User Tag List

Էջ 2 3-ից ԱռաջինԱռաջին 123 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 41 հատից

Թեմա: Ամուր ընտանիք

  1. #16
    Պատվավոր անդամ Լուսաբեր-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.11.2008
    Գրառումներ
    1,938
    Բլոգի գրառումներ
    10
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ամուր ընտանիք

    Փաստորեն նորաստեղծ ընտանիքը, ասենք մինչև 3 տարին, դեռ «ամուր» կամ «կայացած» չի կարող լինե՞լ որովհետև սկզբնական շրջանում բոլորն էլ իրենց երջանիկ են զգում, անհոգ են համարյա, դեռ երեխաներ չկան ու միայն հենքնա ընտանիքի՝ ամուսինները...

    Ինձ ուղղակի շատ հետաքրքիրա արդեն երկար տարիներ սեփական ընտանիքը ունեցողների կարծիքը
    Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
    Ժողովուրդ

  2. #17
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ամուր ընտանիք

    Լուսաբեր-ի խոսքերից
    Փաստորեն նորաստեղծ ընտանիքը, ասենք մինչև 3 տարին, դեռ «ամուր» կամ «կայացած» չի կարող լինե՞լ որովհետև սկզբնական շրջանում բոլորն էլ իրենց երջանիկ են զգում, անհոգ են համարյա, դեռ երեխաներ չկան ու միայն հենքնա ընտանիքի՝ ամուսինները...

    Ինձ ուղղակի շատ հետաքրքիրա արդեն երկար տարիներ սեփական ընտանիքը ունեցողների կարծիքը
    Բնականաբար դեռ երեք տարին չբոլորած ընտանիքը չի կարող լինել թե՛ կայացած, և թե՛ ամուր:Բացատրեմ ինչու Սովորաբար բոլոր հեքիաթները վերջանում են հարսանիքի օրը և հաջորդ օրը սկսվում է կյանքը:Առաջին երեքից հինգ տարիները դա միմյանց ուսումնասիրելու, իրար բնավորության հետ ծանոթանալու և միմյանց հասկանալու ամենից դժվար ու կարևոր շրջանն է:Հենց այս ժամանակհատվածն էլ դնում է ընտանիքի հիմքը՝ որով կարող ենք ասել այն ամուր է կամ էլ կայացած՝ ինչ բառով որ կուզեք բնութագրել:Սկզբնական անհոգությունը չի կարելի ասել երջանկության հիմք է...հոգսերը, երեխաները և մանացած ժամանակհատվածի ընթացքում ծագող բոլոր խնդիրները խթանիչ կամ խանգարող դեր կարան ունենան:Այսինքն ինչքանով կկարենաք փողըմբռման, փոխզիճման ու ամենից կարևորը համբերատարության շնորհիվ լուծել խնդիրները էնքանով էլ կկայանաք:
    Վերջին խմբագրող՝ Դեկադա: 06.12.2009, 14:40:

  3. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (06.12.2009), Tig (09.12.2009), Լուսաբեր (06.12.2009)

  4. #18
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ամուր ընտանիք

    Մեջբերում Mankik-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ի՞նչն է կարեւոր ընտանիքը ամուր պահելու համար… սեր, հարգանք, վստահություն, երեխաներ… է՞լ ինչ:
    փողն էլ չի խանգարի……

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    murmushka (09.12.2009)

  6. #19
    Սկսնակ անդամ Marine-24-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2009
    Հասցե
    գ. Քարինջ
    Գրառումներ
    48
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ամուր ընտանիք

    Մարդկության 99 տոկոսը նախանձ է: Եթե սեր, փոխադարձ հարգանք լինի և կոխքից խանգարողներ քիչ լինեն, լավ կլինի ընդհանրապես չլինեն ուրեմն կարելի է ասել, որ կլինի ամուր ընտանիք:

  7. #20
    Լիարժեք անդամ MaryMay-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.03.2010
    Գրառումներ
    145
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Ամուր ընտանիք

    Ինձ թվում է... Չէ, իրականում ես համոզված եմ նրանում, որ ցանկացած ամուր ընտանիքի հիմքում ՍԵՐՆ է ընկած... Այն այնքան հեշտ է դարձնում ամեն ինչ...
    Some people cause happiness wherever they go, others - whenever they go!

  8. #21
    արևելքից Արևածագ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2010
    Հասցե
    Սարատով
    Գրառումներ
    1,326
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ոչինչ այնքան լավ չի ամրացնում ընտանիքը, ինչքան համատեղ աշխատանքը: Անթիվ են ամուր ու երջանիկ ընտանիքները, որտեղ մարդկանց միավորել են ընդհանուր հետաքրքրություններն ու ընդհանուր նպատակը:Գիտության մեջ, մանկավարժության, արվեստում (շոու- բիզնեսն ի նկատի չունեմ),կամ ցանկացած ասպարեզից՝ միևնույն մասնագիտությունն ունեցող ամուսինների իրար հետ ամուր ընտանիք կառուցելու շանսերն ավելի մեծ են: Նույնիսկ առօրյա կենցաղային գործերը միասին անելն է միավորում:
    Սիրո մասին չեմ գրում, որովհետև սերն էլ առաջին հերթին «հաշվենկատութան» տարբերակ է՝ նմանը նմանին է սիրում:

  9. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    aerosmith (03.06.2010), E-la Via (03.06.2010), kyahi (03.06.2010), s_hrayr (03.06.2010), Tig (03.06.2010), Ժունդիայի (03.06.2010), Հայուհի (03.06.2010)

  10. #22
    positive kyahi-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2010
    Հասցե
    Տիեզերք
    Տարիք
    32
    Գրառումներ
    315
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ կարծիքով ամուր ընտանիք կոչվածը պետք է հիմնվում փոխադարձ վստահության վրա, երկուսն էլ պետք է ընդունեն միմյանց այնպես ինչպես կան, ոչ թե մեկը փորձի հանուն մյուսի փոխվել, դա ի վերջո կբերի վատ հետևանքների և ընտանիքում կառաջանան վիճաբանություններ…Դե երբ նույն բնագավառում են աշխատում դա մի կողմից լավ է մեկ այլ կողմից վատ, որովհետև ստացվում է, որ ամեն օր իրար հետ պեքտ է լինեն, դա լավ է սկզբից, բայց հետագայում, ըստ իս, վտանգ կա իրարից ավելի շուտ հոգնելու:Ամուր ընտանիքիքի համար բացի այսպես կոչված սիրուց, վստահությունից, բյուջեյից և այլն, կարծում եմ մեծ նշանակություն ունի նաև սեռական կյանքը, որի հազվադեպությունը կարող է կնոջ մոտ կամ հակառակը ներվային վիճակներ ավելացնել և դա կբերի անվերջ վիճաբանությունների / այպես եմ ասում կարծես թե մեծ ամուսնական փորձ ունեմ/ ավելի լավ լուծում կարող է լինել ազատ ամուսնական հարաբերությունները, որը իմ կարծիքով վստահության ամենամեծ քայլն է, չեմ կարծում, որ մարդ չի ձանձրանա միշտ նույն մարդու հետ հարաբերվելուց, հետևաբար ինչու՞ խաբել, եթե կարելի է առանց դրա, հենց այդ մանր խաբեությունների էլ ամուր ընտանիքը քանդվում է:

  11. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (03.06.2010), s_hrayr (03.06.2010)

  12. #23
    ginger Dayana-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.10.2006
    Գրառումներ
    5,421
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վերջերս մտածում էի, որ էն ընտանիքներում, որտեղ ամուսիններն ունեն շատ մեծ փոխադարձ հարգանք, ամուսնացել են ոչ թե սիրել/գժվելով, այլ հենց հարգելով, հարմար գտնելով, ընդհանուր նախասիրություններ և այլն ունենալով, իրենք ունեն անձնական շատ մեծ ազատություն ու էդ ազատությունն ավելի մեծ պրիորիտետ ունի քան "ստանդարտ" պատասխանատվությունն է, ու էդ ընտանիքի գլխավերևում միշտ կախված է լիբերալությունը, բայց մի բան մոռացել էի. էն, որ էդ ընտանիքներում բացակայում է օդում կախված սերը, որ էդ ընտանիքի երեխաները ծնվել են մեեեծ սիրուց, ոչ թե հասարակ... մի խոսքով... Ընտանիքի ամրությունը կախված է նրա անդամների, հատկապես ամուսինների փոխադարձ սիրո "ամրությունից" ու անպայման երկկողմանի

  13. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (03.06.2010), Farfalla (03.06.2010), Katka (03.06.2010), Չամիչ (03.06.2010)

  14. #24
    Պատվավոր անդամ Katka-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.07.2008
    Գրառումներ
    2,119
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Mankik-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ի՞նչն է կարեւոր ընտանիքը ամուր պահելու համար… սեր, հարգանք, վստահություն, երեխաներ… է՞լ ինչ:
    ... նպաստավոր կենցաղային պայմաններ, հարուստ ներքին աշխարհ երկուսի մոտ էլ, սեփական հետաքրքրությունների, նախասիրությունների պահպանում, չունենալու դեպքում գտնել/ խոսքս կանաց է վերաբերում/ ու մեկ էլ լսելու կարողություն, կրակի/ցանկալի լինելու/ պահպանում մինչեւ վերջ:
    Ես հարգանքի պահը չեմ հասկանում, օրինակ, երբեւէ չեմ ասի՝ ես իմ ամուսնուն հարգում եմ: Մի՞թե սերը, սիրելը արդեն չի ներառում հարգանք:, թե ես դեռ գլուխ չեմ բերում

  15. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    *e}|{uka* (03.06.2010), E-la Via (03.06.2010), Հայուհի (03.06.2010), ՆանՍ (03.06.2010)

  16. #25
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ամուր ընտանիք ունենալու համար նախ պետք է ցանկություն:
    Ինչքան էլ խոսվի ընտանիք ունենալու կարևորության ու անհրաժեշտության մասին, միևնույն է, ոչ բոլոր մարդիկ են ստեղծված ընտանիքի և ընտանեկան կյանքի համար: Եթե մարդ ընտրում է կեցության ընտանիք ձևը` միայն որովհետև էդպես է պետք, առանց ունենալու այն ստեղծելու իրական ցանկություն, դրանից ոչ մի լավ բան դուրս չի գա:
    Ընտանիքի հիմքում երկուսն են` զույգը, որոնք միասին ստեղծում են մենք: Այդ մենք-ում պիտի ես-երը չկորչեն, չճնշվեն, այլ ընդհակառակը, ավելի ուժեղանան ու երջանկանան: Եթե մենք-ի հաշվին ոչնչանում է ես-ը, ապա էդ միությունը առողջ չի և ամրանալու հիմքեր չունի: Մենք-ի ստեղծման ու ես-երի պահպանման գործընթացը շատ նուրբ է, բարդ` հիմնված փոխընմբռնման, փոխզիջման և հարգանքի վրա:
    Հիմքը հենց երկուսի միությունն է. եթե այն ամուր չեղավ, ապա դրա վրա նոր պատեր կառուցելը` երեխաներ ունենալը, հաստատ չի փրկի վիճակը, միայն ամեն ինչ կբարդացնի:
    Ընտանիքը երկուսի կյանքը միասնական դարձնելն է, որտեղ մտնում է ոչ միայն ընդհանուր կենցաղը, ամեն մեկի հարազատություն-բարեկամությունն ու շրջապատը, այլև կյանքի տեմպը, գլոբալ նպատակները, կյանքի ընդհանուր ուղին: Դրա համար մարդ պիտի ինքն իրեն հարց տա` արդյո՞ք ինքը պատրաստ է էդ ամենը միավորելու մեկ այլ մարդու հետ իր ամբողջ կյանքում: Եթե իսկապես առկա է էդ ցանկությունը, և հասկանալի է, թե իրականում ինչ քայլի է դիմում` ընտանիք ստեղծելով, ուրեմն ամեն ինչ էլ թե լավ կլինի, թե ամուր:
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 03.06.2010, 13:52:

  17. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    A.r.p.i. (03.06.2010), Amaru (03.06.2010), E-la Via (03.06.2010), Tig (03.06.2010), Արևածագ (03.06.2010), Արևհատիկ (03.06.2010), Բարեկամ (11.06.2010), ՆանՍ (03.06.2010), Ուլուանա (03.06.2010)

  18. #26
    Պատվավոր անդամ Չամիչ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.01.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    2,308
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ռուսերենում մի լավ խոսք կա՝ любовь признак породы: Հայերեն չեմ կարողանում ճիշտ թարգմանել: Մի խոսքով, սերը այն կողմնորոշիչն է, որի առկայության դեպքում միայն ըտանիքը կարող է ճանաչվել վավերական: Երեխաները պետք է ծնվեն եւ մեծանան սիրո մեջ, սա օրենք է, որը խախտելու դեպքում լույս աշխարհ են գալիս թերարժեք, ոչ առողջ, չարացած եւ հասարակության համար վտանգավոր անձինք:
    Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:

  19. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    A.r.p.i. (03.06.2010), Ariadna (03.06.2010), E-la Via (03.06.2010), Արևհատիկ (03.06.2010), Հայուհի (03.06.2010), ՆանՍ (03.06.2010)

  20. #27
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Mankik-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ի՞նչն է կարեւոր ընտանիքը ամուր պահելու համար… սեր, հարգանք, վստահություն, երեխաներ… է՞լ ինչ:
    Ընտանիքի ամրությունը կարծում եմ առաջին հերթին գալիս է մարդու ներքին ամրությունից, միասին լինելու ցանկությունից ու միմյանց բավարարելու կարողությունից՝ բոլոր հարցերում, թե սեռական, թե հետաքրքրությունների, թե կենցաղային… մի խոսքով սենց շատ կարող ենք խորանալ, բայց սրանցից ամենաառաջնայինը կարծում եմ միասին լինելու երկկողմանի ցանկություննա ու այն, թե այդ ցանկությունը իրականացնելու համար ինչ ես անում… Իսկ ինչից է առաջանում ցանկությունը, երևի թե սիրելուց: Բայց սիրել ասվածը շատերի մոտ տարբեր ձևով է ընկալվում: Ինչքան էլ ուզումա ուժեղ սիրահարված լինես, ժամանակի հետ, եթե դու դրան չես խնամում այն սառումա, իսկ եթե փայփայում ես, սիրահարվածությունը վերածվումա սիրո, հոգատարության, նրա կողքին գտնվելու հաճուքյի…

    Այ խոսվեց սիրո մեջ հարգանքի ներառման մասին: Իհարկե սերը պիտի իր մեջ ներառի հարգանքը, բայց եթե մարդու մեջ չկա հարգանք կոչվածի մասին ճիշտ ձևավորված պատկերացում, ապա նա այդ հարգանքը տենց սխալ ձևով էլ կներառի իրա սիրո մեջ… Հա, ու ասեմ որ Արևածագի հետ էլ եմ համամիտ, որ սերը որոշակի «հաշվենկատության» տարբերակ է նաև… Ներքին մղման, գուցեև «չգիտակցված հաշվենկատություն»:

    Սեռական բավարարվածություն: Շատ կարևոր հանգամանք է ամրության պահպանման համար: Ու խնդիրը հեչ էլ միևնույն մարդու հետ հարաբերվելուց հոգնելը չի, այլ իրար հետ սիրով հարաբերվելու, իրար սիրով բավարարելու ու իրաիրց սիրով հաճույք ստանալու հարցնա: Թե չէ, կարաս 1000 հոգու հետ լինես, բայց ոչ մեկից էլ բան չհասկանաս…

    Իսկ ինչ վերաբերվումա հետաքրքրություններին, ապա իհարկե դրանք իրար կապող նպաստավոր բաներ են: Չեմ պատկերացնում, թե միասին աշխատելը ինչքանով կկապի, բայց միասին պարելը՝ ավելի ճիշտ պարի պարապմունքի գնալը, թատրոն գնալը… մի խոսքով միևնույն հետաքրքրություննրը միասին բավարարելը հաստատ իրար կապող նպաստավոր պայմաններա ստեղծում ու ամրացնումա ընտանիքը…

    Վստահությունը՝ կարծում եմ վստահությունը ցանկացած հարաբերությունների ամրության համարա էլ առաջնային է…

    Իսկ երեխանե՞րը… չեմ կարծում, որ երեխաները կարող են ամրության գրավական լինել: Եթե մարդիկ օտարացել են իրարից, բայց ապրում եմ միասին զուտ երեխաների խաթեր, ապա դա ամրություն անվանելը այնքան էլ իրատեսական չի: Կան չէ՞ զույգեր, որ երեխա չունենալու պատճառով բաժանվում են: Բայց չեմ կարծում, որ դա է նրանց բաժանման հիմնակար պատճառը: Եթե նրանք բաժանվում են, ապա երեխա ունենալու դեպքում էլ, եթե չբաժանվեն էլ, ապա հաստատ «միասին» էլ չեն լինի…

    Այնպես որ, ոնց մտածում եմ ամրության առաջնային հարցը ցանկություննա ու էդ ցանկության պահպանումը…

    Բայց մեկա իսկզբանէ մարդու մեջ պիտի դրված լինի սիրելու ու սիրվելու կարողությունը…
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  21. Գրառմանը 13 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    aerosmith (03.06.2010), Agni (03.06.2010), Cassiopeia (04.06.2010), E-la Via (03.06.2010), Katka (03.06.2010), My World My Space (03.06.2010), Rhayader (03.06.2010), Արևածագ (03.06.2010), Արևհատիկ (03.06.2010), Թիթիզ (03.06.2010), ՆանՍ (03.06.2010), Ուլուանա (03.06.2010), Չամիչ (03.06.2010)

