդրում եմ այս գրառմանս պատասխանեք:

Ո՞վ, Լեո ջան…

[Մարկիզ]

Մի հարց լևոնականներին (խնդրում եմ «լևոնական» բառի համար ինձ չքարկոծել. ուղղակի ձեր լեզվով դա կաչվում է «համաժողովրդական շարժման մասնակից», իմ լեզվով՝ լևոնական: «Լևոնական»-ը ինձ համար հավաքական կերպար է և պայմանավորված չէ միմիայն Լևոնի անձով: Սա ի միջի այլոց):

Իսկ հիմա հարցս:
Ես վատ եմ տեղեկացված ԼՏՊ-ի արտաքին քաղաքական ծրագրի մասին: Եթե լավ տեղեկացվածներ կան, խնդրում եմ ընդհանուր գծերով ներկայացրեք այն:

Բա էլ ինչո՞վ է պայմանավորված:

Կարծում եմ գրառումդ ավելի շատ «լևոնական» եզրույթի սահմանման և ընդդիմադիրներին «լևոնական» ևս մեկ անգամ ասելուն է նպատակամղված, քան ԼՏՊ-ի արտաքին քաղաքական ծրագրերի իմացությանը:

[Արիացի]

Արիացի ջան, խոսքը առանձին մարդկանց կենսամակարդակի մասին չի։ Խոսքը գնում է ընդհանուր բնակչության միջին կենսամակարդակի մասին։ Ու թե ինչքանո՞վ միջին քաղաքացին հնարավորություն ունի իր համար բավարար կենսամակարդակ ապահովել։ Ու էս առումով Հայաստանի ու ֆինլանդիայի միջև սարեր–ձորերի տարբերություն կա։

Արշակ ջան էդ առումով ճիշտ ես: Իհարկե Հայաստանի ու Ֆինլանդիայի միջև կենսամակարդակի առումով շատ մեծ տարբերություններ կան: Ու ոչ միայն Ֆինլանդիայի այլ նաև շատ այլ երկրների: Ու սա մի պրոբլեմ ա, որի շուրջ պետք ա մտածի էս երկրի յուրաքանչյուր քաղաքացի: Ամեն դեպքում ես հույս ունեմ, որ մի օր մեր կենսամակարդակը կբարձրանա այնքան, որ էլ ոչ մեկը չմտածի էս երկիրը լքելու մասին:

Դե միանգամից ասա, որ ուզում ես բռնատիրություն լինի, բանավեճը փակենք, թե չէ ընկել ինչ–որ բան եմ փորձում ապացուցել։
Արիացի, եթե նկատի ունես քո ասած մարդկանց տարբեր մտքեր ներշնչելը, զոմբի–մոմբի, նույն բանը կարելի է ասել բռնապետության դեպքում էլ։ Թեկուզ էդ առումով բռնապետությունը ոչ մի բանով լավ չի։ Նույնիսկ հակառակը հնարավորություններն ավելի մեծ են։ Ինչևէ, չեմ ուզում էդ հարցով քննարկումը շարունակել։ Մի քիչ աբսուրդ է էս դարում համոզել, որ բռնապետությունը լավ բան չի։

Չէ ես բռնապետությանը դեմ եմ: Բայց ես նաև դեմ եմ, սին գաղափարների քողի ներքո մարդկանց խաբելուն: Ես զոմբի բան չգիտեմ, նույնիսկ չգիտեմ էդ բառը ինչ ա նշանակում: Բայց ես գիտեմ, որ շատ մարդկանց հնարավոր ա խաբել ու սխալ գաղափարներ լցնել ուղեղը: Ասածիս վառ օրինակը աղանդներն են: Երբ անմեղ ու արդար մարդկանց խաբելով ու սին բաներ խոստանալով տանում քցում են իրենց շարքերը:

Չէ, չունի Ո՛չ բարոյական, ո՛չ իրավական իրավունք։ Մինչդեռ մեղադրյալի աթոռին նստած մարդը գոնե բարոյական իրավունք ունի չհարգել իր վրա կեղծ գործեր կարող դատավորին ու դրան հրամաններ տվողին։

Գրելուցս հետո օրենքներից տեղյակ մի մարդու հարցրեցի, ասեց, որ տենց օրենք կա ու դատավորը իրավունք ունի նիստը չշարունակել, եթե մեղադրյալը չի կանգնում: Հիմա փաստորեն ինչ ա դուրս գալիս? Մարդիկ, որոնք պայքարում են, որ էս երկրում վերջիվերջո օրենքները գործեն, հենց իրենք էլ խախտում են էդ օրենքը:
Ու մի բան էլ դատավորը գործ չի կարում: Գործ կարում ա դատախազությունը: Իսկ դատավորը ընդամենը քննում ա, որ պարզի ճիշտ էն կարել, թե չէ:

