Վերջն ա, ես չկամ:
Էշավարի մինչև վերջ լսեցի:
Ուրեմն վերջում էդ Մոսկոֆյան Համոն իր հրաժեշտի խոսքում ասում ա, ափսոսում եմ, որ ռազմի դաշտում չզոհվեցի և այլն, խոսքը հասնում ա վարողին, ու վարողը դիմում ա Համոյին. «ոչինչ, դեռ ռազմեր շատ ենք ունենալու»
Յանիմ, մի մտածի, ախպեր, դեռ կզոհվես
Հետո հրաժեշտի խոսք ա ասում վարողը ու ես խնդալուց մեռա
Սղագրեցի, դնում եմ.
«Ուրեմն սիրելի հայրենակիցներ, մեկ հայ, մեկ հայասեր և մեկ գաղափար, մեզի կարևոր չէ ըսի-ըսավները, եկեք դիտենք ճշմարտությունը, միանանք իրարու, եթե մենք ըսի-ըսավներ անենք, մեր ներքին դուռը կբանանք թշնամու առջև և կհրավիրենք ներս: Եկեք փակեք այն, զորավիգ կանգնենք մեկս մյուսիս, կրնանք ըլլալ տարբեր գաղափարներու, բայց մեկ բան գիտցեք, երբ որ մեծ թշնամին պիտի հարձակվի մեր վրա, պիտի չհարձակվի ով ենք մենք, պիտի հարձակվի իբր հայեր, և
մեզի պիտի ջարդի իբր հայեր: Բարի շաբաթավերջ:»
Ամենավերջում. «Ուժ կարողություն մեր նախագահին, որ կարողանա ղեկավարել թշնամիներով շրջապատված երկիրը»
Հակոբ ջան, ամեն ինչ լավ, մենակ չհասկացա թե էս դատարկաբանության վիդեոյի հղումն ինչի՞ էիր տվել, էս թեման ինչի էիր բացել
Էջանիշներ