Հակոբ ջան, էլի մարդիկ կան, որ հույս են փայփայում, որ չի հիշվի: Իրանց մոտիվացիան պարզ է. ուզում են հավերժ նզովքից ու հետագա պատասխանատվությունից ազատվեն: Հապա այս թեման բացելու մոտիվացիա՞ն ո՞րն է: Արի մի հատ էլ թեմա բացենք. «Կհիշվի՞ արդյոք Մեծ Եղեռնը», հետո մի հատ էլ «Կհիշվի արդյոք Ղարաբաղյան պատերազմը», հետո էլի «Կհիշվի՞ որ մենք քրիստոնյա ազգ ենք» մի հատ էլ «Կհիշվի՞, որ մեն սփյուռք ունենք», մի հատ էլ. «Կհիշվի, որ Ազգային ժողովի նախագահին ու վարչապետին հոկտեմբերի 27-ին...», հետո էլ ի՞նչ պարզենք, հիշելու՞ են, թե՞ չէ:
Սոփեստական հարց ես տալիս, որն ունի 2 «միանշանակ» պատասխան.
1. Ցանկացած նորմալ մարդ կուզի, որ հիշվի
2. Կհիշվի՞, թե՞ չէ, կպարզի միայն ժամանակը, չենք կարող կանխագուշակել
Հիմա ինչի՞ ես էս թեման բացել: Ինչ որ բան ասած լինելու համա՞ր
Մեջբերել
Հակոբ Գեւորգյան-ի խոսքերից
Էջանիշներ