Highordy, ինձ ուղղակի հետաքրքիր է. դուք ՈւԽՏԱԳԻՐՔ-ը ընդունում եք որպես ի՞նչ ...
Highordy, ինձ ուղղակի հետաքրքիր է. դուք ՈւԽՏԱԳԻՐՔ-ը ընդունում եք որպես ի՞նչ ...
Օրինակ՝Հեթանոս Հրեշտակ-ի խոսքերից
որպես հայոց դիցաբանություն,
որպես պատմությանս և նրա թծնամիների վրա «աչքերս բացելու» առայժմ միակ միջոց,
որպես բուն հայոց Աստվածաշունչ,
որպես իմ ծագման և ապրելու իրավունքի գրավական…
Իսկ դու՞ք…
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Իսկ ի՞նչ երաշխիք, որ արևելյան ուսմունքներն ու կրոնները չեն աղավաղվել: Ընդհանրապես, քրիստոնեությունն ի՞նչ գործ ունի դրանց հետ:Կարծում եմ, որ ժամանակի ընթացքում քրիստոնեությունն այնքան է աղավաղվել ու հեռացել Քրիստոսի տված ուսմունքից, որ այո, հիմա այն հասկանալու և ճիշտ մեկնաբանելու համար իսկապես ստիպված ենք դիմել արևելյան կրոններին ու ուսմունքներին, թե չէ Աստվածաշնչում հակասական ու անտրամաբանական դատողությունները, ինչպես նաև անպատասխան մնացող հարցերն այնքան շատ են, որ առանց օժանդակ օգնության շատերը պարզապես սխալ ուղղությամբ են գնում՝ համոզված լինելով, սակայն, որ Աստվածաշունչը դեպի ճշմարտություն տանող միակ ուղին է, իսկ մնացածը սուտ են, մի խոսքով՝ «մենք ենք, որ կանք, մեզնից էն կողմ աշխարհ չկա»։
Ես տարիների ընթացքում հասկացա, որ այդ «հակասություններն ու անտրամաբանական դատողությունները» ոչ թե իսկապես այդպիսին են, այլ մեր ուղեղն է այդպես ընկալում, իսկ Աստված կամաց-կամաց, որքան որ պետք է, բացում է ճշմարտությունը: Միայն թե ձգտել է պետք: Եթե Աստվածաշնչում ոչ մի անհասկանալի հարց չլիներ, շատ պրիմիտիվ կլիներ Աստծո խոսք լինելու համար, այդ ժամանակ կասկածի կառնվեր դրա այդպիսին լինելը:
Եվ հետո, առանց տեղյակ լինելու, թե ինչ է Աստվածաշաունչը, առանց կարդալու այն, խնդրում եմ՝ մի խոսեք հակասությունների ու անհասկանալի հարցերի մասին: Այո՛, դրանք կան: Դրանց պատասխանները պետք չէ փնտրել զանազան օտար ուսմունքներում, որոնք բացարձակապես կապ չունեն Աստվածաշնչի հետ: Դրանք ստանալու համար շա՜տ ավելի մոտ, շա՜տ ավելի ճշմարիտ ու հավաստի աղբյուր կա: Դա հենց Աստված է: Եթե ես հարցերիս պատասխանները ստանում եմ անմիջապես Աստծուց, էլ կարիք չունեմ քրիստոնեության հետ կապ չունեցող անհայտ ծագման գրքեր կարդալու:
Իսկ քրիստոնյաները երբեք չեն ասում «մենք ենք, որ կանք, մեզնից էն կողմ աշխարհ չկա»։ Պարզապես դուք եք այդպես տրամադրվել մեր հանդեպ:
Highordy, կխնդրեի ինձ հետ դուքով չխոսալ, մի տեսակ անհարմար եմ զգում:
Ինձ համար ... չգիտեմ: Դեռ ուշադիր չեմ ուսումնասիրել, բայց դիցաբանության պահը շատ հայավարի է մեկնաբանած: Հետաքրքիր է՝ Պրն. Կակոսյանը ի՞նչ աղբյուրներից օգտվելով է գրել այն:
Re. Երեք հարց հավատացյալներին:
Այ ինչի համար եմ սիրում Բյուրակն-ին դա այն է, որ ինքը կարող է հերքել մեկի ասածն ու ամենավերջի տողով հերքի այն պնդումն ինչով հերքել էր դիմացինի ասածը
Քեֆս բերումա ուղղակի
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Ներքևի կատարած գրառումս կապ չունի վերևինինի հետ...)
Չմոռանանք պատմության այն էջերն, երբ մեր հարազատ որոշ քրիստոնյա եղբայրները պատրաստ էին ելնելով իրենց հասկացած Աստծո գրքից ու սեփական դոգմաներից ոչնչացնել բոլոր նրանց ովքեր կասեին որ երկրագունդն տապակ չէ ու տիեզերքի կենտրոնում չէ (և շատ ու շատ այլ զվարճալի բաներ), ինչպես նաև ելնելով այդ նույն մեր սիրելի Աստծո գրքից իրար մորուքներ քաշելով կվիճեին թե կինն հոգի ունի՞ արդյոք կամ քանի՞ հոգի տեղ կանի ասեղի ծայրին
Ու Կոստանդինապոլիսի երրորդ քրիստոնյա տիեզերաժողովում միայն հանկարծ որոշում են եկեղեցու հայրերն՝ մերժելով մի շարք քրիստոնյա իմաստուն մարդկանց ու մտածողների (Օրիգեն և այլն) գաղափարներն ու նրանց որպես ոչ այդքան ուղղակրոն համարելով, հերքել վերամարմնավորման գաղափարն: Այո հարգելիներս, միայն չորրորդ դարում են քրիստոնյա եկեղեցու մեր հայրերն որոշում մերժել վերամարմնավորման գաղափարն ու համարում այն որպես ոչ ճիշտ, իսկ մինչ այդ այն եղել է ու հիմա էլ կա այդպիսին, եթե հասկանանք այդ Իմաստություն պարունակող գրվածքի տողատակերի իմաստներն ու չհեռանանք արևելքի Իմաստությունից, որտեղից եղածի վրա ու այն բարեփոխելու նպատակով ծնունդ են առել բոլոր նոր ու հիմնական կրոնները:
Վերջին խմբագրող՝ ihusik: 24.02.2007, 01:09:
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Ես նույնիսկ ուրախ եմ, որ «շատ հայավարի է գրված» և ոչ խրթին, «բազմամեկնաբանելի» կամ, երբեմն ընդհանրապես «անմեկնելի» և սրանով իսկ «սպեկուլյացիաների» հնարավորություն ընձեռող լեզվով, որով, թերևս գրված է քրիստոնեական Աստվածաշունչը:
Պրն. կակոսյանը (այսօր՝ հանգուցյալ) Հայաստանի գլխավոր քրմապետն էր: Ի՞նչ ես կարծում, քրմապետը ի՞նչ աղբյուրներից պետք է օգտվեր…
Եթե գրավոր փաստերը սակավ են կամ չկան ընդհանրապես - դա բոլորովին չի նշանակում, որ այդպես չի եղել… Գոնե տեսականորեն հնարավո՞ր է… Այո:
Ժողովրդական բանահյուսությունում պահպանվել են բոլոր այս պատմությունները: Մեր լեզվում կան այս ամենի արձագանքները: Մենք օգտվում ենք 2 հայերենից՝ սովորական և արիական: Մեր գործածած բոլոր այն բառերը որոնք պարունակում են «ար», «եր», «օր», «ուր», «իր» «էր»… և շատ ու շատ այլ բաղկացուցիչներ՝ խոսում են արիական ծագման մասին: Հիշու՞մ ես Սասունցի Դավիթ էպոսը… Հիշու՞մ ես «խաչ պատերազմին իր ձախ բազկին»: Այլ կերպ ասած Վահագնախաչը կամ Արևախաչը…
Այս ասածներս դատարկաբանություն կլիներին, եթե չհիմնավորեի Իվանով - Գամկրելիձեի հետազոտություններով, գերմանական մի շարք հնեաբանների աշխատություններով, Էխնատոն փարավոնի, ճիշտ կլիներ ասել «փառավորի» արևելքից արքայադստեր հետ ամուսնանալու և Արևապաշտության անցնելու փաստը, Ալեքսանդր Արորդի Վարպետյանի «ԾՆՆԴՈՑ» աներևակայելի խորը գիտական աշխատության առկայությունը… Ինքդ հասկանում ես, որ թվարկել բոլոր սկզբնաղբյուրները, ազգային էպոսները (Գիլգամեշ, Ավեստա, վեդաները…), դրանց մեջ տեղ գտած «պատահական» համընկնումները, որոնք վաղուց արդեն օրինաչափություն են, մի քիչ դժվար է այստեղ, ֆորումում՝ լեզուտ ավելի արագ է քան մատներդ ստեղնաշարի վրա
Եթե իրոք հետաքրքրված ես, կարող եմ միայն խորհուրդ տալ «խորանալ» այս աշխատություններում: Սրանց, մանավանդ Վարպետյանի հետազոտական մեթոդները տարբեր են «ընդունված»-ներից: Բերեմ մի օրինակ.
Աճառյանը ասում է, որ հայերենում «ձի» բառը փոխառություն է շումերերենից [B](հիշեցնում եմ սա միայն օրինակ է և այն էլ իմ հենց նոր հնարած օրինակը) [/B]: Վարպետյանը հերքում է այդ վարկածը վկայակոչելով ձիու հետքերի պեղումների արդյունքում հայաստանի տարածքում ավելի վաղ՝ մոտ 1000 - 1500 տարի առաջ հայտնաբերած ձիու, օրինակ՝ ոսկորներ, քան շումերների բնակեցման արեալում: Այս դեքում, եթե հավատանք Աճառյանին, ապա ստացվում է, որ հայերը, արդեն ընտելացրած լինելով ձիուն, անուն չէին տվել նրան և 1000 - 1500 տարի սպասել էին, մինչև շումերները կիմանան թե ինչ է ձին, անուն կտան նրան և նոր միայն փոխառություն կանեն շումերերենից…[B](կրկնում եմ՝ սա միայն օրինակ է և այն էլ իմ հենց նոր հնարած օրինակը) [/B]:
Ծիծաղելի է չէ՞… Նույն վիճակն է տիրում մնացյալ հարակից հարցերում: Օրինակ՝ Պիատրովսկին, որ համարվում է ՈւՐԱՐՏԱԳԻՏՈւԹՅԱՆ չգիտեմ թե ինչու «հայրը», ըստ իս (և ոչ միայն) միտումնավոր ԱՐԱՐՏԱ կամա ԱՐԱՐԱՏ հասկացողությունը արտաբերել է «ՈւՐԱՐՏՈւ»: Եվ, պատկերացրեք մինչ օրս կան «գիտնականներ», որոնք պնդում են, որ հայերը ընդհանրապես ոչ գենետիկ և ոչ էլ էթնիկ կապ իսկ չունեն ուրարտացիների հետ (թեև վերջիններիս «ամեն ինչը» հայկական է) Էհ, ի՞նչ փույթ, ծայրահեղ դեպքում կարող են ասել, որ հայերը իրենց ամեն ինչը փոխառել են ուրարտացիներից…
Եթե որևէ մեկը ցանկություն ունի առարկել, թե ով ասաց, որ այդ ժամանակ, այդ տարածքում հայերն են ապրել, ապա ասեմ, որ խոսքս հայերի ապրած տարածքում կատարված պեղումների մասին էր: Բացի այդ ասեմ, որ հայ ազգը իր արշալույսին միատարր չի եղել (ինչպես և մնացած բոլոր ազգերը): Բաղկացած է եղել արմենների, կասսիտների, ղլդերի, սումիտների, հայասների և էլի այլ ցեղերի միասնությունից, համախմբված միևնույն դիցա-պաշտամունքա-ծիսական համակարգով և կենցաղով: Ըստ երևույթին հայասների ցեղը գրավել է դոմինանտ դիրք և այդ իսկ պատճառով այսօր մեր ինքնանվանումը «ՀԱՅ» է, ի տարբերություն այլ ազգերի, որոնք, մեծամասամբ մեզ անվանում են «ԱՐՄԵՆՆԵՐ»:
Այս ամենը ասացի միայն նրա համար, որ պարզ դառնա, թե Կակոսյանը ինչ աղբյուրներից կարող էր օգտվել: Մի բան էլ. բացի հայկական և ոչ միայն հայկական ժայռապատկերներից (որոնք ես կցորդներով կբերեմ ներքևում), ով կարող է համոզված լինել, որ չեն պահպանվել հայ ազգի պատմությունը կամ գոնե դիցաբանությունը պատմող գրավոր աղբյուրներ: Թերևս միայն հրեաները, որոնք հրով ու սրով քրիստոնեությունը բերեսին Հայաստան, քանդելով Արևաստվածների լուսավոր տաճարները, համոզված լինելու համար, որ հայոց պատմությունն են քանդում…
Առայժմ այսքանը, Միայն խնդրում եմ ուշադրություն դարձրեք հայկական այբուբենի «ե» և «է» տառերի մի քանի հազարամյա հնություն ունեցող ժայռապատկերին: Ըստ էության այն ծագել է Արևախաչից: Այսօր էլ այն առանձին, որպես տառ վերցրած ունի ուրույն և դեպի անհունությունը գնացող իմաստ՝ ԷՈւԹՅՈւՆ: Ի դեպ, քրիստոնյաներին ասեմ, որ այն մինչև օրս պատկերվում է հայկական սրբապատկերներում՝ ամենավերևում: Նույնիսկ «ՎԱՐԴԱՆԱՆՔ» կտավի վրա…
Մի բան էլ, նկատի ունեցեք, որ բերված բոլոր (խաչապատկերները, կեռխաչի ձևով տրված աշխարհի չորս հողմեի պատկերումը, աշխարհի կառուցվածքի, տիեզերածովի և նրանում լողացող տիեզերաձկների) ժայռապատկերները ունեն մի քանի հազար տարվա պատմություն. շեշտում եմ՝ ՆԱԽԱՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ:
Հեթանոս Հրեշտակ,
Այսքանից հետո համաձա՞յն ես, որ սա այնքան էլ «հայավարի գրած» ցնդավանություն չէ: Ցանկության դեպքում կարող եմ խորանալ: Միայն թե ոչ ֆորումում. գրելուց հոգնում եմ
Ավելացվել է 8 րոպե անց
ԺԱՅՌԱՊԱՏԿԵՐՆԵՐ՝
Վերջին խմբագրող՝ Highordy: 24.02.2007, 11:46: Պատճառ: Գրառման ավելացում
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
ԺԱՅՌԱՊԱՏԿԵՐՆԵՐ
(20 րոպեն չբավականացրեց բոլոր նկարների տեղադրման համար, այսու՝ կրկնությունների համար ներողություն եմ հայցում)
Այսքանից հետո, համոզված եմ, որ կգտնվեն մարդիք, որոնք նախանձելի «հետևողականությամբ» կկրկնեն՝ «մեկ ա, ֆաշիստի զնակ ա»:
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Ինտերնետում Sexual Harassment-ի համար վարկաբեկվելուց խուսափելու համար կոնկրետ նշեմ, որ համբուրում եմ մարմնիդ «ճակատ» անվանված մակերեսը, թե չէ կմեղադրվեմ նաև «հեթանոս սանձարձակությունների» մեջ: Ահա՝
Շարունակեմ/հիմնավորեմ միտքդ՝
Քրիստոսի մահը և հարությունը մի՞թե վերամարմնավորման (ռեինկոռնացիայի) տարատեսակ չէր կամ, մեզ համար հայոց Արևապաշտության մեռնող-հառնող Աստվածների կամ Աստվածացված Բնության գաղափարի դիցագողություն չէր…
Ի՞նչ կասեք… հրեացվոց մոգոնած քրիստոնեական Աստվածաշնչի անսխալականության և ազնվության ջատագովներ ?
Վերջին խմբագրող՝ Highordy: 24.02.2007, 12:42:
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Նախ ես չասացի, թե մյուս կրոնները չեն աղավաղվել։ Բոլոր կրոններն էլ այս կամ այն չափով աղավաղվել են, և դա բնական է, բայց, համենայնդեպս, արևելյան փիլիսոփայությունը կարդալիս այնքան հակասությունների ու թերի գաղափարների չեմ հանդիպել, ինչքան քրիստոնեության մեջ։ Իսկ հակասությունների մասին մենք արդեն խոսել ենք մեկ ուրիշ թեմայում, և ես քեզ մեկ առ մեկ ցույց եմ տվել որոշ հակասություններ։
Գուցե քրիստոնեությունը (համենայնդեպս, ձեր պատկերացրած քրիստոնեությունը) գործ չունի արևելյան ուսմունքների հետ (դժբախտաբար), բայց արևելյան ուսմունքներն ավելի լայն ու ընդգրկուն են ու գործ ունեն բոլոր կրոնների հետ, հետևաբար նաև այդ կրոնների մեկնաբանությամբ են զբաղվում։
Դե, այդ հակասությունների մասին կոնկրետ քո գաղափարակից քրիստոնյաների տված մեկնաբանություններն ինձ հաճախ բավականաչափ տրամաբանական ու ընդունելի չեն թվում, իսկ արևելյան փիլիսոփայության մեկնաբանությունները լրիվ տրամաբանական են ու ոչ մի հակասություն չեն առաջացնում՝ միաժամանակ երբեմն բարդ լինելով։Ես տարիների ընթացքում հասկացա, որ այդ «հակասություններն ու անտրամաբանական դատողությունները» ոչ թե իսկապես այդպիսին են, այլ մեր ուղեղն է այդպես ընկալում, իսկ Աստված կամաց-կամաց, որքան որ պետք է, բացում է ճշմարտությունը: Միայն թե ձգտել է պետք: Եթե Աստվածաշնչում ոչ մի անհասկանալի հարց չլիներ, շատ պրիմիտիվ կլիներ Աստծո խոսք լինելու համար, այդ ժամանակ կասկածի կառնվեր դրա այդպիսին լինելը::
Եթե քո ասածի պես լիներ, այսինքն՝ բոլոր հարցերի պատասխանները միայն անմիջականորեն Աստծուց ստանալը հնարավոր ու բավական լիներ, ապա Աստվածաշնչի կարիքն էլ չէր զգացվի։Եվ հետո, առանց տեղյակ լինելու, թե ինչ է Աստվածաշաունչը, առանց կարդալու այն, խնդրում եմ՝ մի խոսեք հակասությունների ու անհասկանալի հարցերի մասին: Այո՛, դրանք կան: Դրանց պատասխանները պետք չէ փնտրել զանազան օտար ուսմունքներում, որոնք բացարձակապես կապ չունեն Աստվածաշնչի հետ: Դրանք ստանալու համար շա՜տ ավելի մոտ, շա՜տ ավելի ճշմարիտ ու հավաստի աղբյուր կա: Դա հենց Աստված է: Եթե ես հարցերիս պատասխանները ստանում եմ անմիջապես Աստծուց, էլ կարիք չունեմ քրիստոնեության հետ կապ չունեցող անհայտ ծագման գրքեր կարդալու:Ինքդ քեզ հակասում ես։
Դե, պարզ է, որ էդ բառերով չեք ասում, դա արդեն չափից դուրս կլիներ, ես ուղղակի մի քիչ էմոցիոնալ ձևով ներկայացրի ձեր արտահայտած մտքի իմաստը։ Դուք համարում եք, որ քրիստոնեությունը (կամ Աստվածաշունչը) դեպի Աստված, դեպի ճշմարտություն տանող միակ ճանապարհն է, իսկ մնացած բոլոր կրոններն ու ուսմունքները սուտ են, կեղծ են, սատանայի ստեղծածն են և նման այլ սահմանափակ մտքեր... Մի՞թե իմաստը նույնը չի։Իսկ քրիստոնյաները երբեք չեն ասում «մենք ենք, որ կանք, մեզնից էն կողմ աշխարհ չկա»։ Պարզապես դուք եք այդպես տրամադրվել մեր հանդեպ:
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 24.02.2007, 14:11:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Դե, եթե քրիստոնեությունը հիմնվի դրանց հիմնական դրույթներին, սեփականացնելով դրանց առավել տրամաբանական մտքերը, հետո, հեռանալուց հայտարարի այդ ուսմունքները սին և հերետիկ՝ ապա իսկապես, կարելի է ասել, որ դրանից հետո դրանց հետ գործ ունենալը անիմաստ է:Պարզվում է, որ գոյություն ունի ոչ միայն искривление пространства այլև искривление сознанияերևույթ:2000 տարի է ձգտում են:Հետո էլ ասում են, թե Աստված մարդուն ստեղծել է իր իսկ կերպարով: Բայց արի ու տես, որ նա մարդուն «քցել ա»՝ RAM-ը անհամեմատ փոքր է դրել, CPU-ն էլ՝ ընդամենը 386:Երևի միայն քրիստոնյաներն են կարդում Աստվածաշունչ: Այն միտքը, որ մարդը կարող է գոնե ընդհանուր զարգացման համար կարդալ թե՛ Աստվածաշունչ և թե՛ Ղուրան - այստեղ անհավատալի է թվում:Էլ ո՞րտեղից գտնես ճշմարտությունը, եթե ոչ նրա սկզբնաղբյուրներից՝ հեթանոսության և բուդդայականության ուսմունքներից:Այն աստծուց, որի խոսքը չի հասկանում նրա իսկ «հոտը»: Այսինքն «հոտը» արժանի է «հոտ» կոչվելուն, նմանվելով այն հոտին, որը չի հասկանում իր հովվի ասածը և հրահանգները, բացառությամբ մահակից և հովվի շան հաչոցից: Իսկ ով սկսում է մի բան հասկանալ՝ ստանում է «մոլորյալ» մականունը:Այդ «անհայտ ծագման» գրքերը հայտնի էին քրիստոնեությունից դեռևս հազարավոր տարիներ առաջ և դրանց «անհայտ ծագման» գրքերի շարքին դասելը, ի դեպ առանց կարդալու, նշան է ծայր աստիճան սահմանափակության:ՍՈւՏ!!! Փորձեք եկեղեցում սպասավորին հարցնել՝ «Տեր Հայր կամ Հայր սուրբ» (կախված այն բանից, թե կուսակրոն է թե ոչ), ո՞ր կրոնական ուղղությունն է տանում դեպի «ճշմարիտ» Աստված, քրիստոնեությու՞նը, իսլա՞մը, թե բուդդայականությունը կամ սինտոիզմը կամ հեթանոսությունը… Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ պատասխան կստանաք…
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Կիսատ-պռատ կարդացի ձեր ասածները: Ուղղակի հավես չունեմ: Ցավում եմ, որ չեք հասկանում ասածներս: Այո՛, քրիստոնյաներն ասում են, որ Հիսուսը ՄԻԱԿ ճանապարհ է առ Աստված, և այդպես է… մի օր դուք էլ դրանում կհամոզվեք: Բայց քրիստոնյաները չեն ատում մյուսներին: Ինչ վերաբերում է խաչակիրներին, ինկիվիզացիային և մնացած բոլոր չարիքներին, որոնք գործել են որոշ մարդիկ, որոնք կարծել են, թե իրենք քրիստոնյա են: Ես նրանց համար պատասխանատու չեմ:
Այո՛, Աստծուն ճանաչել միայն Նրան դիմելով հնարավոր չէ: Դրա համար էլ կա Աստվածաշունչ, որն Աստծո խոսքն է, որն Աստված բաց է անում մեր առջև Սուրբ Հոգու շնորհիվ:
Իսկ արևելյան կրոնների մեջ որքան շատ եմ խորանում, այնքան համոզվում եմ, որ դրանք ինչ-որ տեղ ճիշտ են ու տրամաբանական ու նաև մի քիչ նման են հրեաների կրոնին՝ Հին Ուխտին, բայց Հիսուսի գալուց հետո դրանք բոլորն անիմաստ են դառնում: Ոչ մի ուրիշ կրոնական առաջնորդ կատարյալ մարդ և կատարյալ Աստված չէ: Ոչ մի ուրիշ կրոնական առաջնորդ հարություն չի առել: Ոչ մի ուրիշ կրոնական առաջնորդ մեր մեղքերի համար մեր փոխարեն չի տառապել: Հիմա հասկանու՞մ եք, որ քրիստոնեությունն էապես տարբերվում է մյուս բոլոր կրոններից:
Ինչ վերաբերում է վերամարմնավորմանը, ապա դա չգիտեմ ում հորինած լեգենդն է, որ միջնադարում որոշել են հերքել այն: Դրա մասին ոչ մի ապացույց չկա: Իսկ տողատակերում բոլորովին այլ բան է գրված… մի քիչ ուշադիր կարդացեք:
Շատ իզուր: Հայտարարելով, որ կիսատ-պռատ եք կարդացել, հանձն եք առնում, որ շատ անուշադիր եք (թեև գրառման վերջում հենց մեզանից եք ուշադրություն պահանջում) և խնդրի քննարկումը բոլորովին կարևոր չէ. կամ էլ ուզում եք վիրավորել մեզ բոլորիս (ասում եմ «մեզ բոլորիս», որովհետև «ձեզ» դիմելաձևը գործածել եք փոքրատառով)՝ հայտարարելով, որ մեր բոլորի գրածները արժանի չեն ուշատդրության: Որոշեք. ո՞րն է Ձեզ ավելի հոգեհարազատ: Գուցե երկու տարբերակն էլ միանգամի՞ց…Հասկանում ենք այն - ինչ գրում եք՝ ոչ ավել, ոչ պակաս: Փորձեր չենք անում ենթատեքստ գտնել Ձեր ասածների մեջ՝ կանխավ հուսալով, որ պարզ, մաքուր մարդ եք և կարող եք Ձեր մտքերը շարադրել հասուն և հստակ: Հիմա փորձում եք մեզ ապացուցել, որ դուք նկատի չունեիք այն ինչ ասել եք:Ինչը և պահանջվում էր ապացուցել: Այդ դեպքում ի՞նչն ենք սխալ հասկացել…Բերեմ նորից նույն օրինակը. որը Դուք «կիսատ-պռատ» եք կարդացել. եթե մտնեմ եկեղեցի և հայտարարեմ, որ ես հեթանոս եմ, Ձեր կարծիքով ի՞նչ կկատարվի: Աշխարհի մեղքերը կթափվեն վրաս + եկեղեցին պղծելու փորձս էլ վրայից: Անպայման կհայտարարվեմ «կռապաշտ», մոռացության մատնելով փաստը, որ «կուռք մի՛ պաշտեք» թեզը իսպառ մատնվել է մոռացության և համատարած պարանոցներին տեսնում ենք խաչեր, և դեռ բավական չէ՝ նաև խաչված Հիսուսով: Արդյո՞ք սա կռապաշտություն չէ… Այդ դեպքում ի՞նչ…Նախ ասեմ, որ անչափ հարգում եմ խաչակրաց արշավանքի գաղափարը (բայց, իհարկե ո՛չ ընթացքը, ձևերը և հետևանքները): Խաչակիրները ուներին ամուր հավատ և գործնական քայլեր էին կատարում հանուն այդ հավատքի… և ոչ թե նստում և ատամները կրճտացնում այլ հավատքի ներկայացուցիչների հասցեին:
Սակայն, ինչ վերաբերվում է (մեջբերում եմ Ձեր խոսքերը) «ինկիվիզացիային և մնացած բոլոր չարիքներին, որոնք գործել են որոշ մարդիկ, որոնք կարծել են, թե իրենք քրիստոնյա են», ապա Ձեր ճակատին ասեմ, որ այստեղ փորձում եք «սվաղել» և կատարվածը անմեղ «չարաճճիություն» ներկայացնել: Հարգելիս, ինկվիզիցիան ի կատար են ածել ամբողջ սերունդներ և ոչ թե «որոշ մարդիք», ինչպես Դուք եք փորձում ներկայացնել: Դա տևել է մի ամբողջ ժամանակաշրջան: Եթե պատմությանը տեղյակ չեք, կարող եք հարցնել: Ուրիշ բան, եթե միտումնավոր չեք ուզում տեղյակ լինել, հայտարարելով՝Ինչու՞… Ձեր հավատակիցները չէի՞ն… Թե՞ կարծում եք, որ դառնալով քրիստոնյա և քրիստոնեության ջատագովը - տեր եք միայն քրիստոնեության կողմից ակնկալվող «լավ» բաներին… Եթե քրիստոնեություն ընդունելով չեք ուզում լինել քրիստոնեության գաղափարի իրավահաջորդը - այդ դեպքում էլ ի՞նչ քրիստոնյա:
Երանի նրան, ով կկարողանա ինձ ապացուցել, որ դեպի Աստված տանող միակ ճանապարը քրիստոնեական Աստվածաշունչն է: Այդ ի՞նչ հզոր տրամաբանության և հռետորական արվեստի տեր մարդ պետք է լինի…
Ուղղեք ինձ, եթե սխալվում եմ. սրանք ձեր բառերը չէ՞ն՝: Նախօրոք որոշեք Ձեր կեցվածքը և համոզմունքները և հետո միայն բանավեճի մեջ մտեք հասուն և հիշողությունից ոչ այնքան թույլ մարդկանց հետ: Եվ դեռ ասում եք«Առաջնորդ» հորջորջելով Աստծուն, դուք նրան դնում եք Կաթողիկոսի կամ Պապի (ես դեռ մեծերին եմ ասում) հետ նույն նժարին: Աստծուն կրոնական առաջնորդի հետ համեմատելը, իմ խորին համոզմամբ, մեղք է: Իսկ ինչ վերաբերվում է այլոց մեղքերի համար պատիժ կրելու կամ հարություն առնելու փաստերը այլ կրոնական ուղղություններում Ձեր կասկածի տակ առնելուն, ապա ասեմ, որ Ձեր գիտելիքները և իմացությունները թերի են, շատ թերի… Ահա, հենց այստեղ էլ ես ափսոսում եմ, որ հոգու արգելքներ ունեք այլոց միտքը լսելու և կշռադատելու, ինչը Ձեզ բերում է առանց խնդրին ծանոթ լինելու - նետվել մարտի կամ, ավելի ճիշտ կլիներ ասել՝ ցուցաբերել թույլ և չհիմնավորված դիմադրություն: Կարդալ է պետք…Անպայման կհետևեմ Ձեր խորհրդին և կկարդամ տողատակերը: Շնորհակալություն մեր բոլորի «աչքերը բացելու» համար:
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Չնայած որոշել էի, որ ընդհանրապես ձեզ հետ բանավեճի մեջ չեմ մտնելու ու չեմ կարդալու ձեր գրառումները, բայց ձեր համառությունը ստիպում է, որ մի երկու խոսք ասեմ:
Կիսատ-պռատ ասելով նկատի ունեի, որ ձեր գրառումը չեմ կարդացել, իսկ մյուս երկուսը մինչև վերջ կարդացել էի:Շատ իզուր: Հայտարարելով, որ կիսատ-պռատ եք կարդացել, հանձն եք առնում, որ շատ անուշադիր եք (թեև գրառման վերջում հենց մեզանից եք ուշադրություն պահանջում) և խնդրի քննարկումը բոլորովին կարևոր չէ. կամ էլ ուզում եք վիրավորել մեզ բոլորիս (ասում եմ «մեզ բոլորիս», որովհետև «ձեզ» դիմելաձևը գործածել եք փոքրատառով)՝ հայտարարելով, որ մեր բոլորի գրածները արժանի չեն ուշատդրության: Որոշեք. ո՞րն է Ձեզ ավելի հոգեհարազատ: Գուցե երկու տարբերակն էլ միանգամի՞ց…
