Ե՞րբ է անհրաժեշտ ասել այդ բառերը. «Ես քեզ սիրում եմ»

[Inana]

Սերը ավելի խորն եմ ընկալում, քանի որ սիրել նշանակում է դառնալ մի ընդհանուրի երկու մաս: Գտնում եմ, որ իրոք իրար սիրող մարդիկ իրար կհասկանան առանց բառերի էլ:

[Չամիչ]

Չամիչ ջան ես ասում եմ էդ բառերը չարաշահելու մասին, որ ամեն վայրկյան կրկնում են ու համը հանում:
Իսկ ընդհանրապես իհարկե շաաատ հաճելի ա լսել էդ բառերը սիրածդ մարդու շուրթերից մանավանդ առաջին անգամ:
Բայց մի հոգեբանական գրքի մեջ կարդացել եմ, որ առաջին անգամ խոստովանություն անելուց իրոք սիրող տղան աշխատում ա շրջանցել էդ երեք բառը, իրա համար տանջանք ա էդ բառերը ասելը: Փոխարենը նա գտնում ա նման արտահայտություններ.
"Ես անտարբեր չեմ քո նկատամբ..."
կամ "Ես զգացմունքներ ունեմ քո նկատմամբ..." և այլն

Առաջին անգամ սիրահարված մարդու պարագայում, երեւի պայմանավորված է փորձի պակասից, որովհետեւ փորձի պակասը կարող է պատճառ հանդիսանալ, որ մարդը չկարողանա կողմնորոշվել՝ այն ինչ կատարվում է սե՞ր է, թե՞ կիրք: Բայց, երբեք չի բացառվում, որ 18 տարեկանում մարդը հանդիպի հենց այն միակին ում հետ կուզի անցկացնել իր ողջ կյանքը: Պապիկիս եղբոր թոռը 18 տարեկան է, հանդիպել է իր երկրորդ կեսին, միասին նույն կուրսում են սովորում, սպասում են ավարտեն, որ ամուսնանան: Այնպես, որ տարիքը այս դեպքում, նույնպես, այնքան էլ կապ չունի:

Սերը էնպիսի բան է, որ կարող է 6 տարեկան երեխային էլ այցելել: Երբ դու զգում ես տխրություն, դու գիտես չէ՞, որ դա հենց տխրություն է, չես կարող այլ զգացմունքի հետ շփոթել, նույնն էլ սիրո դեպքում, երբ այն այցելի երբեք չես երկմտի ու չես կասկածի՝ արդո՞ք դա իսկական սեր է, թե՞ ոչ: Եթե երբեք այդ խոսքերը ասելու ցանկություն չես ունեցել ուրեմն չես էլ սիրել, համակրել ես:

[Katka]

Առաջին անգամ սիրահարված մարդու պարագայում, երեւի պայմանավորված է փորձի պակասից, որովհետեւ փորձի պակասը կարող է պատճառ հանդիսանալ, որ մարդը չկարողանա կողմնորոշվել՝ այն ինչ կատարվում է սե՞ր է, թե՞ կիրք: Բայց, երբեք չի բացառվում, որ 18 տարեկանում մարդը հանդիպի հենց այն միակին ում հետ կուզի անցկացնել իր ողջ կյանքը: Պապիկիս եղբոր թոռը 18 տարեկան է, հանդիպել է իր երկրորդ կեսին, միասին նույն կուրսում են սովորում, սպասում են ավարտեն, որ ամուսնանան: Այնպես, որ տարիքը այս դեպքում, նույնպես, այնքան էլ կապ չունի:

Սերը էնպիսի բան է, որ կարող է 6 տարեկան երեխային էլ այցելել: Երբ դու զգում ես տխրություն, դու գիտես չէ՞, որ դա հենց տխրություն է, չես կարող այլ զգացմունքի հետ շփոթել, նույնն էլ սիրո դեպքում, երբ այն այցելի երբեք չես երկմտի ու չես կասկածի՝ արդո՞ք դա իսկական սեր է, թե՞ ոչ: Եթե երբեք այդ խոսքերը ասելու ցանկություն չես ունեցել ուրեմն չես էլ սիրել, համակրել ես:

