Ան ջան... Իմ կարծիքով այդ նախադասությունն իր մեջ շատ մեծ պատասխանատվություն է կրում, քանի որ սիրելը կատակ չէ... Մարդիկ հաճախ շփոթում են սիրելն ու սիրահարված լինելը, իսկ ասել մարդուն, որ սիրում ես... դա շատ լուրջ արարք է... (չգիտեմ, կարողանում եմ բացատրել մտքինս, թե ոչՈւլուանա-ի խոսքերից
Ըստ իս, այդ բառերը երբեք չեն կարող սովորական դառնալ։
Իսկ «մեծ պատասխանատվություն կրող» ասելով՝ ի՞նչ նկատի ունես տվյալ դեպքում։ Այսինքն՝ դա կապ ունի՞ այդ նախադասությունը հաճախ ասելու հետ, թե՞...)...
Իսկ սովորական դառնալու առումով ասեմ, որ հաճախ լսում ես այդ նախադասությունը, իսկապես հաճելի է... սակայն եթե երբեմն ես լսում, շատ ավելի մեծ ազդեցություն է ունենում... Եթե մի իմաստուն խոսք անընդհատ կարդում եմ, ինձ սկսում է սովորական թվալ... Այդպես էլ "Ես քեզ սիրում եմ "-ը...
Մեջբերել
Եթե համոզված չես, որ դիմացինդ կիսում է քո զգացմունքները, իսկ երբ համոզված ես, որ չի կիսում՝ առավել ևս, ապա մեծ մասամբ ասելը կամ իմաստ չունի, այսինքն՝ ոչինչ չի փոխի դեպի լավը, կամ էլ ավելի վատ՝ կարող է նույնիսկ դեպի վատը փոխել։ Ես համարում եմ, որ շատ դեպքերում լռելն ավելի ճիշտ է։ 
Բայց հաստատ կարող եմ ասել, որ հիմա համանման իրավիճակում շատ առումներով այլ կերպ կվարվեի։ 
Էջանիշներ