Կրոն և հավատք, նու՞յնն են արդյոք այս երկուսը, տարբե՞ր են թե երկու իրարից անբաժան հասկացություններ:
Կուզեմ լսել ձեր կարծիքները:
Իսկ ես այս երկու հասկացողությունները կհամեմատեմ... բանանի հետ, ըստ իս կրոնը դա բանանի կլեպն է, իսկ հավատքը հենց բանաը` միջուկը, բայց ամենատարօրինակը, որ մարդիք բանանը նետում են մի կողմ և կռվում կլեպի համար:
Հ.Գ. նման թեմա կարծում եմ չկա, քանզի որոնման համակարգը այդպես է ցույց տվել
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Պանդուխտ (04.02.2009)
Կրօնը օրէնք է եւ կարգ, հաւատքը զգացմունք է եւ մտածմունք:
Կրօնները փորձում են մարդկանց զգացմունքն ու մտածմունքը կաղապարի մէջ դնել:
Tig (04.02.2009)
դարեր շարունակ ազդեցիկ անձնինք օգտագործել են կրոնը իրենց շահերի համար, իսկ կրոնը օգտագործում է հավատքը, առանց հավատք կրոն չկա, սակայն հավատքը պարտադիր չի որևէ կրոնի համապատասխանի
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Yellow Raven (04.02.2009)
Մի լավ խոսք կա, Աստված առանց կրոնի կարող է գյություն ունենալ, իսկ կրոնը առանց աստծո ոչ: Բազմաթիվ մարդկանց եմ ճանաչում, որոնք իրենց չեն համարում այս կամ այն կրոնի հետեվորդներ, բայց հավատում են Աստծո գոյությանը:Apsara-ի խոսքերից
Ավելին, բազմաթիվ մարդիկ փորձելով Աստծո մասին պատկերացումներ կազել ելնելով կրոնական դոգմաներից, ոչ թե մոտենում այլ հեռանում են հավատից:
Սելավի (05.02.2009)
ասածս նրան էր վերաբերվում, որ մարդ կարողա ոչ մի կրոնի կամ կրոնի ենթաճյուղի հետևորդ չլինել, բայց ունենա հավատքԻնչու ո՞ր կրօնն է համապատասխանում ինքն իրեն: Նայի'ր քրիստոնէութիւնը քանի մասի է բաժանուել, նաեւ մնացեալ կրօնները:իսկ առանց հավատք կրոն գոյություն չունի
ինչպես մի իմաստուն է ասել, Աստված կրոն չունի
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Ցավոք սրտի հիմա առանց հավատք է հենց կրոնը գոյատևում, այն մեծ քաղաքական ուժ է,ասածս նրան էր վերաբերվում, որ մարդ կարողա ոչ մի կրոնի կամ կրոնի ենթաճյուղի հետևորդ չլինել, բայց ունենա հավատք
ինչպես մի իմաստուն է ասել, Աստված կրոն չունի
Մի օրինակ՝
Հորս ընկերներից մեկի տղան փոքր ժամանակ ասել է որ ուզում է տեր-տեր դառնա, այդ ժամանակ նրանք գյուղում էին բնակվում, երբ հարցրել են ինչու՞, արդյոք այդ փոքրիկը՝ 3-րդ դասարանցին, արդեն այդքան Աստվածապաշտ է: Նա շատ պարզ պատասխանել է, չէ չեմ հավատում Աստծուն, ուղակի տեր-տերը ամենաեկաամտաբեր մասնագիտությունն է, բոլորը ծնվելուց տեր-տեր են կանչվում կնքվում, ամուսնանալուց կանչում են, մեռնելուց կանչում, ամեն մարդուց ամենաքիչը 3 անգամ փող ես ստանում, կայֆա չէ՞
Ծնողները ապշել են, երեխան այդ մտքին ինքնուրույն է եկել,
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
ցանկացած մասնագիտություն այդ թվում ՙտեր տեր՚ մասնագիտությունը .կապ չունի հավատքի հետ։
Կրոնն ու հավատքը լրիվ տարբեր հասկացություններ են; Հիմա կրոնների բազմազանության մեջ հերիք չի կկորչես,դեռ մի հատ էլ ամեն մի կրոն տասնյակ և ավելի ուղղություններ ունի;
Իսկ հավատքը մեկն է`հավատք մի գերբնական ուժի,փրկության...