[Լեո]

Ուզում ես ասել, որ ե՛ս էլ, դու՛ էլ ամբոխի մասնիկ ենք, հա՞։
Եթե դու չգիտես քեզ ինչ է պետք, օրինակ ես գիտեմ ու պայքարում եմ իմ ուզածին հասնելու համար։ Հա, թեկուզ ինչ–որ մեկի առաջնորդության ներքո։ Էդ առաջնորդությունն էլ ես եմ ընտրել, ելնելով հետապնդածս նպատակներից։ Ու կարծում եմ ստեղ էլի մարդիկ կան, որ իրենց անուղեղ ամբոխ չեն կարծում։ Լեո դե Գրան, չեմ կարծում թե դու ինքդ քեզ անուղեղ ամբոխի մասնիկ ես համարում։
Հայտնի փորձված մեթոդ է. եթե ուզում են մարդկանց պասիվ վիճակում պահել, ներշնչում են, որ ձեզնից ոչինչ կախված չէ։ Դուք ընդամենը ամբոխ եք, գործիք, մարիոնետներ։
Ոչ մի լիդեր ինքն իրենով պատմություն չի կերտում։ Առանց ժողովրդի որևէ լիդեր ոչինչ չի կարող անել։ Լիդերին ընտրում է, ուժ է տալիս ժողովուրդը։ Իսկ ընտրությունը բանականության պրոցես է։
Ցանկացած հասարակության մեջ կան տարբեր գիտակցական մակարդակ ունեցող մարդիկ։ Ու բնականաբար ամեն մեկը ընդհանուր պրոցեսների վրա իր գիտակցության չափով է ազդում։ Բայց «մեկ լիդեր ու մնացած անուղեղ ամբոխ» մոդելը արհեստական պրիմիծիվացում է։ Տենց բան ոչ բնության մեջ կա, ոչ էլ մարդկային պատմության։

Իմ ասածները կարծես այլ կերպ եք ընկալում: Ես չեմ խոսում ժողովրդի մասնիկների մասին առանձին-առանձին: Ես խոսում եմ «ժողովորդ» ամբողջականության մասին, երբ այն զուրկ է առաջնորդ-հովվից:
Եթե կա լիդեր, արդեն ամբոխը անուղեղ չէ:

Այստեղ ասելիքս այն էր, որ պետք չէ թերագնահատել լիդերի դերը ոչ մի պարագայում: Պետք չէ ասել, որ Լևոնի անձը այս պայքարում երրորդային դեր է խաղում:

[Ձայնալար]

Խնդրում եմ այս գրառմանս պատասխանեք:

Չէ, Լեո ջան, տեղյակ չեմ: Բայց տեղյակ եմ, որ Լևոնի նախագահության տարիներին անկախացման գործընթաց էր առկա, իսկ հիմա՝ սովետականացման:

[Լեո]

Բա էլ ինչո՞վ է պայմանավորված:

Կարծում եմ գրառումդ ավելի շատ «լևոնական» եզրույթի սահմանման և ընդդիմադիրներին «լևոնական» ևս մեկ անգամ ասելուն է նպատակամղված, քան ԼՏՊ-ի արտաքին քաղաքական ծրագրերի իմացությանը:

Ասեմ ինչով է պայմանավորված: Ավելի ճիշտ մի քանիսը թվարկեմ, բոլորը միանգամից չեմ կարող հիշել: «Լևոնական» տերմինը ինձ համար պայմանավորված է նաև Օպերայի հրապարակում հավաքվելով և «Լևո՜ն, Լևո՜ն» գոռալով, «Պայքար, պայքար մինչև վերջ» գոռալով, Լևոնի «փրկության» ծրագրից այն կողմ ոչինչ լսել չուզելով և այլն:

Իմ գրառումը «լևոնական» եզրությի մասին չէր: Ուղղակի փակագծերում ես փորձելի է պաշտպանվել քարկոծումից:

Ես ուզում եմ ընդամենը Լևոնի արտաքին քաղաքական ծրագրին ծանոթանալ:

[Elmo]

Լեո ջան ստեղ հանելուկ չկա: Կա դժգոհ ժողովուրդ, կա հիմար պետություն, կա ոտնահարված մարդու իրավունքներ ու հաբռգած հանցավոր ղեկավարություն: Բնականաբար էս ամեն ինչի ֆոնի վրա կա մեկը, կամ մի քանիսը, որոնք ուզում են օգտագործել էդ արդարացի դժգոհությունը սեփական, կամ համընդանուր շահերի համար՝ Լևոնն ու իրա թիմակիցները: Ավելի շուտ սեփական, կամ համընդհանուր:
Հիմա եթե էս ղեկավարությունը լավն ա, բա ինչի՞ց ա, որ էսքան շատ դժգոհ, աղքատ, հուսալքված ու իրավունքները ոտնահարված մարդիկ կան: Թող լավը լինեն, որ Լևոնի հետևից գնացող չլինի:
Միաժամանակ, Լևոնը եթե էդքան լավն ա, բա խի՞ իրան 100 կամ գոնե 80 տոկոս հետևորդ չունի:
Քանի էս հարցերը կան, իրավիճակը միշտ մնում ա ոչ ստաբիլ: Այսինքն երկուսն էլ նույն սանրի կտավն են, դրա համար էլ սայլը տեղից չի շարժվում:

