Պոռնոգրաֆիա

[ivy]

Պոռնոգրաֆիայից նախընտրում եմ "food porn", ավելի ճիշտ՝ "healthy food porn"․ սիրուն ուտելիքի ախորժելի նկարներ նայելը մի ուրիշ տեսակի հաճույք է, բկլիկների դրախտ
Ու մի ձև կարող եմ նայել հասկանալ, թե ինչու են մարդիկ սիրում իրենց սիրուն ուտելիքները նկարել և ուրիշներին ցույց տալ։ Դուք նկարեք, ես կնայեմ

[մարդ եղած վախտ]

երևի սենց մի բանի հետ չէիր, բայց food porn֊ի թեման սա հիշացրեց ։D https://www.youtube.com/watch?v=WVtV15KtOG0

մեկ էլ nsfw ա, նայած կոլեգաներին ։D

[StrangeLittleGirl]

Պոռնոգրաֆիայից նախընտրում եմ "food porn", ավելի ճիշտ՝ "healthy food porn"․ սիրուն ուտելիքի ախորժելի նկարներ նայելը մի ուրիշ տեսակի հաճույք է, բկլիկների դրախտ
Ու մի ձև կարող եմ նայել հասկանալ, թե ինչու են մարդիկ սիրում իրենց սիրուն ուտելիքները նկարել և ուրիշներին ցույց տալ։ Դուք նկարեք, ես կնայեմ

Խնդրեմ

[Աթեիստ]

Ֆեյսում իրա գրելաոճով հայտնի Ռոբեն Վարդազարյանի գրառումը որոշեցի բերեմ էս թեմա, որտև համ թեմայի մեջ ա, համ ինչպես միշտ շատ լավ ա գրած ։)

ԿԱՏԱԿԸ ՄԻ ԿՈՂՄԵթե դնենք կատակը մի կողմ, իսկ ես նախընտրում եմ, որ դնենք, ապա կարձանագրենք, որ սիլիկոնե Դլո–Պլո ինդուստրիան, վերջին տասնամյակում, զարգացել է ՓԻՍ։ «Փիսը» ադրբեջաներեն խոսք է, ախպեր ջան, բայց ճոռո խոսք է՝ մասշտաբային է։ Փիս ասելով՝ նկատի ունեմ էպիկ ՓԻՍ։
Օրինակի՝ 12 տարի առաջ, հետերոսեքսուալ գնորդին հասանելի էին միայն թերի կատարումով, արհեստական ֆակտուրայով, էապես անորակ տիկնիկներ։ Ամերիկյանի ուսանողի ասած՝ «լիչըռըլի բոռինգ տիկնիկներ»։ Յո՛։
Միսը մսի նման չէր։ Հասկանու՞մ եք։ Շոշափում էիր՝ ասես Ղարաբաղի ուշ թուզ լիներ՝ թոշնա՜ծ, շատ ջրա՜ծ, մոռացության մատնվա՜ծ։ Դու նախատեսում էիր նոր պասպորտ ստացած քուրիկի ոռի թուշ, իսկ քեզ մատուցում էին մեռնող պառավի տրիցեպս։ Անազնիվ էր։
Դլոն նույնպես նման չէր դլոյի։ Չէ՜, չէ՜, սպասե՜ք. իրականում նման էր է։ Բան չունեմ ասելու՝ անկողմնակալ մեկին, թե հարցնեիր՝ Կամո՜, այ տղա, սա ի՞նչ է՝ ընտրի՛ր երեք տարբերակնրից մեկը. 1. Դլո, 2. Տիգրան Համասյանի նոր ալբոմը 3. Ռուս խաղաղապահ, ապա Կամոն հաստատ անսխալ կկողմնորոշվեր և մատիկը կդներ առաջին տարբերակի վրա, որովհետև, խոսքը մեր մեջ, երբ ասեցինք «նման չէր», հո չասեցի՞նք՝ նման չէր ու նման չէր – պիզդեց ընդհնանրապես նման չէր։ Է՛ հա, սահմանափակ նման էր, սակայն միայն արտաքնապես։ Իսկ ահա տակտիլ–զգայական մակարդակներում դա ամեն ինչ էր, բացի դլոյից։ «Տակտիլ» բառն այս անգամ ադրբեջաներեն չէ, բայց կրկին ունի ասելիք, նշանակում է՝ շոշափելի, ճմրթելի, բդելի։ Հասկանու՞մ ես, յոբ տա։ Այսինքն՝ բութ մատովդ, եթե մանիպուլացնեիր այդ սիլիկոնե հեշտոցի ներսի պատը, ապա ստացվող զգայությունների շարքը ոչ մի կերպ չէր կրկնի այն զվարճալի, խոնավ խորդուբորդությունները, որոնք հատուկ են կանացի իսկական «վուլվա վագինալե»–ին։ Ճի՛շտ այդպես։
Հիմի կասի՝ «բայց ես կյանքում մատս կոխած չկամ կանացի հեշտոց՝ ինձ մեկ է»։
Ա՜յ քեզ եսասերի արձագանք՝ ուրիշ ի՞նչ ասեմ։
Դու չկաս, դեբիլ գյոթ, մեկ ուրիշը կա։ Ե՛ս, օրինակի, կամ։ Ինչու՞ ես լռեցնում ինձ։ Այո, ես պնդում եմ, որ 12 տարի առաջ արտադրվում էին վատ հեշտոցներ։ Մանավանդ՝ Մալազիայի և Ֆիլիպինների արտադրամասերում։ Արի՛ վերջ տանք սին բանավեճին։
Բա դրանց դեմքերըըը՜...
Մամա ջաաա՜ն։ Չէ՛, չեղավ՝ մաման սուրբ է. եկե՛ք չխառնեք մամային այս ողորմելի թեմատիկայի մեջ։
Ամեն դեպքում, դեմքերի որակը կրկին թերանում էր։
Եթե 14 տարեկան չեք, ապա փորձե՛ք մտաբերել 96-99 թվերի Մանկական աշխարհ հանրախանութը Աբովյան փողոցի վրա։ Շենք մտնելուն պես, աջից–ձախից քեզ ահաբեկում էին Պոստ–գռդոն ժանրի թուրքական մանեկենները, որոնց դետալիզացիան ավելի ցածր էր, քան իմ մոտիվացիան լսելու Էդմոն Մարուքյանի վերջին հարցազրույցը։
Աչքերը՝ շլդիկ, այտերն ու ծնոտը՝ դիստրոֆիկ, տձև, կոր ու վեցանիստ։
Թուրքե՜ր, քոռանամ ես, հո դուք ապիկա՞ր չեք։ Լսել եմ, որ վատ ձեռք չունեք՝ նորմալ հավի շաուրմա պատրաստել գիտեք, անօդաչու թռչող սարքերից էլ գլուխ հանում եք, բայց էդ անտեր մանեկենների մաման ինչու՞ քուն...ըըը....մըըը...
Ա՛յ նույնանման սիրողական որակ սպասում էր նաև սեքս–տիկնիկ առնել ցանկացող հետերոսեքսուալ ախպերիկին 12 տարի առաջ։
Ասեմ ավելին՝ ոչ միայն հետերոսեքսուալին և ոչ միայն ախպերիկին։ Այս հարցում գոմիկների ու կանանց տպավորություններն ու հուշերը շատ չեն տարբերվում ոչ–գոմիկներից։ Ախր որովհետև, միշտ հիշե՛ք, եթե Դլոն տկար է, ապա Պլոն բացառվում է, որ վարդեր նկարի։
Ընդհանուր շուկան ճահճի մեջ էր, հասկանու՞մ եք։ Թվում էր, թե այդպես էլ անփառունակ կմնա ու կմեռնի մաստուրբասեր մարդկանց մուրազը փորում։
Օ՜ ոչ։ Չեղավ այդպես. եղավ ուրիշ կերպ։
Քանի որ եկան ճապոնացիները ...

Քանի որ լրիվ գրառումը բերել չի լինում, հղումը դնեմ։
https://www.facebook.com/karmir.rube...nFcYf1qU6Lysyl

[ivy]

Էս ինչ այլանդակ գրառում էր
Կամ գուցե ֆեյսբուքում ուրիշ ձևով կկարդացվեր, քան Ակումբում է կարդացվում:

Վախենամ, ճապոնացիների գալով դեռ պատմությունը չի էլ վերջանում:

[Freeman]

Էս ինչ այլանդակ գրառում էր
Կամ գուցե ֆեյսբուքում ուրիշ ձևով կկարդացվեր, քան Ակումբում է կարդացվում:

Վախենամ, ճապոնացիների գալով դեռ պատմությունը չի էլ վերջանում:

Ամենահետաքրքիր տեղում ընդհատել ա ու նկարն էլ չի դրել ։Դ

Կարծում եմ ոչ թե ֆեյսում, այլո Ռուբենի էջում ա ուրիշ ձև կարդացվում, որտև մոտդ չբավարարված վեցերորդ դասարանցու թաց երազանքներ չեն երևում, այլ հումոր ։Դ




Հանձնվում եմ, տեքստը մինչև վերջ չի լինում բերել ։Դ բայց ճապոնացիների գալով մենակ սկիզբն ա, ամեն դեպքում տեքստն էստեղ ա ու փաբլիկ

[ivy]

Այժմ խնդրում եմ ասե՛ք ինձ՝ ինչի՞ս է պետք մանկական տասնյակ տրավմաներով, հորից անտեսված, մորը չներած նարցիսիստիկ դրամա–թագուհին, ով կռվարար է, շատախոս, խորամանկ։ Հը՞։

Որովհետև մա՞րդ է
_________________________________

Ու միևնույն է, այլանդակ գրառում է, որտեղ էլ կարդաս

[Աթեիստ]

Ամենահետաքրքիր տեղում ընդհատել ա ու նկարն էլ չի դրել ։Դ

Կարծում եմ ոչ թե ֆեյսում, այլո Ռուբենի էջում ա ուրիշ ձև կարդացվում, որտև մոտդ չբավարարված վեցերորդ դասարանցու թաց երազանքներ չեն երևում, այլ հումոր ։Դ


Հանձնվում եմ, տեքստը մինչև վերջ չի լինում բերել ։Դ բայց ճապոնացիների գալով մենակ սկիզբն ա, ամեն դեպքում տեքստն էստեղ ա ու փաբլիկ

Նկարնել էի դրել ։)
Ամեն դեպքում հղումն ավելացրի գրառմանս տակ։
Ու հա, իրա ոճը ահավոր լավն ա ։)

[Freeman]

Նկարնել էի դրել ։)
Ամեն դեպքում հղումն ավելացրի գրառմանս տակ։
Ու հա, իրա ոճը ահավոր լավն ա ։)

Հա երբ որ ես գրեցի, հասկացա խի էր կիսատ ու առանց նկարի ։դ տարօրինակ ա որ էն" ցուցադրել գրառումը"-ի մեջ նորմալ երևում ա

[One_Way_Ticket]

Որովհետև մա՞րդ է
_________________________________

Ու միևնույն է, այլանդակ գրառում է, որտեղ էլ կարդաս

Էդ թեզը իմ տպավորությունն էլ մի տեսակ փչացրեց, բայց եթե դրա վրա չֆիքսվես ու դիտարկես զուտ որպես սեռական խաղալիքի նկարագրություն-գովազդ, հեչ էլ այլանդակ չէ, գրված է հումորով, ու թեթև ու ժպիտով կարդացվում է։

[StrangeLittleGirl]

Որովհետև մա՞րդ է
_________________________________

Ու միևնույն է, այլանդակ գրառում է, որտեղ էլ կարդաս

Հա, ես Կարմիր Ռուբենիկի կոնտենտը երբեք չեմ սիրել, լինի դա ֆեյսբուք, թե ուրիշ կոնտեքստ։ Ու պոպուլյարությունը չեմ հասկանում։ Ավելի ճիշտ, հասկանում եմ մի քիչ, բայց տխուր ա։

[ivy]

Էդ թեզը իմ տպավորությունն էլ մի տեսակ փչացրեց, բայց եթե դրա վրա չֆիքսվես ու դիտարկես զուտ որպես սեռական խաղալիքի նկարագրություն-գովազդ, հեչ էլ այլանդակ չէ, գրված է հումորով, ու թեթև ու ժպիտով կարդացվում է։

Իմ կարծիքով, կնոջն ամեն կողմից նվաստացնող, սեքսիստ գրառում է:
Ակումբում մի քանի տարի առաջ բանավեճ էր առաջացել, թե արդյոք թույլատրելի է, ու հումորն ամեն սահման անցնի: Հիմա էդ խոսակցությունը նորից բացել չեմ ուզում, ու հա, ինչ սահման ուզում է՝ թող անցնի, բայց ինձ համար էդ կարգի «կատակները» մնալու են զզվելի:

[մարդ եղած վախտ]

Ինձ գրելու ձևը դուր եկավ, բովանդակությունը` չէ, որտև դաշտը անհամաչափ ա։ Եթե նույն տիպի գռեհիկությամբ կանանցից էլ գրեին (ու նույն խանդավառությամբ ընդունվեր), ապա երկու կողմին էլ հավեսով կկարդայի առանց մնացորդային դառնահամի։

[boooooooom]

Ինձ գրելու ձևը դուր եկավ, բովանդակությունը` չէ, որտև դաշտը անհամաչափ ա։ Եթե նույն տիպի գռեհիկությամբ կանանցից էլ գրեին (ու նույն խանդավառությամբ ընդունվեր), ապա երկու կողմին էլ հավեսով կկարդայի առանց մնացորդային դառնահամի։

Դե միշտ չի որ սենց ա գրել, ու ոչ միայն ինքը, շատ ստատուսիստներ սկսեցին թեթև քֆուրներ օգտագործել, տեսան վատ վերաբերվող չկա, սովորական ոճ սարքեցին։ Ինձ թվում ա էս ամեն ինչի սկիզբը թվիթերում ա դրվել, հետո տարածվել ա այլ հարթակներ։

[enna]

Դե միշտ չի որ սենց ա գրել, ու ոչ միայն ինքը, շատ ստատուսիստներ սկսեցին թեթև քֆուրներ օգտագործել, տեսան վատ վերաբերվող չկա, սովորական ոճ սարքեցին։ Ինձ թվում ա էս ամեն ինչի սկիզբը թվիթերում ա դրվել, հետո տարածվել ա այլ հարթակներ։

Իմ դիտարկմամբ ավելի նեյտրալ կամ մի քանի տեսանկյուն ցույց տվող պոստերը քիչ արձագանք են ստանում, դրան հակառակ միանշանակ ու խիստ երանգավորում ունեցող գրառումները ավելի համոզիչ են, կարելի ա ասել ագիտատիվ, որովհետև էմոցիոնալ մակարդակում են համոզում, ոչ թե ռացիոնալ, ոգևորիչ են ու հեշտությամբ կլանում են (էներգիա չես ծախսում մարսես գրածը), ընդ որում նույն ոգևորությունը տխուր բաների նկատմամբ էլ ա (օրինակ ոգևորված տխրություն)։ Չգիտեմ ոչ հայալեզու ֆեյսբուքը ինչ տեսք ունի, ամեն դեպքում իմ հանդիպած հայ ֆեյսբուքագիրների մեծ մասի պոստերից սենց տպավորություն ա։ Հաճախ էլ էնքան էմոցիոնալ մասի վրա ա շեշտը դրվում, որ իմաստը լղոզվում ա, կարդալուց հետո էլ ուզում եմ գնամ մտքերս ժավելի մեջ դնեմ ։Ճ