Ժան Միշել Ժառ/Jean Michel Jarre

[Smokie]

Smokie, շնորհակալ եմ մեկնաբանության համար։ Մի քանի մեկնաբանություններ էլ իմ կողմից


Space-ի հիմնադիրն է Դիդիե Մարուանին (Didier Marouani)։ Իրանք իրար իրոք նման են, բայց ես մինչև հիմա չեմ հանդիպել որևէ փաստի, որ Ժառը Space խմբի հիմնադրման ու ստեղծագործական գործունեության հետ որևէ կապ է ունեցել։ Մամուլը երբեմն Ժառին ու Դիդիեյին ներկայացնում է որպես թշնամիներ։ Ես կարդացել եմ մի քանի ինետրվյուներ, որտեղ իբր թե Դիդիերը Ժառին անպատվում է։ Սակայն Դիդիեն ժխտում է, որ ինքն այպիսի բան է ասել։

Ես նույնպես շնորհակալ եմ
Հետաքրքիր ինֆորմացիա էր: Փաստորեն ես Space-ի որոշ ստեղծագործություններ էի լսել ու Jarre-ի Oxygen (7-13) ալբոմը, կարծում էի նույնն է:

Ինտերնետս դանդաղ է, այդ պատճառով միայն սկիզբը լսեցի։ Դա հենց ալբոմի օրիգինալ տարբերակն է։ Բայց կան բազմաթիվ ռեմիքսներ։ Գուցե այդ ռեմսներից մեկն ես լսել։

Կարծում եմ, որ Ժառի երկրորդ Oxygene ալբոմը (Oxygene 7-13) մեծ նշանակություն ունի էլեկտրոնային երաժշտության պատմության մեջ, քանի որ ես այդ ալբոմը համարում եմ հին սերունդի և գերժամանակակից սինթեզատորների լավագույն համադրում։

Բազմաթիվ հայտնի DJ-ներ այս ալբոմի ստեղծագործությունները ներկայացրեցին որպես ռեմիքս սինգլներ։ Ինձ ամենաշատը դուր են գալիս DJ Sash-ի և Dado-ի մշակումները։

Խոսքը Oxygene 7-ի մասին էր, որը նման է 12-ին:

Ժառի գործերում շատ հետաքրքիր կարող է լինել, եթե փորձես բացահայտել ստեղծագործությունների բոլոր շերտերը՝ layer-ները։ Օրինակ Oxygene ալբոմում Ժառը գործածում է մոտ 70 էլեկտրոնային գործիք ու շատ հարուստ է ձայներով։ Ժառի երևի թե բոլոր ստեղծագործությունները բաղկացած են բազմաթիվ շերտերից ու լսելու ընթացքում դրանք հայտնաբերելը, իսկապես շատ հետաքրքիր է։

Իմ ռուս ընկերներից երկուսը այնքան ուշադիր են լսել, որ մի քանի ալբոմներում հայտնաբերել են հստակ բառեր։ Դրանցից երկուսը ռուսրեն բառեր են։

Մի խոսքով, Ժառը իմ համար ոչ թե երաժիշտ է, այլ ձայների գիտնական

Jarre ջան ինձ նրա ստեղծագործությունները հիմա ավելի են պետք քան երբեւէ՝ ուսումնասիրելով նրան, ես կարող եմ ավելի շատ բան հասկանալ ընտրածս մասնագիտությունից, որը դեռ սովորում եմ ու շատ հետաքրքիր է ինձ համար:

[Jarre]

Ֆրանսիական հեղինակավոր Qobuz կայքը ամփոփելով 2011 թվականի տվյալները, հրապարակել է կայքի որոնման համակարգով ամենաշատը փնտրված և գնված ալբոմների ցուցակը։

«Էլեկտրոնային երաժշտություն» կատեգորիայում Ժան Միշել Ժառի ալբոմներից 4-ը գրավել են առաջին, երկրորդ, վեցերորդ և տասներորդ հորիզոնականները։ Ահա դրանք.