[Լեո]

Ո՞վ, Լեո ջան…

Նրանք, ովքեր պայքարում են Լևոնի կողմից: Չէ՞ որ եթե պայքարում ես, ուրեմն ծանոթ ես նրա ծրագրին և գիտես ինչի համար ես պայքարում:

[Մարկիզ]

http://www.payqar.org/?cat=27

Այստեղ կան Լևոն Տեր-Պետրոսյանի երևի բոլոր ելույթներն ու հարցազրույցները: Շատ բան արտաքին քաղաքականության մասին կպարզես հենց այդտեղից:

[Արշակ]

…
Այստեղ ասելիքս այն էր, որ պետք չէ թերագնահատել լիդերի դերը ոչ մի պարագայում: Պետք չէ ասել, որ Լևոնի անձը այս պայքարում երրորդային դեր է խաղում:

Լեո, ես չեմ ասել, թե Լևոնի անձը ոչ մի նշանակություն չունի։ Բնականաբար ունի։ Իմ ասածն էն է, որ առաջնայինը ժողովրդի պայքարել–չպայքարելն է.

Morpheus_NS, վաղվա վիճակի վատանալ–լավանալը քեզնից է կախված, հասարակ քաղաքացուց։
Ի՞նչ եք կարծում, եվրոպական մի շարք երկրներում, որտեղ նման ձևով չեն ոտնահարվում քաղաքացիների տարրական իրավունքները, խաղաղ ցույցերի համար չեն կրակում, չեն ծեծում, պլակատներ չեն ջարդում, էդ ինչի՞ց է։ Մի՞թե էնքան միամիտ եք, որ ձեզ թվում է, թե եվրոպական քաղաքական գործիչն ավելի պուպուշն է քան Լևոնը, Սերժը կամ մյուսները։
Չէ՛, համոզված եղեք, որ տենց չի։ Ուղղակի եվրոպական պետական գործիչը շատ լավ գիտի, որ եթե իրան նման բաներ թույլ տա, նույն օրը հասարակ քաղաքացիները ազգովի դուրս կգան փողոց ու գրողի ծոցը կուղարկեն իրան։

Եթե դու դադարես դիրքորոշումդ անձերով պայմանավորել, ու դուրս գաս պայքարի յուրաքանչյուր դեպքում, երբ ոտնահարվում են քաղաքացու իրավունքները, արժանապատվությունը, ապա թեկուզ իշխանության գլուխ հրեշ էլ նստած լինի, առնվազն իր կաշվի մասին մտածելով, իր տեղում մնալու համար ստիպված կլինի ենթարկվել հասարակության պահանջներին։
Վաղվա լավ օրվա երաշխիքները առաջին հերթին անօրինականության դեմ ժողովրդի միասնական ու մշտական զգոն պայքարով են պայմանավորված, այլ ոչ թե Լևոնի կամ Սերժի անձերով։
Սա է օրինական երկիր կառուցելու ճանապարհը։ Բոլոր նման երկրները էս ճանապարհով են անցել։

[Վիշապ]

չէ Վիշապ ջան: Համեմատությունդ իմ կարծիքով ճիշտ չի, քանի որ երբ Շպռոտը ջութակ ա նվագում դրանից դասական երաժշտություն լսողը չի հիասթափվում:

Փաստացի՞։ Ուրեմն փաստացի էն մարդը որ հիասթափվում է քաղաքական պայքարից, թե պայքարում աթոռամոլներ կան, գոմիկներ կան, կամ տակները չիշիկ անողներ կան, ապա նա փաստացի քաղաքականությունից հեռու մարդ է, քանի որ քաղաքականության էությունը չի հասկանում։ Թող ձուլվի ամբոխին ու զբաղվի արվեստով, կամ տան հաց ու կալբաստի փող վաստակելով, երբ գործերը լավ գնան, ասի երկրի վիճակը լավ է, երբ վատ գնան, էդ ժամանակ կգնա Կանադա ու հեռվից մուննաթ կգա լևոնականների վրա։ Կարևորը որ ցույց տա, որ հասկանում է քաղաքականությունից։

[Հայկօ]

Մոդերատորական: Գրառումը ջնջվել է կոնֆլիկտային լինելու պատճառով: