Մանսուրյանին անվանենք էլ տաղանդ թե ոչ, պետք է շեշտել, որ բոլոր դեպքերում նա հանդիսանում է 20-րդ դարի երկրորդ կեսի հայ երաժշտական բնագավառի անվիճելի հեղինակություններից մեկը:
Խաչատրյանից ու Բաբաջանյանից հետո այն ստեղծագործողն է, որը ցուցաբերեց ինքնատիպություն` հավատարիմ մնալով սեփական ոճին և միաժամանակ չկրկնվելով ոչ մի գործում:
Ոմ համար ո~նց, բայց ինձ համար Մանսուրյանը հիրավամբ ՄԵԾՈՒԹՅՈՒՆ Է, որին լսում եմ հատկապես միայնակ ժամանակ ու որի երաժշտությունն իմ մեջ արթնացնում է անուշ ու բարի հուշեր իմ անուշ ու բարի մանկությունից:![]()
Էջանիշներ