1 OXYGENE


2 EQUINOXE


6 RARITIES


10 MAGNETIC FIELDS



Իսկ եթե խոսենք Ժառի լավագույն ալբոմների մասին (լավագույն ասելով նկատի ունեմ երաժշտագետների և երաժշտական քննադատներից մեծամասնության կարծիքը, ովքեր ներկայացնում են Ժառի լավագույն համարվող ալբոմները։ Իսկ ես կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր ալբոմ ունի իր ակնառու յուրահատկությունները, որոնք դրանց դարձնում են ունիկալ։ Ուստի այս կոնկրետ դեպքում ես չեմ ընդունում «լավագույն» գնահատականը և որակավորումը։), ապա այս ցուցակում անպայման պետք է գտնվեին ZOOLOOK-ը, CHRONOLOGIE-ն և GEOMETRY OF LOVE ալբոմները։

[Հարդ]

Ստեղ կարծես թե ամբողջական կարծիք հայտնող գրառում չունեմ...

Ինձ հիացնում ա էն փաստը, որ Ժառը 1976 թվականին գրեց Օքսիջենը: Ախր Օքսիջենը (հիմնականում նկատի ունեմ առաջին մասը) էնքան բարձր քաղաքակրթության արվեստ ա, որ երևի մենք հիմա էլ չենք հասել էդ կյանքին: Բայց փաստորեն երաժշտությունը մեզանից առաջ ա ընկել :

Ժառի գլխում ծնված տիեզերական երաժշտությունը մեկ մեկ էնքան թախծոտ ա լինում, որ մտածում ես, թե տիեզերքն ա լացում...
(աներևակայելի, ներդաշնակ, գեղեցիկ գործ ա)


Իհարկե Ժառը միշտ պահել ա իր բարձր որակը ստեղծագործելուց (բացառությամբ առաջին 2 ալբոմերի) բայց իրա գագաթնակետը ես համարում եմ 1976 ու 1978 թվականները, երբ գրում ա համապատասխանաբար Oxygene և Equinoxe ալբոմները: Բայց բացի դրանք կան Magnetic Fields, Rendez-Vous, Chronologie ու էլի հզոր ալբոմներ, բայց վերը նշվածներն ուրիշ կինոյից են :

Բայց էսքանի հետ կա մի բան, որն իմ դուրը չի գալիս: Ժառն ունի մի քանի գործեր, որոնք ընդհանրապես չեմ սիրում ու անգամ չեմ էլ ուզում լսել: Երևի պատճառն էն ա, որ դրանք չափազանց «իրենց ժամանակի» գործերն էին ու հիմա նավթալինի հոտը շատ ա գալիս...
Ու հետաքրքիրն էն ա, որ շատ Ժառ սիրողներ եմ տեսնում, ովքեր իր երաժշտությունը սիրում են հենց էդ գործերի համար:

Ի միջի այլոց, Oxygene 7-13 ալբոմը, որ թողարկվեց 1997 - ին շատ շատ ա դուրս գալիս : Անգամ եթե որպես ալբոմ հասկացողություն համեմատենք «հայր» Օքսիջենի հետ, ապա սա ավելի լավն ա: Ճիշտ ա, ստեղ չկա առաջին մասի չափ հանճարեղ գործ, բայց երբ նայում ես մնացած գործերին, հասկանում ես, որ սա մի քիչ ավելի լավն ա :

-------------------------

Հետաքրքիրն էն ա, որ ամենափոքր տարիքից եմ Ժառի երկրպագու եղել, առանց իմանալու

[Jarre]

Ստեղ կարծես թե ամբողջական կարծիք հայտնող գրառում չունեմ...