  22. #28
    Exterminate Rhayader-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.09.2006
    Հասցե
    Մակոնդո
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    6,277
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կարող եմ մատնանշել Հայաստանում խիստ ակտուալ մի խնդիր, որը կարող է խոչնդոտել ամուր ընտանիքի կայացմանը: Այս պահի դրությամբ Հայաստանում գործում են ընտանիքի երկու մոդելներ՝ կենտրոնացված (հաճախ՝ պատրիարխալ) ու, այսպես կոչված, «դեմոկրատական»: Եթե ընտանիքի կենտրոնացված մոդելը, երբ ընտանիքի բոլոր անդամները ենթարկվում են մեկին՝ «տան մեծին» (պատրիարխալում՝ հորը կամ ավելի ավագ սերնդի արական սեռի ներկայացուցչին) բարեբախտաբար արդեն շունչը փչում է, ամենամեծ պրոբլեմները սկսում են այսպես կոչված «անցումնային» ընտանիքներում, որոնք փորձում են համատեղել ընտանիքների երկու մոդելներն էլ:
    Ըստ էության, բոլորս էլ գիտենք, որ երբ մարդը սեփական անձնական կյանք չունի, նա խիստ հակում ունի խցկվել ուրիշների կյանքի մեջ. շենքի մուտքի մոտի «Պառավ & Co» ինֆորմացիոն ընկերությունը ձեզ օրինակ: Դե պատկերացրեք, թե ինչ է տեղի ունենում ծնողների հետ, որոնք այդքան հպարտությամբ սիրում են պնդել, որ «հրաժարվել են իրենց կյանքից հանուն երեխաների»: Փաստորեն, նրանք ոչ թե հրաժարվել են անձնական կյանքից երեխաների մասին հոգալու համար, այլ որ հոգան, որ իրենց երեխաներն էլ անձնական կյանք չունենան՝ ոչ իրենց հետ, ոչ էլ սեփական ընտանիքում (հակառակ դեպքում նրանց միշտ կարելի է վատ ծնող անվանել, քանի որ սեփական ծնողների «զոհողություններին» պատրաստ չեն գնալ):
    Մասնավոր օրինակ. հայրական կողմից ունենալով բավականին անհաջող ազգականների մասնավոր և ընդհանուր դեպքեր, հաճախ եմ լսել «հլա դրան տես, երեխային թողած՝ կաֆե է գնացել» ու այլ նման կարգի բամբասանքներ ազգակիցների ու սեփական երեխաների, ինչպես նաև հարևանների ու պարզապես կողմնակի մարդկանց նկատմամբ:
    Էլի այս երևույթի աբսուրդ արտահայտում. ծնողները պահանջում են երեխայից ինքնուրույն լինել: Բնական պահանջ է թվում, բայց երբ երեխան փորձում է մի բան ինքնուրույն անել, ծնողը միանգամից միջամտում է, պնդելով, որ երեխան չի կարողանա: Ու միշտ պահանջում են, որ երեխան ԻՆՔՆՈՒՐՈՒՅՆ ԱՆԻ ԱՅՆ, ԻՆՉ ԾՆՈՂՆԵՐՆ ԵՆ ՈՒԶՈՒՄ, ՈՐ ՆԱ ԱՆԻ: Փաստորեն, ծնողներն ընդամենը ալարում են հրամայել:
    Եթե ուզում ես, որ երեխադ ինքնուրույն լինի, պատրաստ եղիր, որ նա բաներ է անելու, որոնք այն չեն լինի, ինչ դու կուզեիր, որ նա աներ, այն չեն լինելու, ինչ դու ինքդ կանեիր: Երբ ինձ հայրս ասաց, որ ես եմ որոշելու, թե ինչ մասնագիտություն եմ ուզում ստանալ, ես ասացի՝ բժիշկ: Նա սկսեց ծաղրել, ասել՝ քեզանից ինձ բժիշկ և այլն: Ի վերջո խոսակցությունն ավարտվեց նրա պնդումով, որ չի պատրաստվում բժշկականի վարձ տալ: Ու դա, համոզված եմ, կվերաբերեր ցանկացած ոչ ինժեներային մասնագիտության (հետագայում դա հաստատվեց): Անշուշտ իմ հայրը վատագույն հոր օրինակ չի կարող կոչվել՝ գոնե աշխատում է ու չի հարբում, բայց հաստատ մտնում է վատագույնների տասնյակի