Դորիան` բանաստեղծություններ

[Ambrosine]

Խնդրում եմ նշված բառի փոխարեն կարդալ «լվանում»:
Special for Աստղ

Իմ կարծիքով չկա ավելորդ կամ ուռճացված տրագիզմ. ներկայացված է կյանքը այնպես, ինչպես որ կա

[Dorian]

Բայց դե Դորիանը բացառություն չի. ընդհանրապես շատ քչերն են իսկապես ցանկանում լսել իրենց թերությունների մասին, նույնիսկ եթե նախապես կամ ընթացքում գրում են, որ պատրաստ են լսել ցանկացած քննադատություն։

Լսելն ու հաշվի առնելը տարբեր հասկացություններ են:
Իսկ հաշվի չեն առնվում ոչ թե անխտիր բոլոր նկատողությունները, այլ նրանք, որոնք արված են քարացած կանոնների վրա հենվելով: Երբ ինչ-որ մեկն ասում է. «Գիտես, էս պահը մի տեսակ արհեստական է» ինձ համար նշանակություն ունի, բայց երբ ասում են. «Չհավանեցի, որովհետև երրորդ ու չորրորդ տողերի վերջին տառի ներքևի մասնիկը այնպիսին չի ինչպիսին բանասիրական գիտությունների դոկտոր-պրոֆեսոր Գոյական Գյոռմափշտիկյանինը», անտեսում եմ: Ուզում եմ, որ իմ ստեղծագործությունները հավանեն այնպիսին, ինչպիսին դրանք գրվել են սրտի ներսից: Հավանողներ կան: Ուրեմն ամեն ինչ նորմալ է:
Ամեն դեպքում ես բոլորին սիրում եմ... որովհետև...

[Սելավի]

Դորիան ջան ինձ էլ շատ դուր եկավ բանաստեղծությունդ:

[Երվանդ]

Ես 90 տոկոսը հավանում եմ Դորիան ջան, արխային գրԱ

[Dorian]

Իմ կարծիքով չկա ավելորդ կամ ուռճացված տրագիզմ. ներկայացված է կյանքը այնպես, ինչպես որ կա

Աստղ ջան, մերսի: Բայց ես սիրում եմ, երբ որ դու սխալներ ես գտնում: Մի տեսակ ջիգյարով ես ասում. «Դուրս եկավ, բայց մեջը 4 ամբողջ 5 տասնորդական ուղղագրական սխալ կար, շարահյուսության հետ կապված լուրջ խնդիրներ, ածականների անհիմն ու անտեղի գործածում, կետադրման կանոնների անտեսում... Եվ այս ամենը 12 խղճուկ տողում: Ապրես Դորիան, շատ լավն էր»:
Իսկ «Քոռլևոնական քահանա» գրության տակ մեր հարգարժան պարոն նախագահի լուսանկարը էնքան լավ ա նայվում Դու դեմք ես:

[Dorian]

Դուք լռությունը իմ ներեք անաղուհաց,
Օտարացրել է երևի մեզ բաժանումը,
Ես անցյալի ավերակի տակ ձեզ թողած,
Իմ ներկայի ամրոցներում կորցրել եմ քունս:

Եվ մոռացումը իմ ներեք մանուկ, անհաս,
Ախ, գոնե էն սիրուն աչքերի խաթր,
Թե չէ հոգուս, վաղուց ձեզ կոցրած,
Թվում է, թե կորցրել է իր ղսմաթը:

[Demq]

Դուք լռությունը իմ ներեք անաղուհաց,
Օտարացրել է երևի մեզ բաժանումը,
Ես անցյալի ավերակի տակ ձեզ թողած,
Իմ ներկայի ամրոցներում կորցրել եմ քունս:

Եվ մոռացումը իմ ներեք մանուկ, անհաս,
Ախ, գոնե էն սիրուն աչքերի խաթր,
Թե չէ հոգուս, վաղուց ձեզ կոցրած,
Թվում է, թե կորցրել է իր ղսմաթը:

Ապրես Դորիան ջան: Ինչ քո սայթը կա էլ ստեղ չէի մտնում, բայց էս մեկը ոնց որ ընդեղ չկար: Շատ լավնա:

[Dorian]

Ապրես Դորիան ջան: Ինչ քո սայթը կա էլ ստեղ չէի մտնում, բայց էս մեկը ոնց որ ընդեղ չկար: Շատ լավնա:

Շատ շնորհակալ եմ: Դու իմ ամենալավ ընթերցողներից մեկն ես (երբ որ աջ ու ձախ ինֆորմացիա չես բաժանում)

[Dorian]

Մտքի պայծառացում Նունե Եսայանի անմահ երգից հետո.

Ախ բիզնեսմեն ու դեպուտատ,
Ձեր գործի արդյունքը է՞ս է,
Որ հանճարները մեր հատ-հատ,
Թողնում փախնում են USA.

[Ambrosine]

Դուք լռությունը իմ ներեք անաղուհաց,
Օտարացրել է երևի մեզ բաժանումը,
Ես անցյալի ավերակի տակ ձեզ թողած,
Իմ ներկայի ամրոցներում կորցրել եմ քունս:

Եվ մոռացումը իմ ներեք մանուկ, անհաս,
Ախ, գոնե էն սիրուն աչքերի խաթր,
Թե չէ հոգուս, վաղուց ձեզ կոցրած,
Թվում է, թե կորցրել է իր ղսմաթը:

երկրորդ տունը սահուն չկարդացվեց...
ապրես, լավն էր

[Dorian]

երկրորդ տունը սահուն չկարդացվեց...
ապրես, լավն էր

Դու էլ ապրես:
Մարտի 8-դ էլ շնորհավոր

... Պոզնի եմ ...

[Dorian]

«Տաղ մազոխիստական»
(վերջին մուսայիս)

Աչքերս կապիր:
Դու միակ մարդն ես,
Ում հետ ուզում եմ
Կույր լինել մի պահ:
Հյուր լինել մի պահ
Սեփական մարմնում,
Ինչպես քահանան
Բորդելում է հյուր:
Ու բացել մի դուռ,
Որ ոչ ոքի հետ
Դեռ որ չեմ բացել...
Վախեցել գուցե:

Աչքերս կապիր
Ու եղունգներով
Մարմնիս նկարիր
Արնագույն նախշեր:
Ես կորուստներից
Չեմ փորձում փախչել,
Երբ կորցնել է պետք
Միայն ամոթը...
Թող զգամ քո հոտը,
Այն, որը զգում են,
Երբ մարմինները
Ուզում են իրար:
Ու խենթությունը
Իմ հոգուն տիրած,
Թող որ խլացնի
Քաղցր ցավերս:

Աչքերս կապիր
Ու կանգնիր հեռու...
Որ ես անհամբեր
Սպասեմ ջերմացնող
Քո հպումներին,
Քնքշանքիդ սպասեմ,
Սակայն ապտակներ
Ստանամ միմիայն,
Ու միմիայն ցավ:
Չէ որ այլ զգացում
Պատճառել բնավ
Դու ընդունակ չես:

[Ուլուանա]

Հետաքրքիր էր։
Մենակ թե էս պահը լավ չէր.

Ու բացել մի դուռ,
Որ ոչ ոքի հետ
Դեռ որ չեմ բացել...

Հանուն վանկերի անհրաժեշտ քանակի պահպանման ինչ–որ ավելորդ ու անիմաստ «որ» ես խցկել։

[Moon]

Դոր չգիտեմ ինչ ասեմ, բոլոր գրածներիցդ ամենշատը հավանեցի, սիրեցի ու տպավորվեցի այս մեկով...գիտես, կարդալիս հիշեցի քո "Ցեխաջրած լուսինները"....
Նույն զգացողություններն էին, նույն կիրքը...Պատմվածքի հերոսներն ասես ստեղ էին....չգիտեմ, էդ իմ տպավորությունն ա
Պարզապես ստեղ ավելի արտահայտիչ էր...ավելի ցնդած

[Morpheus_NS]

Հետաքրքիր էր։
Մենակ թե էս պահը լավ չէր.

Հանուն վանկերի անհրաժեշտ քանակի պահպանման ինչ–որ ավելորդ ու անիմաստ «որ» ես խցկել։

Կարող էր լինել «Դեռ ես չեմ բացել»