Ինչ որ մի ժամանակ, ինչ որ մեկը ասել ա՝ «լավ է ուշ քան երբեք»

Ինձ հիացնում ա էն փաստը, որ Ժառը 1976 թվականին գրեց Օքսիջենը: Ախր Օքսիջենը (հիմնականում նկատի ունեմ առաջին մասը) էնքան բարձր քաղաքակրթության արվեստ ա, որ երևի մենք հիմա էլ չենք հասել էդ կյանքին: Բայց փաստորեն երաժշտությունը մեզանից առաջ ա ընկել :

Իմ մոտ նույնպես այդպիսի կարծիք է այս ալբոմի վերաբերյալ։ Ի դեպ, հանդիպել եմ մի քանի երաժիշտների, ովքեր Ժառով շատ տպավորված չեն ու էտքան էլ չեն սիրում, ու հետաքրքիրն էն ա, որ հենց իրանք ասում են, որ Ժառի ստեղծագործություններից շատերը ժամանակից շատ առաջ են անցած։ Նրանցից ոմանք անգամ կարծիք են հայտնել, որ Oxygene, Equinoxe և Zoolook ալբոմները ապագա սերունդները դասելու են դասական երաժշտության շարքին։ Ես ոգևորված չեմ ապագայի այս կանխատեսումամբ, այլ ոգևորված եմ նրանով, որ ժամանակակից երաժշտասեր անհատը, ով տարված չէ Ժառով, այդպիսի կարծիք է հայտնում նրա երաժշտության մասին։

Ժառի գլխում ծնված տիեզերական երաժշտությունը մեկ մեկ էնքան թախծոտ ա լինում, որ մտածում ես, թե տիեզերքն ա լացում...
(աներևակայելի, ներդաշնակ, գեղեցիկ գործ ա)

Հա, Oxygene 2-ը յուրահատուկ գործ ա։ Ես ահավոր շատ սիրում եմ ամենասկիզբը՝ էն գլխավոր թեմային նախապատրաստող հատվածը, մեկ էլ վերջնամասը՝ գլխավոր թեմայից հետոն։

Իհարկե Ժառը միշտ պահել ա իր բարձր որակը ստեղծագործելուց (բացառությամբ առաջին 2 ալբոմերի)

Հարդ ուղղակի ուզում եմ ջոգեմ ինչ ես ուզեցել ասես։ Ի նկատի ես ունեցել, որ Ժառը որակը պահել ա հատկապես առաջին երկու ալբոմներո՞ւմ։

բայց իրա գագաթնակետը ես համարում եմ 1976 ու 1978 թվականները, երբ գրում ա համապատասխանաբար Oxygene և Equinoxe ալբոմները: Բայց բացի դրանք կան Magnetic Fields, Rendez-Vous, Chronologie ու էլի հզոր ալբոմներ, բայց վերը նշվածներն ուրիշ կինոյից են :

Հարդ, ինձ շատ հետաքրքիր ա, թե դու ինչ կարծիք ունես Zoolook-ի մասին։ Կգրե՞ս։
Ես միշտ կարծել եմ, որ ուրիշ մարդկանց համար Ժառի ամենաակնառու ալբոմներն են՝ Oxygene-ը, Exquinoxe-ը, Zoolook-ը, Chronologie-ն և Geometry Of Love-ը (սա դասական Ժառից շատ տարբերվող, բայց միևնույն ժամանակ ահավոր հաջողված ու յուրօրինակ ալբոմ ա)։

Բայց էսքանի հետ կա մի բան, որն իմ դուրը չի գալիս: Ժառն ունի մի քանի գործեր, որոնք ընդհանրապես չեմ սիրում ու անգամ չեմ էլ ուզում լսել: Երևի պատճառն էն ա, որ դրանք չափազանց «իրենց ժամանակի» գործերն էին ու հիմա նավթալինի հոտը շատ ա գալիս...
Ու հետաքրքիրն էն ա, որ շատ Ժառ սիրողներ եմ տեսնում, ովքեր իր երաժշտությունը սիրում են հենց էդ գործերի համար:

Ես հաստատ Ժառի էտ սիրողների շարքում եմ դասվում

Ի միջի այլոց, Oxygene 7-13 ալբոմը, որ թողարկվեց 1997 - ին շատ շատ ա դուրս գալիս : Անգամ եթե որպես ալբոմ հասկացողություն համեմատենք «հայր» Օքսիջենի հետ, ապա սա ավելի լավն ա: Ճիշտ ա, ստեղ չկա առաջին մասի չափ հանճարեղ գործ, բայց երբ նայում ես մնացած գործերին, հասկանում ես, որ սա մի քիչ ավելի լավն ա :

Գիտես չէ՞, Ժառի ֆորումներում համարյա 99%-ը կարծում է, որ Oxygene 7-13-ը ավելի թույլ է, քան հայր/մայր Oxygene-ը։
Իսկ Ժառի ալբոմների իմ ընկալումը մի փոքր բարդ է։ Բայց մի խոսքով ասած ես չեմ համեմատում իրա ալբոմները։
Առաջին Թթվածինը Ժառը գրեց 30 տարեկանում, երկրորդը 50։ Իմ սուբեկտիվ ընկալմամբ ես էտ էրկու ալբոմներում շատ հստակ տեսնում եմ երկու տարբեր Ժառերին։ Ու ավելի շատ եմ սիրում Երկրորդ Թթվածինը ակնառու ցույց տվեց Ժառի էվոլյուցիան՝ թե՛ որպես անհականության, և թե՛ որպես արվեստագետ։ Էտ ալբոմից ես ամենաշատը սիրում եմ առաջին 15 վայրկյանները։ Հանճարեղ ձևով ա սկսում ալբոմը։

-------------------------

Հետաքրքիրն էն ա, որ ամենափոքր տարիքից եմ Ժառի երկրպագու եղել, առանց իմանալու

Կարևորը եղել ես այդ երաժշտության ազդեցության տակ, մնացածը՝ հեղինակ, մեղինակ երրորդական են

[Jarre]

Հարդ, մեկ էլ մոռացա ասեմ։ Բոլորին թվում է, որ Oxygene-ը ստեղծագործելիս Ժառը ոգեշնչված է եղել տիեզերքով։ Երկար տարիներ ես էլ էի այդպես կարծում։ Իսկ Ժառը նագլիավարի լռում էր մինչև 2007 թվականը՝ Oxygene-ի 30 ամյակը։ Էտ ժամանակ միայն նա խոստովանեց, որ ալբոմը նվիրված է Երկիր մոլորակին և մեր շրջակա միջավայրին։

[Հարդ]

Ինչ որ մի ժամանակ, ինչ որ մեկը ասել ա՝ «լավ է ուշ քան երբեք»

Հետո էլի ասողներ են եղել

Հա, Oxygene 2-ը յուրահատուկ գործ ա։ Ես ահավոր շատ սիրում եմ ամենասկիզբը՝ էն գլխավոր թեմային նախապատրաստող հատվածը, մեկ էլ վերջնամասը՝ գլխավոր թեմայից հետոն։

Երևի նկատի ունեիր Էքինոքս 2 - ը

Հարդ ուղղակի ուզում եմ ջոգեմ ինչ ես ուզեցել ասես։ Ի նկատի ես ունեցել, որ Ժառը որակը պահել ա հատկապես առաջին երկու ալբոմներո՞ւմ։

Ոչ, Օքսիջենից ու Էքինոքսից հետո: Առաջին երկու ալբոմները մի տեսակ ոնց որ էքսպերիմենտալ ու իրանցից արժեք չներկայացնող ալբոմներ լինեն: Բայց ես կարծում եմ, որ դրանցից հետո բխեց Օքսիջենը ու եթե դրանք չլինեին, ինքը պատրաստ չէր լինի Օքսիջեն գրելուն:

