Բայց Հարդ ջան, պրիչոմ տուտ գերմաներեն, մենք հայերենի մասին ենք խոսում:Հարդ-ի խոսքերից
Ու շատ իզուր:
Լուսաբեր ջան, դու գիտե՞ս, թե էդ նոտաների անվանումները որտեղից են եկել:
Ասեմ. դա Սբ. Հովհաննես Մկրտչին ուղղված մի երգի բառերից է, որի ամեն տողից մի նոտայի անվանում է ստացվել: Դա հիմնականում տողի առաջին բառի սկզբնատառերն են, բացի վերջին տողից: Ահա եւ երգի տեքստը.
Ut queant laxis
Resonare fibris
Mira gestorum
Famuli tuorum,
Solve polluti
Labii reatum,
Sancte Ioannes.
«Դո»-ին նախկինում ասել են «Ուտ»:
Եթե մի քիչ մտածենք այն մասին, թե ինչ լեզվով է տեքստը գրված, կհասկանանք, որ այտեղ «Labii» բառը պետք է կարդացվի «Լաբիի», ուստի նոտայի անունն է` «Լա»:
Մեջբերել
Էջանիշներ