Քայլենք փոշին կոշիկներին նստելու աստիճան,
Սառենք՝ զգալով շունչն ու հոտը սպասվող ձմռան,
Մարդկանց դեմքերին փնտրենք նշույլ ջերմության,
Բայց վերջում միայն տեսնենք վարդերով սեղան:
Քայլենք փոշին կոշիկներին նստելու աստիճան,
Սառենք՝ զգալով շունչն ու հոտը սպասվող ձմռան,
Մարդկանց դեմքերին փնտրենք նշույլ ջերմության,
Բայց վերջում միայն տեսնենք վարդերով սեղան:
Վերջին խմբագրող՝ Claudia Mori: 04.11.2011, 14:44:
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
E-la Via (05.11.2011)
Մեղմիկ ժպտում է իմ վարդը.
Կարծես գիտի, որ իմ սերն է,
Ես ըմպում եմ ակնթարթը,
Խեղված զգացմունքը, որ մերն է:
Ինչո՞ւ ամենն այդքան բարդ է,
Եվ կողքիս երազը` անհաս,
Անհույս սիրահար մի մարդ եմ`
Ինքս ինձ համար պատուհաս:
Կներեք, չդիմացա:
aragats (04.11.2011), Arpine (04.11.2011), E-la Via (05.11.2011), Lusinamara (04.11.2011), Smokie (04.11.2011), Արէա (04.11.2011), Դատարկություն (06.11.2011)
Ու բացվում է առավոտը.
Այն նախորդից կարծես չի էլ տարբերվում,
Բայց չկա էլ քնքուշ վարդը.
Սենեքերիմի պարտեզն է զարդարում ...
հ.գ.
Ավետն ասես ազդել է,Skeptic-ի խոսքերից
Բայց լսեք մարդիկ, օ՜ զարմանք.
Անկապ բառերի տեղը
Մի տաղա՜նդ է, մի պարծա՜նք
ու թող չկորչի և ոչ մի տաղանդ,
թող ամեն մեկն իր խոր արդյունքը տա..
ու տաղանդները փայլեն փառապանծ
իսկ սիրուն մուսան հրճվանքով ժպտա..
հնձում էր մեր չինացին
իր կնգան լուսաբացին
մեկ էլ եկավ գետաձին
ու վան ցին տաո ձան ձին
ոնց որ մի քիչ ուշացած եմ եկել
Վերջին խմբագրող՝ armen9494: 12.11.2011, 19:32:
Հերիք չի՞, ինչ էս
Թեմայում պաս ա.
Առանց չափածո
Կյանքը վնաս ա:
DIXIcarpe noctem
CactuSoul (28.03.2012)
Մի քանի ամիս առաջ Զրուցարանում տեղադրած պաթետիկ «գլուխգործոցս» դնեմ.
Այրեցի մեզ կապող վերջին կամուրջը,
Թաղեցի մշուշոտ պատրանք-անուրջը,
Եվ թանձր խավար է հիմա իմ շուրջը,
Ուր հստակ զգում եմ ես մահվան պաղ շունչը...
Հերիք է կարդաս իմ անկապ տրտունջը,
Առավել ևս, որ թեման անլուրջ է,
Վազիր խոհանոց, քանի դեռ քո դունչը
Չի փշրել տանեցիքի նետած մուրճը.
Կրակին վաղուց եռում է սուրճը:
armen9494 (07.04.2012), Lusinamara (24.03.2012), Արէա (24.03.2012)
Չէ-չէ, չես կարող
Դու ինձ արգելել,
Սիրում եմ կարդալ
Մեկ-մեկ էլ գրել:
Իսկ դու դեն նետիր
Անկապ տրտունջդ,
Թող իսկույն չքվի
Այն անտեր մուրճը:
Այրի՛ր, կոտորի՛ր
Մի գավաթ սուրճը,
Հետո էլ փշրիր
Անպետք կամուրջը:
Բայց հըլը սպասիր...
Լվա քո դունչը:
Լավ ասեցիր հաա՜՝
Թեման անլուրջ է:
Փչենք փոշին դարավոր
Էս թեմայի վրայից,
Հանգ-մանգ գրենք զորավոր:
Ինշ կա՞ աշխարհի վերջից:
Հը՞ն:
DIXIcarpe noctem
Arpine (19.12.2012)
Մոտենում է, մոտենում
Երկու օր է բաժանում
Կհայտնվենք մենք շուտով
Երկու քարի արանքում:
Հերիքա էտ անիմաստ թեմայով խոսեք
Ոչ մի աշխարհի վերջ էլ չի եկել
Ավելի լավ ա ձեզնից պատմեք
Ո՞նց եք, ոնց չեք, խի՞ եք պասիվացել
Քյասար՝ թքինք.
Բա մուրա՞զս...
Բա խոզի բուդն
Ու չարա՞զը:
DIXIcarpe noctem
Մենք պասիվ չենքՀերիքա էտ անիմաստ թեմայով խոսեք
Ոչ մի աշխարհի վերջ էլ չի եկել
Ավելի լավ ա ձեզնից պատմեք
Ո՞նց եք, ոնց չեք, խի՞ եք պասիվացել
Ոչ բնավ
Ու սարքում ենք
Հսկա նավ,
Որ բարձրանանք
Դեպ Մասիս
Ու վաճառենք կզաքիս:
Չկա չարազ, չկա բուդ
Կա լոկ կրակ երկնքից:
Վայ, դու մուրազ ունեի՞ր
Աշխարհի վերջ, քյանսըլվար
Մուրազ ունի Հայկը մեր:
Ու ստեղ էպոսը սկսվեց,
Մի թու՜յն էպոս, չափածո՛:
Կար մի աղջիկ խնդերես,
Մի օր գնաց Ծաղկաձոր...
DIXIcarpe noctem
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