Հարդ, ինձ շատ հետաքրքիր ա, թե դու ինչ կարծիք ունես Zoolook-ի մասին։ Կգրե՞ս։
Ես միշտ կարծել եմ, որ ուրիշ մարդկանց համար Ժառի ամենաակնառու ալբոմներն են՝ Oxygene-ը, Exquinoxe-ը, Zoolook-ը, Chronologie-ն և Geometry Of Love-ը (սա դասական Ժառից շատ տարբերվող, բայց միևնույն ժամանակ ահավոր հաջողված ու յուրօրինակ ալբոմ ա)։

Zoolook - ին շատ չեմ անդրադարձել, քանի որ Ժառին բնորոշ խորհրդավորությունը չեմ տեսել: Բայց բավականաչափ լսել եմ ու ասեմ, որ բավական հետաքրքիր ալբոմ ա, հետաքրքիր ռիթմերով: Կարծում եմ գրելուց տիտանական աշխատանք ա տարվել, քանի որ զգացվում ա, որ շատ տարբեր մշակույթներից վերցված էլեմենտներ կան: Երբ ասում էի իմ չսիրած գործերի մասին, ալբոմի Zoolookologie գործը հենց ցայտուն օրինակն ա էդ տիպի գործերի: Կառանձնացնեմ Էթնիքոլորը, որն իսկականից հզոր գործ ա ու կարծում եմ որ մենակ էդ գործի վրա ահռելի աշխատանք կա կատարված:

Գիտես չէ՞, Ժառի ֆորումներում համարյա 99%-ը կարծում է, որ Oxygene 7-13-ը ավելի թույլ է, քան հայր/մայր Oxygene-ը։
Իսկ Ժառի ալբոմների իմ ընկալումը մի փոքր բարդ է։ Բայց մի խոսքով ասած ես չեմ համեմատում իրա ալբոմները։
Առաջին Թթվածինը Ժառը գրեց 30 տարեկանում, երկրորդը 50։ Իմ սուբեկտիվ ընկալմամբ ես էտ էրկու ալբոմներում շատ հստակ տեսնում եմ երկու տարբեր Ժառերին։ Ու ավելի շատ եմ սիրում Երկրորդ Թթվածինը ակնառու ցույց տվեց Ժառի էվոլյուցիան՝ թե՛ որպես անհականության, և թե՛ որպես արվեստագետ։ Էտ ալբոմից ես ամենաշատը սիրում եմ առաջին 15 վայրկյանները։ Հանճարեղ ձևով ա սկսում ալբոմը։

Երեսո՞ւն: Իմ հաշվարկներով 28: Ու ընդհանրապես, զարմանում եմ: Փաստորեն լուրջ գործեր սկսել ա գրել 28 տարեկանից նոր, իսկ մինչ էդ ինչո՞վ ա զբաղվել, ինձ շատ հետաքրքիր ա:

Կարևորը եղել ես այդ երաժշտության ազդեցության տակ, մնացածը՝ հեղինակ, մեղինակ երրորդական են

Չես պատկերացնի Էդքան էլ շուտ չէ, բայց մի 6 տարի առաջ ԱԼՄ - ով «Զարմանադարան» կոչվող հաղորդում կար, միշտ պարտաճանաչ նայում էի, որ գոնե մի հատված Օքսիջենից լսեմ :

Իսկ Էքինոքս 5 - ը վաբշե փոքր տարիքից եմ սիրել Դե 3 տարեկանից քոլեջում եմ սովորել, մի օր էկել էին ինձ նկարել էին, հետո ցույց տալուց էդ գործի տակ էին ցույց տվել մենք էլ ձայնագրել էինք էդ վիդեոմագնիտաֆոնով Մինչև էսօր կա Բայց դե մինչև Ժառ լսելս ինչ իմանայի, որ իրա գործն ա:

[Jarre]

Սանկտ Պետերբուրգում բնակվող հայազգի մի տղա հանպատրաստից նվագում է ամբողջ OXYGENE ալբոմը դաշնամուրի վրա։ Իմ ընկալմամբ շատ հետաքրքիր ա ստացվել։

