Եթե ճչում է հպարտությունը, նշանակում է սերը լռում է...

[Sun]

Ի՞նչ կարծիքի եք:

[Quadro]

Իմ կարծիքով այո

[Delicada]

Ի՞նչ կարծիքի եք:

Համամիտ եմ այդ մտքի հետ:
Կյանքն է ցույց տալիս որ դա այդպես է:

[Angelina]

Համաձայն եմ, շատ կան այդպիսի դեպքեր:

[dasola]

Կարծում եմ, սերն այն զգացմունքը չէ, որ պետք է թույլտա հպարտությանն այն հոգու ներսում պահելու.....Սիրում ես խոսիր....Հպարտությունն այստեղ պետք է լռի,որոշ չափով,համենայն դեպս,առավել?ս եթե սերն ուժեղ է ու արժանի,որ նրա մասին չլռեն, չանտեսեն:

[Firegirl777]

Ես էլ շաաատ կուզանայի որ հպարտություն չլիներ, բայց հերիք է լսեմ նրա ձայնը և ինչ-որ բան իմ մեջ խառնվում է և ստիպում հպարտությանը զոռ տալ, ի դեպ գուցե նույն էլ կարողանամ նրա մասին ասել
Ինչ է՞ ուրեմն մենք դատապարտված ե՞նք

[Synopsys_vs_Lycos]

Ես էլ շաաատ կուզանայի որ հպարտություն չլիներ, բայց հերիք է լսեմ նրա ձայնը և ինչ-որ բան իմ մեջ խառնվում է և ստիպում հպարտությանը զոռ տալ, ի դեպ գուցե նույն էլ կարողանամ նրա մասին ասել
Ինչ է՞ ուրեմն մենք դատապարտված ե՞նք

Չէ, դատապարտված չեք Ամեն ինչ կախված է, թե մարդ ինչքան է ինչ որ մի բան ուզում: Եթե ուզում եք միասին լինել, և ԻՐՈՔ ՈՒԶՈՒՄ ԵՔ, հպաոտությունը անզոր է:
Մարդ մի բան ստանալու համար անպայման ինչ-որ մի բան ել պետք է տա

[Selene]

Եթե ուզում եք միասին լինել, և ԻՐՈՔ ՈՒԶՈՒՄ ԵՔ, հպարտությունը անզոր է:

Միգուցե հպարտությունն անզորանում է այնքանով,որքանով զորեղանում է սերը
իսկ «եթե ճչում է հպարտությունը, նշանակում է սերը լռում է»,ապա սերն այդ անցողիկ բնույթ ունի և ,մի քիչ դաժան հնչի միգուցե, նաև անապագա է

[kiki]

գնալով համոզվում եմ այս խոսքերի ճշմարտացիության վրա...
եթե այս հարցը ինձ մի քանի տարի առաջ տային , հաստատ մեկ այլ պատասխան կստացվեր...

[Amaru]

իսկ «եթե ճչում է հպարտությունը, նշանակում է սերը լռում է»,ապա սերն այդ անցողիկ բնույթ ունի և ,մի քիչ դաժան հնչի միգուցե, նաև անապագա է

անցողի՞կ...ոչ միշտ...

[azat11]

Ի՞նչ կարծիքի եք:

Ոչ, հպարտությունն ինչից է, եթե ոչ սիրուց??????
Բայց նաև հպարտությունը հեշտ չի տրվում:

[unknown]

. Եթե ճչում է հպարտությունը, նշանակում է սերը լռում է...

Իմ մոտ ել տենցա

[nune']

Չգիտեմ ձեզ մոտ ոնց, բայց, իմ մոտ հպարտություննը ու սերը ոչ միայն իրար հետ կապ չունեն այլև ես կասեի կիլոմետրերով հեռու են...ինչ հպարտության մասին կարողա խոսք լինել, երբ սիրում ես էդ մարդուն ու թքած ունես ամեն բանի ու ամեն ինչի վրա..էդ իհարկե իսկական սիրո պարագայի մասին եմ ասում... իսկական սիրո ժամանակ , մի բան էլ ասեմ, մարդ ոչ թե կուրանումա, այլ աչքերը բացվում են ու հասկանումա, որ իրականում , բայց ոնց որ թեմայից շեղվեցի...oops!