Մի անգամ մտածված կերպով փախել եմ այդպիսի խոստովանություն լսելուց: Ոչ թե նրա համար, որ դրանք ասվելու էին միայն ասվելու համար, ոչ, առկա էր նաև զգացմունքը: Պարզապես փախա, քանի որ պատասխան չունեի, չէի ուզում մերժման ցավով նրա հոգին պարուրել, չէի կարող դրական պատասխան տալ…միակ ելքը թույլ չտալն էր այդ խոսքերն ասելը…