Ո՞վ է ասել որ երկրորդ երեխայի հայտնվելուց հետո բոլորի ուշադրությունը ամբողջովին սեվեռվում է նորածնի կամ փոքրիկի վրա…Միշտ էլ տանը առաջնեկը ամենացանկալին է լինում ու սիրվածը:Այն առումով որ նրան ավելի անհամբեր են սպասել ու ցանկացել… Իսկ երկրորդ երեխայի ծնվելուց հետո փոխվում է ընդամենը ուշադրության «քանակը»…Դե երկրորդը փոքրիկ է ու խնամքի կարիք ավելի շատ է զգում…իսկ ծնողների ճիշտ մոտեցումը կարևոր է,բայց նենց էլ չի որ էտ խանդ կոչվածի առաջացումը ծնողների մեղավորությամբ է:բնածին էլ պիտի մեջդ լինի:
Ես էլ տան մեծ երեխան եմ,նման պատմություն որ ապերիկիս
խանդել եմ չեմ լսել,երևի չի եղել:Համ էլ ի՞նչը խանդեի
Լուսաբեր-ի խոսքերից
Ո՞վ է ասել որ երկրորդ երեխայի հայտնվելուց հետո բոլորի ուշադրությունը ամբողջովին սեվեռվում է նորածնի կամ փոքրիկի վրա…Միշտ էլ տանը առաջնեկը ամենացանկալին է լինում ու սիրվածը:Այն առումով որ նրան ավելի անհամբեր են սպասել ու ցանկացել… Իսկ երկրորդ երեխայի ծնվելուց հետո փոխվում է ընդամենը ուշադրության «քանակը»…Դե երկրորդը փոքրիկ է ու խնամքի կարիք ավելի շատ է զգում…իսկ ծնողների ճիշտ մոտեցումը կարևոր է,բայց նենց էլ չի որ էտ խանդ կոչվածի առաջացումը ծնողների մեղավորությամբ է:բնածին էլ պիտի մեջդ լինի:// կատակ եմ անում: Ինձ այնքան էին լկսվտացրել բոլորը՝ բառից բուն իմաստով, իսկ մի օրում ես, այդ ամենը ինքս էլ չհասկանալով թե ոնց , կորցրեցի, դարձա ավելի լռակյաց, ինքնամփոփ,չխոսկան: էլի սիրեցի իմ ապերիկին, բայց ժամանակ պահանջվեց ահագին, որ ես դա հասկանամ իմ փոքր ուղեղով ու ընկալեմ :
Մեջբերել
Էջանիշներ