Հա կրոնը օգտագործում է հավատքը,բայց չեմ կարող համաձայնվել էն մտքի հետ,որ առանց հավատք կրոն չկա; Կա` այսօրվա դրությամբ պաշտոնական վիճակագրության մեջ նշվող քրիստոնյաների կեսից ավելին մի տող էլ չի կարդացել Աստվածաշնչից; Կրոնը սկսելա ստանալ զուտ ֆիկտիվ բնույթ ու նույն ֆիկտիվ բնույթն են սկսում ստանալ օրինակ քրիստոնեության դեպքում կնունքն ու մկրտությունը;
Հավատքը չի պահանջում կրոնի առկայություն,բայց մեծամասամբ ցանկացած հավատացյալ մարդ հակված է ինչ-որ կրոնի; Այսինքն,տեսականորեն քո ասածը ճիշտ է,բայց եթե նայենք կյանքի տեսանկյունից` հիմա քո ասածի լրիվ հակապատկերնա
իմ ասածը գլոբալ իմաստով էր Apsara ջան, կրոնը առանց հավատք չի կարող տարածվել, զարգանալ, հզորանալ
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Իսկ փողը պակաս ուժ չէ, որ օգնի առանց հավատքի տարածվելու զարգանալու, մարդ այնպիսի «լավ» բնավորության կողմ ունի, որ եթե ինչ-որ բանում իրեն օգուտ չկա երբեք չի մասնակցի կամ հավատա կամ դառնա ասենք քրիստոնյաիմ ասածը գլոբալ իմաստով էր Apsara ջան, կրոնը առանց հավատք չի կարող տարածվել, զարգանալ, հզորանալ
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Կրօնը առանց կազմակերպութեան չի ապրի: Կազմակերպութիւնը եկեղեցին է, իր տարբեր անուանումներով: Եկեղեցին հաւատացեալների հաւաքոյթն է, աշխարհիկ երեւոյթ է, հետեւաբար՝ քաղաքականացած: Կրօնը եթէ այսօր համեմատաբար քիչ է խառնւում քաղաքականութեան, ապա անցեալում մեծ եղել նրա մասնակցութիւնը:
Կրօնական եւ աշխարհիկ իշխանութիւնները սերտաճել են՝ օգտուելով մեկզմեկի քաղաքական ու իշխանական հնարաւորութիւններից:
Քրիստոնեայ հաւատքի հիմնադիրը Յիսուսն է, իր յայտնի մարդասիրական մտքերով: Քրիստոնեայ եկեղեցու հիմնադիրը՝ Պօղոս-Սաւուղը, որ կազմակերպչական բացառիկ կարողութիւնների տէր անձ է եղել, եւ քրիստոնէութեան հալածիչ՝ նախապէս:
Կրօնը պարտադրում է հաւատք, մինչ հաւատքն առանձին՝ անձնական ընտրանք է:
Եթէ կրօն չլինի, հաւատքը փոփոխութեան կենթարկուի:
Կրօններն եղել են ժամանակի քաղաքական համոզումների քաղաքականացած վարդապետութիւնները:
Այժմ էլ կան տարբեր համոզումներ դաւանող հաւատացեալներ, բայց «կուսակցութիւն», «կազմակերպութիւն», «շարժում», «ակումբ» եւ այլ անունների ներքոյ:
Կրօնները գերեվարում են հաւատացեալի հոգին, կեղեքում նրա միտքը:
Առողջ հաւատքը նա է, որ բխած է լինում հաւատացեալի հոգուց, եւ ոչ ներարկուած սրսկիչով:
եկեղեցու միակ և ճշմարիտ հիմնադիրը Հիսուս Քրիստոսն է։
Պողոս առաքյալը առաջին գործիչներից էր .բայց ոչ հիմնադիր։ինչպե՞ս Պողոսը կարող է կոչվել եկեղեցու հիմնադիր .երբ նա հալածում էր եկեղեցուն մինչև քրիստոնյա դառնալը։
ի դեպ ինչպեսԱդամի կողոսրից վերցվեց իր հարսը.նմանապես Հիսուսի կողը խոցելուց էլ ստեղծվեց ՙհարս՚եկեղեցին։
may (04.02.2009), Second Chance (05.02.2009)
Շնորհակալութիւն՝ գեղեցիկ խօսքերի համար:
Կտրուկ (04.02.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