մեջ: Ու ի՞նչ պատճառով. նա նախապես պլանավորում է իր երեխաների կյանքը (մի անգամ բերանից թռցրեց, որ հատուկ էր ինձ ծանոթացնում իր ընկերների աղջիկների հետ՝ հուսալով, որ նրանցից որևէ մեկին կսիրեմ ու կամուսնանամ հետը), ու ամեն ինչ անում է, որ իր պլանով գնա: Ու համոզված է, որ ճիշտ է: Ի՞նչ է սա, եթե ոչ տարրական մանիպուլյացիա, որպես անհատականություն երեխային ընկալելու անկարողություն, բռնակալություն ու հարգանքի իսպառ բացակայություն:
    Մի ընդունեք սա որպես բողոք՝ ես իմ խնդիրն արդեն լուծել եմ: Հաճախ՝ նրա շնորհիվ, որ երևույթը ծայրահեղ արտահայտումներով էր ի հայտ գալիս: Հայրս չէր կարողանում շահել իմ սերն ու այն օգտագործել իր նպատակներով: Շատ ավելի հեշտ է մանիպուլյացիա իրականացնել երեխաների նկատմամբ, ովքեր սիրում են իրենց ծնողին:
    Եթե երեխաները սովորաբար «հնազանդ» են, ապա կնոջ նկատմամբ ամուսնու վերաբերմունքը շատ ավելի սուր խութերի կարող է բախվել: Նախամուսնական սեռական հարաբերություններին իմ կողմ լինելը մի կողմից հիմնավորվում է նրանով, որ կինը կկարողանա ամուսին ընտրել, որը կբավարարի իր սեռական կարիքները: Եթե սկզբնական շրջանում սա մեծ պրոբլեմ չի, ապա տարիների հետ կուտակվում է ու նպաստում, որ ամուսինն ու կինն օտարվեն իրարից:
    Ցավոք, մեր հասարակության մեջ աբսուրդ է համարվում, որ կինն իր համար տղամարդ ընտրի. ո՜չ, տղամարդն ի՛նքը պետք է ընտրի կնոջը, նվաճի, ամուսնանա, դոմփի, պահի ու ծեծի: Հենց այս ֆորումում ոմն մարդու աչքին, ականջին ու քթին ոչ այնքան հաճելի մեկն այսպիսի կարծիք էր արտահայտել.
    Մեջբերում Mefistofel-ի խոսքերից
    Կարևորը այդ անձը քեզ նվիրվի իսկ դու իրան... իսկ նրա չկույս լինելու բազառը թող լինի տղու համար զապասնոյ վեճի թեմա (զուտ նրա համար , որ մեկ-մեկ կարանա տեղին գոռգօռա)
    Աղբյուրն՝ այստեղ (ի միջի այլոց, ո՞վ է «կարմիր խնձորիկ» թեման թեգ արել որպես «կարմիր ծիրան», աթոռից ընկա):
    Ի՞նչ ընտանեկան կյանք է սպասում այս մարդուն ու նրա թեորետիկ ապագա կնոջը, եթե նա արդեն նախորոք մտածում է «վրան տեղին գոռգռալու զապասնոյ վեճի թեմաներ» հավաքելու մասին: Մնում է միայն հուսալ, որ կամ նա ժամանակի հետ կհասունանա ու կսովորի հարգել կանանց, կամ էլ նրա թեորետիկ կինն այդպես թեորետիկ էլ կմնա:
    Ուզու՞մ եք սովորել: Ուսումնասիրեք, թե ինչն է բերում ընտանիքների քանդվելուն: Ամենածայրահեղ դեպքերը: Ու տեսեք, արդյո՞ք դուք ինքներդ փոքր չափի մեջ չեք անում այդ ամենը: Որովհետև եթե թույնի մեծ դոզան ընտանիքը միանգամից է քանդում, ապա փոքր դոզան՝ դանդաղ: Ու ամենավատ արդյունքը, որին կարող եք հասնել, բնավ բաժանվելը չի. բաժանվելը հնարավորություն է նոր կյանք սկսել՝ հին սխալները հաշվի առնելով: Շատ ավելի սարսափելի է, երբ մարդիկ սկսում են ատել իրար, բայց շարունակում են մնալ իրար կողքի, քանի որ սովորել են իրար, կամ երեխաներին են խղճում, կամ ամաչում են բաժանվել, կամ էլ, ասենք, մարդը սպառնում է կնոջը, որ կսպանի, եթե կինը փորձի բաժանվել (այո, այսպիսի դեպք էլ գիտեմ):
    "Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"