ՀԳ՝ արա, ոնց եմ ուրախանում, որ հայերը սենց բաներ են անում

ՀՀԳ՝ OXYGENE ալբոմը Ժառի թվով 3-րդ ալբոմն է (չհաշված AOR օպերան և ֆրանսիական շանսոնեների հետ թողարկած ալբոմները)։ Ալբոմը թողարկվեց 1976 թվականին և երաժշտական քննադատները կարծում են, որ հենց այս ալբոմը նրան բերեց համաշխարհային ճանաչում։ Ինձ համար OXYGENE-ը էլեկտրոնային երաժշտության լավագույն նմուշներից մեկն է։

OXYGNE 1-3


OXYGENE 4-6

[Jarre]

Սա էլ ամբողջությամբ EQUINOXE ալբոմը Միքայլ Թովմասյանի կատարմամբ։ Անցյալ գրառմանս մեջ գրել էի, որ Միքայելը ապրում է Ռուսաստանում։ Ես ճշտեցի, նա ապրում է Երևանում։ Պարզապես վիդեոները տեղադրում է նրա բարեկամը Ռուսաստանից։ Լավ առիթ է Հայաստան այցելելու համար

Equinoxe-ը Ժառը թողարկել է 1978 թվականին։ Երաժշտական քննադատները, մեկնաբանները, ինչպես նաև որոշ երաժշտական կայքեր այս ալբոմը դասում են էլեկտրոնային երաժշտության երբևէ թողարկված լավագույն և ամենաշատը լվսած ալբոմների շարքին։

Հաճելի ունկնդրում

EQUINOXE 1-3


EQUINOXE 4


EQUINOXE 5-8

[Smokie]

Շա՜տ հետաքրքիրէ Ժառ ջան: Ես է՛լ շատ ուրախացա, հերթական հայ տաղանդի բացահայտումով, բայց ցավոք սրտի դեռ չեմ կարող դիտել տեսահոլովոկները:
Jarre-ի Exuinoxe ալբոմը մի այլ կարգի դուրս եկել է

[Jarre]

Հա, հասկանում եմ, որ ոչ մի արտառոց բան չկա։ Որ մարդուն հրավիրել են գնում ա։ Բայց մեջս ընենց նախանձ ա, չեք պատկերացնի

Լրիվ էն ով տ**** ով սանատորիա գնա վիճակն ա։ Էսքան տարի էտքան նամակներ գրելուց, անձնական հանդիպումներ ունենալուց հետո, էսօր տեղեկություն եմ ստանում Ժառի մենեջմենթից, որ ինքը Ադրբեջանի առաջին տիկնոջ պաշտոնական հրավերով հնարավոր ա մեկնի այդ երկիր։ Ինչ որ ցուցահանդեսի պիտի մասնակցի, հետո մաստեր կլաս անցկացնի կոնսերվատորիայում։ Հըլը հաստատված չի, բայց փաստը էն ա, որ նման բարձր մակարդակով հրավեր ա ստացել։

Իսկ էտ իմ երազանքն էր, որ դաժը եթե համերգ չէ, գոնե հյուր գա Հայաստան, մաստեր կլաս անցկացնի։ Ու էնքան մարդկանց հետ եմ հանդիպել էտ հարցը լուծելու համար (պաշտոնյա, գործարար, շոու բիզնեսի ներկայացուցիչներ)։ Բայց ոչ մեկը չուզեց էտ մի քանի հազար դոլարը ծախսել նման անհեռանկարային ու «անշահավետ» պրոեկտի վրա....

