Եթե չեք դիտել ֆիլմը, խորհուրդ եմ տալիս չկարդալ գրառումները և քննարկումները: Հնարավոր է, որ այս գրառումները փոխեն ֆիլմից ստացած ձեր առաջին տպավորությունները:
Էս թեման շուտվանից էի ուզում բացել ու վստահ եմ, որ ֆորումում շատերն են դիտել այն և շատ են մտորել ֆիլմի մասին: Եկեք քննարկենք Դեյվիդ Լինչի այս հանճարեղ ֆիլմը և փորձենք ինքներս հասկանալ ֆիլմի իմաստը:
Վերջին խմբագրող՝ Sunny Stream: 04.02.2009, 19:47:
I may be paranoid but no android!
Yellow Raven (28.02.2011)
Մեջը լավ տեսարաններ կան …
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
Դեյվիդ Լինչը չի սիրում քննարկել իր ֆիլմերը, սակայն Մալհոլանդ Դրայվի համար բացառություն է կատարել ու դիտողի համար թողել է տասը հուշում:
1. Ուշադրություն դարձրեք ֆիլմի սկզբին: Առնվազն երկու հուշում կա, մինչև ֆիլմի կրեդիտների (էս բառի հայերենը չգիտեմ) սկիզբը:
2. Ուշադրություն դարձրեք կարմիր լուսամփոփի վրա:
3. Ո՞ր ֆիլմի համար էր Ադամ Քեշերը քաստինգ անցկացնում: Էլ ո՞րտեղ է նշվում այս ֆիլմի վերնագիրը:
4. Ավտովթարը սարսափելի բան է - ուշադրություն դարձրեք ավտովթարի վայրին:
5. Ո՞վ է տալիս բանալին և ինչու՞:
6. Ուշադրություն դարձրեք խալաթի, մոխրամանի և սուրճի բաժակի վրա:
7. Ի՞նչ զգացին, հասկացան և վերցրեցին Club Silencio-յում:
8. Արդյո՞ք Քամիլլային օգնում էր միայն տաղանդավոր լինելը:
9. Ուշադրություն դարձրեք Winkie's-ում գտնվող մարդու մեջքի հետևում կատարվող իրադարձությունները.
10. Որտե՞ղ է հորաքույր Ռութը:
I may be paranoid but no android!
Jarre (03.02.2009)
Փաստորեն ամբողջ ֆիլմի մեջ քեզ համար մենակ լավ տեսարաններն են տպավորվե՞լEmpty`Tears-ի խոսքերից
Մեջը լավ տեսարաններ կան …
Իսկ ես երբ առաջին անգամ ֆիլմը դիտեցի մի քանի օր չէի կարողանում քնել, ինձ թվում էր, թե ինձ խաբել էին ամենաստոր ձևով, փորձում էի ֆիլմի իմաստը հասկանալ, բայց ոչինչ չէի հասկանում
I may be paranoid but no android!
Ճիշտն ասած, առաջին անգամ այս ֆիլմը դիտել եմ մոտ երեք ամիս առաջ, ու համարյա նույն ռեակցիան իմ մոտ է եղել։ Հուշումներդ շատ լավն էին, այսօր նորից կնայեմ
Առաջին անգամ որ դիտեցի, էնպես լավ էի տրամադրված, լիքը լավ բաներ էի լսել, ես էլ` պուճուր, անմեղ երեխա... մի տեսակ վիրավորված էի ինձ զգում էդ ֆիլմից հետո: Բան չհասկացա, հետն էլ տհաճ էր, գլուխս պտտվում էր, սրտխառնոց էլ կարող ա ունեիԻսկ ես երբ առաջին անգամ ֆիլմը դիտեցի մի քանի օր չէի կարողանում քնել, ինձ թվում էր, թե ինձ խաբել էին ամենաստոր ձևով, փորձում էի ֆիլմի իմաստը հասկանալ, բայց ոչինչ չէի հասկանում
Հետո ավելի ուշ նայեցի "Inland Empire"-ը. այդ ժամանակ արդեն որոշակի գտելիքներ ունեի կինոյի պատմությունից, ուղղություններից, արտահայտչամիջոցներից... էդ ամենը ինձ իհարկե չօգնեց հասկանալ Լինչին, բայց դե գոնե էս անգամ էդ այլանդակ շոկը չապրեցի (որովհետև, ասենք, արդեն տարել էի Բունյուելի "Անդալուզյան շան" շոկը... իդեպ, շատ ընդհանրություններ տեսա էս երկու ռեժիսորների օգտագործաց հնարքների միջև "Ներքին Կայսրությունից" հետո): Ամեն դեպքում, ինձ համար, էստեղ հիվանդ երևակայության դրսևորումներ էլ կան: Գուցե գա մի օր, որ լրիվ հասկանամ ու ետ վերցնեմ էս խոսքերս, բայց հիմա էս կարծիքին եմ:
Հետո էլի Մալհոլանդից մի հատված դիտեցի հեռուստատեսությամբ ու զգացի, որ արդեն ինչ-որ բան հասկանում եմ, բայց ոչ ամբողջական ու ոչ որոշակի: Հիմա պատրաստվում եմ գոնե մի քանի բան հաջողացնել դիտել Մելիքի մոտ, ինչից հետո
ՄԱՐՏԻ 14-ին` 14:00-ին նա կցուցադրի Մալհոլլանդ Դրայվ-ը` Ազգային Պատկերասրահի 9-րդ հարկում: Կարծում եմ մինչև էդ ոչ ժամանակ, ոչ էլ հավես կունենամ նայելու, կդիմանամ, համ էլ էկրանից կդիտեմհուշումների համար շնորհակալություն!