Սե՞ր, թե՞ կիրք

Բա կրքոտ սե՞րը

Հ.Գ. Համակրելով էլ կարող ես ասել՝ ես քեզ սիրում եմ:

[Սամսար]

Եթե երբեք այդ խոսքերը ասելու ցանկություն չես ունեցել ուրեմն չես էլ սիրել, համակրել ես:

Լավ է, որ ասացիր ասելու ցանկություն ունենալ-չունենալու, այլ ոչ թե սիրել-չսիրելու ցանկություն։ Իսկապես, մարդիկ կան, որ պարզապես չեն կարողացել ասել էդ բառերը, թեև ուշքները գնացել է, խելռել են սիրելիի համար։ Մեղադրելու չի. էդ հանգամանքը կապված է նաև հոգեբանական տիպի, խառնվածքի հետ։

[Ուլուանա]

Սերը ավելի խորն եմ ընկալում, քանի որ սիրել նշանակում է դառնալ մի ընդհանուրի երկու մաս: Գտնում եմ, որ իրոք իրար սիրող մարդիկ իրար կհասկանան առանց բառերի էլ:

Ախր էդ բառերը արդեն սիրող զույգերի դեպքում ինչ–որ տեղեկություն չեն, որ ասես, դրանով հասկանան՝ սիրում ես, թե չէ։ Էստեղ հարցն ամենևին էլ հասկանալ–չհասկանալը չի, էլի։ Էդ բառերը համարժեք են, ասենք, շոյելուն, փաղաքշելուն, համբուրելուն։ Չգիտեմ, ինձ համար էդ նույնն ա, ոնց որ ասես՝ անպայման պիտի համբուրի՞, պիտի գրկի՞, որ իմանամ՝ ինձ սիրում ա։ Լուրջ եմ ասում, լրիվ համարժեք բաներ են դրանք ինձ համար։

---------- Ավելացվել է՝ 00:35 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 00:33 ----------

Լավ է, որ ասացիր ասելու ցանկություն ունենալ-չունենալու, այլ ոչ թե սիրել-չսիրելու ցանկություն։ Իսկապես, մարդիկ կան, որ պարզապես չեն կարողացել ասել էդ բառերը, թեև ուշքները գնացել է, խելռել են սիրելիի համար։ Մեղադրելու չի. էդ հանգամանքը կապված է նաև հոգեբանական տիպի, խառնվածքի հետ։

Հա, պարզ է, որ մարդիկ տարբեր են, ու խառնվածքից կախված՝ մեկի համար կարող է էդ բառերն ասելը կամ լսելը կենսական պահանջ լինել, մեկ ուրիշի համար՝ ոչ, նաև մեկը կարող է հեշտությամբ ասել, մեկ ուրիշի համար դա հոգեբանորեն բարդ խնդիր լինի։ Ու նաև համաձայն եմ, որ դրանով չի որոշվում սիրել–չսիրելը, բայց միաժամանակ համոզված եմ, որ նույնիսկ էն մարդկանց համար, ովքեր առանձնապես պահանջ չունեն, որ իրենց էդ բառերն ասեն, միևնույն է, հաճելի է լսելը։

[Չամիչ]

Սե՞ր, թե՞ կիրք

Բա կրքոտ սե՞րը

Հ.Գ. Համակրելով էլ կարող ես ասել՝ ես քեզ սիրում եմ:

Դե, կիրք ասելով նկատի ունեմ զուտ ֆիզիկական ձգողությունը, երբ էտ ձգողությունը անցնում ա ու տակը բան չի մնում, չնայած, կան բազմաթիվ զույգեր որոնց կապը տարիներ շարունակ շարունակվում ա հենց միայն էտ կիրք կոչվածի շնորհիվ: Բայց հազվադեպ, սովորաբար երբ մարդկանց կապողը միայն կիրքն ա, իսկ կիրքը շուտ ա մարում, տակը մնում ա կատարյալ դատարկություն եւ օտարություն:

