Ժառինը ավելի շատ ձայնային փորձեր են, քան երաժշտություն։ Ես փոքրուց լսում եմ ու մինչև այսօր իր «երաժշտությունը» չեմ կարողանում համարել երաժշտություն, ինչպես Լինչի ստեղծագործությունները՝ ֆիլմ։
Իսկ տիզերք-միզերքը սուբյեկտիվ ընկալման հարց է (նայիր ավատարիս տակ գրված հասցես)։
Իսկ Ժառը ինքը բողոքում է, որ շատերը կարծում են, թե իր առաջին ալբոմը՝ Oxygen-ը տիզերքի մասին է. «With the Oxygene I wanted to draw attention to the poisoned state of planet earth»։
Էջանիշներ