Հաշվի առնելով որ թեման կրոնական հանդուրժողականության անհրաժեշտությունն է չեմ տեսնում մեկին ով գրառման մեջ բոլորովին դեմ լինի հանդուրժողականությանը ու ընդհանուր միտքը որ շատերս կիսում ենք էն է, որ մարդիկ թող ապրեն ինչպես ուզում են, բայց ցանկալի չի տեսնել պառակտումը փոքր ազգի մեջ: Չէ՞:
ՈՒղղակի էնպես ստացվեց որ մենք առաջինը ընդունեցինք Քրիստոնեությունը ու մի տեսակ կրակն ընկանք, հիմա էլ ծայրահեղության մեջ չգիտենք հանդուրժողական լինենք մյուսների հանդեպ թե՞ չլինենք:
Էջանիշներ