[Katka]

Դե, կիրք ասելով նկատի ունեմ զուտ ֆիզիկական ձգողությունը, երբ էտ ձգողությունը անցնում ա ու տակը բան չի մնում, չնայած, կան բազմաթիվ զույգեր որոնց կապը տարիներ շարունակ շարունակվում ա հենց միայն էտ կիրք կոչվածի շնորհիվ: Բայց հազվադեպ, սովորաբար երբ մարդկանց կապողը միայն կիրքն ա, իսկ կիրքը շուտ ա մարում, տակը մնում ա կատարյալ դատարկություն եւ օտարություն:

Հը՞ն

Տենց բան չկա:
Սիրե՞լ ես:

[Չամիչ]

Հը՞ն

Տենց բան չկա:
Սիրե՞լ ես:

Կրքից եմ խոսում Կատկա ջան

[Katka]

Կրքից եմ խոսում Կատկա ջան

Հա՞

Լավ, քո վերընշյալ զգացողություններից եւ վիճակներից որեւիցե մեկը զգացե՞լ կամ ապրե՞լ ես:

[Ariadna]

Դե, կիրք ասելով նկատի ունեմ զուտ ֆիզիկական ձգողությունը, երբ էտ ձգողությունը անցնում ա ու տակը բան չի մնում, չնայած, կան բազմաթիվ զույգեր որոնց կապը տարիներ շարունակ շարունակվում ա հենց միայն էտ կիրք կոչվածի շնորհիվ: Բայց հազվադեպ, սովորաբար երբ մարդկանց կապողը միայն կիրքն ա, իսկ կիրքը շուտ ա մարում, տակը մնում ա կատարյալ դատարկություն եւ օտարություն:

Էէէ, Չամիչ ջան, ախր առանց էդ անտեր կրքի սեր չի լինում, հակառակը միգուցե, բայց առանց կիրք սերը սովորական ընկերությունն է ըստ իս։ Իհարկե էդպիսի ընկերական ընտանիքները ավելի շատ են մեր հասարակությունում, քան իսկական կրքասերայինները (շատ էլ լավ բառ ա ), բայց ամեն դեպքում էստեղ քննարկում ենք սիրող զույգերին, ուրեմն կիրքը էստեղ միշտ առկա է

[Չամիչ]

Հա՞

Լավ, քո վերընշյալ զգացողություններից եւ վիճակներից որեւիցե մեկը զգացե՞լ կամ ապրե՞լ ես:

Ափսոս էտ ֆիլմի անունը չեմ հիշում, Մերիլ Սթրիփն ու Ռոբերտ Դենիրոն են խաղում, այդ ֆիլմում երկուսն էլ բավականին երիտասարդ են: Ֆիլմի սյուժեյում, նախքան իրար հանդիպելը երկուսն էլ ամուսնացած են, պատահական հանդիպում են ու էլ չեն կարողանում առանց իրար, ժամադրվում են մետրոյի գնացքի մեջ եւ իրանց հարաբերությունները ի սկզբանե կառուցվում է միայն շփման հարթության վրա: Երբ Դենիրոն իր կնոջը հայտնում է, որ հանդիպել է մեկ այլ կնոջ, բայց դրանք պարզապես հանդիպումներ են եւ ոչ ավելին, կինը ասում է՝ բայց դա ավելի սարսափելի է չէ՞:

Կարծում եմ սերը այն է երբ մարդիկ ձուլվում են իրար մեջ հենց շփման ընթացքում, երբ կիրքը լոկ այդ ամենի տրամաբանական շարունակությունն է:

---------- Ավելացվել է՝ 00:20 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 00:16 ----------

Էէէ, Չամիչ ջան, ախր առանց էդ անտեր կրքի սեր չի լինում, հակառակը միգուցե, բայց առանց կիրք սերը սովորական ընկերությունն է ըստ իս։ Իհարկե էդպիսի ընկերական ընտանիքները ավելի շատ են մեր հասարակությունում, քան իսկական կրքասերայինները (շատ էլ լավ բառ ա ), բայց ամեն դեպքում էստեղ քննարկում ենք սիրող զույգերին, ուրեմն կիրքը էստեղ միշտ առկա է

Համաձայն եմ Արիադնա ջան, առանց կիրք սեր չկա, բայց առանց սեր կիրք կա չէ՞ Մեզ մոտ մի քիչ այլ է, բայց արտասահմանում ինչքան կան էնպիսի դեպքեր, երբա մարդիկ հանդիպում են իրար, կրքով են լցվում, հենց նույն օրը բավարարում են կիրքը եւ վերջ, ամեն մեկը շարունակում է իր ճանապարհը:

[Katka]

Ափսոս էտ ֆիլմի անունը չեմ հիշում, Մերիլ Սթրիփն ու Ռոբերտ Դենիրոն են խաղում, այդ ֆիլմում երկուսն էլ բավականին երիտասարդ են: Ֆիլմի սյուժեյում, նախքան իրար հանդիպելը երկուսն էլ ամուսնացած են, պատահական հանդիպում են ու էլ չեն կարողանում առանց իրար, ժամադրվում են մետրոյի գնացքի մեջ եւ իրանց հարաբերությունները ի սկզբանե կառուցվում է միայն շփման հարթության վրա: Երբ Դենիրոն իր կնոջը հայտնում է, որ հանդիպել է մեկ այլ կնոջ, բայց դրանք պարզապես հանդիպումներ են եւ ոչ ավելին, կինը ասում է՝ բայց դա ավելի սարսափելի է չէ՞:

Կարծում եմ սերը այն է երբ մարդիկ ձուլվում են իրար մեջ հենց շփման ընթացքում, երբ կիրքը լոկ այդ ամենի տրամաբանական շարունակությունն է:

Սեքսն է, չէ, սեր անելն է դառնում այդ ամենի տրամաբանական շարունակությունը: Բայց կիրքը շարունակություն չի կարող լինել: Մարդիկ իրար չեն կարող սիրել առանց ֆիզիկական ձգողության եւ հակառակը:

[Ariadna]

Համաձայն եմ Արիադնա ջան, առանց կիրք սեր չկա, բայց առանց սեր կիրք կա չէ՞ Մեզ մոտ մի քիչ այլ է, բայց արտասահմանում ինչքան կան էնպիսի դեպքեր, երբա մարդիկ հանդիպում են իրար, կրքով են լցվում, հենց նույն օրը բավարարում են կիրքը եւ վերջ, ամեն մեկը շարունակում է իր ճանապարհը:

Էդ դեպքերը էստեղ էլ շատ կան, բայց էսօր ուրախ առիթով ենք հավաքվել, միայն սերն ենք քննարկում՝ կրքախառը

[Չամիչ]

Սեքսն է, չէ, սեր անելն է դառնում այդ ամենի տրամաբանական շարունակությունը: Բայց կիրքը շարունակություն չի կարող լինել: Մարդիկ իրար չեն կարող սիրել առանց ֆիզիկական ձգողության եւ հակառակը:

Դու պնդում ես, որ չկա կիրք առանց սե՞ր:

---------- Ավելացվել է՝ 00:28 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 00:26 ----------

Էդ դեպքերը էստեղ էլ շատ կան, բայց էսօր ուրախ առիթով ենք հավաքվել, միայն սերն ենք քննարկում՝ կրքախառը

Հա իսկականից, կարծես թե կամաց կամաց թեմայից շեղվում ենք, կարելի է առանձին թեմա բացել

[Katka]

Սիրել ա պետք: Սերը թեորիաներ չի սիրում: Մենակ պրակտիկա…

Հ.Գ. "Falling in love" է կոչվում նշածդ ֆիլմը, Չամիչ