Տրիբուն-ի խոսքերից
Թեմայի հերը չենք անիշում, մի քիչ կեղծում ենք: Իսկ էս արդեն թեմայի շրջանակներում ա:
Ճիշտ ես, հենց մեթոդաբաննությանն ա վերաբերվում խոսքը: Ծառուկյանն ու Քրիստոնեությունը ի հարկե նմանություններ ինչ-որ տեղ ունեն, բայց դե արի ընդունի, որ ահագին տարբեր բաներ են, որ Ծառուկյանի գոյությամբ լավ կամ վատ զգալով ընդհանրապես որևէ բան որոշվի, էլ չեմ ասում ինքնություն: Չնայած, որ Ծառուկյանի շրջապատին հարցնես, ով Ծառուկյանին հարգըմ ա, հայ ա, ով չի հարգըմ, Դոդ ա:
Իմ ասածը էն որ, որ իրոք կան մարդիկ, որոնք իրենց, ու մենք էլ իրենց, համարում ենք հայ, անկախ այն բանից Հայ Քրիստոնյա են, հեթանոս են, կաթոլիկ են, թե աթեիստ: Բայց նախ Հայ Քրիստոնեականությունը, որպես ինքնության սահմանման գործոն բացառել չի կարելի, և երկրորդ, առաջինը քրիստոնեությունը ընդունած լինելու փաստը ունի պատմական ու մշակութային նշանակություն, որոնք նույնպես ինքնության սահմանման գործոններից են: Հիմա, ես լավ եմ զգում մեկ ու մեջ, որ մոտս ասում են, որ մենք առաջինն ենք ընդունել, թե մտածում եմ, որ արա էս ինչ էշություն ենք արել, որ ընդունել ենք, կապ չունի: Գործ ունենք փաստի հետ - հայ ասելուց, ամբողջ աշխարհում, շատ հաճախ, ի նկատի ունեն նաև պաշտոնապես առաջին քրիստոնյա ժողովուրդ:
Մեջբերել
): Քննարկման մեթոդաբանության մասին ա խոսքը: Գագիկ Ծառուկյանը կամ կամ էլ չգիտեմ`ով, էս երկրում հազարավոր մարդկանց հպարտությունն են, քո տեսությամբ նրանց համարենք ազգային ինքնաիդենտիֆիկացիայի չափանիշ, թե չէ: Ոչ իմ, ոչ քո համար: Ընդհանրապես 
Էջանիշներ