այն, ինչով կուզեի կիսվել
ներողություն խնդրել մեկից, շնորհակալություն հայտնել, մեղադրել որևիցէ բանի համար, խոսել մի գաղտնիքի, կամ հիշողության մասին, որով ապրում ես, կամ էլ որը չի թողնում հանգիստ ապրել, որի մասին երբեք չես խոսել, միշտ լռել ես…
Խոսիր, կիսվիր այն ամենի մասին, ինչ խեղդում է կոկորդդ, կամ էլ պարզապես ուզում ես մեկին մի բան խոստովանել, թեկուզև նա երբեք չիմանա այդ մասին, կամ էլ չցանկանա լսել:
Ես ու էլի քեզ շատ սիրողներ անպայման կլսենք
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 31.12.2008, 22:08: Պատճառ: Հեղինակի խնդրանքով
…(W.S.{F})
ես էլ սկսեմ իմ վերջին արած վատ բանից: Քրիսթմասի գիշերը պատուհանից ցած նետեցի ինձ նվիրած թանկարժեք մատանին: Հետո էլ փնտրեցի ու չգտա: Հիմա ստիպված եմ մի բան հորինել, թե կորցրել եմ: Ես ափսոսում եմ արածիս համար ու ներողություն եմ խնդրում: Ու շատ եմ ուզում նոր տարին դիմավորել մաքուր խղճով:
Ներողություն եմ խնդրում իմ հարազատներից, որ իրենց շատ ժամանակ չեմ հատկացնում, ուզում եմ ասել. որ շատ եմ սիրում ձեզ; Մեկ էլ հատուկ շնորհակալ եմ իմ բոլոր հարազատներին, բարեկամներին, սիրելիներին; Ես ձեզ շատ եմ սիրում
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 31.12.2008, 22:08: Պատճառ: ավելացում
…(W.S.{F})
վերջին արածս վատ բանի համար էլ ես ներողություն խնդրեմ. հենց նոր գրել էի կարծիքս էս թեմայի մասին ու ջնջեցի.... ներեցեք ինձ, սիրելիներս
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Կուզեի խոստովանել, որ շատ եմ վախենում քո համար:Գիտեմ, որ դու չես տեսնում իմ վախի պատճառները, ինքդ քեզ վաճառում ես ու անդունդ քշում: Վախենում եմ, որ երբ աչքերդ բացես՝ ընկնելիս լինես:
Վախենում եմ, որ իսկապես արժանի ես քո ճակատագրին, բայց այս արդարությունը սիրտս չի ընդունում:
Վախենում եմ, բայց երդվել եմ չխառնվել:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
լիքը ներողություններ... շատ եմ սխալ եղել, շատ եմ ցավ պատճառել... էսպիսին չէի եղել... ու էլ չեմ լինի...
հա՜... շատ:WhiteSmoke{F}-ի խոսքերից
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Հերիք ա զզվցնես, սպանիր թողիր:Բայց մեկ ա քեզ ամենաշատն եմ սիրում:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Պատ. կուզեի խոստովանել
Ես իմ մեղքերը սովորաբար Աստծուն եմ խոստովանում, կներեք տենց պիտի գրեմ...
Տեր ջան ինձ ներիր, էս օր... ես ախր մեղավոր չէի, սաղ էտ էր...
Ես իրան էտքան ասում էի, չեր հասկանում...
Լավ սկսեմ ամփոփել... Սովորական աշնանային օր էր: Ես նստած էի Կենսաբանության լաբարատորիայում, ու դաս էի անում, Տիկին Անահիտի հետ: Դասը անցավ բավականին լավ ի տարբերություն նախօրեյի... Դասամիջոցին ինձ էր մոտենում մեր դասարանի Շիրինը (որին բոլորը սովորաբար Շիրիմ են ասում, վերջինիս էլ տղեն նեղվում էր ու ես սկսել էի էլ նրան չնեղացնել, համենայնդեպս իրանից էլ եմ ներեղություն խնդրում) ինքը ինձ դիսկ էր խոստացել, բերել էր...
Մինչ նա դիսկը կհասցներ ինձ մեր դասարանի Սաքոն նրան ասեց.
-Հլը նայեմ, էտ ինչ դիսկա?
-Չէ,էս Ռազի համար եմ բերել, քեզ չեմ տալու...
Ու ինքը էտ ասեց բավականին ուրախ, ու ես էլ ժպտացի...
-Լավ չես արա...Ասի մի հատ նայեմ տամ...
Ու ստեղ բրդումա Շիրինին, ինքը ընկնումա, ու իրա հետ լավ բաներ չեն լինում...
Ես եմ գալիս առաջ...
-Ինչ ես անում արա, խի բրդեցիր?
Ինքը ստեղ սկսումա անկապ գոռգռալ ու ես նրան հրավիրում եմ զրույցի...
Ինքը շարունակումա միչև մենք կհասնենք դասարան, ես.
-Սաքո ջան, ինչ ա էղել քեզ էսօր, առյուծի կաթ ես խմել?
-Հեսա կիՇնենք դուրս կասեմ քեզ:
-Let's go. (մոդա էր, ձեռ առնելու համար շատ էր օգտագործվում)
-Դե արի...
Ու ստեղ ավելիա ոգեվորվում... Սկսումա ավելի բարձր գոռալ սկսումա քայլերը արագացնել, ու էտ ամենը անումա մենակ նրա համար որ ուշադրություն գրավի...
Ես էլ իմ համար հանգիստ իրա հետևից գնում եմ, կողքի դասարանից, մյուս դասարանից, ընկերներ են հավաքվում ու ինքը շրջվում տեսնումա արդեն մի քիչ շատ ենք:
Վազումա, էլիա գոռում-գոչում բոլորը նրան են նայում...
Տեղ մեր դասարանի բոյլուխ Հայկոն (իրան բոյլուխ ենք ասում որովհետև բոլորիցս շատ բոյով էր, տարբերությունը ակնհայտ էր, ու ինքը դրանից չէր նեղվում, ավելին ուրախանում էր որ ինքը բոյովա...) տեսնումա Սաքոյին (արդեն 2-րդ հարկում, ես ընկերներիս հետ 3-րդ հարկում եմ).
-Սաքո ջան? Էս խիս ես լացում ապեր, հլը արի տենամ, ինչա եղել? Ստեղ մեր հերոսը շատ ահարկու կերպով գոռումա .
-Ռադ էղի, այ երկերեսանի... Ասեմ որ Հայկոն այդ ժամանակ անտեղյակ էր վերևի կատարվելիքից, ու ինքը Սաքոյի հետ էտքան մոտիկ չեր ինչքան որ իմ...
-Քո հետ ամեն ինչ լավա?
Ստեղ Սաքոն իրան դնումա իրա երզած կինոյի մեջի տղու տեղը ու հարձակվումա Հայկոյի վրա որ ծեծի... Հայկոս Սաքոյին լոմումա... Ըստ իրա, ինքնա ասել...
Էտ ժամանակ ես արդեն Ֆիզիկայի լաբարատորիայում էի, դասը սկսված էր, Հայկոն մի քիչ ուշացած եկավ ու այդ ժամանակ պատմեց դասամիջոցի եղածը... (Loming-ը
-Էս քաղմաս եք կանչել?
-Հա, ես եմ տեսուչը... Պատասխանեց Սաքոյի մաման, Էտ կինը ընդանրապես լավ, հումորով ու կարևորը լավատես մարդ է:
Մինչ ես կմտնեմ Սաքոն թե`
-Մենք հլը իրար կտենանք...
-Գրկաբաց սպասում եմ...
Ստեղ սկսումա գոռ-գռալ, Դասղեկս է բարկանում... Գնում ենք դասարան, բոլորը ինձ են մեղադրում, դասղեկս ինձ "ոչ մի դեպքում" չի լսում... և այսպես էս ամենինչը շարունակվեց այնքան ժամանակ, միչև ես էլ փորձփցի ինձ ակերով զգալ, դասարանի դուռը բնականաբար քացով բացեցի... Բոլորը ապշած ինձ են նայում, գնում հասնում եմ իմ տեղը` առաջին շարք, ու ելույթ ունենում.
-Վերջ ձեր երազանքը իրականացավ, ես դպրոցից դուրս եմ եկել... Տեղ ահագին թիթիզ բառեր ավելացրի արդյունքում մի նոր հետաքրքիր ֆրազի հեղինակ էլ դարձա...
Վերջացավ այսպես` Սաքոյի մաման գտավ իրա տղայի սխալը, բոլորը իմ հանդեպ թարսվեցին, (մասնավորապես աղջիկները) հետո ես ծնողական ժողով եղավ...
Դրվեց իմ հեռացման հարցը, ընկերներիս մայրիկները ինձ պաշտպանեցին, (իմ մայրիկը չեր եկել, աշխատանքի էր) Ու որոշեցին գնալ Էքսկուրսիա, ու ինձ չտանել...
Պադումըյեշ....
Այդ օրը շատ տխուր անցկացրի, ադնակլասնիկում թափառեցի մինչև երեկո, ու դաս էլ չարեցի... Ուղիղ 20:09-ին ինձ զանգեց ռեժիսորս, թե վաղը գնում ենք նկարահանման, իմ վիճակը պատկերացնում եք?
Որովհետև նկարահանման գնալու էինք Դիլիջան, և դասարանի Էքսկուրսիան իջևանում էր թե Դիլիջանում չեմ հիշում...
Նկարահանումը շատ լավ անցավ, բավականին հաջող, Դիլիջանի Ապագա մարզադպրոցի բացումն էր. Չմոռանամ ասել որ ես վարում եմ Հայրենիք հետուստաընկերության Օլիմպիկ հաղորդաշարը...
Չնայած ես Դիլիջանով շատ-շատ համով բաներ կերա...Բայց դա չեր փոխարինի այն էքսկուրսիային որտեղ իմ ընկերների հետ էի լինելու, ու 2 օր ուրախ ժամանկ էինք անցկացնելու: Հետո բարիշեցինք ու ամեն ինչ անցավ գնաց բայց ես մեկ է մինչև հիմա իմ մեղքը չեմ հասկանում...
Մեկ է Աստված ջան, ես խնդրում եմ որ ինձ ներես այն ամենի համար որ ես արել եմ, ներողություն եմ խնդրում բոլոր նրանցից ում որ նեղացրել եմ, կամ որևէ վատություն եմ արել... Թող գալիք տարին բոլորի համար շատ ուրախ անցնի, ու ես հանկարծ նման սխալներ չանեմ,
Շնորհավոր ամանոր և Սուրբ ծնունդ
Վերջին խմբագրող՝ Razo: 31.12.2008, 11:34:
Շնչեք...
Փողով չի
Մոդերատորական. թեմայի վերնագիրը հեղինակի առաջարկով «կուզեի խոստովանել...» տարբերակից փոխվել է «Կուզեի կիսվել...» տարբերակով:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Համար 1. Ուզում եմ ներես ինձ, որ շատ ուշ հասկացա, որ ինչ էլ անում ես, ինձ շատ սիրելով ես անում…ու ուզում եմ, որ վստահ լինես, որ ամեն վայրկյանի կարող ես գալ, ու ես անպայման կօգնեմ քեզ. դու լավ ընկեր ես…
Համար 2. Ներում եմ քեզ…
Համար 3. Խոստովանեմ. սկզբից անօգնական զգացի ու ուզում էի փախչել, բայց ոտքերս չէին տանում… հետո փախա, ու էլի քեզ մոտ բերեցին… ու երբ ասացիր` ասում էի չէ՞, որ հերիք ա չպաշտպանեմ ինձանից, կմնաս լռիվ անօգնական… ու ժպտացիր տեսածս ամենաբարի ժպիտով, ու զգացի, որ էլի պաշտպանում ես…
կներես, որ չէի հավատում… հիմա հավատում եմ ու չեմ գնա…
...........
Նոր Տարիս նոր հավատով եմ սկսում, ու ժպտում եմ բոլոր-բոլոր նրանց համար, որ երբևէ փորձել են ու շարունակում են պաշտպանել ու սիրել ինձ…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