Դուրս եկավ այս անունը, կարիք չկար նոր թեմա բացելու:
Այսպիսով՝
Պինոքքիոյի արկածները
Մանկական ներկայացում, դեկորն ու զգեստները՝ իմնախագծով և կատարմամբ: Դա նշանակում է՝ նկարել, չափել, սղոցել, ծակել, վինծիծ, ներկել, ձևել, կարել, սոսնձել:
Թերևս կարող է ծունկս արյունլվիկ անեմ, թևս ոլորեմ, օգնություն չեմ տանում (դե, շաաատ քիչ):
Սկսենք աստառից. Բոլոր երեխաները ստանում են մեկը և կարող են տանը կտրտել՝ կուբիկ սարքել: կայֆ չի՞: Չուկը կճանաչի հեղինակի ձեռքը
Տատ, կայֆ ա, բա ինչ աՏատ-ի խոսքերից
Բոլոր երեխաները ստանում են մեկը և կարող են տանը կտրտել՝ կուբիկ սարքել: կայֆ չի՞: Չուկը կճանաչի հեղինակի ձեռքը
Ի՞նչ հավես ա, այսինքն հերիք չի ներկայացման են գալիս, դեռ խաղալի՞ք էլ են ստանում
Ընտիր ա, հոյակապ ա
հ.գ. ձեռագիրը միանգամից ճանաչեցի
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Բեմը պտտվող է: Բաժանել ենք երեք մասի, ստանում ենք մի տասը տարբեր միջավայր: Մի շարք խոքր կամ մեծ փոփոխություններով անտառը վերակերպվում է դպրոցի, փողոցը՝ կետաձկան ստամոքսի, Ջեպետոյի (պապա Կառլո) տունը՝ Հրաշքների Երկրի:
Նկարների որակից չխոսեք, լացս գալիս է, բայց իմն են, մինչև պրոֆեսսիոնալը ինձ տա իմ հասանելիքը՝ ծնգլահան կլինեմ:
Amaru (04.02.2009), Chuk (04.02.2009), impression (14.02.2009), Ռուֆուս (04.02.2009), Քամի (05.02.2009)
Ինքը Պինոքքիոն իհարկե դասական կարմիր- կանաչ տիկնիկ է: Հիմա հին գ ոսկի է ստանում Կարաբասից: Ի դեպ, Բուրատինոյի պատմությունը հազար անգամ լավն է Կոլլոդիի բնագրից: Շատ դժվար էր սիրել պյեսն ու մոռանալ մեր անմոռանալի սովետական ֆիլմը:
առաջին հանդիպումն Աղվեսին
Վերջին խմբագրող՝ Տատ: 04.02.2009, 02:15:
Այս նկարներն այնքան ահավոր էին, որ բստրեցի՝ դարձավ հոլլանդական նատյուրմորտ:
հիմա զխտկվելու են Պինոքքիոյի հաշվին
impression (14.02.2009), Ռուֆուս (04.02.2009)
Մի շարք մութ վախենալու հատվածներ
Ռուֆուս (04.02.2009)
Ես Սեդային սիրում եմ...
DIXIcarpe noctem
Էխ Հայկօ, բա որ կյանքում տեսնես...վախենում եմ երբեմն
Լավ պոյեխալի:
սա շատ վատ ու չար մարդ է, բայց ազիզ տղա դերասան:
Պինոքքիոն ու իր ընկերն ընկել են Հիմարների Երկիրը, ծամոն կանֆետ են ուտում ու չեն էլ իմանում, որ երկու րոպեից դառնալու են էշեր:
դպրոց
Բա ե՞րբ եք գալու հայրենիք` հյուրախաղերի!!! ասենք` ՀայՖեստին... Նռան հատիկն էլ, ափսոս, պրծավ...
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Վայ՞, ես ո՞վ տեսավ:
Էտա, ես ախպար չեմԲա ե՞րբ եք գալու հայրենիք`
Միշտ էլ գալիս եմ: Հայֆեստին վաղուց եմ աչք դրել: Երազանքս է, այսպես ասած:Բայց կազմակերպությունն իմ բաձարձակ անտաղանդության լակմուսն է: Ես ընդունակ չեմ մի թատրոնի (քաղաքի, համայնքի) ղեկավարին համոզել մասնակցել բավականին հեռու փառատոնի, գումար գտնել, նամակագրություն և այլն...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