Տաշեղի սերը

**Մանոն** · 08.05.2007, 09:35

Ուլուանա-ի խոսքերից

Խաղաղվել եմ ես հիմա,
Բայց քո մոտով անցնելիս
Մտածում եմ ակամա,
Ինքս ինձ հարց եմ տալիս,
Թե այս կյանքում մրրկահույզ
Ով է դժբախտ ավելի.
Նա՞, ով սիրում է անհույս,
Թե՞ ով սիրել չգիտի:

Ինձ ամենաշատ դուր եկած տողերն են ու կարելի է ասել՝ բանաստեղծության մեխը:
Եվ ինչու՞ մինչև հիմա աչքովս չէր ընկել այս բանաստեղծությունը…Կեցցես Ուլուանա ջան

**Lethal Sweetness** · 08.05.2007, 10:49

«Դու մի ծով էիր անհատակ,
Իսկ ես` տաշեղը փայտի,»

Հերոսների ընտրությունը դուրս շատ եկավ... շատ լավն էր....

**ihusik** · 08.05.2007, 12:09

Միանում եմ Philosopher-ի ու Manon-ի այն մեջբերած չքնաղ տողերին, որ ծնվել է իմաստուն Ուլուանա-ի սրտում.

առանց չափազանցնելու իրոք իմաստուն տողեր են. մանավանդ հարցադրումը.

Խաղաղվել եմ ես հիմա,
Բայց քո մոտով անցնելիս
Մտածում եմ ակամա,
Ինքս ինձ հարց եմ տալիս,
Թե այս կյանքում մրրկահույզ
Ով է դժբախտ ավելի.
Նա՞, ով սիրում է անհույս,
Թե՞ ով սիրել չգիտի:

Ապրե՜ս, ապրե՜ս, ապրե՜ս Ուլուանա ջա՜ն, այսօր էլի կարդացի գրածդ ու կրկին հիացած եմ ինչպես առաջին անգամ...