Լավ, հաճելի, հումորով գիրք է, սիմվոլիկան մի փոքր մակերեսային է (զգացվում է, որ Բուլգակովը օկկուլտիզմից ու միստիցիզմից նուբ է): Իմ կարծիքով, չափազանց շատ են դրամատիզացնում ու աստվածացնում:
Լավ, հաճելի, հումորով գիրք է, սիմվոլիկան մի փոքր մակերեսային է (զգացվում է, որ Բուլգակովը օկկուլտիզմից ու միստիցիզմից նուբ է): Իմ կարծիքով, չափազանց շատ են դրամատիզացնում ու աստվածացնում:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Լավ, իսկ ո՞րն է գրքի հիմնական իմաստը ըստ ձեզ:
Հ.Գ. Քանի որ դեռ չեմ ավարտել զերծ եմ մնում կարծիք արտահայտելուց…
Քրիստոնեության հասարակական ընկալումը: Կոմունիստական պրագմատիզմի խղճուկ դոգմատիզմը՝ միստիկայի հետ բախվելիս (վերջի տափակ, մատից ծծած, իրար հակասող մեկնաբանությունները): Կրոնի այլընտրանքային մեկնաբանությունը: Խոհեր աստվածաշնչի ճշմարտացիության մասին (երբ Իեշուան կարծիք է արտահայտում Ղևի Մատթեոսի գրվածքների մասին): Ու նման լավ բաներ:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Jarre (22.05.2014)
Jarre (22.05.2014)
Կարդա չես փոշմանի, եթե գրականագեդ ես դառնում այն էլ ռուս ուրեմն իրավունք չունես չկարդալու, իրոք շատ լավն է
Հա իդ եպ այդ հարցը ես էի ուզում տալ, բայց այն արդեն կար և կար այս սխալ պատասխանը, չէ կներես սխալ չէ, բայց դու նշեցիր 2-րդական իմաստները: Բուլգակովը իր հիմնական իմաստը շատ խորն է թաքցրել և այն հասկանալու համար պետք է քեզ պատկերացնես պոետ, որը ապրում և ստեղծագործում է սովետում, բայց չընդունված պոետ: Այդ գրքում Բուլգակովը ծաղրի է մատնել սովետի գրողների միության դոգմատիկ վերաբերմունքը և չընդունված պոետների, գուցե իր, ով՞գիտե, պռոտեստը/հայերեն բառը մոռացա/ այդ դոգմաների նկատմամբ:
Enigmatic եթե քննությանն այդ ընկնի ու իմաստը հարցնեն իմ գրածը ասա, 5դ ապահովածա, իմ փորձից եմ ասում, իսկ եթե ասես մնացած իմաստները, որ ասենք Նիդլն է նշել 3դ ապահովածա
Jarre (22.05.2014)
Ապսարա, քո գրածն ընդամենը ստանդարտ պատասխան ա, ու ճիշտն ասած շատ ավելի նեղ ու երկրորդական ա, քան իմ նշածը:
Համ էլ հետաքրքիր դարձավ, արդյոք դու եղե՞լ ես սովետում մերժված պոետ:
Վերջին խմբագրող՝ Rhayader: 26.12.2008, 02:33:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Չէ ես հիմիկվա մերժված պոետ եմ ու ի տարբերություն քեզ Բայանդուր, ամեն ինչում միստիկա և սատանիստություն չեմ փնտրում, ընդհամենը կարդացել եմ , թե Բուլգակովը իր ետմահու մեմուքարներում ինչ է գրել իր իսկ ստեղծագործության իմաստի մասին, և ես կարծում եմ, որ ստեղծագործության իմաստը այն է ինչ ինքը գրողն է փորձել մեզ ասել: Բայց նաև կարծում եմ, որ ամեն մարդ ամեն ստեղծագործությունից ստանում և հասկանում է այն ինչ իրեն պետք է, դրա համար ուղղեցի և ասացի, որ սխալ չես գրել:
DIXIcarpe noctem
Jarre (22.05.2014)
Ինքդ քեզ դնում ես այդ ստատուսում: Չափազանց պաթետիկ է: Մի փոքր Բեռն կարդա, ինքդ քո խոսքերին կսկսես այլ կերպ նայել:Չէ ես հիմիկվա մերժված պոետ եմ
Ես ու ես եմ, ինձ մերժված պոետ չեմ համարում: Գիտեմ, որ ինձ երբեք չեն տպագրի հայաստանում, որովհետև ոչ հայերեն եմ գրում, ոչ ել եղեռնի մասին: Ռուսաստանում էլ չեն տպագրի, որովհետև ես «խաչիկ» եմ: Ու էդքանով ինձ մերժված պոետ չեմ զգում, որովհետև առաջին հերթին ինքս իմ համար եմ գրում ու ինքս իմ կողմից մերժված չեմ:
Բուլգակովի առումով ասեմ՝ նրա մի քանի նամակներում ուղղակիորեն նշված են կրոնափիլիսոփայական մտորումներն ու փնտրտուքները, որոնց արդյունք է դարձել «Վարպետն ու Մարգարիտան»:
Օրինակ, չե՞ս տեսնում, թե ինչպես է «լույսից զուրկը» (Բուլգակովի խոսքերն են) փնտրում Հիսուսին ու չի կարողանում տեսնել նրա այն մեծությունը, որի առաջ խոնարհվում են մարդիկ:
Գիտի, որ չի գտնի, ու փնտրում է:
Իսկ լուծումը վերջում, հիշու՞մ ես:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ես մի քիչ էլ կարդամ` կխառնվեմ, լավ?
В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…Чарльз Дарвин
Իմաստ, իմաստ, իմաստ.....
Կրոնական հարցերին վերաբերող մասերը իսկապես, թույլ են ու այդքան էլ հետաքրքիր չեն:
Բայց ինձ ամենաշատը գրքի մեջ հետաքրքրել է երկու բան. սատանայի ալտերնատիվ, զվարճալի, սրամիտ, դաժան հումորներ անող կերպարը, որը կարող է ուղղակի գալ, մեր մեջ քայլել ու հեչ էլ վատը չլինել, նույնիսկ կարելի է նրա հետ ընկերանալ
Չէ որ Վոլանդը ոչ ոքի վատություն, չարություն չի անում հենց այնպես, ուղղակի օգտագործում է մարդկանց порок- ները /կներեք, բառը մոռացել եմ /, նրանց թուլությունը, ու միայն նրանց հետ է չար կատակներ անում, ով լավ մարդ չի
Այդ գիրքը կարդալուց մտածում էի, որ ես էլ կուզեի ամենակարող լինեի, ու տարբեր ֆոկուսներով պատժեի վատ մարդկանց
Այնքան լավ է գրված, որ իսկապես ընկնում ես մթնոլորտի մեջ ու այլ ձևով ես սկսում ընկալել իրերը:
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Սատանայի կերպարը «չարաճճիից» շատ ավելի խորն է: Օրինակ՝ դա այն ուժն է, որ ի բնույթե պարտավորված է չարիք լինելու, սակայն բարիք է գործում: Բարիք՝ կանխամտածված, ակամա, փոխվելու ցանկությամբ թե զղջումով, բայց՝ բարիք: Քանի՞ չարեր կարող են այդպիսի վարքով պարծենալ: Ոչ մի:
DIXIcarpe noctem
Jarre (22.05.2014)
Ըհը Ու կարծես ինքն էլ է զզվում մարդկանց նողկալի վիճակից, երբ մի տեղ ասում է "Այս ինչ վիճակի մեջ են, ինչի են վերածվել այս մարդիկ "
Կարծես, դաս է տալիս արատավորներին, ինչը նպատակ է ավելի լավը դարձնելու աշխարհը, ոչ թե չար
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