ի՞նձ ա թվում, թե՞ երաժշտության մոտիվը Բաբաջանյանի «Չքնաղ երազ»-ից ա թխած
Հ․Գ․
Տղու դոշի «просто верь» դաջվածքը լրիվ սյուռ էր․․․
Հ․Հ․Գ․
Բայց էն քսված ու վարսահարդարված վիճակում պիժամաներով ու պիցցաներով ու դոնաթներով շրջապատված տեսարանը մի բան արժի, մարդ վերտիգոյի մեջ ա ընկնում․․․
Հ․Հ․Գ․
Բանտի վիճակներն եքյա լավացել ա էս նոր Հայաստանում, տո՛, համ գժոտ վարսավիրներ ունեն, համ էլ վերջում բաց թողելուց դիզայներական շորեր են հագցնում, նոր ճամփու դնում․․․
Վերջին խմբագրող՝ Ծլնգ: 17.02.2019, 19:37:
Իսկ դուք հիշո՞ւմ եք Լիլիթ Հովհաննիսյանին «Հայ սուպերսթար 1»-ում․ էդ միակ հայկական քասթինգ շոուն էր, որ սկզբից մինչև վերջ նայել եմ, կարծեմ հենց իմ՝ Գերմանիա տեղափոխվելու նախորդող ամիսներին էր։ 2006 թվակա՞ն։
Ինչ համով դեմք էր՝ գզգզված խուճուճներով, կլորիկ քթով, հմայիչ ժպիտով ու իրեն շատ սազող ակնոցով, որ միշտ հագն էր։ Ահագին տարբերվող դեմք էր, ու մտածում էիր՝ էս աղջիկն էս տարիքում արդեն իր ոճը գտել է։ Բայց դե չէ, պիտի իրեն «հայ էլիտայի» հերթական տիկնիկ սարքեր՝ հազար կողմից վիրահատված ու հազար ձևի դզած-փչած։ Էն որ էդ կանանց մեկը մյուսից չես էլ տարբերվում․ վայթեմ բոլորը նույն բժշկի ձեռքն են ընկնում։
Ես շատ լավ հիշում եմ: Ավելին` հենց ինքն էր իմ ֆավորիտը Հայ Սուպերսթարում մինչև դուրս գալը: Ու իրոք առանձնանում էր իր թե՛ երգելու ոճով, թե՛ ընդհանուր իմիջով: Շատ հետաքրքիր տիպ էր: Ու հիմա ապշած եմ, թե ինչ աստիճանի ա գլորվել, միացել անմակարդակ գորշ զանգվածին... Ամեն անգամ, երբ հերթական անմակարդակ երգի ու տեսահոլովակի մասին եմ լսում, նենց ցավ եմ ապրում էդ աղջկա դեգրադացիայի համար... Ափսոս էր շատ:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ի դեպ, ես էլ էի էս երկու օրը մտածում իրա Սուպերսթարի կատարումներից մեկը գտնել, դնել, ինձնից առաջ ընկար : Սովորաբար ասում են` մութ անցյալը հիշ(եցն)ել, բայց տվյալ դեպքում հակառակն ա` աղջնակի պայծառ անցյալը հիշենք ու բացահայտենք մի քիչ :
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Թեև թեման էդ մասին չի, բայց էդ տեսանկյունից շատ եմ հավանում Անդրեին, որ նորմալ ոճով մտավ, ու տենց էլ չգնաց 6/8-ի կողմ։
Արամեն էլ կայֆ էստրադային երգերով սկսեց, հետո դարձավ Թաթա Lite։
Սուպերսթարի մեծ մասը գնացին կորան, Միհրանն ու Լիլիթն էլ դարձան շարքային ռաբիզ։
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Ես ել եմ իրան լավ հիշում, ու իմ դուրն էլ էր գալիս, չնայած ուրիշին էի բալետ անում հաղթանակի համար։ Մեկ էլ Աստղիկին էի հավանում էտ Սուպերսթարից։ Հետո էս վերջերս որ Լիլիթի համերգի գովազդը տեսա, աչքերիս չհավատացի։ Մեկ էլ TV-ով իրա ինչ-որ համերգ են ցույց տալիս Լոսից ․․ մե խայտառակ ռաբիզություն։
Աաաաա, էս խուճուճն ի՞նքն ա։ Հավատալու չի ուղղակի։ Էս ո՞նց են կարողացել փոխել իրան։
Ժող, իսկ հնարավո՞ր չի, որ ոչ թե իրեն են փոխել, այլ ինքն ա փոխվել (իրեն փոխել)... կամ ասենք որ ինքը իր ճաշակով ռաբիզ չի, բայց դե իրա գործն ա տենց, ու ո՞ր մեկս իր գործի մեջ չի անում նենց բաներ, որ կարող ա 100% մեր ճաշակով չլինել։ Մեկն ինձ երգի որոշ մասեր դուր են գալիս (էլի էն կարծիքի եմ, որ մոտիվը թխած ա, բայց որոշ գործիքավորումներն ահագին հետաքրքիր էին այդ չքնաղ մոտիվի վրա), տեսահոլովակն էլ ահագին լավ ա հանած ու ինչ-որ տեղ սազում ա երգին... ասենք 350 տարի առաջվա բրիտանական փախած թագուհու մասին ֆիլմը արվեստ ենք համարում, բայց էս հոլովակից յախա ենք թափում...
Լավ էլ ցենտր հոլովակ ա. երգը մի քիչ ռաբիզ ա, բայց դե Արմենչիկ-Արամ-Սաքո չի, իսկ Լիլիթը կարճ մազերով (ու գրեթե չքսված) ուտելու դեմք ա, նենց որ լավ ա արել, որ էն խուճուճիկներից ձեռբազատվել ա։ Ու եթե նոր քթով իրեն ավելի լավ ա զգում՝ more power to her, մենք ո՞վ ենք, որ դատենք...
Վերջին խմբագրող՝ Ծլնգ: 18.02.2019, 19:25:
Arpine (18.02.2019)
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ան ջան, լավ էլի... ինչո՞ւ ես դու իմ ամեն գրածի մեջ կծել տեսնում։ Նույն տրամաբանությամբ ես էլ քո գրածը կարայի կծոցի համարել, որ էս դոդիս պիտի բացատրես, որ առանց իր կամքի իրեն դանակի տակ չեն քաշել, ու հլը մի հատ էլ վերջում ճպցնես, որ մնացած մասը սկի չես էլ ուզում մեկնաբանել։
Իմ ասածը իհարկե բացարձակ դա չէր, ու մի քիչ չկողմնորոշվեցի, թե ոնց ասեմ, որ իմ ասածը դա չէր՝ հումորի տվեցի։ Մի քանի անգամ ասել եմ, բայց նորից եմ խնդրում՝ հավատա, որ քո դեմ բացարձակ ոչինչ չունեմ, ասածներս էլ հումոր համարի, անցի առաջ։ Ես իսկապես այնքան վատը չեմ, ինչ կարծում ես։
boooooooom (20.02.2019)
Լիլիթ Հովհաննիսյանին իր տխրահռչակ ամուսինը փոխեց կարծում եմ։ Վահրամ Պետրոսյան էր վայթե անունը։ Էդ սաղ « կլկլոց-եթե աղջիկ լինեի-հորսարևգնչու եմ» հեղինակը ամուսինն ա։ Սուփերսթարի ժամանակներում ես էլ էի շատ հավանում։
Տրիբուն (19.02.2019)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