Հին հրեական պատկերացումները հանդերձյալ կյանքի մասին քիչմ փոխվեցին, երբ հեբրայական շեոլ /գերեզման/ բառը թարգմանեցին որպես հադես: Հետո էլ շատ հարմար դառավ հավատացյալներին վախացնել վատ պահելու դեպքում սպասվող տանջանքներով, ու քրիստոնեական դժոխքը ստացավ մեզ բոլորիս ծանոթ տեսքը:Հարգելիներ, աստվածաշունչը երբ որ ուշադիր կարդաք կնկատեք, որ դժոխքը դա զուտ գերեզմանն է,
Նույնը, ի դեպ, տեղի ունեցավ Սատանայի կերպարի հետ, որը հրեական աստծո դատախազի պաշտոնը փոխեց քրիստոնեական աստծո թշնամու ու դժոխքի գործակատարի պաշտոնին:
Օրինակ Հայտնությունում: Շատ սիրալիր, բարի, խրատող ու բացատրող գիրքա:իսկ ինչ մնում է Աստծուն՝ Նա երբեք վախացնելով կամ ստիպողաբար չի բերում իրեն, այլ խնդրելով ու սիրող հոր նման՝ խրատելով ու բացատրելով:
ՄՈԴԵՐԱՏՈՐՆԵՐԻՆ` խնդրում եմ ջնջել վերևի գրառումս: Խմբագրելուց տեքստը կորելա, իսկ խմբագրելու ժամանակը սպառվել:
Էջանիշներ