Ես բնավ էլ դա չեմ ապացուցում: Պարզապես դուք ոչ թե իմ գրածներն եք փորձում հասկանալ, այլ այն, ինչ ուզում եք հասկանալ:Հասկանում ենք այն - ինչ գրում եք՝ ոչ ավել, ոչ պակաս: Փորձեր չենք անում ենթատեքստ գտնել Ձեր ասածների մեջ՝ կանխավ հուսալով, որ պարզ, մաքուր մարդ եք և կարող եք Ձեր մտքերը շարադրել հասուն և հստակ: Հիմա փորձում եք մեզ ապացուցել, որ դուք նկատի չունեիք այն ինչ ասել եք:
Կներեք, այս դեպքում ես էի Ուլուանային սխալ հասկացել: Կարծում էի, թե նա անհարդուժողականության մասին է խոսում, որ քրիստոնյաներն իրենց վեր են դասում մյուսներից: Այդպիսի բան չկա: Աստված բոլորին հավասարապես է սիրում:Ինչը և պահանջվում էր ապացուցել: Այդ դեպքում ի՞նչն ենք սխալ հասկացել…
Շատ սխալ կանեն, եթե այդպես թափվեն ձեզ վրա: Իսկ խաչը պարանոցին կախելու մասին կասեմ հետևյալը. նայած ինչի համար են կախում: Իրոք, կան մարդիկ, ովքեր խաչը, զանազան սրբապատկերներ կուռք են դարձրել:Բերեմ նորից նույն օրինակը. որը Դուք «կիսատ-պռատ» եք կարդացել. եթե մտնեմ եկեղեցի և հայտարարեմ, որ ես հեթանոս եմ, Ձեր կարծիքով ի՞նչ կկատարվի: Աշխարհի մեղքերը կթափվեն վրաս + եկեղեցին պղծելու փորձս էլ վրայից: Անպայման կհայտարարվեմ «կռապաշտ», մոռացության մատնելով փաստը, որ «կուռք մի՛ պաշտեք» թեզը իսպառ մատնվել է մոռացության և համատարած պարանոցներին տեսնում ենք խաչեր, և դեռ բավական չէ՝ նաև խաչված Հիսուսով: Արդյո՞ք սա կռապաշտություն չէ… Այդ դեպքում ի՞նչ…
Ես արևելյան կրոններն ուսումնասիրում եմ ոչ թե քրիստոնեությունը, այլ այդ կրոնների հետևորդներին հասկանալու համար:Նախօրոք որոշեք Ձեր կեցվածքը և համոզմունքները և հետո միայն բանավեճի մեջ մտեք հասուն և հիշողությունից ոչ այնքան թույլ մարդկանց հետ: Եվ դեռ ասում եք
Առաջնորդ բառը գուցե լավ չհնչեց… թող լինի հիմնադիր: Խոսքս Քրիստոսի մասին է քրիստոնեության մեջ, Մուհամեդի՝ մահմեդականության, Բուդայի՝ բուդիզմի:«Առաջնորդ» հորջորջելով Աստծուն, դուք նրան դնում եք Կաթողիկոսի կամ Պապի (ես դեռ մեծերին եմ ասում) հետ նույն նժարին: Աստծուն կրոնական առաջնորդի հետ համեմատելը, իմ խորին համոզմամբ, մեղք է: Իսկ ինչ վերաբերվում է այլոց մեղքերի համար պատիժ կրելու կամ հարություն առնելու փաստերը այլ կրոնական ուղղություններում Ձեր կասկածի տակ առնելուն, ապա ասեմ, որ Ձեր գիտելիքները և իմացությունները թերի են, շատ թերի… Ահա, հենց այստեղ էլ ես ափսոսում եմ, որ հոգու արգելքներ ունեք այլոց միտքը լսելու և կշռադատելու, ինչը Ձեզ բերում է առանց խնդրին ծանոթ լինելու - նետվել մարտի կամ, ավելի ճիշտ կլիներ ասել՝ ցուցաբերել թույլ և չհիմնավորված դիմադրություն: Կարդալ է պետք…
Իսկ եթե գիտելիքներս թերի են, զուր մի փորձեք այդպես հարձակողական դիրքեր բռնել: Հարստացրեք գիտելիքներս և այդ ժամանակ միայն շարունակեք վեճը: Օրինակ կբերե՞ք, որ մեկը մահացել է ողջ մարդկության մեղքերի համար, իր վրա է վերցրել բոլոր արդեն գործված և դեռ չգործված մեղքերը:
Ես մինչև հիմա համոզված չեմ՝ երբ «ձեզ»-ը գրում եք փոքրատառով - դա մեզ բոլորիս դիմելու համա՞ր է, թե թերի գրագիտության ակամա դրսևորում: Լուսաբանեք խնդրեմ: Որովհետև երկու անգամ արդեն Ձեր ուշադրությունը հրավիրել եմ դրա վրա, բայց Դուք շարունակում եք նույնը:Ի տարբերություն Ձեզ, ես Ձեր բոլոր գրառումները կարդում եմ մինչև վերջ. ո՞վ գիտե, գուցե մի նոր բան կսովորեմ, համ ել՝ հարգանքի նշան լինելուց բացի, գոնե կիմանամ ինչի մասին է խոսքը:Սա արդեն իսկապես գրագողություն էԴրա համար էլ մեկին տալիս է գանձեր, մյուսին՝ փորձություններ: Որքան գիտեմ ամենը գալիս է Աստծուց: Այնպես չէ՞: Այդ ի՞նչ տարօրինակ սեր է:Սխալ կանեն, թե ճիշտ… «թափվելուց» հետո արդեն կարևոր չի լինի:Եվ այդ մարդիք նույնպես քրիստոնյաներ են: Եվ դրանք հատ-ու-կենտ չեն: Շատ են: Անչափ շատ: Համարյա թե բոլորը:Ասեմ ավելին՝ շատ անհաջող: Ի դեպ. քրիստոնեությունը պաշտպանողի համար Աստծուն առաջնորդից չտարբերելը մեղք չէ՞:Սա էլ, ասեմ՝ այնքան էլ հաջող տարբերակ չէր:Այ, սա ուրիշ բան: Կամաց-կամաց ստացվում է:Այն, որ Ձեր գիտելիքները թերի են, ինձ բնավ իրավունք չի տալիս «հարձակողական դիրք բռնել» Ասեմ ավելին, նույն իսկ տհաճ է: Խնդիրը այլ է՝ ես չեմ հանդուրժում, երբ «թերի գիտելիքներով» փորձում են ապացուցել այն, ինչ իրենք իսկ լավ չեն հասկանում և հրաժարվում են գիտելիքները ընդլայնելու առաջարկից: Սա իսկապես պախարակելի է:Վերջապես հասուն առաջարկ: Ողջունում եմ: Ափսոս, որ մինչ այժմ կատարածս գրառումները «կիսատ-պռատ» էիք կարդացել, թե չէ անպայման նկատած կլինեիք բերածս հղումը (Link) «Հեթանոսություն» բաժնում տեղադրված Բնության և Արյաց ծագման այլ պատկերացումներին: Էլի ուշ չէ:Դա ինչպե՞ս ապացուցվեց: Որևէ մեկը տեսա՞վ դրա արգասիքը… չեմ ասում էդ մեղքերը ֆիզիկապես տեսավ թե չէ: Իսկ ի՞նչ կասեք այն հարցի շուրջ, որ այդ բոլորի մեղքը իր վրա վերցնելու գործընթացը պահանջեց Հուդային գործել նոր մեղքեր, այն էլ ինչպիսի՜, և միայն նրա համար, որ Հիսուսը դառնա բոլորի փրկիչ, բոլորի մեղքերից: Կասեք, որ հետո նա ներվեց և նրան տարան վերև՞… Ո՞վ է տեսել: Գուցե դա հնարված է վերը գրածս և նման այլ մեղադրանքներ հերքելու համա՞ր… կամ իրենց իսկ սխալը «սվաղելու՞»…
Հա, ի մէջ ի այլոց ասեմ, որ նման անպատասխանատու հայտարարություններ, որոնք դժվար թե ի վիճակի եմ ի կատար ածել, ես աշխատում եմ չանել: Խոսքս իմ գրառումերը չկարդալու Ձեր «երկաթյա» որոշման մասին է, որը ինձ ուղղել էիք նամակով, խոստանալով ջնջել իմ բոլոր պատասխանները, առանց կարդալու: Մի սպասեք: Նման հաճույք ես Ձեզ չեմ պատճառի:
Բայց Դուք, Ձեր որոշումը դրժեցիք:
Շնորհակալություն հաճելի րոպեների համար:
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
ԲՅՈւՐԱԿՆԻՆ
Ներիր՝ մոռացա Հայկ նահապետի օրինակը բերել: Ի տարբերություն Հիսուսի, որին զինվորներով են տարել խաչելության, Հայկ նահապետը կամովին գնացել է ողջակիզման (ինչը, համաձայնվիր, շատ ավելի տառապալից է), պատվիրելով մեզ բոլորիս չտխրել, այլ ընդհակառակը՝ ուրախանալ: Այստեղից է գալիս, որ հայերը ամեն սեղան նստելուց, բոլոր կենացների հետ միասին խմում են անցավորաց կենացը:
Իսկ եկեղեցականները մինչ այժմ, չգիտեմ թե ինչու սուգ են կրում՝ սև հագուստ: Ինչու՞: Ուրախացե՛ք: Քրիստոս, միևնույն է, հարյավ ի մեռելոց: Ինչու՞ եք մինչ օրս տխուր: Ախր նա իր վրա է վերցրել անցյալ ու ապագա բոլոր գործված և դեռ գործելիք մեղքերը: Ազատել է ձեզ բոլորիդ ապագա մեղքերից: Ուրեմն պետք է ուրախ լինեք չէ՞: Սևը կրում են… որ ի՞նչ… Չէ՞ որ կատարվեց Աստծո կամքը: Դրա համար սգա՞լ է պետք: Այսինքն՝ ազատելով ձեր հոգիները, այնուամենայնիվ դրանք թողեց հավերժ սգի մե՞ջ…
Ի դեպ, Հեթանոս հայ քրմերը կրում էին սպիտակ՝ հոգու, արարքների և հավատքի մաքրությունը խորհրդանշող հագուստ: Իսկ քրմապետերը՝ ծիրանի՝ տիեզերքի անհունի, այսու և ԱՍՏԾՈ կացարանը խորհրդանշող գույնը, որը հետո սկսեցին կրել նաև հայ թագավորները, որպես Աստծո օծյալներ:
Հրաժարվում եմ ընդունել ուրախությունը սգով փոխարինելու տենչանքը:
"ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
Վերջում էլի Նա Է լինելու…
Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