Ընդունեցիր, որ կույր հավատացյալ ես, այսինքն աչքերդ փակ ես հավատում: Եթե ես էլ մի քանի «ֆոկուս» անեմ, (չասես, թե քո հետ եղածները ֆոկուսներ չեն եղել..) որը քո կյանքը դեպի լավ կողմը հիմնովի կփոխի, ես կարողա՞ քո համար աստված դառնամ:
Դու հենց դրանով էլ քո ճիշտն ես ուզում առաջ տանես` հ.ք-ը ճիշտն է և ճշմարիտ ուղին:
Երբ հավատացյալը մեծ դժբախտությունա ունենում, ինքը մեղադրումա աստծուն ու երես թեքում նրանից:
Երբ նույն հավատացյալը մեծ հաջողություն կամ սպասված բանա ունենում, որը նա հետո անվանումա հրաշք, իր հավատքն ավելիա խորանում կամ նրա սերն ավելիա ավելանում աստծու նկատմամբ: Ստացվեց, ոնցոր երեխային երբ ծնողը չի առնում թանկանոց խաղալիքը, երեխան նեղանում ու երեսա թեքում ծնողից, բայց երբ այդ նույն ծնողը երեխայի համար կրկնապատիկ անգամ ավելի լավ բանա առնում, երեխան «վերադառնումա» իր ծնողի մոտ, որպես նրան շատ սիրող մեկը:![]()
Խնդրում եմ թեման փակե՛լ
Արծիվ (29.03.2010)
Վերջին խմբագրող՝ VisTolog: 28.03.2010, 12:14:
Vook (28.03.2010)
Invisible man (28.03.2010), Vook (28.03.2010)
Gayl (29.03.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