    Voice of the Nightingale - իմ բլոգը

  23. Գրառմանը 11 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    aerosmith (03.06.2010), AniwaR (03.06.2010), Cassiopeia (04.06.2010), E-la Via (03.06.2010), kyahi (03.06.2010), Tig (03.06.2010), Արևածագ (03.06.2010), Արևհատիկ (03.06.2010), Էլիզե (03.06.2010), Ուլուանա (03.06.2010), Չամիչ (03.06.2010)

  24. #29
    Կազմակերպված պարմանուհի Էլիզե-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    29.03.2010
    Հասցե
    Մեր տուն
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    671
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սիրել և սիրվել + գնահատել և գնահատվել + ուրախանալ ՆՐԱ ներկայությամբ և ուրախացնել ՆՐԱՆ քո ներկայությամբ + նայել իրար աչքերի մեջ և հասկանալ ամեն ինչ + լինել առողջ և ունենալ առողջ բալիկներ= ամուր ընտանիք
    Կյանք ա, ամեն ինց պատահում ա... (c) Սուսանիկ

  25. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    A.r.p.i. (03.06.2010), E-la Via (03.06.2010), Rhayader (03.06.2010), Արևհատիկ (03.06.2010), Հայուհի (03.06.2010)

  26. #30
    արևելքից Արևածագ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.01.2010
    Հասցե
    Սարատով
    Գրառումներ
    1,326
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իհարկե, ‎Rhayader - ի կոթողային գրառումից հետո դժվար է որևէ բան ավելացնելը, բայց մի երկու նկատառում ունեմ: Նախ՝ նրա նման զավակ ունենալը թե մեծ հպարտություն ու երջանկություն է, թե՝ մեծագույն խնդիր: Իր մաքսիմալիզմով և ոչ միայն ծնողների հետ, այլև ցանկացած տիպի հարաբերություններում որևէ զիջումի չգնացողը, բնականաբար, որպես առաջին ախոյան պիտի ընտրեր հորը: Ոչ թե այն պատճառով, որ հայրը վատն է ու անպայման ձգտում է կասեցնել որդու «թռիչքը», այլ հենց թեկուզ կենսաբանական որոշ առանձնահատկություններից ելնելով: Տեսեք, բնության մեջ էլ հաղթանակի բոլոր դափնիները, որսի լավագույն կտորները, հոտի կամ ոհմակի էգերը բաժին են հասնում դոմինանտ դիրք գրավող արուին: Քանի նա ուժեղ է, կարողանում է պահել իր դիրքը, նշում է տարածքներն ու կռվում օտարների դեմ: Բայց գալիս է ծերության ժամանակը, երբ ուժերն այլևս առաջվանը չեն ու մի գեղեցիկ օր էլ՝ նախկին «արքան» տեղը զիջում է ջահել «առաջնորդին»: Ոչ թե հեշտ ու հանգիստ, այլ ահագին կռիվ տալով ու արյուն թափելով: Մարդիկ էլ միս ու արյուն ունեցող կենդանիներ են, բայց էվոլուցիայի շնորհիվ՝ ժանիքների ու ճանկերի կռիվը փոխարինել են... լեզվակռվով: Այդ լեզվակռիվների քաղաքակիրթ տարբերակի մասին դպրոցում էլ են սովորեցնում՝ հայրերի և որդիների անտոգոնիզմ՝հաջորդը գալիս է նախորդին հերքելու. և այսպես շարունակ: Տուրգենևի «Հայրեր և որդիներն» էլ այս թեմայով է: Այնպես որ՝ «Լուսնի տակ և' ոչ մի նոր բան չկա»:
    Հայկական պատրիարխատի մասին կարող եմ հավելել, որ չնայած դրա շնորհիվ մինչև իննսունականների սկիզբը Հայաստանն ամուսնալուծությունների թվով աշխարհում վերջին տեղերից մեկում էր, բայց մի քանի տարի առաջ պատահաբար կարդացի, որ անձնական կյանքում իսկապես դժբախտ մարդկանց քանակով էլ ,հարցումների արդյունքներով , Հայաստանը զիջել էր միայն... Ռումինիային: Ասել, թե կանայք, որ տասնամյակներ ապրել են սկզբից հոր, հետո ամուսնու իշխանության ներքո, միանշանակ, դժբախտ են եղել, չի կարելի: Կամ նրանց թուլամորթ ու վախկոտ կոչել: Ժամանակներն էին այդպիսին:
    Դեռ այսքան երկար «փիլիսոփայած» չկայի...

  27. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Rhayader (03.06.2010), Tig (03.06.2010), Չամիչ (03.06.2010)

Էջ 2 3-ից ԱռաջինԱռաջին 123 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ակումբը մեկ ընտանիք...
    Հեղինակ՝ VisTolog, բաժին` Զվարճալի
    Գրառումներ: 592
    Վերջինը: 01.04.2019, 19:28
  2. Կրոն և ընտանիք
    Հեղինակ՝ Ավետիք, բաժին` Կրոն
    Գրառումներ: 0
    Վերջինը: 01.06.2012, 17:02
  3. Երջանիկ ընտանիք
    Հեղինակ՝ Vaho, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 8
    Վերջինը: 28.11.2008, 02:37
  4. Ակումբը մեկ ընտանիք...
    Հեղինակ՝ VisTolog, բաժին` Դեսից - Դենից
    Գրառումներ: 0
    Վերջինը: 19.10.2008, 21:04
  5. Աշխատանք թե՞ Ընտանիք
    Հեղինակ՝ Paradise, բաժին` Ոչ հայերեն ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 2
    Վերջինը: 27.03.2008, 20:34

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •