Չուկի բանաստեղծությունը

[Ուլուանա]

Չուկը մի բանաստեղծություն է գրել երեկ, տվեց, կարդացի, բայց չէր ուզում դնել ֆորումում՝ համարելով, որ թույլ է։ Չգիտեմ՝ ում ոնց, բայց ինձ դուր եկավ, դրա համար էլ դնում եմ (հեղինակի թույլտվությամբ, իհարկե ) Իմ կարծիքով, շատ անկեղծ է գրված ու թեկուզ հենց դրանով հաջողված է։

Խոսք Աստծուն

Աստվա՛ծ, հավատում եմ քեզ ու երկրպագում,
Ու աղոթքն է միշտ իմ շուրթից հնչում,
Աստվա՛ծ, ամեն մի մեղք գործելիս,
Ես քեզ եմ հիշում...

Պատվիրաններդ ես սուրբ եմ կոչել,
Բայց դրանց երբեք ես չեմ հետևել,
Աստվա՛ծ, քո մասին ես միշտ մոռացել,
Եվ ճոխ ու շռայլ մի կյանք եմ վարել:

Բայց տխուր պահին, դժվար վիճակում,
Քո մասին հուշն է իմ մտքում ծագում,
Ու երկրպագում, նորից աղոթում,
Մեղքիս թողություն եմ քեզնից աղերսում...

Աստվա՛ծ, թույլ եմ ես, մի տկար հոգի,
Մեղքեր եմ գործում ես միշտ անհոգի,
Խաբում եմ, ստում, կեղծում, գողանում,
Չորս կողմս դժոխք ու չար եմ ստեղծում...

Աստվա՛ծ, հավատում ու քեզ եմ դառնում,
Երբ որ ետդարձի ճամփա չեմ տեսնում,
Փրկության աղերսն իմ տկար հոգու
Միշտ քեզ եմ հղում...

[Վազգեն]

Վատը չի։ Շատ անկեղծ ու ռեալիստիկ է գրված։

[Firegirl777]

Գրված է այն ինչ քչերը կարող են բարձրաձայն արտահայտել

[Ուլուանա]

Էս բանաստեղծությունը կարդալով՝ Չուկին չճանաչող մարդիկ կարող է կարծեն, թե էս մարդը մի իսկական մեղսագործ է, որն իսկապես ամբողջ կյանքում խաբել, ստել, կեղծել ու գողացել է՝ շուրջբոլորը դժոխք ստեղծելով։
Երանի չէ՞ր, որ իսկական մեղսագործներն այսպես մեղա գային։

[StrangeLittleGirl]

Ես էլ զարմացա, թե ինչու չի ուզում ֆորումում դնել: Ապրե'ս Ան ջան, լավ գործ ես արել: Ինձ Չուկն ասում էր, որ իրեն ծեծելու եմ այս բանաստեղծության համար, բայց շատ էլ լավն էր:

[Մելիք]

Էս բանաստեղծությունը կարդալով՝ Չուկին չճանաչող մարդիկ կարող է կարծեն, թե էս մարդը մի իսկական մեղսագործ է, որն իսկապես ամբողջ կյանքում խաբել, ստել, կեղծել ու գողացել է՝ շուրջբոլորը դժոխք ստեղծելով։
Երանի չէ՞ր, որ իսկական մեղսագործներն այսպես մեղա գային։

Մաքուր մարդն իր մեղավորությունն ավելի սուր ա զգում , ինչքան մոտենւմ ես Աստծո լույսին, էնքան քո ստվերն ավելի ա ընդգծվում:

[Եկվոր]

Չուկը մի բանաստեղծություն է գրել երեկ, տվեց, կարդացի, բայց չէր ուզում դնել ֆորումում՝ համարելով, որ թույլ է։ Չգիտեմ՝ ում ոնց, բայց ինձ դուր եկավ, դրա համար էլ դնում եմ (հեղինակի թույլտվությամբ, իհարկե ) Իմ կարծիքով, շատ անկեղծ է գրված ու թեկուզ հենց դրանով հաջողված է։

Խոսք Աստծուն

Աստվա՛ծ, հավատում եմ քեզ ու երկրպագում,
Ու աղոթքն է միշտ իմ շուրթից հնչում,
Աստվա՛ծ, ամեն մի մեղք գործելիս,
Ես քեզ եմ հիշում...

