Վերջին տուրում Արոնյանն ու Ռաջաբովը 12-րդ քայլում համաձայնվեցին ոչ ոքիի (կողմերի ընտրած սկզբնախաղային տարբերակից /Հին հնդկական-Գրյունֆելդ հիբրիդ՝ ձիերի քայլերի կրկնությամբ/ կարելի է ենթադրել, որ պարտիայի ճակատագիրը որոշվել էր «նախաճաշի» ժամանակ), ինչը ապահովեց Լևոնի միանձնյա հաղթանակը: Տրամաբանական է երկուսի համար էլ. Լևոնը երրորդ անգամ հաղթեց այս գերմրցաշարում (21-րդ կարգի (!)) /ընդ որում առաջին անգամ միանձնյա՝ 2007-ին (Թոփալովի ու Ռաջաբովի հետ), 2008-ին (Կարլսենի հետ)/ ու կստանա 10,000 եվրո մրցանակը, իսկ Թեյմուրը կլինի կամ 2-րդը կամ 3-րդը (վատ չի ադրբեջանցու համար):
Մեր առաջատարի փայլուն հաղթանակը: Ընդ որում Լևոնը բոլոր 12 տուրերում (այս վերջինը չհաշված, իհարկե) պայքարում էր մինչև վերջին փամփուշտը: Ու նման մարտատենչության համար տպավորիչ արդյունքով՝ 7 հաղթանակ ու +5 ելքանիշ: Ու ոնց որ թե նրան հաջողվեց ահագին ժամանակ տևած վարկանշային հանգը հաղթահարել ու ամրապնդվել 2820+ դիրքերում: Համոզված եմ, որ ապագայում ավելի լավ է լինելու (հարցազրույցի ժամանակ Լևոնի նշած խաղի նկատմամբ իր մոտեցման փոփոխությունը պիտի շարունակել): Ինչևէ, փաստենք որ տարին հրաշալի է սկսվել:
Sine dolore est vulnus, quod ferendum est cum victoria!
Էջանիշներ