Ամեն դեպքում, հույս ունեմ, որ մի օր ինքը կգա Հայաստան

[Jarre]

Շնորհավոր 65 ամյակդ, Ժան Միշել

[Jarre]

Գազպրոմ կոչեցյալը Սոչիի օլիմպիական խաղերին նվիրված նոր համերգային սրահ ա բացել։ Կոչվում ա Գալակտիկա։ Բացումը Ժառն ա արել։
Բայց սիրտս էնքան ա խառնում..... Գազպրոմ, նացիստական ռուսաստան ու կողքը Ժառ..... Տխուր ա.... Բարոյականության տեսանկյունից։ Հանուն արդարության ասի գրեմ, որ իմանաք, որ իրանից վախտ ա լինում զզվում եմ

Իմ պատկերացրած Ժառը պիտի բոյկոտ էր Ռուսաստանի պես ապուշ երկրին ու հանրորեն հրաժարվեր, ոչ թե գնար Գազպրոմի կորպորատիվին նվաԳեր

[Smokie]

Jean Michel Jarre և գիթարիստ Patrick Rondat. Vivaldi-ի «Օգոստոս»:

Երկու համերգ:

[Jarre]

Ես սահմանեցի ռեկորդ
Երկու տարվա ընթացքում էս թեմայում ոչինչ չեմ գրել Գիտեմ, որ դրա համար շատ շնորհակալ եք )))

Բայց ուզում եմ կիսվել մի քանի նորություններով։


ՆՈՐՈՒԹՅՈՒՆ 1
2013-ին Ժան Միշելը ընտրվեց CISAC հեղինակավոր ֆեդերացիայի նախագահ։ CISAC-ի՝ Confederation of Societies of Authors and Composers, պաշտպանում է ավելի քան երեք միլիոն ստեղծագործողների հեղինակային իրավունքները։



ՆՈՐՈՒԹՅՈՒՆ 2
2014-ի հոկտեմբերի 22-ին Ժառը արժանացավ երաժշտական աշխարհում հայտնի Q Award մրցանակին՝ ձայնային նորարարություն նոմինացիայում։




ՆՈՐՈՒԹՅՈՒՆ 3
2015-ի սկզբին Ժառը ոգևորեց իր երկպագուներին նոր ալբոմի մասին լուրեր տարածելով։ Արդեն պարզ է, որ նոր ալբոմը հրատարակվելու է 2015-ի հոկտեմբերին։ Այն կոչվում E-Project։





Այս ալբոմում յուրաքանչյուր ստեղծագործություն Ժառը ներկայացնելու է էլեկտրոնային աշխարհում հայտնի երաժիշտներից մեկի հետ։ Առայժմ հայտնի են հետևյալ երաժիշտների անունները.

Armin van Buuren



M83 Օբվիլիոնի երաժշտությունը իրանք են գրել



Massive Attack



Tangerine Dream Էդգար Ֆրոզեի մահից առաջ են ձայնագրել



Conquistador



Vince Clarke Depeche Mode, Yazoo, The Assembly և Erasure խմբերում ա եղել


MobyNews Թվիթերյան աքքաունթը հրապարկել է հետևյալ պոստը, որից դատելով կարելի է եզրակացնել, որ Մոբին էլ է ձայնագրվելու Ժառի այս ալբոմում։



Մի հատ էլ լոպազանամ նոր գնամ։ Ժառի մենեջմենթից կապնվել են ու ասում են, որ լինելու է այս ալբոմի 1000 օրինակ, որը վաճառվելու է մոտ 300 դոլարով (էս նորությունը արդեն ինտերնետում էլ կա)։ Տուփի մեջ բացի դիսկերից լիքը զրթուզիբիլ ա լինելու։ Մի խոսքով Ժառի կողմից մի հատ էդ դելյուքս բոքսից նվեր ունեմ ստանալու։ Հոկտեմբերին ստանալու եմ, եթե իհարկե մինչ այդ գլոբալ կատաստրոֆա չպատահի ))

[erexa]

Ցավոք սրտի, երաժշտությունն էլ է լինում մանիպուլատիվ ու ըստ իս՝ Ժառի երաժշտությունը մանիպուլատիվ երաժշտություն է: Իբր թե տիեզերքի հետ ինչ-որ կապեր կան բան, բայց դա ընդամենը Ժառի երևակայությունն է: