Երեք հարց հավատացյալներին

[Երվանդ]

Մարդկիկ չեն սիրում երբ իրենք ինչ որ բան չեն կարողանում բացատրեն, իսկ աշխարհում լիքը բաներ կան որ հնարավոր չէ բացատրել, իսկ մարդը չի սիրում անորոշության մեջ ապրել, պետքա ինչ որ ձևով բացատրել չէ , տիեզերքը ոնցա ստեղծվել ինչու ստեղծվեց՞ և այլն, իսկ էտ ժամանակ կրոնը կարողա որոշակի մարդկանց համար ինչ-ինչ երևույթներ պարզաբանի, մարդ միևնույնա ինչ որ բանի պետքա հավատա, եթե գոյություն ունեցող կրոնները իրեն չեն բավարարում միևնույնա ինչ որ բան կմտածի որպեսզի անորոշ բաներ չմնան, էս ամեն ինչ իմանալով հենց ստեղծվել են կրոնները, որոշակի նպատակներից ելնելով, մարդկանց խելոք մարդկանց որոշակի խմբի կողմից, կոնկրետ քրիստոնեությունը զարգացում ապրեց քանի որ կառավարողներին ձեռք էր տալիս որոշակի գաղափարներ, օրինակ դրախտի գաղափարը, մարդը իր իրավունքների համար պայքարելու փոխարեն մտածում էր որ հետո զատո դրախտում իրան լավ կյանքա սպասվում պետքա միայն հավատալ ու խնդիր չկա:Ամբողջ հարցը նրանում թե որ տեսանկյունից ես նայում, եթե նայում ես տրամաբանության տեսանկյունից ապա աշխարհում չկա տենց կրոն որ բոլոր հարցերին սպառիչ պատասխաններ տա:

[Հեթանոս Հրեշտակ]

Բյուրակն, ո՞վ էր Հիսուսը: Մի մարդ, ում անունը գրել են մի խումբ խելոք մարդիկ մի ամբողջ քաղաքակրթության համար նախատեսված գրքում թե՞՝ հեթանոս, ում օգտագործել են նույն անձինք իրենց նպատակների համար (նրա անունն ավելի ճիշտ), թե ուղղակի մի անուն: Ոչ-ոք չի կարող ակամայից պատասխանել այս հարցին ու պնդել թե դա իրոք այդպես է, քանի որ այսօր պատմությունը քաղաքակրթության ամենաքաղաքականացված ոլորտն է:
Գիտե՞ք ոնց, մարդ պիտի հավատա նրան, ինչի ապացույցն ունի, եվ իրավունք ունի չհավատալու նրան, ինչի ապացույցը չունի: Կոնկրետ այս դեպքում իմ դիրքորոշումը պարզ է: Ես հավատում եմ, որ կա մի վերին գաղափար, որն ամենուրեք է, դա բնությունն է, տիեզերքը, եթերը, կատարելությունը, ով ոնց կուզի, բայց այն միայն կարող է հետեվել: Ըստ ինձ բնության մեձ կա ընդամենը մի օրենք, համաձայն որի մատերիական աշխարհում հարմոնիա է, անկախ մեզանից, եվ ինչ կատարվում է՝ դա իրադարձությունների լավագույն ընթացքն է:

[ihusik]

Նրա համար եմ ցավում, որ կեղծ ու սխալ հավատքներով մարդիկ արժեզրկեցին կրոնների մեջ թաքնված վերին Ճշմարտությունն ու Գեղեցկությունը, ինչպես որ կեղծ ու սխալ սիրո տեսակներով արժեզրկվել է Իսկական Սերն ու նրա Գեղեցկությունը մարդկանց մեջ, քանզի Կրոն, Ճշմարտություն ու Սեր ասելով մարդիկ ակամա դրանց տակ հասկանանում են այն կեղծն ու սխալը, որ դարերով քարոզվել է սերնդե սերունդ ու այդ իսկ պատճառով դրանք այժմ դարձել են ծաղրի կամ ատելության առարկա՝ ինչը և իսկզբանե հանդիսանում էր չար ուժերի նպատակը: Եվ հիմա շատ շատերն այդպես էլ սխալ կարծում ու մտածում են, որ այն Մեծ Ուսուցիչները, որոնք իրենց կյանքի գնով միշտ տարածել են հենց մեզ համար անհրաժեշտ Ոգեղեն Գիտելիքներն ու Աստվածային Իմաստությունից սերող ու բոլոր կրոնների մեջ առկա Ճշմարտության հատիկները, այսօր այդ ամենը կասկածի տակ է առնվում մեծամասամբ հենց իրենց՝ հավատացյալներ կոչվող մեր եղբայրների ու քույրերի պատճառով կամ գուցե մեր բոլորիս պատճառով, քանզի չեմ ուզում որևէ մեկին մեղադրել ու ինձ արդարացնել դրանով...

[movs]

inchpes du asacir inqy apush a u voch miajn, inqy naev shat lav hamapataskhanum a ir anunin-satana,u ira npatakn a hnc mardun djokhq tanely,isk budan inqy henc nujn satanan a urish anunov

Ավելացվել է 10 րոպե անց
erekhanery yntrelu hnaravorutjun chunen isk irenc cnoghnry- unen,

[Հեթանոս Հրեշտակ]

inchpes du asacir inqy apush a u voch miajn, inqy naev shat lav hamapataskhanum a ir anunin-satana,u ira npatakn a hnc mardun djokhq tanely,isk budan inqy henc nujn satanan a urish anunov

Ավելացվել է 10 րոպե անց
erekhanery yntrelu hnaravorutjun chunen isk irenc cnoghnry- unen,

Էս ի՞նչ ասիր : Ոնց-որ խելոք բան, չէ՞ :

[StrangeLittleGirl]

Ես միշտ զարմացել եմ, թե ինչու՞ են մարդիկ իրենց գործերի մեջ խառնում Աստծուն: Աշխարհում կա օրենք և ով այդ օրենքը խախտում է՝ պատժվում է, եթե հասկանում է իր սխալները և էլ չի կրկնում դրանք, ապա ազատվում է այդ պատժից, իսկ նա ով գործում է այդ օրենքի համապատասխան՝ նա պարգևատրվում է...

Աշխարհում կա օրենք, բայց կա նաև Աստծո օրենք: Հնում դատավորները Աստծո օրենքն իմացող մարդիկ են եղել, այսպես կոչված Աստծո ներկայացուցիչներ: Ի դեպ, նրանցից շատերը շատ խախտումներ են արել, հեռացել Աստծուց: Այսպիսով, Աստծուց արդար դատավոր չկա:

Գիտեք ինչու՞ չի կարելի Աստծուն փորձել. որովհետև փորձելու իմաստը չկա, քանի որ ինչ ցանում է մարդ այն էլ հնձում ու ոչ ոք այդ արդարության օրենքի դեմ չի կարող գնալ. օրինակ, եթե մեկը Աստծուն փորձելու համար ասի. <<Աստված ջան ես քեզ կհավատամ եթե ես առանց օդապարիկի հիմա ինքնաթիռից ցած թռնեմ ու չմահանամ ու ոչ մի տեղս նույնիսկ չկոտրվի>>, Աստված հավանաբար կասի. <<Այ բալամ հոմ դու խաթա չես, աշխարհում այսպիսի այսպիսի օրենքներ կան ինձնից ի՞նչ ես ուզում>>

Ասածիդ հետ ինչ-որ տեղ համաձայն եմ: Աստծուն փորձել չի կարելի այն պարզ պատճառով, որ Նա չի ձգտում մեզ ապացուցել, որ Ինքը կա, չի ուզում իջնել մեր մակարդակին, ուզում է, որ մենք բարձրանանք, մենք ինքներս համոզվենք, որ Նա կա: Ինչ վերաբերում է ինքնաթիռից թռչելուն, ապա կարող եմ ասել, որ քիչ չեն նման հրաշքները, երբ ըստ մեր մոլորակի օրենքի մի բան պետք է լիներ, սակայն լրիվ ուրիշ բան է ստացվել: Պարզապես այստեղ շարժառիթի հարց է. դու ինչու՞ ես խնդրում, որ Աստված քեզ փրկի: Եթե դու հավատում ես, որ կփրկի և խնդրում ես, վստահ եմ, որ կփրկի, եթե Նրան փորձելու համար հատուկ վայր ես նետվում, այդ դեպքում անիմաստ է, դու փորձում ես Աստծուն:

Եթե մարդ պետք է դարձի գա ու փոխվի սրտանց՝ չկրկնելով սխալները՝ էլ ի՞նչ կապ ունի Աստծու ներելը կամ չներելը, հենա մարդ փոխվում է, փոխվում է և նրա ճակատագիրը, չի փոխվում՝ չի փոխվում և նրա ճակատագիրը (ինչ ցանում է այն էլ հնձում է), էլ ի՞նչ կապ ունի այստեղ Աստված, որին դարձրել են մի բարի մարդ ասես բոլոր մարդկային հատկություններով:

Հուսի՛կ, դու չես ուզում հասկանալ, որ Աստված հարաբերվում է մարդկանց հետ, իսկ մեր յուրաքանչյուր սխալն առաջին հերթին մեղք է Աստծո նկատմամբ: Երբ դու մեկին նեղացնում ես, ներողություն խնդրում ես, չէ՞: Մի՞թե քեզ համար կապ չունի քեզ ներում է, թե ոչ: Ինձ համար, օրինակ, դա շատ կարևոր է: Ես ոչ մի Աստված չեմ ստեղծում, ես խոսում եմ այն Աստծո մասին, որին ՃԱՆԱՉՈՒՄ ԵՄ, որի հետ ամեն օր ՀԱՐԱԲԵՐՎՈՒՄ ԵՄ:

Բյուրակն, ո՞վ էր Հիսուսը: Մի մարդ, ում անունը գրել են մի խումբ խելոք մարդիկ մի ամբողջ քաղաքակրթության համար նախատեսված գրքում թե՞՝ հեթանոս, ում օգտագործել են նույն անձինք իրենց նպատակների համար (նրա անունն ավելի ճիշտ), թե ուղղակի մի անուն: Ոչ-ոք չի կարող ակամայից պատասխանել այս հարցին ու պնդել թե դա իրոք այդպես է, քանի որ այսօր պատմությունը քաղաքակրթության ամենաքաղաքականացված ոլորտն է:

Հիսուսն Աստծո Որդին է, կատարյալ մարդ, կատարյալ Աստված, որի գալստից դեռ շատ առաջ գրվել է մարգարեություններում: Հենց վերջերս էլ հայտնաբերվել է Եսայու մարգարեության մի ձեռագիր, որը շատ ավելի հին է, քան մինչ այժմ եղածները: Եվ գիտե՞ս ինչն է զարմանալի: Տառացիորեն նույնն է: Եվ գրվել է Հիսուսի գալստից շատ առաջ: Հիսուսը չէր, Հիսուսն է. Նա հիմա էլ կա, կենդանի է, ինձ հետ խոսում է:

Գիտե՞ք ոնց, մարդ պիտի հավատա նրան, ինչի ապացույցն ունի, եվ իրավունք ունի չհավատալու նրան, ինչի ապացույցը չունի:

Երանի՜ նրանց, ովքեր չտեսած հավատում են: Եթե ապացույցներ կան, էլ հավատքի կարիք չկա: Երբ դու փողոցն անցնում ես, դու ապացույցներ ունե՞ս, որ անվնաս հասնելու ես մյուս մայթին: Դու հավատում ես, որ անվնաս կանցնես, և անցնում ես:

[Մախլուտո]

1.Ըստ աստվածաշնչի աստծուն իսկապես հավատացողները, գնում են դրախտ, իսկ չհավատացողները դժոխք որտեղ սատանան նրանց տանջումա, եթե տենց լիներ սատանան ապուշա ինչա որ իր կողմնակիցներին սկսի տանջել? Չէ որ էտ մարդիկ իրան են ընտրել:
2. Բացի քրիստոնեությունից ուրիշ կրոններել կան, ինչի համար օրինակ բուդդիստը որ անկեղծորեն հավատում է իր կրոնին չպիտի գնա դրախտ?
3.Երբ հարցնում ես հավատացյալներին աստված որը ամենազոր է ինչի համար նենց չի անում որ մարդիկ բոլորը լավ ու բարի լինեն ու բոլորը գնան դրախտ, ասում են որովհետև աստված մարդուն հնարավորություն է տվել ընտրություն կատարել, եթե այդպես է ինչու են ամեն օր աշխարհում փոքր երեխաներ մահանում, չէ որ իրանք հլը չեն ձևավորվել որպես մարդ ու չեն կարող ընտրություն կատարել?
Հարցերը բազմաթիվ են ուղղակի սկզբից էս երեքը, եթե սենց թեմա կա տեղափոխեք այնտեղ ադմիններ ես ինչքան նայեցի չգտա:

Ավելացվել է 2 րոպե անց
Աստծո արարքներն անմեկնելի են պատասխանը չի ընդհունվում

Գիտեմ թեմաի մեջ արդեն ավելի առաջ եք այնուամենայնիվ կուզենայի անդրադարնալ էս հարցիդ:
Ուրեմն նախ և առաջ ասեմ որ
Քրածիցդ ելնելով կարողեմ ասել ջես հավատում ասծուն կամ կոնկրետ Քրիստոնեությանը: Ուրեմն ազն որ Հիսուսն իրոք եղել է ու իրոք եղել է ասծո որդին դա ոչ միայն գրել են մարգարեները կամ նրա աշակերտները: Այլ նաև շատ շատ Հույն և Հռոմեացի պատմաբաններ : Այ որ մի քիչ քիչ հերետիկոսությամբ զբաղվես ու մի քիչ փոխարենը շատ գիրք կարդաս (կարգին գրքեր) կիմանաիր որ Gaius Cornelius ը քրում է հետևյալը « ՊԻղատոսը իր ծառաներից մեկին ուղարկում է Հիսուսի դամբարան որ գնա ու նա ստուգի թե արթյոք Հիսուսն Հարություն առավ թե ոչ: ԵՎ ծառան պատմում է հետո Gaius Cornelius ին որ դա արաջին անգամ էր որ նա տեսավ թե ինչպես է մարդ հարություն առնում:»Այնպես որ այդ ամենը ապացուցվաց բաներեն ու եթե Հիսուսի ով լինելը իրոք ապացուցված է ինքնաբերաբար Աստվածաշնչի պարունակությունը համապատասխանում է չշմարտության հետ:
Հիմա անդրադառնամ հարցերիդ
1. Նախ և արաջ ասեմ որ ըտենց բան աստվածաշնչում չկա գրած: Այո ինչ որ բաներ կան որ տանում են դեպի այդ: Բայց դու էդ չար կամ սատանա ասածին բնութաքրում են ինչպես մի Բանդիդի կամ Հանցաքործի (Մահկանացու) կնկարագրեիր: Չար ուժի հենց նպատակը այն է որ տանջի մարդկանց կապ չունի իրենխ չար ճանապարհն են ընտրել թե ոչ:Ուղղակի հարցադրումդ շատ երեխայական է սատանան ապուշա ինչա որ իր կողմնակիցներին սկսի տանջել?) ինձ թվումա դա շատ պարզ բան է որ սատանան ապուշա եթե ոչ ավել:Աշխատի սենց տեմաների շուրջ էտտէնց պրիմիտիվ մի մտածի , մի քիչ խորը փորցի մտածել:
2.Դու էնէնց ես խոսում վոնց որ ենենց մի 42 անգամ դրախտում կամ դժողքում ես եղել
հավատա ինձ եթե արժանն լինի մարդը նա անպայման կքնա դժողք կամ դրախտ:
3.Ուրեմն սենց ասեմ քեզ աստված մարդուն տվելա ազատ ընտրելու հնարավորությունը կամ աշ կամ ձախ ինքնաբերաբար կամ ճիշտ կամ սխալ: Էդ մեկում ճիշտ ես1 Բայց Կյանքը այնպես չի ընթանում որ ամեն մեկս պատժվենք ուղղակի մեր սխալները քործելուց: Ինչ որ մեկի սխալի պաճառով կարող է ամբողջ մի ժողովուրդ կոտորվել: Ինջպես եղավ մեր պատմության Եջերում չԷ՞: Թաելատը կամ Էնվերը գործեցին սխալը ու մենք կոտորվեցինք: Բազց ոչ թե կոտորվեցինք վորովհետև աստված էդպես կամեցավ չէ կոտորվեցինք քանզի սխալներ գործվեցին: Բայց դե մեր աղոթքները էլի մեզ Փրկեցին ու դա իրոք հրաշք ե: Ասա ինձ մի պետության անուն որն իր ամբողջ պատմության ընթացքում թշնամու լծի տակ է եղել մինչև օրս գոյատևում է և ունի թե իր կուլտուրան թե Իր լեզուն և թե իր պատմությունը: Հավատացած Եղիր դա մեր Հայ քաջերի ու մեր աղոթքների վաստակն է:
Այնպես որ մի մտածիր այդպես որ ով վոր սխալէ անում նա էլ պատժվում է: Ոչ: Աստված իր որդուն ուղղարկեց երկիր ու Հիսուն տանջվեց մեր բոլորիս մեղքերի համար: Չժխտես խնդրումեմ այդ փաստը քանի որ ինչպես վերևում եմ գրել Հիսուսի Սուրբ լինելը ապացուցված և քրի է առնված ոչ միայն մարգարեների կողմից կամ աշակերտների այլ նաև շաաատ և շաաատ ՀԵՐԵՏԻԿՈՍ անգամ պատմաբանների կողմից: Կամ ել մեր Հայերի կողմից::::::::::: Կարդա Ագաթանգեղոս քո հարցերի պատասխանը ավելի մանրամասն կգտնես եթե գրածս բավական չեր :: Կամ Խորհուրդ կտաի եթե արդեն կարդացել ել նորից ու ես անգամ ավելի մանրակրկիտ կերպով կարդաիր ավետարանն ու աշխատերի հասկանալ: Ներող երերխէք ջան որ էսքան գրեցի

[Հեթանոս Հրեշտակ]

Բյուրակն, իսկ գիտեիր, որ 50-ականներին գտել էին մի մարգարեություն, որ ժամանակաշրջանով ավելի մոտ էր Հիսուսի ժամանակաշրջանին, քան քո իմացած բոլոր մնացած մարգարեությունները, կոնկրետ չեմ հիշում: Դե Վատիկանը, պարզ բան է, չի ընդունում այդ մարգարեության «իրավացիությունը»: Բայց կարեվորն այն է, որ Հիսուսն այնտեղ հիշատակվում էր որպես ՀԵԹԱՆՈՍ:

[Մախլուտո]

Բյուրակն, իսկ գիտեիր, որ 50-ականներին գտել էին մի մարգարեություն, որ ժամանակաշրջանով ավելի մոտ էր Հիսուսի ժամանակաշրջանին, քան քո իմացած բոլոր մնացած մարգարեությունները, կոնկրետ չեմ հիշում: Դե Վատիկանը, պարզ բան է, չի ընդունում այդ մարգարեության «իրավացիությունը»: Բայց կարեվորն այն է, որ Հիսուսն այնտեղ հիշատակվում էր որպես ՀԵԹԱՆՈՍ:

Դա գտելեն մի մարգարեություն իսկ այն որ Հիսուսն ասծո որդին է դրա մասին քտնվելեն ը պահպանգվէլ ավելին քան 50 մարգարեություններ և պատմական քրառումներ այնպես որ կարողա մի հատ քյալ գլոխ իրանից էշ էշ դուսա տվել բլթցրելա:

[Հեթանոս Հրեշտակ]

Իսկ գիտեիր, որ Վատիկանում կան բազմաթիվ գրքեր, պատմական, որոնց բացի Հռոմի պապ կոչեցյալ երեվույթից եվ կարդինալներից բացի ոչ-ոք իրավունք չունի մոտենալու: Էտ ի՞նչից կլինի: Երեվի վախենում են ինչ-որ բանից չէ՞: Ողղակի հրեաները լավ են կարողացել փակել գրեթե բոլոր ծակուծուկերը, իսկ որոնք չեն հասցրել, մենք ենք անում:
Կարծում եմ էս անեկդոտի ճիշտ տեղն այստեղ է.

2 հրեա նստած խոսում են: Մեկը մյուսին հարցնում է.
- Իսկ էտ «դուրս գալը»(տուալետ գնալը) ֆիզիկական աշխատանք է, թե՞ մտավոր:
Երկրորդը մի պահ խառնվում է, բայց միանգամից իրեն վերգտնելով պատասխանում.
- Մտավոր կլինի ... որովհետեվ եթե ֆիզիկական լիներ՝ մեկին կստիպեինք, մեր տեղը կաներ:

[Highordy]

Բյուրակն, ո՞վ էր Հիսուսը: Մի մարդ, ում անունը գրել են մի խումբ խելոք մարդիկ մի ամբողջ քաղաքակրթության համար նախատեսված գրքում թե՞՝ հեթանոս, ում օգտագործել են նույն անձինք իրենց նպատակների համար (նրա անունն ավելի ճիշտ), թե ուղղակի մի անուն: Ոչ-ոք չի կարող ակամայից պատասխանել այս հարցին ու պնդել թե դա իրոք այդպես է, քանի որ այսօր պատմությունը քաղաքակրթության ամենաքաղաքականացված ոլորտն է:
Գիտե՞ք ոնց, մարդ պիտի հավատա նրան, ինչի ապացույցն ունի, եվ իրավունք ունի չհավատալու նրան, ինչի ապացույցը չունի: Կոնկրետ այս դեպքում իմ դիրքորոշումը պարզ է: Ես հավատում եմ, որ կա մի վերին գաղափար, որն ամենուրեք է, դա բնությունն է, տիեզերքը, եթերը, կատարելությունը, ով ոնց կուզի, բայց այն միայն կարող է հետեվել: Ըստ ինձ բնության մեձ կա ընդամենը մի օրենք, համաձայն որի մատերիական աշխարհում հարմոնիա է, անկախ մեզանից, եվ ինչ կատարվում է՝ դա իրադարձությունների լավագույն ընթացքն է:

Չարժե կյանքը և տիեզերքը դիտարկել միայն մատերիալիստական նմանապես նաև իդեալիստական տեսանկյուններից: Գտնում եմ, որ դա թերի մոտեցում է: Տիեզերքը պետք է փորձել ընկալել այս երկու «հիմնուղիների» համադրմամբ:

[StrangeLittleGirl]

Իսկ գիտեիր, որ Վատիկանում կան բազմաթիվ գրքեր, պատմական, որոնց բացի Հռոմի պապ կոչեցյալ երեվույթից եվ կարդինալներից բացի ոչ-ոք իրավունք չունի մոտենալու:

Ես չգիտեմ, թե ինչ գրքեր են, բայց նաև այնքան էլ չեմ հավատում դրանց գոյությանը: Այդ ինչպե՞ս է, որ հայտնի է, որ դրանք կան, բայց դրանց պարունակությունը հայտնի չէ: Ամեն դեպքում չեմ վախենում. թող դրանք հրապարակվեն: Այդ ամենը շատ թույլ է քրիստոնյայի հավատքը սասանելու համար, ինչպես թույլ էր «Դա Վինչիի ծածկագիրը» ֆիլմը: Բայց մի բան կա. իրոք եկեղեցին հաճախ հեռանում է Աստծուց, և Աստծո պաշտամունքը դառնում է Հռոմի պապի, կաթողիկոսի և այլ կրոնական առաջնորդների պաշտամունք: Այդպես չպետք է լինի:

[Highordy]

inchpes du asacir inqy apush a u voch miajn, inqy naev shat lav hamapataskhanum a ir anunin-satana,u ira npatakn a hnc mardun djokhq tanely,isk budan inqy henc nujn satanan a urish anunov

Ավելացվել է 10 րոպե անց
erekhanery yntrelu hnaravorutjun chunen isk irenc cnoghnry- unen,

Իսկ ինչու՞ եք մոռանում, որ սատանան նույնպես հրեշտակ է, ուղղակի ըմբոստացած: Նա այլ կերպ է պատկերացնում աշխարը: Նրան չեմ «արդարացնում»: Բայց եկեք մի բան էլ նկատի ունենանք. որ քրիստոնեությունը շատ հասկացություններ, որոնք խոչնդոտում էին համընդհանուր ընդունմանը իմաստի առումով դարձրեց հակադարձ. այսինքն՝ Արևի սիմվոլ հանդիսացող ագռավը դարձավ ապերախտ, չարագույժ և դեռ ավելին, վհուկների գործիք, Լուսաբերը դարձավ Լուցիֆեռ, և ընդհանրապես չխոսվեց, որ Հիսուսի ամբողջ գաղափարը վերցված է հեթանոսությունից. այն է՝ մեռնող-հառնող բնության աստվածացումից, կամ փայտե խաչի վրա խաչվելը՝ Օդինի ինքնակամ Իգգդրասիլ ծառի վրա կապկպվելու գաղափարից, որ մինչև միջնադար (լավ չեմ հիշում մինչև որ թվականը, բայց որ դա այդպես է՝ համոզված եմ) Հիսուսին արգելված էր պատկերել մարդու կերպարանքով, նրան պատկերում էին կամ արևի կամ խոյի (արևի սիմվոլ) տեսքով… ու դեռ առ այսօր բոլոր սրբերին պատկերում են Արևապսակով: Հեթանոսության հիմնական դրույթների, չեմ վախենում ասել՝ դիցագողության երևույթ: Խաչը՝ դա նույնպես Արևի սիմվոլ է: Նմանապես և Գերխաչը:

Միայն մի կողմի բերած փաստարկները բավարար հիմք չեն հանդիսանում գալ կատեգորիկ եզրահանգումների. տվյալ դեպքում նկատի ունեմ քրիստոնեության պնդումները:

Մարդկության նախաքրիստոնեական ժամանակահատվածը ավելի մեծ է, քան քրիստոնեության պատմությունը: Ինչպե՞ս կարելի է մարդկանց համոզել, որ մինչ այժմ ինչ գիտեիք - բացարձակ սխալ է: Այսօրվանից միակ ճիշտը մեր ասածն է:

Լավ, ասելը մի բան… Բա այդ նույն մարդկանց ավելին իմանալու ձգտման բացակայությունը և պատրաստի, արդեն «ծամած, բերանը դրված» դոգմաները որպես հիմնաքար ընդունելու պախարակելի հնազանդությունը ինչպե՞ս կանվանեք… Եվ դեռ ասում են, թե կասկածելու, պրպտելու, ավելին իմանալու շնորհը մարդուն տրված է ի վերուստ: Իրենց վարմունքով սպանում են Աստվածատուր շնորհների գաղափարը, միևնույն ժամանակ փորձում ապացուցել, որ միայն իրենք են փրկվելու, մնացածին էլ հայտարարում «անհավատ»… Ի՞նչ «անհավատ», ինչի՞ն «անհավատ»…

Գրառումներիցս մեկում ասել եմ, նորից կրկնում եմ, ԱՐԱՐՉԻ գույությունը, անձամբ ինձ համար - անվիճելի փաստ է… Բայց հենց ՆՐԱ սիրուն, խնդրում եմ, ավելորդ բաներ մի հնարեք ՆՐԱ շուրջ և մի փորձեք սևը սպիտակի տեղ հրամցնել, միայն թե ձեր տեսակետը ճիշտ հայտարարվի: Առանց այն էլ աշխարհում սուտը և կեղծիքը գերազանցում են նորմալ մարդու ընկալունակության շեմը:

Իսկ նրանց, ովքեր «դրել են ու մի հանգի» նույն բանն են ասում, խորհուրդ եմ տալիս մյուս կողմն էլ ուսումնասիրել:

Երբ մի անգամ ծանոթներիցս մեկին առաջարկեցի կարդալ արյաց «Աստվածաշունչը» - հրաժարվեց, որ դրանով կարող է խախտվել իր առկա հավատը: Այդ ի՞նչ երերուն հավատ է, որ ձեր իսկ կողմից «հիմարություն» և «սուտ» հայտարարված ուսմունքը կարող է խախտել ձեր «անխախտ» հավատքը:

[Արսեն]

Սենց խոսք կա չէ՞ քրիստոնեության մեջ «եթե ապտակում են երեսիդ, դեմ տուր մյուս թուշդ»:
կամ մոտավորապես սենց մի բան: այսինքն դու մի խփի առաջինը, բայց երբ քեզ խփեն, ցույց տուր մյուս «երեսդ»՝ որ դու էլ շատ բան կարող ես:
Թե միգուցե իմաստը նրանում ա, որ ինչքան ուզում են թող «տշեն», բայց պետք չի պատասխանել: Ուղղակի տարբեր մարդիկ տարբեր բան են ասում...

[Հեթանոս Հրեշտակ]

Չարժե կյանքը և տիեզերքը դիտարկել միայն մատերիալիստական նմանապես նաև իդեալիստական տեսանկյուններից: Գտնում եմ, որ դա թերի մոտեցում է: Տիեզերքը պետք է փորձել ընկալել այս երկու «հիմնուղիների» համադրմամբ:

Համենայն դեպս, երբ ինչ-որ փորձանք է գլխիս գալիս, առաջին անունը, որ տալիս եմ, Աստծո անունն է:
Highordy, իսկ ինպե՞ս կարելի է ձեռք բերել արյաց «Աստվածաշունչը»-ը:

Ավելացվել է 1 րոպե անց
Arss, դրա իմաստն այն է, որ եթե իսկական քրիստոնյա ես՝ էտ օրին չես հասնի