Պատվիրաններդ ես սուրբ եմ կոչել,
Բայց դրանց երբեք ես չեմ հետևել,
Աստվա՛ծ, քո մասին ես միշտ մոռացել,
Եվ ճոխ ու շռայլ մի կյանք եմ վարել:

Բայց տխուր պահին, դժվար վիճակում,
Քո մասին հուշն է իմ մտքում ծագում,
Ու երկրպագում, նորից աղոթում,
Մեղքիս թողություն եմ քեզնից աղերսում...
Աստվա՛ծ, թույլ եմ ես, մի տկար հոգի,
Մեղքեր եմ գործում ես միշտ անհոգի,
Խաբում եմ, ստում, կեղծում, գողանում,
Չորս կողմս դժոխք ու չար եմ ստեղծում...
Աստվա՛ծ, հավատում ու քեզ եմ դառնում,
Երբ որ ետդարձի ճամփա չեմ տեսնում,
Փրկության աղերսն իմ տկար հոգու
Միշտ քեզ եմ հղում...

Իմ կարծիքով ավարտուն ամբողջություն չէ:
Նշածս կարմիր և կապույտ մասերը ակնհայտորեն պետք է պատկանեին տարբեր բանաստեղծությունների:

[Chuk]

Իմ կարծիքով սույն «բանաստեղծությունը» կատարյալ տխմարություն է, բայց միաժամանակ համաձայն չեմ Եկվորի հետ

[Monk]

Իմ կարծիքով սույն «բանաստեղծությունը» կատարյալ տխմարություն է, բայց միաժամանակ համաձայն չեմ Եկվորի հետ

Ես էլ համաձայն չեմ Եկվորի հետ, բայց կատարյալ տխմարության մասին քո ասածի հետ էլ համաձայն չեմ:

[Chuk]

Ես էլ համաձայն չեմ Եկվորի հետ, բայց կատարյալ տխմարության մասին քո ասածի հետ էլ համաձայն չեմ:

Զուտ բանաստեղծական իմաստով եմ ասում՝ հանգային, վանկային ձևը նկատի ունենալով: Ինքը շատ հեռու է բանաստեղծություն կոչվելուց, ու ավելի շուտ կարելի է անվանել հոգու ճիչ

[Monk]

Զուտ բանաստեղծական իմաստով եմ ասում՝ հանգային, վանկային ձևը նկատի ունենալով: Ինքը շատ հեռու է բանաստեղծություն կոչվելուց, ու ավելի շուտ կարելի է անվանել հոգու ճիչ

Մեկ-մեկ հանգային-վանկային ձևը երկրորդական է դառնում: Իմիջիայլոց, մեսչյանական կամ հախվերդյանական տիպի երաժշտության դեպքում լավ երգ կստացվեր:

[Ambrosine]

Կարդում եմ բանաստեղծությունը ու նորից վերնագրին ու Ուլուանայի գրառմանը նայում... չեմ հավատում, որ Չուկն է գրել
կհավատայի, որ ինչ-որ կալանավոր, հանցագործ գրեր այս տողերը, բայց ոչ՝ Չուկը

Չուկ ջան, լավ ես? Դու որ այս տողերը գրում ես, բա մյուսները ինչ ասեն?

[Morpheus_NS]

Չուկի գնաահատակը իր ստեղծագործությանը բավական օբյեկտիվ ու համապատասխան էր իմ կարծիքով:

[Rammstein]

Էս բանաստեղծությունը կարդալով՝ Չուկին չճանաչող մարդիկ կարող է կարծեն, թե էս մարդը մի իսկական մեղսագործ է, որն իսկապես ամբողջ կյանքում խաբել, ստել, կեղծել ու գողացել է՝ շուրջբոլորը դժոխք ստեղծելով։
Երանի չէ՞ր, որ իսկական մեղսագործներն այսպես մեղա գային։

Ճիշտն ասած, ես Չուկին մոտիկից չեմ ճանաչում (միայն ակումբի գրառումներից), բայց ինձ ավելի շատ թվաց, ոչ թե, որ հեղինակը մեղսագործ է կամ չգիտեմինչ, այլ որ նա հավատում է Աստծուն։

[Տրիբուն]

Չուկ, ո՞նց ես ապեր, ամեն ինչ նորմա՞լ ա…