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Փաստորեն ֆիլմի նկատմամբ նման ռեակցիա միայն իմ մոտ չի առաջացել
Ֆիլմի առեղծվածը լուծելու համար առաջարկվել են տարբեր հիպոթեզներ: Կարծում եմ, որ հետաքրքիր կլինի ֆիլմին նայել տարբեր տեսանկյուններից: Առաջարկում եմ կարդալ հետևյալ հղումները՝
Ռուսերեն լեզվով (Շնորհակալություն, PygmaliOn)
Անգլերեն լեզվով
Առաջարկում եմ ֆիլմը դիտել ակումբցիներով և քննարկել այն: Ես այն ունեմ ֆիլմի ռուսերեն և անգլերեն տարբերակները:
Սեդ, Ներքին Կայսրությունն էլ էր լավը, բայց Մալհոլլանդ Դրայվի խորությունը ու բազմակողմանիությունը չուներ: Ինձ էլ Ներքին Կայսրությունը դուր եկավ, բայց էլի ոչ մի բան չհասկացա
I may be paranoid but no android!
Շատ ազդեցիկ ֆիլմ է...
Ես էլ, բնականաբար, ոչինչ չէի հասկացել ֆիլմից ու կարծում եմ, որ շատ վերլուծություններ անել չարժի
Ֆիլմի արժեքը հենց իր գործած ազդեցության մեջ է, առեղծվածային լինելու մեջ…
հ.գ. կարծում եմ՝ ինքը Լինչն էլ չի իմանում, թե ինչի մասին է ֆիլմը:
Բայց էֆֆեկտը ցնցող է
Երբեք ոչ մի սարսափ ֆիլմից այդքան չեմ վախեցել, որքան այդ ֆիլմից
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Բայց հարցն էն է, որ հազիվ թե Լինչն ինքը իր ֆիլմը սարսափ անվանի
չէ, սարսափ չի, կարծում եմ նրա կինոն հոգեվերլուծության կինո-փորձեր են, ամեն բան էլ պետք է որ իր իմաստն ունենա, ուղղակի Լինչի համար ամեն բան էնքա~ն մռայլ է, խեված, որ ինձ վրա հիվանդ երևակայության արդյունքի տպավորություն է թողնում: Ուրիշ հարց, որ երբ վերլուծում ես, չքանում է ֆիլմի թողած շոկը, բայց ախր վիրավորական է, որ նայում-նայում ու բա~ն չես հասկանում...
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Սեդ, ինձ թվում է, Անին ուզում էր ասել, որ Մալհոլլանդ Դրայվը իր վրա ավելի մեծ ազդեցություն թողեց, քան սարսափ կինոներըԲայց հարցն էն է, որ հազիվ թե Լինչն ինքը իր ֆիլմը սարսափ անվանի
չէ, սարսափ չի, կարծում եմ նրա կինոն հոգեվերլուծության կինո-փորձեր են, ամեն բան էլ պետք է որ իր իմաստն ունենա, ուղղակի Լինչի համար ամեն բան էնքա~ն մռայլ է, խեված, որ ինձ վրա հիվանդ երևակայության արդյունքի տպավորություն է թողնում: Ուրիշ հարց, որ երբ վերլուծում ես, չքանում է ֆիլմի թողած շոկը, բայց ախր վիրավորական է, որ նայում-նայում ու բա~ն չես հասկանում...
I may be paranoid but no android!
չէ Հայկ ջան … / կողքից ասեցին, ես կինոն չեմ էլ նայել,Փաստորեն ամբողջ ֆիլմի մեջ քեզ համար մենակ լավ տեսարաններն են տպավորվե՞լ
Իսկ ես երբ առաջին անգամ ֆիլմը դիտեցի մի քանի օր չէի կարողանում քնել, ինձ թվում էր, թե ինձ խաբել էին ամենաստոր ձևով, փորձում էի ֆիլմի իմաստը հասկանալ, բայց ոչինչ չէի հասկանումբայց դերասանուհուն սիրում եմ/
բայց ասում եմ, որ քո պես չեն հասկացել ամբողջ իմաստը …
Sometimes one pays most for the things one gets for nothing ...
Հա Նաոմի Ուոթսին ես էլ եմ սիրում, հետաքրքիր դերասանուհի է, ինքն ու Քիդմանը ինձ համար "շեկ-բթամիտի" ստերեոտիպը կոտրելու շա~տ լավ օրինակ են, համ էլ ընկերուհիներ են, միասին են Ավստրալիայից Հոլիվուդ եկել:
շատ է հանդես գալիս էսպիսի խուճուճ-բարդ հոգեբանական ֆիլմերում` "Ներքին կայսրություն", "21 գրամ"... ոնց էլ չի գժվում?
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Կամ ինչա՞ ասում էտ ԿՈՎԲՈՅԸԴեյվիդ Լինչը չի սիրում քննարկել իր ֆիլմերը, սակայն Մալհոլանդ Դրայվի համար բացառություն է կատարել ու դիտողի համար թողել է տասը հուշում:
1. Ուշադրություն դարձրեք ֆիլմի սկզբին: Առնվազն երկու հուշում կա, մինչև ֆիլմի կրեդիտների (էս բառի հայերենը չգիտեմ
2. Ուշադրություն դարձրեք կարմիր լուսամփոփի վրա:
3. Ո՞ր ֆիլմի համար էր Ադամ Քեշերը քաստինգ անցկացնում: Էլ ո՞րտեղ է նշվում այս ֆիլմի վերնագիրը:
4. Ավտովթարը սարսափելի բան է - ուշադրություն դարձրեք ավտովթարի վայրին:
5. Ո՞վ է տալիս բանալին և ինչու՞:
6. Ուշադրություն դարձրեք խալաթի, մոխրամանի և սուրճի բաժակի վրա:
7. Ի՞նչ զգացին, հասկացան և վերցրեցին Club Silencio-յում:
8. Արդյո՞ք Քամիլլային օգնում էր միայն տաղանդավոր լինելը:
9. Ուշադրություն դարձրեք Winkie's-ում գտնվող մարդու մեջքի հետևում կատարվող իրադարձությունները.
10. Որտե՞ղ է հորաքույր Ռութը:
Եկեք միասին գնանք նայելու Պատկերասրահում, հետո միասին էլ կքննարկենք: Ես իմ մտքերը դեռևս ինձ կպահեմ:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Բայց ով էր ասում, թե սարսափ է՞՞՞ Ասում էի, ավելի շատ եմ ազդվել, քան կետչուպով ու ժանիքներով՝ անտաղանդ ռեժիսորիկների նկարած ֆիլմիկներիցԲայց հարցն էն է, որ հազիվ թե Լինչն ինքը իր ֆիլմը սարսափ անվանի
չէ, սարսափ չի, կարծում եմ նրա կինոն հոգեվերլուծության կինո-փորձեր են, ամեն բան էլ պետք է որ իր իմաստն ունենա, ուղղակի Լինչի համար ամեն բան էնքա~ն մռայլ է, խեված, որ ինձ վրա հիվանդ երևակայության արդյունքի տպավորություն է թողնում: Ուրիշ հարց, որ երբ վերլուծում ես, չքանում է ֆիլմի թողած շոկը, բայց ախր վիրավորական է, որ նայում-նայում ու բա~ն չես հասկանում...
Բացի այդ, պարտադիր չէ, որ ֆիլմը իմաստ ունենա, այն կարող է ուղղակի դեպքերի հաջորդական ներկայացում ունենա ու ոչինչ էլ չնշանակի
Կամ էլ ուղղակի զգացմունքների, ֆանտազիաների շարադրանք լինի...
Եթե փորձես ֆիլմում տեղի ունեցող դեպքերի ժամանակացույցը գծել, կտեսնես, որ անհեթեթություն է դառնում՝ մարդիկ պետք է նույն ժամանակի պահին տարբեր տեղերում լինեին... Հուսով եմ՝ ավելի հետաքրքիր բացատրւթյուն կգտնվեի դրան, քա, ասենք՝ ռեժիսյորի կղմից ստեղծված հնարքը, ուղղակի...
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