Camilla Շնորհակալություն, որ հիշեցրեցիր «Մարտական ակումբը»: Ես ես չէի լինի, եթե էս թեմայում դա չնշեի

: Գլուխգործոց է: Հրաշալի գրքի փայլուն էկրանիզացում:
«
Տրոյան» լավ ֆիլմ է, Բրեդ Փիթն էլ շատ լավ է խաղում, բայց խոսել այդ հոլիվուդյան պատրաստուկի խոհափիլիսոփայական խորխորատների մասին առնվազն ծիծաղելի է: Հոմերոսի «Իլիականը» կարդացե՞լ եք: Սար ու ձոր է:
Չնայած՝ որպես պատմական ֆիլմ և ոչ էպոսի էկրանիզացիա՝ «Տրոյան» խիստ հաջողված է: Հունական էպոսում, բնականաբար, հույները ներկայացված են որպես հերոսներ, իսկ տրոյացիները՝ ստոր կենդանիներ: Հարց է առաջանում՝ ինչու՞: Չէ՞ որ տրոյացիներն, ի վերջո, պաշտպանում էին իրենց հայրենի՛քը: Իսկ հույները, այսօրվա տերմինով ասած, ագրեսոր էին: Իսկ Հեղինեն ընդամենը առիթ էր Միկենեի արքա Ագամեմնոնի համար: Այնուամենայնիվ՝ աղբյուրին ծանոթ մարդու համար ֆիլմը մի քիչ տարօրինակ է:
Ի դեպ՝ ոչ թե Գեկտըր, այլ Հեկտոր: Բրիսեիդա - Բրիսեիս

:
«
Օուշենի» եռերգությունից լավագույնը 2-րդն է: Դա արդեն ոչ թե բլեֆ-ֆիլմ է, ոչ թե սյուրպրիզ-կոմեդիա, ոչ թե մարտաֆիլմ, այլ նախևառաջ՝ ռեժիսյորական ու դերասանական կինո: Այն շա՜տ ավելի արվեստ է, քան Հոլիվուդ:
«
Մեծ խաղադրույքը» լրիվ ուրիշ թեմա է, չեմ ուզում սկսել ծավալվել

: Եվ առհասարակ՝ Գայ Ռիչիի միակ թերությունը Մադոննայի մարդը լինելն էր. մնացած բոլոր առումներով ինքն ինձ համար հանճարեղագույն ռեժիսյոր է: Իր դեպքում գործում է редко, но метко տարբերակը: Նշեմ միայն «Խաղաթղթեր, փող, երկու հրացանը», «Մեծ խաղադրույքն» ու վերջին տարիների լավագույն ֆիլմերից մեկը՝ «Ռևոլվերը». մնացածն ինքներդ եզրակացրեք

:
Հ.Գ. «Ռևոլվերը» մի հատ էլ նշեմ

: Ու մի հատ էլ: Ու ընդհանրապես՝ իմ լավագույն տասնյակի վերևներում էդ ֆիլմը կա ու կա՝ ինչ-որ տեղ «Վախն ու ատելությունը Լաս Վեգասումի» ու «Քրեական ընթերցվածքի» արանքում:
Էջանիշներ