[QUOTE=Tig;2131623]Աղանդները իհարկե կործանարար են, բայց ի՞նչ է անում առաքելական եկեղեցին այդ կործանարար ազդեցությունը նվազեցնելու համար…
Ես կասեի, որ եկեղեցու հիմնական և նույնիսկ միակ դերը որպես էդպիսին ոչ թե ազգին հովանավորելն է և շահերի պաշտպանելը,կամ լեզվի ու ազգապահպանության հարցերով զբաղվելն է, այլ այդ բոլոր նպատակների համար , ինչպես նաև ազնիվ, լավ հասարակություն ստեղծելու համար , յուրաքանչյուր անձին, անհատին անձնական հոգևոր սնունդ տալը: ես առաքելական եկեղեցի եմ հաճախել մանկությունիցս ի վեր, և մոմ վառելուց բացի, որը հոգևոր սննդի հարցում կարծես ավելի շուտ ցավազրկող լինի, ոչ թե ցավերը բուժող, դրանից ավել և Աստծո ներկայությունը ինչ-որ ձևով եկեղեցում գտնվելու փաստի հետ կապված, զգալուց բացի, գրեթե ոչինչ չեմ ստացել : Չեմ հասկացել շարականների բառերը, քահանայի ընթերցանությունը, հետևապես իմ հասկացողության մեջ չի մտել քրիստոնեության ճշմարտությունը;/ եթե ես ինքս չորոշեմ այն ինձ համար ուսումնասիրել, որը ի դեպ նրանք չեն էլ առաջարկում անել/: Մի անգամ եկեղեցու բակում նստած լսում եմ երկու կնոջ խոսակցություն, որոնք խոսում են ինչ-որ միայլ կնոջ մասին, թե վերջինս այնքան մտախոհ է, տարօրինակ է, քանի որ նա շատ հարցեր է տալիս քահանային, կարծես թե դա ինչ-որ թերություն է, որից պետք է ազատվել: Ես շատ զարմացա այդ խոսակցությունից, մտածելով` բա ինչի համար են քահանաները: Կամ ինչու պիտի քահանաները սպասեն, որ ես հարց տամ, չէ որ քրիստոնեության հիմնական առանցքներից մեկը ուրիշ հոգիներ փրկելու առաքելությունն է հավիտենական կյանքի համար, ինչու նրանք չեն ձգտում այդ մասին ասել թեկուզև յուրաքանչյուր եկեղեցի մտնող անձի, ասել այնպես, որ հասկանալի լինի և քո հոգու խորքը թափանցի այդ խոսքը:
Միթե այդպիսին էր Հիսուսի պատգամը իր աշակերտներին…. այլ ոչ թե ով որ իր անձը ուրանա ինձ համար, ով որ այսպես անե և այսպես սովորեցնե ….,
Եթե մարդը իր հոգևոր սնունդը, Աստծուն գտնում է որևէ եկեղեցում, /հատկապես եթե նա Աստծուն աղոթել է, որ Իրեն գտնի և Նա նրան այդ ճանապարհն է ցույց տվել/ ես դա աղանդ չեմ անվանում:
Իսկ մարդը ինքը երբեք չի ուզում սխալ ճանապարհով գնա և դեռ մի բան էլ ուրիշներին իր հետևից տանի:
Մեջբերել
Էջանիշներ